TCG Muavenet

1999 un Ekim ayý baþlarýnda Akdeniz eskilerin deðimi ile resmen bir Türk gölüne dönmüþtü... Bir yanda Display Determination ( Kararlýlýk Gösterisi ) bir yanda olive nua ( Yeþil zeytinler ) tatbikatý sürmekte ve her tatbikatta Türk gemileri bulunmaktaydý..
TCG Muavenet ise tarihinde ilk defa Türkiye dýþýnda bir tatbikata katýlýyordu. Hiç bir tatbikata katýlmamýþ olmasý nedeniyle adý ' Hacý Muavenet ' e çýkmýþ olan bu gemimiz 22 namlusu ile Türk Deniz Kuvvetlerinin en ciddi vuruþ ve duruþ gücüne sahip gemisiydi. Biraz saklamak birazda ' Ulusal ' gemi sýfatýyla hiç bir nato tatbikatýna o güne kadar katýlmamýþtý... Kararlýlýk-92 Muavenetin dönüm noktasýydý þeytanýn bacaðýný kýrmýþ bir tatbikata katýlýyordu nereden beilebilirdiki son yolculuðuna çýkýyor......
1945 yapýmý olan USS Gwin 1972 de Donanmaya katýldýktan sonra DM 357 TCG MUavenet olur... Donanmaya katýlan en güçlü gemidir vuruþ ve duruþ gücüyle ve ulusal gemimizdir. Ve ilk uluslararasý tatbikatýna katýlmaktadýr.
1 Ekim 1992 Bir geminin köprü üstü... Olive nua tatbikatýna katýlmak için Fransa ya intikal eden geminin bir subayý köprüüstünde mesajlara bakmaktadýr. Yanindaki vardiya subayýna '' iyi iyi kararlýlýk tatbikatý yeþil periyoda girmiþ... yoksa rota deðiþtirip duracaktýk' der. Yeþil periyor gemilerin bir sonraki safha için hazýrlýk ve intikal bölümüdür ve boþtur. Normal intikal düzeninde gidilir... Saat 22 00 sularý ( TS ile 2300 ) Köprüüstünde bulunan subay þaþýrýr. Yanýndaki vardiya subayýna ' Bu uçak gemisi deðil mi?' der Vardiya subayý Teðmen ' evet efendim ' Bir terslik vardýr gerçek bir terslik... istihbarat raporlarýný ister subay raporlarýincelediðinde bu geminin olsa olsa ''USS Saratoga '' olabileceðine karar verir amma yanlýþ yer de yanlýþ konumda ve ilginç bir biçimde hareket etmektedir. Genel ilke olarak hiç bir uçak gemisi asla ve kata yanlýz hareket etmeme ilkesi alenen çiðnenmekte , Uçak gemisinin intikali en açýktan yapmasý gerekirken karaya doðru yükselmesi ayrý bir terslik, dost birlik olarak nitelenen unsurlarýn bile 20 milden fazla uçak gemisine yaklaþmasýna izin verilmezken düþman birliklerine bu kadar yakýn olmasý ayrý bir tersliktir. Kaldýki saratoganýn orada bulunmamasý da iþin cabasýdýr. Saratoga sonra Güneyleyerek aþaðý doðru inmeye baþlar... Köprü üstünde ki subay ' Alla allah çok ilginççç ' demekten öteye bir þey yapamaz ... 25 dakika içinde Saratoga gecenin karanlýðýnda yok olur....
Saat 2301 ( TSÝ 0001 2 Ekim ) Peþpeþe iki gümbürtü kopar sonra koyu bir sessizlik .... Gözler karanlýkta bir þeyler ara ammapeþpeþe iki ýþýk hüzmesi ve patlama hariç zifiri karanlýk herþeyi örter.... Bir þey olmuþtur amma ne.... Beþ dakika sonra telsizden inanýlmaz hýzlý konuþmalar akmaya baþlar Türkçe Ýngilizce Fransýzca Ýspanyolca... Ýþ çýðrýndan çýkmýþtýr. Ne devre disiplini ne birbirini anlama anlamsýz konuþmalar sonra birden sessizlik tam bir elektronik bastýrma.... Sessizlik sabaha karþý bozulur.... USS Saratoga ' Yanlýþlýkla'' TCG Muaveneti vurmuþtur. Bir ölüm sessizliði çöker Vurdu da ne oldu ? Ters birþey mi var ? Her iki tatbikatýnda devam edeceði haberi gelir ama kararlýlýk tatbikatýnýn baþlamasý gereken evresi iptal edilmiþ öbür periyor zamanýnda baþlayacaktyýr.... Ýlk kaný ciddi bir þey olmadýðýdýr. Ve intikal devam eder.....
Ciddiyet Fransa'nýn Toulon limanýna yanaþýnca anlaþýlacaktýr....

TCG Muavenet vurulmuþtur. Hemde bir deðil iki kere... USS Saratogadan atýlan iki adet SEA SPARROW güdümlü mermisinden birisi köprü üstüne isabet etmiþ öteki 50 metre üzerinde patlamýþtýr. Olanaksýz olmuþtur... Baþta gemi komutaný DZ.KUR.YB. Levent Kudret GÜNGÖR olmak üzere beþ Türk denizcisi þehit olmuþ onlarcasý yaralanmýþtýr...
Azýcýk denizden anlayan silah sistemlerini bilen kiþi bu olayýn ' kaza' olamayacak boyutta olduðunu anlamýþtýr. Bunun aksi için bir similasyonla kanýtlanýncaya kadar inandýrýcý deðildir ki bu günekadar yapýlamamýþtýr... Bu füze basit bir top deðildir. Üç levrek ileri iki býyýk bükümü sola diye hareket etmez... Sea sparrow gerek rampasýnda gerekse hedefine uçarken görevini tüm koordinatlarý ile en ince ayrýntýsýna kadar bilen çok akýllý ve yetenekli bir füzedir. Hareketli dusman hedeflerini takip eden radar sisteminin sagladigi bilgiler, mikrondan kucuk zaman araliklari icinde, yonu, uzakligi ve tum koordinatlari ile birlikte merkezi islem ve mermi takip sistemi araciligi ile rampada atisa hazir bekleyen akilli "Sea Sparrow"a surekli olarak yuklenir. "Sea Sparrow" ateslendikten sonra hedefi vuracagi ana kadar olusan yay icinde de bu bilgilendirme devam eder. Hedeften alinan bilgilerin, hedefi vuruncaya kadar olusan yay icinde mikrondan daha kisa surede kesiklik gostermesi fuzeyi basarisiz kilar. Amacli (kasitli) hedefi olmayan bir fuze ic guvenlik sistemi ile kendini imha eder. Yani hedefe kaza ile gitmez, cunku gidemez. Hedefe ancak ve ancak bilerek ve kasitla gider. Sea Sparrow fuzesinin ateslenebilmesi icin 6 kademenin gecilmesi gereklidir. Basilan tek bir dugme ile harekete gecmez. Dolayýsý ile bu altý kademenin hiç birinde ' biz ne yapýyoruz ' denmiþ olmamasý olanaksýzdýr. Kaldý ki Sea Sparrow SAM tipidir. Yani hava savunma füzesidir. Hedef havadadýr denizde deðil...
En ilginç detaylardan biriside Zamanýn Deniz Kuvvetleri Komutanýndan geliyor Vural Bayazýt :''"Bütün dikkatlerini hava harbine toplamýþlar. Hava harekatý bekliyorlar. Onun dýþýnda birçok iþ yapýlýyor bu gemide. Yangýn eðitimleriniz olur, V.s. Saratoga uçak gemisi bunlarýn hiçbirisini yapmýyor. Gemi Adriyatik'te görev yapýyor. Adriyatik'te hava þu; o zaman Yugoslavya her an saldýrýr, hava harekatýyapar psikolojisi var. ABD'liler de her an bu tehdit altýnda. Akýllarý-fikirleri Adriyatik'te kalmýþ. Gemi Ege'ye geliyor tatbikat için, bir AIlah'ýn kulu, "Gemimiz Ege'ye intikal etmiþtir" diye devreden anons yapmýyor. Ne komutan, ne de ikinci komutan, böyle bir eðitimimiz vardýr demiyor. Sivri akýllý bir yüzbaþý gece yarýsý eðitim yapacaðýz diyor. Ýlgili personeli yataktan uyandýrýyor. Halbuki eðitim bir bütündür. Tek bir þeyin eðitimi olmaz. Bir çok eðitim çalýþmasý birarada yapýlýr. Bunu komutana da sormuyor. Gemide grup komutaný olan bir amiral var. O amirale gidip müsaade istiyor. O, bana ne, git kendi gemi komutanýnla konuþ diyor. O da kendi inisiyatifiyle eðitime baþlýyor. Söylediði, aðzýndan çýkan laflar o merminin harpte kullanýlmasý için kullanýlan kumandalar. Yüzbaþý kendini daha Adriyatik'te zannediyor. "Burst Away, Burst Away" füzeleri düþman üzerine fýrlat demektir. Yüzbaþý "Burst Away" diyor. Halbuki böyle dememesi lazým. Neticede bir asker oradaki. Denileni yapmak zorunda. Hedefi ayarlayýp, ateþ ediyor. Olacak iþ deðiL." diyor gerçekten haklý hemde fazlasýyla çünkü bir özellik daha var... Dörtlü þifre ve kilit sistemiyle çalýþan bir güdümlü merminin, hedefi "track"layarak ateþlenmesi ve bu hedefin havada deðil denizde olmasý nasýl izah edilebilir di?
Ayrýca bir dip not daha verelim .... Olaya ilk müdahale USS saratoga dan geliyor. Helikopterlerle gelip yaralýlarý taþýyorlar.... Ayrýca iki helikopterle daha 30 kiþi kadar gelip temizlik yapmaya parça toplamaya baþlýyorlar. Çünkü o ana kadar geminin füze ile vurulduðunu bilen anlayan yok telaþ var. Sonra birden Türk tarafý uyanýp olaya el koyuyor parçalar alýnýyor ve bingo.... Muavenet i ABD Uçak gemisi vurmuþtur......

Þimdi bunlarý neden anlattýk ... Hemde hukuk sitesinde... Aslýnda çok kýsa anlattým çok daha uzun detaylý ve teknik anlatabilirdim. Ama amaç bir anýmsatma yapmak detaylarý vermekti çünkü konu farklý...
Bu olay çok ciddi bir hukuk olayýna yol açtý... Türkiye olayýn üzerine gitmedi... Daha acýsý þehit ve yaralý ailelerin davalarýnýda engellemeye çalýþtý.. .Geminin 19 yaþýndaki telsiz subayý þehit Serkan Aktepe’nin babasý Ahmet Aktepe: “Bize Amerika’yý dava etmeyin diye yazý gönderdiler.Eþim oðlmuzun üzüntüsünden kanser olup öldü ona ilaç parasý bile bulamadým.” yazýya raðmen Amerika’ya karþý dava açýlýyor 4 sene sürüyor...
Davayý þehit ve gaziler adýna açan ve takibeden Avukat Erkan Pekçe diyor ki..
“ Davanýn iki senesi bu dava maðdurlarla Amerikan deniz Kuvvetleri arasýndamýdýr, yoksa iki hükumet arasýndamýdýr? Sorusuna yanýt aramakla geçti.Sonuçta mahkeme olayýn bir “political question” yani politik bir sorun olduðuna karar verdi!”
Avukata göre; Ýþte tam bu nokta yapýlan saldýrýnýn kaza olmadýðý “siyaseten yapýlmýþ”bir saldýrý olduðunun hukuki belgesi oluyor.Bundan sonra Coninin biri tatbikatta silahýný temizlerken bir mehmetçiði vursa... Olay “political question” yani “siyasi mesele” denip kapatýlacak.Ortada hukuki dayanak (içtihad) var çünkü....
Þimdi burada iki olay var önce ilki... Umarým Ýngilizceniz iyidir... Uzun bölümler halinde ... temyiz kararýnda daki satýr aralarýnda verilen mesajlar ve davacýlara ABD askeri sistemini eleþtirme küstahlýðýnda bulunduklarý için çekilen köpek muamelesi okumaya deðer. Sonuç bölümünün ‘uluslararasý politika’ya dayandýrýlmasý ayrý bir tat, ayrý bir lezzet vermiþ sanki. Okuyup bakýnýz.... Haaa bu konuda bir dava daha var oda yakýnda.... Hele bunu halledelim... Karar tarihi bir karardýr. Uluslararasý hukuk ta Türkiye yi nasýl gördükleride ortaya çýkýyor....

United States Court of Appeals, Eleventh Circuit.
No. 96-2167.
Ahmet AKTEPE, as personal representative of the estate of his
son, Serkan Aktepe, deceased, Celal Kilinc, as personal
representative of the estate of his son Mustafa Kilinc, deceased,
Karim Aslan, Tayfun Balkan, Fahrettin Balkir, Mehmet Basal, Meftun
Dirman, Necati Erol, Murat Gunes, Nizamettin Guz, Fazli Kesgun, et
al., Plaintiffs-Appellants,
v.
USA, Defendant-Appellee.
Feb. 20, 1997.
Appeal from the United States District Court for the Middle
District of Florida. (No. 94-946-CIV-J-20), Harvey E. Schlesinger,
Judge.
Before COX and BLACK, Circuit Judges, and FAY, Senior Circuit
Judge.
BLACK, Circuit Judge:
Approximately 300 Turkish Navy sailors appeal the district
court's order granting summary judgment in favor of the United
States on their claims for death and personal injury suffered when
two missiles fired from the USS SARATOGA (Saratoga) struck their
vessel during North Atlantic Treaty Organization (NATO) training
exercises. As this case presents a nonjusticiable political
question, we affirm the district court's grant of summary judgment.
I. BACKGROUND
The underlying facts are uncontested. During the fall of
1992, the United States, Turkey, and several other NATO members
participated in "Exercise Display Determination 1992," a combined
forces naval exercise under the overall command of Admiral J.M.
Boorda of the United States Navy. The forces of participating
nations were assigned to either of two multinational teams. Vice
Admiral T. Joseph Lopez of the United States Navy led the "Brown
Forces," which included the United States aircraft carrier
Saratoga. The opposing "Green Forces," including the Turkish
Destroyer TCG MUAVENET (Muavenet), were under the direct control of
Admiral Kroon of the Netherlands.
During the "enhanced tactical" phase of the training
exercises, the Brown Forces were to attempt an amphibious landing
at Saros Bay, Turkey against the resistance offered by the Green
Forces. Admiral Boorda ordered the units comprising each force to
actively seek and "destroy" each other. Both task force commanders
had full authority to engage the enemy when and where they deemed
appropriate and to use all warfare assets at their disposal to
achieve victory. Needless to say, all confrontations were intended
to be simulated attacks.
On October 1, 1992, the Combat Direction Center Officer aboard
the Saratoga decided to launch a simulated attack on nearby
opposition forces utilizing the Sea Sparrow missile system. After
securing the approval of the Saratoga's Commanding Officer and the
Battle Group Commander, the Combat Direction Center Officer
implemented the simulated assault plan. Without providing prior
notice, officers on the Saratoga woke the enlisted Sea Sparrow
missile team and directed them to conduct the simulated attack.
Certain members of the missile firing team were not told that the
exercise was a drill, rather than an actual event.
As the drill progressed, the missile system operator used
language to indicate he was preparing to fire a live missile, but
due to the absence of standard terminology, the responsible
1Although the district court declined to reach the issue,
the order granting summary judgment also suggested that dismissal
probably would have been required under Feres v. United States,
340 U.S. 135, 71 S.Ct. 153, 95 L.Ed. 152 (1950). As we conclude
that this case presents a nonjusticiable political question, we
decline to address the applicability of Feres doctrine.
officers failed to appreciate the significance of the terms used
and the requests made. Specifically, the Target Acquisition System
operator issued the command "arm and tune," terminology the console
operators understood to require arming of the missiles in
preparation for actual firing. The officers supervising the drill
did not realize that "arm and tune" signified a live firing. As a
result, the Saratoga inadvertently fired two live Sea Sparrow
missiles at the Muavenet. Both missiles struck the Muavenet,
resulting in several deaths and numerous injuries.
On September 29, 1994, some of the Turkish Navy sailors
serving aboard the Muavenet instituted this action by suing the
United States under the Public Vessels Act, 46 U.S.C.App. §§ 781-
790, and the Death on the High Seas Act, 46 U.S.C.App. §§ 761-768.
The present action encompasses 2 wrongful death claims and 299
personal injury claims arising out of the inadvertent missile
firing. On September 22, 1995, the United States filed a motion
for summary judgment, contending that this case presents a
nonjusticiable political question. The district court granted the
motion by order issued January 2, 1996.1 On appeal, Appellants
contend that the district court erred by dismissing its claims
under the political question doctrine.

II. ANALYSIS
The justiciability of a controversy depends not upon the
existence of a federal statute, but upon whether judicial
resolution of that controversy would be consonant with the
separation of powers principles embodied in the Constitution. See
Dickson v. Ford, 521 F.2d 234, 235 (5th Cir.), cert. denied, 424
U.S. 954, 96 S.Ct. 1428, 47 L.Ed.2d 360 (1975). Separation of
powers is a doctrine to which the courts must adhere even in the
absence of an explicit statutory command. Tiffany v. United
States, 931 F.2d 271, 276 (4th Cir.1991), cert. denied, 502 U.S.
1030, 112 S.Ct. 867, 116 L.Ed.2d 773 (1992). Restrictions derived
from the separation of powers doctrine prevent the judicial branch
from deciding "political questions," controversies that revolve
around policy choices and value determinations constitutionally
committed for resolution to the legislative or executive branches.
Japan Whaling Ass'n v. American Cetacean Soc., 478 U.S. 221, 230,
106 S.Ct. 2860, 2866, 92 L.Ed.2d 166 (1986); Abebe-Jira v. Negewo,
72 F.3d 844, 848 (11th Cir.), cert. denied, --- U.S. ----, 117
S.Ct. 96, 136 L.Ed.2d 51 (1996).
In Baker v. Carr, 369 U.S. 186, 217, 82 S.Ct. 691, 710, 7
L.Ed.2d 663 (1962), the Supreme Court identified six hallmarks of
political questions, any one of which may carry a controversy
beyond justiciable bounds:
[1] a textually demonstrable constitutional commitment of the
issue to a coordinate political department; [2] a lack of
judicially discoverable and manageable standards for resolving
it; [3] the impossibility of deciding without an initial
policy determination of a kind clearly for nonjudicial
discretion; [4] the impossibility of a court's undertaking
independent resolution without expressing lack of the respect
due coordinate branches of government; [5] an unusual need
for unquestioning adherence to a political decision already
made; or [6] the potentiality of embarrassment from
multifarious pronouncements by various departments on one
question.
For invocation of the political question doctrine to be
appropriate, at least one of these characteristics must be evident.
Id. at 217, 82 S.Ct. at 710.
Foreign policy and military affairs figure prominently among
the areas in which the political question doctrine has been
implicated. The Supreme Court has declared that "[m]atters
intimately related to foreign policy and national security are
rarely proper subjects for judicial intervention." Haig v. Agee,
453 U.S. 280, 292, 101 S.Ct. 2766, 2774, 69 L.Ed.2d 640 (1981).
The Constitution commits the conduct of foreign affairs to the
executive and legislative branches of government. See, e.g.,
Oetjen v. Central Leather Co., 246 U.S. 297, 302, 38 S.Ct. 309,
311, 62 L.Ed. 726 (1918); Dickson, 521 F.2d at 236. At the same
time, it is error to suppose that every case or controversy which
touches foreign relations lies beyond judicial cognizance. Baker,
369 U.S. at 211, 82 S.Ct. at 707. Ultimately, whether a foreign
relations controversy lies beyond judicial cognizance requires
"discriminating analysis of the particular question posed, in terms
of the history of its management by the political branches, of its

susceptibility to judicial handling in light of its nature and
posture in the specific case, and the possible consequences of
judicial action." Id.
In a related manner, the political branches of government are
accorded a particularly high degree of deference in the area of
military affairs. Owens v. Brown, 455 F.Supp. 291, 299
(D.D.C.1978). The Constitution emphatically confers authority over
the military upon the executive and legislative branches of
government. U.S. Const. art. I, § 8, cls. 11-16 (granting Congress
the power to declare war and to provide for, organize, arm,
maintain, and govern the military); U.S. Const. art. II, § 2
(providing the President shall be the Commander-in-Chief of the
armed forces); see also United States v. Stanley, 483 U.S. 669,
682, 107 S.Ct. 3054, 3063, 97 L.Ed.2d 550 (1987) (noting the
insistence with which the Constitution granted authority over the
Army, Navy, and militia to the political branches). The Supreme
Court has generally declined to reach the merits of cases requiring
review of military decisions, particularly when those cases
challenged the institutional functioning of the military in areas
such as personnel, discipline, and training. See, e.g., Chappell
v. Wallace, 462 U.S. 296, 304, 103 S.Ct. 2362, 2368, 76 L.Ed.2d 586
(1983) (concluding that unique disciplinary structure of the
military establishment precluded enlisted military personnel from
seeking to recover from their superior officers for alleged
constitutional violations); Gilligan v. Morgan, 413 U.S. 1, 5-13,
93 S.Ct. 2440, 2443-47, 37 L.Ed.2d 407 (1973) (refusing to review
and assert continuing regulatory control over the training of the
Ohio National Guard); Orloff v. Willoughby, 345 U.S. 83, 90-92, 73
S.Ct. 534, 538-39, 97 L.Ed. 842 (1953) (holding that commissioning
of officers in the Army was a matter of discretion within the
province of the President).
As with many cases that directly implicate foreign relations
and military affairs, the instant controversy raises a
nonjusticiable political question. This suit exhibits most, if not
all, of the indicia of political questions identified by the
Supreme Court in Baker v. Carr. First, the Constitution commits
the issues raised by this action to the political branches of
government. The underlying events involve two nations engaged in
a NATO training exercise. The relationship between the United
States and its allies, like the broader question of which nations
we number among our allies, is a matter of foreign policy. As
courts are unschooled in "the delicacies of diplomatic negotiation
[and] the inevitable bargaining for the best solution of an
international conflict," the Constitution entrusts resolution of
sensitive foreign policy issues to the political branches of
government. See Smith v. Reagan, 844 F.2d 195, 199 (4th Cir.)
(quoting Holtzman v. Schlesinger, 484 F.2d 1307, 1312 (2d
Cir.1973), cert. denied, 416 U.S. 936, 94 S.Ct. 1935, 40 L.Ed.2d
286 (1974)), cert. denied, 488 U.S. 954, 109 S.Ct. 390, 102 L.Ed.2d
379 (1988). Similarly, the Constitution reserves to the
legislative and executive branches responsibility for developing
military training procedures that will ensure the combat
effectiveness of our fighting forces. See Gilligan, 413 U.S. at 5-
13, 93 S.Ct. at 2443-47; Nation Magazine v. United States Dep't of
Defense, 762 F.Supp. 1558, 1567 (S.D.N.Y.1991).
Second, no judicially discoverable and manageable standards
exist for resolving the questions raised by this suit. In order to
determine whether the Navy conducted the missile firing drill in a
negligent manner, a court would have to determine how a reasonable
military force would have conducted the drill. As the Supreme
Court noted in a related context, "it is difficult to conceive of
an area of governmental activity in which the courts have less
competence." Gilligan, 413 U.S. at 10, 93 S.Ct. at 2446.

Decisions relative to training result from a complex, subtle
balancing of many technical and military considerations, including
the trade-off between safety and greater combat effectiveness. See
Boyle v. United Technologies Corp., 487 U.S. 500, 511, 108 S.Ct.
2510, 2518, 101 L.Ed.2d 442 (1988). Courts will often be without
knowledge of the facts or standards necessary to assess the wisdom
of the balance struck. Rappenecker v. United States, 509 F.Supp.
1024, 1029 (N.D.Cal.1980). More particularly, courts lack
standards with which to assess whether reasonable care was taken to
achieve military objectives while minimizing injury and loss of
life. See DaCosta v. Laird, 471 F.2d 1146, 1155 (2d Cir.1973);
Rappenecker, 509 F.Supp. at 1030.
Third, resolving this case inevitably would require that
courts make initial policy decisions of a kind appropriately
reserved for military discretion. For example, a court could not
conclude that the Navy behaved negligently when it declined to
advise each member of the Sea Sparrow missile team that the firing
was a drill without rendering a policy determination regarding the
necessity of simulating actual battle conditions. Trained
professionals, subject to the day-to-day control of the responsible
civilian authorities, necessarily must make comparative judgments
on the merits as to evolving methods of training, equipping, and
controlling military forces with respect to their duties under the
Constitution. Gilligan, 413 U.S. at 8, 93 S.Ct. at 2444-45. It
would be inappropriate for a district court to undertake this
responsibility in the unlikely event that it possessed the
requisite technical competence to do so. Id. at 8, 93 S.Ct. at
2445.
Fourth, adjudicating this case would express a lack of respect
for the political branches of government by subjecting their
discretionary military and foreign policy decisions to judicial
scrutiny, notwithstanding the judiciary's relative lack of
expertise in these areas. The interjection of tort law into the
realms of foreign policy and military affairs would effectively
permit judicial reappraisal of judgments the Constitution has
committed to the other branches. Tiffany, 931 F.2d at 278.
Appellants' effort to cast their suit as a common negligence
action directed at lower-level military operatives is unconvincing.
The allegations of the complaint launch a far more sweeping assault
on the Navy's practices than Appellants acknowledge. The complaint
alleges negligence relating to Navy communication, training, and
drill procedures. Moreover, even if the complaint actually
targeted only operational level personnel, that fact would not
eliminate the justiciability problem. The court would still have
to decide how the weapon system operator should have behaved. In
the present context, such an inquiry might require the judiciary to
determine whether members of the Sea Sparrow missile team should
have demanded confirmation of their superior's apparent instruction
to fire a live missile. Such judicial intrusion into military
practices would impair the discipline that the courts have
recognized as indispensable to military effectiveness. See, e.g.,
Chappell, 462 U.S. at 300, 103 S.Ct. at 2365-66 (noting that "the
habit of immediate compliance with military procedures and orders
must be virtually reflex with no time for debate or reflection").
III. CONCLUSION
This case presents a nonjusticiable political question because
it would require a court to interject itself into military
decisionmaking and foreign policy, areas the Constitution has
committed to coordinate branches of government.
AFFIRMED.

Ýþte size tarihi karar nedense bunu hiç deðerli görmemiþ ne barolar ne adalet sistemi ne baþka bir yer... Aslýnda çok önemlii. Hatta yok etmek istemiþler yok yok yok.... Ýþte elifi elifine dokunulmamýþ karar Türkiye ne mi yaptý hiç... Muaveneti bizim gemimiz saymadý.... Yada bana öyle geldi...
Buna siz baka durun ben diðer ve çok önemli kararý bulacaðým.....

En eski üyelerimizden sevgili commodore1 gerçekten " mazi kalbimde yaradýr" tarzý bir konuya deðinmiþ, 2 Ekim 1992'deki bu olayý, bir Türk vatandaþý olarak, amatör bir denizci olarak içime sindiremiyorum.

Teknik detaylara sevgili üyemiz deðinmiþ, bu kadar teknik detayý bilmeme imkan yok... Olayda kasýt unsuru kesinlikle var. (bence bu ihtimal çok ama çok büyük)

Tamam kasýt yok, yanlýþlýk var diyelim. 5 gözbebeðimiz ölmüþ, sakat kalan ve yaralanan gözbebeklerimiz var. (Bu cümle bazýlarýna hiçbirþey ifade etmeyebilir, ama o insanlar ve aileleri için çok þeydir)

Sonuç ne olmuþtur : konu hakkýnda zarar görenler binbir güçlükle dava açmýþ , davanýn 2 yýlý , davanýn maðdurlar ve ABD Deniz Kuvvetleri arasýnda mý yoksa iki devlet arasýnda mý tartýþmalarý ile geçmiþ, sonuç devletlerarasý politik bir problem olarak Amerikan Mahkemeleri'nde tanýmlanmýþ, tazminat davasý açanlarýn acýlarý bir kat daha artmýþtýr. Kaldý ki böyle bir karar ileriye doðru emsal teþkil etmiþtir. Memleketteki Amerikan askerlerinden uzak durun, kimvurduya gidersiniz.!!!

Ayný dönemde ve hala Ýran (þu beðenmediðimiz þeriatçý, ama bence yönetim sistemi ne olursa olsun onurlu) ABD ile rakiptir, Ýran'ýn yolcu uçaðý düþürüldüðünde, Ýran, vatandaþlarýnýn arkasýnda devlet olarak yer almýþ ve maðdur vatandaþlarýna ABD'nin çatýr çatýr tazminat ödenmesini saðlamýþtýr. Bizde ise müttefik !!? olmamýza raðmen resmi veya gayriresmi yollardan zarar görenler veya ailelerinin tazminat davasý açmasý bile engellenmeye çalýþýlmýþtýr.

O günlerde ABD yönetimi; Deniz Kuvvetleri'mize hibe yapacaðýný açýklamýþ (sanki ölenler dirilecek, sakatlar saðlýðýna kavuþabilecekmiþ gibi) 1 hibe gemiye karþýlýk diðer 7 hibe ?!! gemiyi yanlýþ hatýrlamýyorsam tanesi 171 milyon dolara tarafýmýza kakalamýþ, bir diðer deyimle satmýþtýr. Bu gemilerden bir kýsmý da daha sonra hurdaya ayrýlmýþtýr.

Þehit, gazi ve onlarýn aileleri adýna, o dönemde devletimizde üst düzey görevlileri sizlere hatýrlatmayý bir borç bilirim.

Cumhurbaþkaný Turgut Özal
Baþbakan Süleyman Demirel
Meclis Baþkaný Hüsamettin Cindoruk
Milli Savunma Bakaný Nevzat Ayaz
Dýþiþleri Bakaný Hikmet Çetin
Genelkurmay Baþkaný Doðan Güreþ
Deniz Kuvvetleri Komutaný Vural Beyazýt

Ben Türkiye Cumhuriyeti'nin sýradan bir vatandaþý olarak bu insanlara hakkýmý helal etmiyorum ve çuval hadisesi ve benzeri üzücü durumlara gelinmesinde o dönemde konuya haysiyetsiz yaklaþýmýn etkili olduðunu düþünüyorum.

Selamlar,

Yahu adam gecenin bu saatinde delimisin kalkmýþ iki yýl önce ki konuyu okuyorsun diyebilirsiniz ama commodore un yazdýklarýný okyunca dayanamadým, hele karar metni ise bi ülkenin ne kadar ayaklar altýna düþürülebilecegini göstermeye yetecek sekilde. RIM-7P yarý aktif radar güdümlüdür buda bu füzeyi bir personelin fýrlatmamasý anlamýna gelir ki zaten security key yerine oturtulup cevrilmeden ateþleme sistemi devreye girmez bu anahtarda sadece gemi komutanýndadýr. Ayrýca bu kýsa menzilli hava savunma füzesi 17 km dýþýnda menzil dýþý kalýr ve etkisi yoktur buda þu anlama gelir USS Saratoga görüþ mesafesinden çýkmamýþtýr. Amerikan gemileri MK 41 VLS fýrlatma rampasý kullanýr yani Vertical Launcher System - Dikine Fýrlatma Sistemi buda Aegis sistemi olmadan kullanýlamaz. Aegis nedir diye soracak olursanýz, bir muharebe sistemidir geliþmiþ bilgisayar ve radar iz düþüm takibi ile geliþmiþ kontrol sunar yani sýfýr hata ile tam hedef demektir. Þimdi anlamadýðým þey bu kadar sisteme neyin hatasý yapýlmýþtýr ve verilan karar ne kadar aþþaðalýyýcýdýr?? Þimdi biz gidip yanlýþlýk inclirliði vursak baþmýza gelmeyen kalýr mý? Dün Muavenet olayý,bugün çuval olayý yarýn bizi ne bekliyor? Uyan caným Türkiye biz daha çok yanlýþlar görürüz bu kafayla. Emeði geçen herkese teþekkürler,amerikan özentisi gençlik o kusunda birþeyleri fark etsin diyeceðim ama nerdeee...