Bazý Kadýnlar

Bazý kadýnlar yakalanamaz, durdurulamaz ve kimseye ait olamazlar. Onlar zaten kendilerine bile ait deðildir de... O kadýnlara yalnýzca yakýn durulabilir, yakalayýp durdurursan, kendine ait kýlarsan... Ölüverirler. Çünkü onlar kuþ gibidirler. Böyle uçucu kadýnlar, tepeden aþaðýya inen bir bisiklet gibi, fren yaptýklarýnda düþeceklerini pekiyi bilirler.

O yüzden belki de hayat boyu kendilerini en sevdiklerinden bile korumak mecburiyetindedirler. Kendilerini durdurup, öldürüverecek þeylere karþý dikkatli olmalarý gerektiðini (her nasýlsa) bilirler. Onlar, insaný ancak frensiz bir seyahate davet edebilirler. Zira fren yaparlarsa artýk onlar, o kadýnlar deðillerdir ve bozulmuþ bir oyuncak gibi kýymetsizdirler. Kanatlarýnýn altýna rüzgârý aldýðýnda uçabilen kuþlar gibi, rüzgârsýz kaldýðýnda bir lokma ete dönüþen kadýnlar...

Ve erkekler, ekseriyetle, kadýnlarý eðitilebilecek kuþlar sanýrlar. Bilir misiniz? Eðiticiler, eve dönsünler, uzaklara uçmasýnlar diye önce kuþlarýn kanatlarýný biraz kýrarlar... Ama kimi kuþlar ve kadýnlar, gökyüzünde uçmayacaklarsa eðer, ölüvermeyi tercih ederler ne yazýk ki...

Kimi kadýnlar hareketinin önüne geçilmeden, "yakýn durarak" izlenmek, sevilmek mecburiyetindedirler. Bu bir seçim deðildir, sevilen renklerini korumak için bunu yapmalarý gerektiðini her nasýlsa bilirler. Kollarýndan tutulduklarýnda amansýz bir illete yakalanacaklarýný bilirler. Uçuþup, renklerini daðýtýp, çýrpýnýp hayat içinde, sonra sessizce gidecekler.

Durmak büyüyü bitirir, bunu bildikleri için onlarý sevmiþ olan adamlar onlara güvenmelidirler.
Ve tepeden aþaðý inen bir bisiklet gibi, fren yapmadan gitmeyi tez elden öðrenmelidirler. Sadece onun yanýnda olmanýn keyfini tadarak....
Fren yaparsa o kadýnýn artýk o kadýn olmayacaðýný bilerek....

(Alýntýdýr)

Bunu kesinlikle bir kadýn yazmýþ sayýn kuzulu alýntý demiþ ama bir kadýndan alýntý bu kesin..... Hemde kendini beðenmiþ bir kadýndan alýntý...
Gerçek þudur ki erkek ilk aþýk oldum sanýr ama yanýlýr kadýn aþýk olmuþtur ve bir þekilde erkeði kendine aþýk eder... Aþýk olduðu erkeðin özelliðini deðiþtirmek içinde elinden geleni sonra yapar sonra ne mi olur elbette hüsran sonra böyle alýntý diye yazýlar çýkar ortaya aslýnda olduðu gibi sevmek erdemdir ama erdem nerede derseniz kaf daðýný bilen varsa arkasýna baksýn.... derim ben..

Kimin yazdýðýný gerçekten bilmiyorum sayýn commodore1tr.

Ben sizinle ayný fikirde deðilim, daha doðrusu bunu yazanýn (kadýn olduðunu farz edersek) kendini beðenmiþ biri olduðunu düþünmüyorum. Sadece bunu yalnýzca kadýnlara özgü bir özellik gibi yansýtmasý eleþtirilebilir kanaatimce.

Kadýn da erkek de kendine partnerinden ayrý bir yer ayýrmalýdýr, bu yere sýðýndýðýndaysa diðeri ona güvenmeli, onu boðmamalýdýr. Zaten ayrýlýklarýn çoðu bu boðmalarýn sonucu deðil midir? (Tabi ki, sýðýnan da bu güveni hak etmeli, suistimal etmemelidir, yoksa sonuç gene ayrýlýk olacaktýr, er ya da geç.)

Olduðu gibi sevmek elbette bir erdemdir, böyle bir kadýný ya da erkeði de olduðu gibi sevmek, anlamak, kendine ait yaþamýna müdahale etmemek, deðiþmesini beklememek gerekmez mi?


Sevgi emekmiþ.
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür býrakacak kadar sevmekmiþ...

demiþ Can Baba... :)

Keþke okumasaydým diyorum þu anda...
Gerçekleri görmek acý gelirmiþ ya insana, tamamýyla katýlýyorum.
Atmacalarýn nasýl yakalandýðýný gösteren bir belgesel izledim dün gece. Atmaca yakalanýr ve insana alýþtýrýlýrmýþ. Fakat içlerinden birisi insana alýþmakta zorlanmýþ. Avcýnýn elinden yemek yemiyor, onunla ava çýkmýyormuþ. Avcý da ona daha fazla eziyet etmemek için salýverdi. O kadar güzel uçuyordu ki havada...

En iyisini o atmaca yapmýþ.Deðiþmemiþ...
Tayip dýþýna da deðiþtim diyen yoktur gerçi ama bence bir o deðiþmedi düþüncelerinde kadýnlara yakalanan erkeklerde deðiþti sonra kadýnlar ' yahu benim tanýdýðým sevdiðim adama ne oldu ' diye düþünüp erkeðe dýrdýr etti ' çok deðiþtin sen çok...' diyerektennn
Dilek haným kýzsada bu böyle kýzmasada bu böyle...

Ben de Dilek haným gibi düþünüyorum. Bu yazýyý yazan kesinlikle bir kadýn deðil (Bayanlarýn içgüdülerine inanýn) ama kimi kadýnlar gerçekten de böyledir. Sizi bisikletinin arkasýna atar ama hýzdan korkunca siz o durmayacaðý için ille de inecekseniz bisikletten, paldýr küldür düþersiniz, canýnýz fena yananmýþtýr. Hatta bir daha sizin kullanmadýðýnýz bisiklete binmemeye yemin edersiniz o an.

Sayýn Kuzulu ve Sayýn Commodore;
Bu yazý Ece Temelkuran'a ait bir yazý.

:D :)

Yazýnýn tamamý aþaðýdaki gibi;
Kuþ Kadýnlar

Tepeden aþaðý bisikletle hýzla inen güzel kadýnýn ardýndan ona âþýk olan genç adam baðýrmaktadýr:
- Iris, yavaþla! Dur! Sana yetiþemiyorum!
- Yavaþlayamam. Sen bana yakýn durmaya çalýþ. Bir þey olmaz!
Ýngiliz yazar Iris Murdoch#8217;un hayatýný anlatan "Iris" filminde üç kez ayný sahne tekrarlanýyor. Adam, kadýnýn hýzýna yetiþemiyor ömür boyu, ama ona "yakýn durmayý" beceriyor. Peki hakikaten bir þey olmuyor mu? Ne oluyor ya da?
***
Bazý kadýnlar, yakalanamaz, durdurulamaz ve kimseye ait olamazlar. Onlar zaten kendilerine bile ait deðildir de, o karmaþýk bir mesele. O kadýnlara yalnýzca yakýn durulabilir, yakalanýp durdurursan, kendine ait kýlarsan... Ölüverirler. Çünkü onlar kuþ gibidirler. Böyle uçucu kadýnlar, tepeden aþaðýya inen bir bisiklet gibi, fren yaptýklarýnda düþeceklerini pekiyi bilirler. O yüzden belki de hayat boyu kendilerini en sevdiklerinden bile korumak mecburiyetindedirler. Kendilerini durdurup, öldürüverecek þeylere karþý dikkatli olmalarý gerektiðini -her nasýlsa bilirler. Onlar, insaný ancak frensiz bir seyahate davet edebilirler. Zira fren yaparlarsa artýk onlar, o kadýnlar deðiller. Bozulmuþ bir oyuncak gibi kýymetsizler...
Kanatlarýnýn altýna rüzgârý aldýðýnda uçabilen kuþlar gibi, rüzgârsýz kaldýðýnda bir lokma ete dönüþen kadýnlar... Ve adamlar, ekseriyetle, kadýnlarý eðitilebilecek kuþlar sanýrlar. Bilir misiniz? Eðiticiler, eve dönsünler, uzaklara uçmasýn diye önce kuþlarýn kanatlarýný biraz kýrarlar... Ama kimi kuþlar ve kadýnlar, gökyüzü kadar uçmayacaklarsa ölüvermeyi tercih ederler...
***
Yýllar geçer. Iris Murdoch bütün o þahane kitaplarý yazar, bütün o þahane konuþmalarý yapar. Zekâsýyla etrafý büyüleyip dururken, tutulamayacak bir kuþ gibi oradan oraya uçuþurken birden amansýz bir illete tutulur. Alzheimer hastalýðý ýþýklý sözcüklerini hýzla elinden çekip almaktadýr. Gökyüzünü ateþe veren alev rengi kanat tüylerini bir bir söker gibi... Ona "yakýn durmak için" onca çaba harcayan adam, yatakta, yanýnda duran, artýk tam da en baþýndan beri istediði gibi "yavaþlayýp durmuþ" bu düþkün kuþu artýk istememektedir. Neden?
- Iris! Ýlk kez bana aitsin! ilk kez benimsin!
Ve ben seni istemiyorum!
***
Bilir misiniz? Manolyalar, o kocaman beyaz çiçekler, dokunulduklarý anda küserler. Birden, kahverengi çürürler. Kuþ kadýnlar, manolyalar gibidirler. Kimi kadýnlar hareketinin önüne geçilmeden, "yakýn durarak" izlenmek, sevilmek mecburiyetindedirler. Bu bir seçim deðildir, sevilen renklerini korumak için bunu yapmalarý gerektiðini her nasýlsa bilirler. Kollarýndan tutulduklarýnda amansýz bir illete yakalanacaklarýný bilirler. Uçuþup, renklerini daðýtýp, çýrpýnýp hayat içinde, sonra sessizce gidecekler. Durmak büyüyü bitirir, bunu bildikleri için onlarý sevmiþ olan adamlar onlara güvenmelidirler. Tepeden aþaðý inen bir bisiklet gibi, fren yapmadan gitmeyi tez elden öðrenmelidirler. Fren yaparsa o kadýnýn artýk o kadýn olmayacaðýný... Kuþ kadýnlar, uçamadýklarýnda kýymetsiz bir av etine dönüþeceklerini pek iyi bilirler

http://www.milliyet.com.tr/2002/05/1...emelkuran.html

Ukalalýk gibi olacak ama; bu filmi de biliyorum ve Ece Temelkuran'ýn, hem film hakkýnda ve hem de yorumlarýnda yanýldýðýný, kesinlikle söyleyebilirim.

Tanýmýyorum ve böyle bir yorum yapmak hatalýdýr ama; sayýn Temelkuran, boyalý sözler söylemek (boyalý kuþlar yapmak) adýna ve bir metropolde yaþayan kiþi olarak, kadýnsý güdülerinden vaz mý geçmiþ demeliyim, bilemiyorum.

E ne de olsa zordur DMC Club üyesi olmak ve Tower'larda çalýþmak (ben de çalýþtým, gerçekten zordur, bilirim; insan nefessiz kalýr).

Yani kadýn deðil mi? Hehe Ben bilirim :))) Ama Fýrat abi kýzmasýn diye günlerce konuþmayacaðým sadece Ece hanýmýn kendini beðenmiþ olduðunu biliyorum ilk yazýma cuk oturmuþ... Uzman mýyým neyim :)