Reşit Bir Vatandaşın Kamu Kurumunda Çocuk Yerine Koyulması
Öncelikle herkese merhabalar. Soruma geçmeden önce durumumun daha iyi anlaşılabilmesi için kendim hakkında biraz bilgi vermek istiyorum.
Ben 19 yaşında reşit, seçimlerde oy kullanan, kendi kararlarını verebilen, 20 yaşına merdiven dayamış, aklı hür vicdanı hür, aynı zamanda bir ailenin yükünü omuzlarında taşıyan bir vatandaşım. Özellikle hukuk bölümüne öğrenci yetiştiren 5 yıllık bir lisede öğrenim görmekteyim. Yapım itibariyle sessiz ve içe kapanık bir insanım. Karşımdaki insanlara aşırı ve gereksiz saygılı olmam ve içimdeki tepkiyi karşımdaki insana gösterememem içime atmam sebebiyle psikolojik sorunlar yaşıyorum. 2016 yılında babamın vefatı ve 15 Temmuz gecesinin ardından ciddi psikolojik hastalıklar yaşadım 6 ay öncesine kadar antidepresan kullanıyordum.
Öğrenim gördüğüm lisede okul idaresi ihtiyacım olduğunda ve ya 1 saatlik öğle aralarında okuldan dışarı dışarı çıkmamı engellemekte. Okul son 1 yıl içinde cezaevine çevrildi, kapıya bekçi dikildi. İdareden izin almak istediğimde ise beni çocuk yerine koyup "velin bizi arasın" tarzı isteklerde bulunmaktalar. 19 yaşında bir vatandaşın üzerinde hiç kimsenin velayet hakkı yok diye biliyorum. Annemin aranıp bilgilendirilmesi ve ya izninin sorulmasının benim için hiç bir zararı ve ya işimi engeller bir yanı yok fakat bana sürekli yapılan bu muamele iyice canımı sıkmaya başladı. Ben o idarecilerden çok daha fazla sorumluluk sahibiyim. Hakımın ihlal edildiğini ve çok sessiz, efendi birisi olduğum için enayi yerine koyulduğumu düşünmeye başladım.
Ayrıca okul müdürü benim bir mülküm hakkında sağda solda konuşuyor ve alakası olmayan konularda lafı bu mülküme bağlıyor. Annem müdürle konuştuğunda dilini rahmetli babama kadar uzatıp "Bu onun zayıflığı bu yaşta bu mülkiyeti ona satın almış" tarzı söylemlerde bulundu. Şu günler kullanma bu günler kullan diyecek kadar ileri gitti. Zavallı annem ne yapsın buna hiç bir şey söylemediği için ben de sesimi çıkaramadım. Oysa o bana babamdan biricik yadigardı, babamın en büyük hatırasıydı alırken "bana değil, senin için alıyorum" diyerek almıştı ömrümün sonuna kadar saklayacak ve gururla kullanacağım. O laflardan sonra eve dönerken titreme krizine girdim bir hafta boyunca strese bağlı çarpıntılarım ve baş dönmelerim oldu. O an sesimi çıkarıp hakkımı savunmadığım için şimdi kafamı duvarlara vuruyorum. Kendime bir söz verdim ne olursa olsun kendimi bir daha ne pahasına olursa olsun bir daha asla ezdirmeyeceğim kavga ise kavga dava ise dava.
Ciddi ciddi okul değiştirmeyi düşunmeye başladım. Bu konu iyice canımı sıkmaya başladı. Konu hakkında kesin bir bilgi sahibi olmadığım için okul idaresine karşı kesin bir talepte bulunamıyor ve ya kesin bir aksiyona geçemiyorum. Bu dışarı çıkma konusunda bana net bir bilgi verebilir misiniz? Bir TC vatandaşı tıpkı demokratik ve özgür, medeni bir ülkedeki gibi kendi sorumluluğuna sahip midir yoksa sırf öğrenim görüp Türkçe ve Matematik dersleri aldığı için okula hapsolmaya ve okul yönetiminin kölesi olmaya mecbur mudur? Ne yapabilirim? Nasıl bir yol izleyebilirim? Yasal haklarım neler? Yardımcı olursanız sevinirim. Şimdiden teşekkür ediyorum
Ben 19 yaşında reşit, seçimlerde oy kullanan, kendi kararlarını verebilen, 20 yaşına merdiven dayamış, aklı hür vicdanı hür, aynı zamanda bir ailenin yükünü omuzlarında taşıyan bir vatandaşım. Özellikle hukuk bölümüne öğrenci yetiştiren 5 yıllık bir lisede öğrenim görmekteyim. Yapım itibariyle sessiz ve içe kapanık bir insanım. Karşımdaki insanlara aşırı ve gereksiz saygılı olmam ve içimdeki tepkiyi karşımdaki insana gösterememem içime atmam sebebiyle psikolojik sorunlar yaşıyorum. 2016 yılında babamın vefatı ve 15 Temmuz gecesinin ardından ciddi psikolojik hastalıklar yaşadım 6 ay öncesine kadar antidepresan kullanıyordum.
Öğrenim gördüğüm lisede okul idaresi ihtiyacım olduğunda ve ya 1 saatlik öğle aralarında okuldan dışarı dışarı çıkmamı engellemekte. Okul son 1 yıl içinde cezaevine çevrildi, kapıya bekçi dikildi. İdareden izin almak istediğimde ise beni çocuk yerine koyup "velin bizi arasın" tarzı isteklerde bulunmaktalar. 19 yaşında bir vatandaşın üzerinde hiç kimsenin velayet hakkı yok diye biliyorum. Annemin aranıp bilgilendirilmesi ve ya izninin sorulmasının benim için hiç bir zararı ve ya işimi engeller bir yanı yok fakat bana sürekli yapılan bu muamele iyice canımı sıkmaya başladı. Ben o idarecilerden çok daha fazla sorumluluk sahibiyim. Hakımın ihlal edildiğini ve çok sessiz, efendi birisi olduğum için enayi yerine koyulduğumu düşünmeye başladım.
Ayrıca okul müdürü benim bir mülküm hakkında sağda solda konuşuyor ve alakası olmayan konularda lafı bu mülküme bağlıyor. Annem müdürle konuştuğunda dilini rahmetli babama kadar uzatıp "Bu onun zayıflığı bu yaşta bu mülkiyeti ona satın almış" tarzı söylemlerde bulundu. Şu günler kullanma bu günler kullan diyecek kadar ileri gitti. Zavallı annem ne yapsın buna hiç bir şey söylemediği için ben de sesimi çıkaramadım. Oysa o bana babamdan biricik yadigardı, babamın en büyük hatırasıydı alırken "bana değil, senin için alıyorum" diyerek almıştı ömrümün sonuna kadar saklayacak ve gururla kullanacağım. O laflardan sonra eve dönerken titreme krizine girdim bir hafta boyunca strese bağlı çarpıntılarım ve baş dönmelerim oldu. O an sesimi çıkarıp hakkımı savunmadığım için şimdi kafamı duvarlara vuruyorum. Kendime bir söz verdim ne olursa olsun kendimi bir daha ne pahasına olursa olsun bir daha asla ezdirmeyeceğim kavga ise kavga dava ise dava.
Ciddi ciddi okul değiştirmeyi düşunmeye başladım. Bu konu iyice canımı sıkmaya başladı. Konu hakkında kesin bir bilgi sahibi olmadığım için okul idaresine karşı kesin bir talepte bulunamıyor ve ya kesin bir aksiyona geçemiyorum. Bu dışarı çıkma konusunda bana net bir bilgi verebilir misiniz? Bir TC vatandaşı tıpkı demokratik ve özgür, medeni bir ülkedeki gibi kendi sorumluluğuna sahip midir yoksa sırf öğrenim görüp Türkçe ve Matematik dersleri aldığı için okula hapsolmaya ve okul yönetiminin kölesi olmaya mecbur mudur? Ne yapabilirim? Nasıl bir yol izleyebilirim? Yasal haklarım neler? Yardımcı olursanız sevinirim. Şimdiden teşekkür ediyorum