Boşanmak istiyorum
Eşimle 1 Yıldır evliyim ailemle birlikte yaşıyorum ( Anne ve Babam )
Evliliğimizden bu yana şiddetli geçimsizliğimiz ,aşırı kıskançlık ve sonra ne kadar pişmanlık duysada bu kıskançlığı sebebiyle kendi ailesi ve bizim ailemiz arasında laf taşımaya annemi ve babamı bana kötülemeye ( aile içi ve dışı ) sorun yaşatmaya devam ediyordu. Ama takdir-i İlahi ki onu sevmiştim düzeltmeye eğilimli gibiydi bazen umutlanıyorudum bu yuvanın yıkılmaması için elimden geleni yaptım . Hiç korkmadan çocuk sahibi olmak istedim Anneler çocuğa dayanamaz yuvanın temel taşıdır dedim. Çocuğumuz olduktan sonra aynı tavırları devam etti. 1 Ağustos günü çocuğum tam 3 aylıkken kaybettim ( beyin kanamasından ) Buna rağmen kendimi unutup onu ve ailemi teselli etme yoluna baş koydum. ( Allah herkesin çocuğunu bağışlasın ) kaybedişimizin üçüncü günü hastahanede geçirdiğimiz 15 gün boyunca yıprandığını düşündüğüm kaynımıda yanımıza alıp eşimle birlikte onları hava almaya çıkardım. Gülhane saray burnu vapur derken kızlar neden sana bakıyor diye bir kavgamız daha oldu kaynım ya onlar bakıyorsa eniştemin ne suçu var ben herşeyi görüyorum dedi sonra özür dilemedi ve tavırlrı devam etti. Piskolojisi bozuk dedim tartışmayı unuttum ama yine kavgalar kavgalar . yani kısacası yaşadığım her sorunda mutlaka dördünden üçünün şahidi vardır. En son ona Cennet ve Cehennemle ilgili bir video izlettim. Ertesi günü tekrar hava almaya çıkardım gezdik tozduk ve bana
- Sedat o video beni çok etkiledi ben her evime kaçışımda senin günahına girdim aslında sorunum annenin benden bir şey istemesiydi ama ben hep seni aileme kötüledim pişmanım dedi. Moralim doğal olarak çok bozuldu kalkalım artık dedim. Sonra eşim:
- sen şimdi bunu hep yüzüme vurursun .... dedi
- vuramam ... dedim
- Eve gidersem beni döversin ... dedi
-Dövemem saçmalama yürü ... dedim
-Ben artık o eve gelmem Annemle karşılatırıcaksın beni dedi
-Hayır karşılatırmıcam dedim
Sonra sinirlerime hakim olmak için susmam gerektiğini düşündüm ben sustukça o haklı olduğuna dair konuşmaya eve kesinlikle gelmiceğini söyledi
Neticede aylardır dolmuş içimi patlamaması için zor tuttuğum bir anda evine doğru yürüdü . Ben o An Annemi aradım Bütün ailem ( annem , babam , 4 ablama ve 2 eniştem o esnada ) ordaydı
- Anne ben hala kendimdeyim diye aradım eşim gelmiyor evine gidiyor. Artık yapıcak birşeyim kalmadı dedim ve kapattım. Eşimi zor tutmuştum bu konuşmada yanımda . Sonra ona boşol deyip annesinin evine yakın bir yerde bıraktım. Evine Her gidişinde ( 5 kez gitti ) intahar edicem diye msj yazdığından ) ailem hep onu alıp getirdi. Ama artık Huzurum ve aile yaşantım alt üst oldu ne olur Hangi yolu izleyeceğimi söyleyin
Evliliğimizden bu yana şiddetli geçimsizliğimiz ,aşırı kıskançlık ve sonra ne kadar pişmanlık duysada bu kıskançlığı sebebiyle kendi ailesi ve bizim ailemiz arasında laf taşımaya annemi ve babamı bana kötülemeye ( aile içi ve dışı ) sorun yaşatmaya devam ediyordu. Ama takdir-i İlahi ki onu sevmiştim düzeltmeye eğilimli gibiydi bazen umutlanıyorudum bu yuvanın yıkılmaması için elimden geleni yaptım . Hiç korkmadan çocuk sahibi olmak istedim Anneler çocuğa dayanamaz yuvanın temel taşıdır dedim. Çocuğumuz olduktan sonra aynı tavırları devam etti. 1 Ağustos günü çocuğum tam 3 aylıkken kaybettim ( beyin kanamasından ) Buna rağmen kendimi unutup onu ve ailemi teselli etme yoluna baş koydum. ( Allah herkesin çocuğunu bağışlasın ) kaybedişimizin üçüncü günü hastahanede geçirdiğimiz 15 gün boyunca yıprandığını düşündüğüm kaynımıda yanımıza alıp eşimle birlikte onları hava almaya çıkardım. Gülhane saray burnu vapur derken kızlar neden sana bakıyor diye bir kavgamız daha oldu kaynım ya onlar bakıyorsa eniştemin ne suçu var ben herşeyi görüyorum dedi sonra özür dilemedi ve tavırlrı devam etti. Piskolojisi bozuk dedim tartışmayı unuttum ama yine kavgalar kavgalar . yani kısacası yaşadığım her sorunda mutlaka dördünden üçünün şahidi vardır. En son ona Cennet ve Cehennemle ilgili bir video izlettim. Ertesi günü tekrar hava almaya çıkardım gezdik tozduk ve bana
- Sedat o video beni çok etkiledi ben her evime kaçışımda senin günahına girdim aslında sorunum annenin benden bir şey istemesiydi ama ben hep seni aileme kötüledim pişmanım dedi. Moralim doğal olarak çok bozuldu kalkalım artık dedim. Sonra eşim:
- sen şimdi bunu hep yüzüme vurursun .... dedi
- vuramam ... dedim
- Eve gidersem beni döversin ... dedi
-Dövemem saçmalama yürü ... dedim
-Ben artık o eve gelmem Annemle karşılatırıcaksın beni dedi
-Hayır karşılatırmıcam dedim
Sonra sinirlerime hakim olmak için susmam gerektiğini düşündüm ben sustukça o haklı olduğuna dair konuşmaya eve kesinlikle gelmiceğini söyledi
Neticede aylardır dolmuş içimi patlamaması için zor tuttuğum bir anda evine doğru yürüdü . Ben o An Annemi aradım Bütün ailem ( annem , babam , 4 ablama ve 2 eniştem o esnada ) ordaydı
- Anne ben hala kendimdeyim diye aradım eşim gelmiyor evine gidiyor. Artık yapıcak birşeyim kalmadı dedim ve kapattım. Eşimi zor tutmuştum bu konuşmada yanımda . Sonra ona boşol deyip annesinin evine yakın bir yerde bıraktım. Evine Her gidişinde ( 5 kez gitti ) intahar edicem diye msj yazdığından ) ailem hep onu alıp getirdi. Ama artık Huzurum ve aile yaşantım alt üst oldu ne olur Hangi yolu izleyeceğimi söyleyin