Re: Osteomiyelit hakkında ne biliyoruz
KRONİK OSTEOMYELİT
Yetersiz tedavi edilmiş akut osteomyelit, travma veya immün direnci düşük hastalarda yumuşak doku enfeksiyonlarının ilerlemesı ile gelişebilir.Staf. aureus en sık patojendir. Ayrıca Gr. (-) rodlar ve anaeroblar ile de gelişebilir.
AJAN PATOJEN
*En sık patojen : Staf. Aureus, sonra Gr. (-) rodlar ve anaeroblardır.
*İV. ilaç bağımlılarında : Pseudomonas ve serratia
*Et ile uğraşanlarda : Brucella
*Hemoglobinopatilerde : Salmonella
*Ayaktaki delici yaralanmalar sonrasında : Pseudomonas
*Cilt kontaminasyonu sonucu gelişen osteomyelitlerde ise : Mantarlar ve anaeroblar daha sık izole edilir.
OSTEOMYELİTTE RİSK FAKTÖRLERİ
Lokal
·Kronik lenfödem ·Venöz staz·Majör damar hastalığı·Arteritler·Radyasyon fibrozisi
Sistemik
·Malnütrisyon·İmmün yetmezlikler·Kronik hipoksi·Malignite·Sigara·D.M.·Yaşlılık
·Böbrek yetmezliği, karaciğer yetmezliği
Kronik osteomyelitte en önemli bulgu fistüldür. Fistül açılmadan önceki subakut dönemde, lokal ağrı, kızarıklık, şişlik ve ısı artışı vardır. Fistül ağzı açılıp, iltihap dekomprese olunca ağrı geçer. Fistül ağızı çevresindeki cilt, ciltalına yapışıktır. Bu ağızdan aralıklarla sekestrler çıkabilir. Zamanla fistül çevresinde yumuşak doku defekti oluşarak, alttaki kemik ekspoze olur (yüzeyel kemiklerde). Kemikteki destrüksyon sonucu patolojik kırıklar ve angüler deformiteler çıkabilir.
KRONİK OSTEOMYELİT’TE TEDAVİ
Drenaj, debridman, ölü boşluğun kapatılması ve antibiyoterapi yapılır.
CIERNEY anatomik sınıflamasına göre tutulum derecelendirilerekdebridman için plan yapılır.
Kronik osteomyelit’te CIERNEY anatomik sınıflaması :
· Medüller : İltihap sadece medülladadır, korteks ve yumuşak dokular attake değildir. Kemikte oval bir kortikal pencere açılarak medullanın drenaj, debridman ve irrigasyonu yapılır.
· Yüzeyel: Korteks ve yumuşak dokularda enfeksiyon vardır.
· Lokalize : Medüller ve yüzeyel osteomyelitin kombinasyonudur. Medulla, korteks ve yumuşak doku enfeksiyonu mevcuttur. Debridman sonrası kemik devamlılığı bozulmayacak şekilde sınırlı bir tutulum vardır.
· Diffüz : Kemikte segmenter ve yaygın tutulum mevcuttur. Debridman sonrası kemikte segmenter bir defekt oluşur ve burası çeşitli yöntemler ile tamir edilmeye çalışılır.Rezeksiyon agresif olmalı, bir yıldan fazla açık kalan fistül ağızları genişeksizyon ile alınıp ; histopatolojik yönden incelenmelidir. Debridmandan 5 - 7 gün sonra ikinci bir eksplorasyon ile ilk girişimde belirlenememiş enfekte dokular tekrar debride edilebilir “second - look ”.
Debride edilen dokulardan açılan boşluk kapatılarak hematom oluşumu ve bakteri proliferasyonu önlenmelidir. Bu birkaç yol ile yapılabilir : 1) Basit kapama : Küçük defektlerde çevre yumuşak dokular boşluğu kapatacak şekilde dikilebilir. 2)Spongioz kemik grefti ile defekt doldurulabilir 3)Yumuşak dokulardaki defektler için lokal doku transpozisyonları yapılabilir (Flep) 4)Kemik, kas,ciltaltı ve cilt içeren komposit flepler çevrilebilir 5)Vaskülarize doku transplantı yapılabilir (Fibula, iliak kanat ) 6) Eksternal fiksatörler yardımı ile kemik defekti uzatma veya segment transportu ile kapatılabilir.