Bu yazıyı daha önce de siteye aktarmıştım ancak bu forma da yazmak gerek demek ki.
Aşağıdaki yazı sözlük.sourtimes'da yer almış ve muhtemelen de bir savcı tarafından kalem alınmış, ben bunu çok sevdim.
Alıntı:
gri mahallelerde,
gri gecelerde bir çoçugun soguk bedenini inceleyen insanlar.
etrafta ki herkes,herşey kararmıştır. annenin bogazına dugumlenen hıckırık yüregini deler
babanın şuursuzca içtiği sigara nın dumanı gridir.
eve doner;yatağında uyuyan bebeği rengerenktir. aglar.
trafik kazasında olay mahalline gittiktan sonra;
gazete veya battaniye örtülmüş cesedin uzerini acarken
allah'ım ne olur bir dost bir akraba olmasın diye dua eden kişidir.
sonra bakar;
gizlice derin bir nefes alır,
ve o anda
işte tam o anda insanlığından utanır...
kendisinin yakını olmayan o kişi
başkasının annesi/babası oglu/kızı eşi,sevgilisidir.
insanlığından utandırır o masum nefes .
asfalt
gridir
kan
gri
cansız bedenler
gri
eve doner.eşi uyumaktadır rengerenk ;çocuğunun nefesi rengarenktir...
gizlice aglar...
gri onların rengidir.
ama inanın kalpleri
gri değildir.