Başlık Bulamadım
Merhaba,
Arkadaşlar şimdi yazacaklarım ile ilgili düşüncelerinize, fikirlerinize varsa benzerini yaşamış olanların söyleneceklerine çok ihtiyacım var. Psikolojik olarak son derece zor durumdayım. Neyi nasıl yapacağımı bilmiyorum ve hata yapmaktan çok korkuyorum.
Yaklaşık 11 yıldır evliyim. Biri 4 diğeri 9 iki kızım var. Evliğimiz boyunca tek başıma çalışarak bir şeyler yapmaya çalıştım. Her ailede olacağı gibi maddi zorluklar yaşadık. Son dönemde de işim çok yolunda gitmedi. Eşim ile aram maddi imkanzıslıklar ve bazı manevi durumlardan dolayı son bir yılda bozuldu. Neredeyse tamamen bitti. (tabi bu tek taraflı, ben eşime hala saygılıyım). Hane içerisinde 7-8 aylık bir sessizlik vardı aramızda. Eşim benden ayrılmak istediğini söylemişti ama ben istemedim. Kızların mutlu bir ailede büyümesi gerektiğini, ayrılmayı düşünmek yerine bunu tartışmamız gerektiğini, çabamızın bu yönde olması gerektiğini anlatmaya çalıştım. Son olarak sarıldık ve anlaştık.
Kızmın okulu son derece kötü idi. Benim en büyük derdim daha temiz, daha iyi bir okuldu. Bu yüzden en iyi seçenek eşimin anne babasının oturduğu lokasyondu. Maddi durumumuz son dönemde iyi olmadığından yeni bir eve taşınacak durumumda yoktu. Eşimle konuştum. Ailesiyle konuştum. "Bir süre onlarda oturalım, ben ek işler yapar bir an önce ev tutarım" dedim. Anlaştık.
Fakat oraya gittikten bir gün sonra eşim bana telefonda "buraya gelemezsin, gelsen de kalamazsın" vb. şeyler söyledi. Dahası "Çocuklarını hafta sonu gelir görürsün" gibi tuhaf kararlar almış. Kısacası hem Avukat, hem Savcı, hem Hakim olmuş ve karar vermiş.
Ben kızlarıma, kızlarım ise bana aşırı düşkündür. Küçük kızım geçen yıl ölümcül kaza da yaşamıştı. Bu sebeple çok daha hassasım. Eşime ve ailesine çok ama çok kızgınım lakin bir savaş başlatıp çocukların etkilenmesinden çok korkuyorum. 1,5 ay oldu sadece dün onları görebildim. Anneleri ile konuşmak istediğimde anlamsızca saldırgan oluyor. Sadece para ver, para bırak vb. talepleri oluyor.
Boşanmak isteyebilir, Ayrılmak isteyebilir buna itirazım yok. Ama bu şekilde davranılması karşısında ben ne yapmalıyım bilmiyorum. Cahil insanlar gibi gidip kapılarına mı dayanmalıyım. Ney yapmalıyım bilmiyorum. Evlilik boyunca tek başıma çalışıyorum. biz aç uyuduk ama çocukları eksik etmedik şükür. Anneleri şu an için benimle kavga etmek için büyük çaba sarf ediyor. Sakin olmaya çalışıyorum. Şimdi bir ev tuttuğumda, dayayıp döşediğimde hadi evinize gelin dediğimde anneleri gelmem dediğinde ne yapacağım ?
Arkadaşlar şimdi yazacaklarım ile ilgili düşüncelerinize, fikirlerinize varsa benzerini yaşamış olanların söyleneceklerine çok ihtiyacım var. Psikolojik olarak son derece zor durumdayım. Neyi nasıl yapacağımı bilmiyorum ve hata yapmaktan çok korkuyorum.
Yaklaşık 11 yıldır evliyim. Biri 4 diğeri 9 iki kızım var. Evliğimiz boyunca tek başıma çalışarak bir şeyler yapmaya çalıştım. Her ailede olacağı gibi maddi zorluklar yaşadık. Son dönemde de işim çok yolunda gitmedi. Eşim ile aram maddi imkanzıslıklar ve bazı manevi durumlardan dolayı son bir yılda bozuldu. Neredeyse tamamen bitti. (tabi bu tek taraflı, ben eşime hala saygılıyım). Hane içerisinde 7-8 aylık bir sessizlik vardı aramızda. Eşim benden ayrılmak istediğini söylemişti ama ben istemedim. Kızların mutlu bir ailede büyümesi gerektiğini, ayrılmayı düşünmek yerine bunu tartışmamız gerektiğini, çabamızın bu yönde olması gerektiğini anlatmaya çalıştım. Son olarak sarıldık ve anlaştık.
Kızmın okulu son derece kötü idi. Benim en büyük derdim daha temiz, daha iyi bir okuldu. Bu yüzden en iyi seçenek eşimin anne babasının oturduğu lokasyondu. Maddi durumumuz son dönemde iyi olmadığından yeni bir eve taşınacak durumumda yoktu. Eşimle konuştum. Ailesiyle konuştum. "Bir süre onlarda oturalım, ben ek işler yapar bir an önce ev tutarım" dedim. Anlaştık.
Fakat oraya gittikten bir gün sonra eşim bana telefonda "buraya gelemezsin, gelsen de kalamazsın" vb. şeyler söyledi. Dahası "Çocuklarını hafta sonu gelir görürsün" gibi tuhaf kararlar almış. Kısacası hem Avukat, hem Savcı, hem Hakim olmuş ve karar vermiş.
Ben kızlarıma, kızlarım ise bana aşırı düşkündür. Küçük kızım geçen yıl ölümcül kaza da yaşamıştı. Bu sebeple çok daha hassasım. Eşime ve ailesine çok ama çok kızgınım lakin bir savaş başlatıp çocukların etkilenmesinden çok korkuyorum. 1,5 ay oldu sadece dün onları görebildim. Anneleri ile konuşmak istediğimde anlamsızca saldırgan oluyor. Sadece para ver, para bırak vb. talepleri oluyor.
Boşanmak isteyebilir, Ayrılmak isteyebilir buna itirazım yok. Ama bu şekilde davranılması karşısında ben ne yapmalıyım bilmiyorum. Cahil insanlar gibi gidip kapılarına mı dayanmalıyım. Ney yapmalıyım bilmiyorum. Evlilik boyunca tek başıma çalışıyorum. biz aç uyuduk ama çocukları eksik etmedik şükür. Anneleri şu an için benimle kavga etmek için büyük çaba sarf ediyor. Sakin olmaya çalışıyorum. Şimdi bir ev tuttuğumda, dayayıp döşediğimde hadi evinize gelin dediğimde anneleri gelmem dediğinde ne yapacağım ?