Mahkemeye az kaldi. şimdiden cezap yazanlara teşekkürler :(
Okuma zahmetine katlanıp cevap veren arkadaşlara şimdiden teşekkürler.
Eşimle 3 yıllık evliyiz. Evliliğimizin ilk yılında eşimle bir tartışmamız oldu bana şerefsiz dedi hakareti küfürü hiç sevmediğimden bende sinirime engel olamadım ve bir tokat attım. hafifti, sadece hatasını anlasın diye ama başı kapının demirine çarptı ve hafif morluk oldu. Eşim benden şikayetçi oldu. Daha sonra barıştık ama kamu davası açıldı ve mahkeme görüldü. Vurduğumu söyledim. 1500 tl para cezası verildi hükmü mahkeme geri bıraktı. Buda bana ders oldu(asla bayanlara vurma taraftarı değilim.)
Daha sonra çocuğumuz oldu. eşim hamilelik esnasında çeşitli sıkıntılar yaşadı. Ben onun sıkıntıları olduğunu o zamanlar anlayamadım. Artık eşim yerdeki halıya basmama bile sinirlenen biri olmuştu. Ağzından hiç kötü söz duymadığım eşim küfürbaz biri oldu inanın. Bir tartışmamız esnasında yine sinirlenip boynumu çok kötü ısırdı. Ağza alınmayacak küfürler etti. Bağırdı çağırdı. Apartmanı ayağa kaldırdı. Ben de haksız duruma düşmemek için darp raporu aldım. Tekrar mahkeme görüldü ve eşimde 1500 tl para cezası aldı. Hükmün açıklanmasını geri bıraktı mahkeme ve daha sonra ve yine barıştık...
Bütün bunlar olurken ben neden bu olayları yaşadığımızı çözmeye çalışıyordum. Daha sonra eşimin psikolojik rahatsızlığı olabileceğini tesadüfen okuduğum bir yazıdan öğrendim. Araştırmalarım sonucunda eşimde obsesif kişilik bozukluğu adında bir rahatsızlık olabileceği ihtimali iyice arttı. Eşim devamlı temizlik yapıyor olmadık şeyleri kafaya takıor acısınıda malesef benden çıkarıyordu. normal olduğu zamanlarda çok iyidir ancak sinirlendiğinde onu tanıyamıyorum. neyse uzatmayayım doktora götürdüm. obsesif kompulsif bozukluk tanısı koydular. Yani takıntı hastalığı.Doktor hamile olduğu için psikoterapi önerdi. oda hiç bir işe yaramadı. en son ilaç tedavisi dediler. doğum olduktan sonra başlayabileceğimizi söylediler. Neyse sabır ettik. Her dediğine eyvallah deyip, onu üzmeden hamileliği atlattık. İlaç tedavisi için tekrar doktora gitmek istediğimi söyledim. Eşimin ailesi o ilaçlar adamı çok afedersiniz mal gibi ediyor. Benim kızımın birşeyi yok deyip, tedaviye karşı çıktılar. Bunun sonucunda eşimde ilaç tedavisini reddetti..Rahatsızlığı da günden güne ilerledi.
Neyse bende çeşitli uzmanlardan yardım alarak eşimin bu durumu karşısında neler yapabileceğimi öğrenmeye çalıştım. Kavga, tartışma gibi durumlardan bu sayede kurtulmaya çalışıyordum. Ancak gene bir gün eşim olmadık bişeye kızıp olmadık hakaretler etmeye başladı. Ben de olay büyümesin diye evden çıkıp gittim. Bu arada küçük kızım hep bu olaylara seyirci oluyordu (su an 15 aylık) :(( Daha sonra eve geldiğimde akvaryum balıklarımın(maddi değeri yüksek) içine deterjan döküp hepsini öldürmüş olduğunu gördüm. Sıkıntısını bildiğimden ya sabır çekip koca akvaryumu temizleyip kendi evladım gibi yavruluktan alıp büyüttüğüm balıkları tek tek ellerimle toplayıp ölülerini attım...Çok üzüldüm ama yapacak birşey yok...
Olayı uzatmadım. Artık bir babaydım. Düşünmem gereken bir yuvam, çocugum ve iyi günde kötü günde deyip evlendiğim ve şu an kötü günü olduğunu düşündüğüm eşim vardı karşımda malesef.
Daha sonra bu olaylar bir çok kez tekrar etti hep alttan alarak idare etmeye çalıştım. Ancak bir gün yine tartışma çıktı olmadık şeyden. Bağrış çağrış derken kızım ağlamaya başladı. Bende olay yine büyümesin diye evden çıkıp gittim. Kızımı da susturmak için alıp evden çıkarak ailemin yanına gittim. Daha sonra eşim telefon ile arayarak eve gelmem için ısrarda bulundu. Ben de kızım annesinden daha fazla ayrı kalmasın diye düzgün duracağına dair söz alarak eve geldim.Eve geldiğimde annesi de evdeydi. Olayı uzatmadım. O kızımı uyutmaya çalışıyordu. gece saat 12 suları idi. Annesi de yan odada yatıordu. Bende laptopta takılıyordum. yanıma geldi ve sen daha adam olmayacakmısın dedi? Ne kadar sakinleştirmeye çalışsamda başarılı olamadım Aynı olaylar yine oluyordu. Gene bağrış çağrış hakaretler..Eşim evdeki 2 laptopu o sinirle bir güzel kırdı. üzerime saldırdı. Annesi araya girmeye çalıştı ise de benim gördüğüm kadarı ile göstermelikti herşey.(anası ile yaşanan sıkıntılardan dolayı aramız zaten iyi değildi.) Bir kızı tutmadı ve ya tutamadı bilmiyorum günayı boynuna. Apartmanı ayağa kaldırdı. Daha sonra da sol kolumu ve boynumu ısırdı. Ben de daha fazla dayanamadım. Şikayetçi olacağımı söledim. Annesi de tecavüz etmeye kalktı kızım dersin dedi. ben de bunun üzerine işin boyutu değiştiğinden, olmadık bir suçlama ile karşı karşıya kaldığımdan dayanamayıp (lojmanda oturuyorum devlet memuruyum.) evden çıkıp jandarmaya gittim. jandarmada olayları anlattım. Şikayetçi oldum. Eşimin önceden cezası olduğundan darp raporu almadım. (ancak ne olur ne olmaz diye kolumun boynumun fotoğraflarını çektim.)Sadece istediğim eşimin ve annesinin dersini almasıydı. Düşünsenize tecavüz etmeye kalktı kızım dersin dedi annesi.. Daha sonra 10 gün eşim ile görüşmedim. Bu süre zarfında oda benden şikayetçi olmuş darp etti demiş. annesi de şahitlik etmiş. Ancak darp raporu almamış.(Çünkü birşey yapmadım) Bu arada ben de artık dayanamayacağımı düşünerek hattımı falan değiştirdim. Daha sonra eşim bir şekilde bana ulaştı pişman olduğunu söyledi. özür diledi affetmemi istedi. Bende hala onun iyi olmadığını düşündüğümden, bir çocugum olduğundan özürünü kabul edip tekrar barıştım...
İş yerimde soruşturma açıldı bu olaydan dolayı tamamen mağdur olduğum halde.. Neyse ki tanıyan tanımış çok şükür herhangi bir ceza almadık.
Daha sonra asliye ceza mahkemesinde eşim ve benim hakkımda basit yaralamadan dava açıldığını gelen iddianameden öğrendim. her ne kadar darp raporu alınmamış ise de sabıka kayıtları ve tanık ifadesi falan olduğundan dava açılmasına diyordu iddianamede.
Şimdi.. eşimle aramızı düzelttik. 2. kez hamile.. ancak bu dava önümüzde karabulut gibi. onun ceza alması demek benim ceza almam demek. Önceden 1500 er tl para cezalarımız var. Tüm samimiyetimle söylüyorum insanın yapmadığı birşeyden yargılanması çok kötü.... Eşimin ve annesinin ne ifade verdiğini hiç sormadım. Onun aklına bu olayı daha çok getirip hamileliğinin olumsuz etkilenmesini istemiyorum. Şimdi sizce sonuç ne olur. Onun ve benim ceza almamam için neler söylemeliyim ya da neler yapmalıyım.
Ceza alırsak önceden verilen hükümler açıklanacak ve en aşağı 3000 tl + sonradan verilecek ceza ne olursa olsun bana yük olacak. Eşimin sürekli bu psikolojik durumun düzelmesi için inanın akşamları evde yemek bile yaptırmadım. Dışarı yemeğe götürdüm. Gezdirdim ettim. Eskiye nazaran maşallah diyeyim şimdi daha iyi. Maddi olarak çok açılmış durumdayım. Böyle bir tezat içindeyim..Acele ile yazdım fazla vaktim yoktu. Yanlış yazdı isem affola.Yardımcı olacak arkadaşlara şimdiden teşekkürler..
Eşimle 3 yıllık evliyiz. Evliliğimizin ilk yılında eşimle bir tartışmamız oldu bana şerefsiz dedi hakareti küfürü hiç sevmediğimden bende sinirime engel olamadım ve bir tokat attım. hafifti, sadece hatasını anlasın diye ama başı kapının demirine çarptı ve hafif morluk oldu. Eşim benden şikayetçi oldu. Daha sonra barıştık ama kamu davası açıldı ve mahkeme görüldü. Vurduğumu söyledim. 1500 tl para cezası verildi hükmü mahkeme geri bıraktı. Buda bana ders oldu(asla bayanlara vurma taraftarı değilim.)
Daha sonra çocuğumuz oldu. eşim hamilelik esnasında çeşitli sıkıntılar yaşadı. Ben onun sıkıntıları olduğunu o zamanlar anlayamadım. Artık eşim yerdeki halıya basmama bile sinirlenen biri olmuştu. Ağzından hiç kötü söz duymadığım eşim küfürbaz biri oldu inanın. Bir tartışmamız esnasında yine sinirlenip boynumu çok kötü ısırdı. Ağza alınmayacak küfürler etti. Bağırdı çağırdı. Apartmanı ayağa kaldırdı. Ben de haksız duruma düşmemek için darp raporu aldım. Tekrar mahkeme görüldü ve eşimde 1500 tl para cezası aldı. Hükmün açıklanmasını geri bıraktı mahkeme ve daha sonra ve yine barıştık...
Bütün bunlar olurken ben neden bu olayları yaşadığımızı çözmeye çalışıyordum. Daha sonra eşimin psikolojik rahatsızlığı olabileceğini tesadüfen okuduğum bir yazıdan öğrendim. Araştırmalarım sonucunda eşimde obsesif kişilik bozukluğu adında bir rahatsızlık olabileceği ihtimali iyice arttı. Eşim devamlı temizlik yapıyor olmadık şeyleri kafaya takıor acısınıda malesef benden çıkarıyordu. normal olduğu zamanlarda çok iyidir ancak sinirlendiğinde onu tanıyamıyorum. neyse uzatmayayım doktora götürdüm. obsesif kompulsif bozukluk tanısı koydular. Yani takıntı hastalığı.Doktor hamile olduğu için psikoterapi önerdi. oda hiç bir işe yaramadı. en son ilaç tedavisi dediler. doğum olduktan sonra başlayabileceğimizi söylediler. Neyse sabır ettik. Her dediğine eyvallah deyip, onu üzmeden hamileliği atlattık. İlaç tedavisi için tekrar doktora gitmek istediğimi söyledim. Eşimin ailesi o ilaçlar adamı çok afedersiniz mal gibi ediyor. Benim kızımın birşeyi yok deyip, tedaviye karşı çıktılar. Bunun sonucunda eşimde ilaç tedavisini reddetti..Rahatsızlığı da günden güne ilerledi.
Neyse bende çeşitli uzmanlardan yardım alarak eşimin bu durumu karşısında neler yapabileceğimi öğrenmeye çalıştım. Kavga, tartışma gibi durumlardan bu sayede kurtulmaya çalışıyordum. Ancak gene bir gün eşim olmadık bişeye kızıp olmadık hakaretler etmeye başladı. Ben de olay büyümesin diye evden çıkıp gittim. Bu arada küçük kızım hep bu olaylara seyirci oluyordu (su an 15 aylık) :(( Daha sonra eve geldiğimde akvaryum balıklarımın(maddi değeri yüksek) içine deterjan döküp hepsini öldürmüş olduğunu gördüm. Sıkıntısını bildiğimden ya sabır çekip koca akvaryumu temizleyip kendi evladım gibi yavruluktan alıp büyüttüğüm balıkları tek tek ellerimle toplayıp ölülerini attım...Çok üzüldüm ama yapacak birşey yok...
Olayı uzatmadım. Artık bir babaydım. Düşünmem gereken bir yuvam, çocugum ve iyi günde kötü günde deyip evlendiğim ve şu an kötü günü olduğunu düşündüğüm eşim vardı karşımda malesef.
Daha sonra bu olaylar bir çok kez tekrar etti hep alttan alarak idare etmeye çalıştım. Ancak bir gün yine tartışma çıktı olmadık şeyden. Bağrış çağrış derken kızım ağlamaya başladı. Bende olay yine büyümesin diye evden çıkıp gittim. Kızımı da susturmak için alıp evden çıkarak ailemin yanına gittim. Daha sonra eşim telefon ile arayarak eve gelmem için ısrarda bulundu. Ben de kızım annesinden daha fazla ayrı kalmasın diye düzgün duracağına dair söz alarak eve geldim.Eve geldiğimde annesi de evdeydi. Olayı uzatmadım. O kızımı uyutmaya çalışıyordu. gece saat 12 suları idi. Annesi de yan odada yatıordu. Bende laptopta takılıyordum. yanıma geldi ve sen daha adam olmayacakmısın dedi? Ne kadar sakinleştirmeye çalışsamda başarılı olamadım Aynı olaylar yine oluyordu. Gene bağrış çağrış hakaretler..Eşim evdeki 2 laptopu o sinirle bir güzel kırdı. üzerime saldırdı. Annesi araya girmeye çalıştı ise de benim gördüğüm kadarı ile göstermelikti herşey.(anası ile yaşanan sıkıntılardan dolayı aramız zaten iyi değildi.) Bir kızı tutmadı ve ya tutamadı bilmiyorum günayı boynuna. Apartmanı ayağa kaldırdı. Daha sonra da sol kolumu ve boynumu ısırdı. Ben de daha fazla dayanamadım. Şikayetçi olacağımı söledim. Annesi de tecavüz etmeye kalktı kızım dersin dedi. ben de bunun üzerine işin boyutu değiştiğinden, olmadık bir suçlama ile karşı karşıya kaldığımdan dayanamayıp (lojmanda oturuyorum devlet memuruyum.) evden çıkıp jandarmaya gittim. jandarmada olayları anlattım. Şikayetçi oldum. Eşimin önceden cezası olduğundan darp raporu almadım. (ancak ne olur ne olmaz diye kolumun boynumun fotoğraflarını çektim.)Sadece istediğim eşimin ve annesinin dersini almasıydı. Düşünsenize tecavüz etmeye kalktı kızım dersin dedi annesi.. Daha sonra 10 gün eşim ile görüşmedim. Bu süre zarfında oda benden şikayetçi olmuş darp etti demiş. annesi de şahitlik etmiş. Ancak darp raporu almamış.(Çünkü birşey yapmadım) Bu arada ben de artık dayanamayacağımı düşünerek hattımı falan değiştirdim. Daha sonra eşim bir şekilde bana ulaştı pişman olduğunu söyledi. özür diledi affetmemi istedi. Bende hala onun iyi olmadığını düşündüğümden, bir çocugum olduğundan özürünü kabul edip tekrar barıştım...
İş yerimde soruşturma açıldı bu olaydan dolayı tamamen mağdur olduğum halde.. Neyse ki tanıyan tanımış çok şükür herhangi bir ceza almadık.
Daha sonra asliye ceza mahkemesinde eşim ve benim hakkımda basit yaralamadan dava açıldığını gelen iddianameden öğrendim. her ne kadar darp raporu alınmamış ise de sabıka kayıtları ve tanık ifadesi falan olduğundan dava açılmasına diyordu iddianamede.
Şimdi.. eşimle aramızı düzelttik. 2. kez hamile.. ancak bu dava önümüzde karabulut gibi. onun ceza alması demek benim ceza almam demek. Önceden 1500 er tl para cezalarımız var. Tüm samimiyetimle söylüyorum insanın yapmadığı birşeyden yargılanması çok kötü.... Eşimin ve annesinin ne ifade verdiğini hiç sormadım. Onun aklına bu olayı daha çok getirip hamileliğinin olumsuz etkilenmesini istemiyorum. Şimdi sizce sonuç ne olur. Onun ve benim ceza almamam için neler söylemeliyim ya da neler yapmalıyım.
Ceza alırsak önceden verilen hükümler açıklanacak ve en aşağı 3000 tl + sonradan verilecek ceza ne olursa olsun bana yük olacak. Eşimin sürekli bu psikolojik durumun düzelmesi için inanın akşamları evde yemek bile yaptırmadım. Dışarı yemeğe götürdüm. Gezdirdim ettim. Eskiye nazaran maşallah diyeyim şimdi daha iyi. Maddi olarak çok açılmış durumdayım. Böyle bir tezat içindeyim..Acele ile yazdım fazla vaktim yoktu. Yanlış yazdı isem affola.Yardımcı olacak arkadaşlara şimdiden teşekkürler..