Re: Yine tedbir nafakası olur mu?
Aşağıdaki 2 yargıtay kararına göre:
1. 3 yıllık fiili ayrılığa dayanarak boşanma davası açılırsa, davası reddedilen taraf tam kusurlu olur.
2. Karşı tarafın talebi halinde uygun bir maddi tazminata karar verilir.
Bu iki karardan yola çıkarak, tam emin olmamakla birlikte 3 yıllık fiili ayrılığa dayanarak davası reddilen tarafın açtığı davada, davacının talep edeceği tedbir nafakasının da reddedileceğini düşünüyorum.
TMK 166/son da kusur araştırması yapılmasına gerek yok. Evlilik birliğinin 3 yıl içinde kurulamamış olması yeterlidir. Tazminatlar yönünden, red edilen davada yapılan kusur tespiti esas niteliktedir.Yeni olay- delil- kusur tespiti gerekmez. Boşanma nedeniyle maddi- manevi tazminat talep etmek için dava açma zorunluluğu yoktur. Bu talepler boşanmasın ferisi niteliğinde olmakla, davalıda talep edebilir.
YARGITAY 2.HUKUK DAİRESİ
Tarih: 23.6.2003 Esas: 2003/8470 Karar: 2003/9338
TMK.`nın 166/son Maddesine Dayanan Boşanma Davalarında 3 Yıl Biraraya Gelinmemişse Kusur Durumu Dikkate Alınmaksızın Boşanmaya Karar Verilmelidir
Özet:Türk Medeni Kanununun 166/son maddesine dayalı boşanma davalarında, boşanma davasının reddinden sonra eşler 3 yıl bir araya gelmemişlerse boşanmaya karar verilmesi gerekir. Boşanmanın ferileri ile ilgili olan kusur durumu dikkate alınarak redde karar verilmesi hatalıdır.
- 4721 sayılı TÜRK MEDENİ KANUNU m.166
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, Türk Medeni Kanununun 166/son maddesine dayanan boşanma davası olup, tarafların red ile sonuçlanan ilk davadan sonra 3 yıl biraraya gelmedikleri toplanan delillerle sabittir. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya karar verilmesi gerekirken, boşanmanın fer`ileri ile ilgili olan kusur durumunun nazara alınarak davanın red edilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Temyize konu kararın gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 23.6.2003.
YARGITAY 2.HUKUK DAİRESİ
Tarih: 27.4.1998 Esas: 1998/3787 Karar: 1998/4945
Boşanma Davası Açan ve Davası Reddedilen Kişinin Fiili Ayrılık Nedeniyle Açtığı Davadaki Kusur Durumu Maddi Tazminat
Özet: Boşanma davası açan ve açtığı davası reddedilen kişi başkaca bir olay ortaya koyup ispat etmedikçe fiili ayrılık davasını açan kişi de olsa tamamen kusurludur. Boşanma yüzünden mevcut ve hatta muntazar menfaatleri haleldar olan kabahatsiz eş, kabahatli eşten maddi tazminat isteyebilir. Dosyada toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda kadının hiçbir kusuru olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu kadın, en azından eşinin desteğini yitirmiştir. Tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile hakkaniyet ilkesi dikkate alınarak, kadın lehine uygun miktarda maddi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmadan karar tesisi bozma nedenidir.
- 743 sayılı TÜRK KANUNU MEDENİSİ ( MÜLGA ) m.134/4,143
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm tazminat ve nafaka yönleri temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Kesinleşen boşanma konusunda yeniden hüküm kurulması doğru değilse de, bu yön, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış, yanılgıya işaret edinilmekle yetinilmiştir.
2- Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3- İştirak nafakası velayet hakkı kendisine verilmeyen tarafın çocuğun bakımına katkısı için verilir. Oysa yoksulluk nafakası boşanma yüzünden yoksulluğa düşen ve kusuru daha az olan eşe verilir. Bu nedenle mahiyetleri farklıdır. O halde davalıya yoksulluk nafakası hükmedilecek yerde iştirak nafakasına hükmolunması bozma nedenidir.
4- Boşanma davası açan ve davası reddedilen davacı daha sonra Medeni Kanun`un 134/4. maddesi uyarınca boşanmaya neden olan olaylarda tamamen kusurludur.
Medeni Kanun`un 143/1. maddesi mevcut ve hatta muntazar (beklenen) bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kabahatsız karı veya kocanın, kabahatli olan taraftan maddi tazminat isteyebileceğini, 152. maddesi de, evin seçimi, karı ve çocukların uygun biçimde geçindirilmesinin kocaya ait olduğunu öngörmüştür. Toplanan delillerden boşanmaya sebep olan olaylarda kadının hiçbir kusurunun olmadığı anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu kadın, en az eşinin desteğini yitirmiştir. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile hakkaniyet ilkesi (MK mad.4) dikkate alınarak, kadın yararına uygun miktarda maddi tazminat verilmelidir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: 1- Hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu kesimlerine yönelik temyiz itirazlarının 2. bentte gösterilen nedenlerle REDDİNE,
2- Hükmün 3 ve 4. bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, 27.4.1998 tarihinde, oyçokluğu ile karar verildi.