Ayrılmak İstemiyorum
4 yıllık evliyim 8 aylık bir kızım var. Eşimi ve çocuğumu çok seviyorum. Annesi kızımızıda alıp babasının evine yerleşti. Ve 4 gün önce dava dilekçesini vermiş, henüz tebligat gelmedi. Ancak ben boşanmak istemiyorum, çocuğumu haftada birkez görerek ve ona nafaka borcu ile bağlanarak yaşayamam. Eşimle aramda ayrılılmayı gerektirecek kötü şeyler olmadı, sadece biranlık sinirler ve kızgınlıklar anında ses tonumun yükselmesi, oysaki eşim çalışmadğı halde evliliğin sorumluluğu olan yemek, ütü vs gibi işleri gerektiği gibi yapmaz yinede sırf bebeğimiz için idare etmeye çalışırdım. Boşanmaya sebep olacak kötü alışkanlıklarım olmadığı gibi evimin ihtiyaçlarınıda fazlasıyla karşılarken sırf sinirli hallerim için benimle boşanmak istiyor. Son 3 günde iyice anladım ki, eşimin niyeti zaten çocuk sahibi olduktan sonra diğer ablaları gibi özgür yaşamakmış. Şimdi ben budurumda boşanmamakta direnirsem ne kadar direnebilirim. BEN ÇOCUĞUMA NAFAKA YOLU İLE BAĞLANMAK İSTEMİYORUM! O benim kızm ve ben onun babası olduğum için ona zaten bağlıyım. Eğer nafaka ödersem eşim çocuğunun sırtından geçinecek. Ve ben kızımın velayetini alabilirmiyim? Boşanmayı reddetsem bile hakim nafaka bağlarmı? Zoraki babalık yapmak beni yıpratacaktır.