Boşanma ve Velayet Davasında Uzman Psikolog ile Yapılacak Görüşmede Kişilik Bozukluğunun İspatı
İyi günler,
"Şiddetli Geçimsizlikten" dolayı açılmış bir boşanma davası sürecinde bulunan bir babayım. Tek istediğim, anneleri tarafından gereken ilgi, sevgi ve şefkati görmeyen ve bakımı sağlanamayan küçük yaştaki çocuklarımın velayeti. Ayrıntılara fazla girmek istemiyorum, nitekim forumda içinde bulunduğum duruma benzer mesajlar var.
Çocukların annesinin bir kişilik bozukluğu var, ancak rahatsızlığa dair resmi bir rapor yok. Bu sonuca kendim, son senelerde yapmış olduğum araştırmalar yardımıyla ve uzman psikologlar ile görüşerek vardım. Her ne kadar kendisini birkaç sene önce uygun bir şekilde ikna ederek bir uzmana götürdümse de, iki seans sonra " Benim birşeyim yok!" diyerek görüşmelerini sonlandırdı. İçinden çıkılamayan bir kısır döngü içerisinde, çocuklarım için herşeye katlanmaya çalıştım; ta ki rahatsızlığı ve herşeyden önce şiddeti çocuklara yönleninceye kadar. Birlikte olduğumuz süre içerisinde, herşeyden vazgeçerek, ama severek, çocukların her türlü ihtiyacı ile zaten ben ilgileniyordum.
Davalının davranışları gerek dilekçelerde, gerekse şahitlerin görgüye dayalı beyanlarında belirtildi, bildirildi.
Sorum şu: Gelinen noktada, mahkemenin tayin ettiği sosyal hizmet uzmanı ile yapılacak (İLK VE TEK) görüşmede, annelerinin rahatsızlığını öz ve anlaşılır bir biçimde yansıtarak, bu durumu makul bir biçimde açıklamak ve netice itibarı ile bu durumda olan birçok baba gibi uzmanı, annelerinin bu rahatsızlığından dolayı çocukların velayetini alamayacağı konusunda ikna etmek durumundayım.
Bu özel konuda deneyimli olanlardan, yol gösterebilecek, yardımcı olacak her türlü düşünce ve önerilerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler!
"Şiddetli Geçimsizlikten" dolayı açılmış bir boşanma davası sürecinde bulunan bir babayım. Tek istediğim, anneleri tarafından gereken ilgi, sevgi ve şefkati görmeyen ve bakımı sağlanamayan küçük yaştaki çocuklarımın velayeti. Ayrıntılara fazla girmek istemiyorum, nitekim forumda içinde bulunduğum duruma benzer mesajlar var.
Çocukların annesinin bir kişilik bozukluğu var, ancak rahatsızlığa dair resmi bir rapor yok. Bu sonuca kendim, son senelerde yapmış olduğum araştırmalar yardımıyla ve uzman psikologlar ile görüşerek vardım. Her ne kadar kendisini birkaç sene önce uygun bir şekilde ikna ederek bir uzmana götürdümse de, iki seans sonra " Benim birşeyim yok!" diyerek görüşmelerini sonlandırdı. İçinden çıkılamayan bir kısır döngü içerisinde, çocuklarım için herşeye katlanmaya çalıştım; ta ki rahatsızlığı ve herşeyden önce şiddeti çocuklara yönleninceye kadar. Birlikte olduğumuz süre içerisinde, herşeyden vazgeçerek, ama severek, çocukların her türlü ihtiyacı ile zaten ben ilgileniyordum.
Davalının davranışları gerek dilekçelerde, gerekse şahitlerin görgüye dayalı beyanlarında belirtildi, bildirildi.
Sorum şu: Gelinen noktada, mahkemenin tayin ettiği sosyal hizmet uzmanı ile yapılacak (İLK VE TEK) görüşmede, annelerinin rahatsızlığını öz ve anlaşılır bir biçimde yansıtarak, bu durumu makul bir biçimde açıklamak ve netice itibarı ile bu durumda olan birçok baba gibi uzmanı, annelerinin bu rahatsızlığından dolayı çocukların velayetini alamayacağı konusunda ikna etmek durumundayım.
Bu özel konuda deneyimli olanlardan, yol gösterebilecek, yardımcı olacak her türlü düşünce ve önerilerinizi bekliyorum. Şimdiden teşekkürler!