Evi terketme ve velayet alma hk
Merhaba
Öncelikle bu durumları Allah kimsenin başına vermesin.
8 Aylık erkek bir bebeğimiz var. Eşim çocuğumuzu uyutup, daha sonra dışarı hava almaya biraz dolaşmaya çıkmak istiyorum diyerek evi terketti. Böyle birşey yapacağı aklımın ucundan geçmezdi. Gelseydi gitmemesi için önüne dururdum. Dışarı çıktıktan yarım saat sonra kayınbabam beni aradı ve "Siz ne şerefsiz ailesiniz, sen nasıl şerefsiz bir babasın, çocuğumu kolundan tutup sokağa atıyorsun" dedi. Bu arada benim ailemle beraber oturuyoruz. Ben telefonda öyle söylediğini duyunca çok şaşırdım, yanımda annem ve babam vardı telefonun hoparlörünü açtım, onlarda duydular. Kayseri de ikamet ediyoruz, kayınbabam beni aradığında eşim Kayseriden saat 1 otobüsüne bilet alıp, mersine (ailesininyanına) yola çıkmış. Telefonda kayınbabama "Baba ben geliyorum" demiş. Kesinlikle sokağa atma gibi bir durum söz konusu değil. 40 daireli bir apartmanda yaşıyoruz. Binanın dış güvenlik kameraları binaya giriş ve çıkışlarını kayıt altına alıyor.
Durum böyle olunca, bizde ne yapacağımızı bilemedik. Henüz emzikli bebeğimizi bırakıp kaçınca. Hemen en yakın polis karakoluna müracaat edip durumu bildirdik ve ifade verdik.
Eşim kaçtığının 3.günü. Dünde avukatı beni aradı ve boşanmak için anlaşma yolunu tercih edip etmeyeceğimle ilgili bir şeyler söyledi. Boşanma şartlarını aktardı. Kendisine tazminat istemeyeceğini, çocuğun velayetini alacağını gibi.
Kısaca eşimden bahsedeyim, bebeğimizin doğduğundan beri demir eksikliğinin olduğunun raporları var ve demir ilacı kullanması gerekiyordu. Eşimde sık sık bebeğimizin ilaçlarını kullanmayı unutuyor, ve ben hatırlatıyordum. Unutkanlık öyle derecedeki, kendisinin guatırı raporda yüksek çıkınca, ultrasona sıra aldık. Ve o randevu gününü ben işlerimden dolayı unuttum, kendiside unutmuş.
Bebeğimize Kızılay hastanesinin Dermatoloji bölümünde doğuştan egzamalı teşhisi konuldu. Cildinin çok hassas olduğunu, altının hemen pişik olduğunu doktor söyledi. Bizde onayladık, gerçekten anında pişik olabiliyordu. Eşim evi terketmeden 1 gün önce beraber onu yıkarken, poposunun kan gibi kıpkırmızı olduğunu farkettim. Eşim bebeğimizin altını değiştirmek konusunda eriniyor ve "daha yeni yapıyor zaten biraz yapsın değiştiririm", "Şimdi yeni uyudu, altını değiştirirsem uyanır, zaten zor uyuttum" gibi hemen hemen birebir cümleler kuruyordu. İlaçlarını unutuyordu. Ve bende her zaman aklıma bir kötülük getirmeden destek oluyordum. Eşim çocuğumuzu komşuya veya anneme bırakıp sık sık dışarı dolaşmaya çıkıp, ailesiyle, evli ablasıyla görüyordu.
Yukarda bahsettiğim gibi eşimin evi terketmesinin 3. günü. Evi terketmeden önce hiçbir zaman darp, şiddet, dayak, ağır hakaretler olmadı.
Eşimin ailesi kendi deyimleriyle "sosyal içici". Ben, annem, babam ve çevremizde muhafakar bir aileyiz.
Kayınbabam belki eşimin yalanıyla kandırıldı, belki kasten telefonda bana ".bne" gibi hakaretlerde bulundu. Bu sırada 85 yaşındaki dedesi arkadan "O çocuğu buraya getirecek diye bağırıyordu".
Ben çocuğumun o ortamda büyümesini istemediğim gibi, ondan ayrılmakta istemiyorum.
Bu durumda çocuğumuzun velayetini alabilmem söz konusu olabilir mi? Neler yapabiliriz? Yardımlarınızı bekliyorum, şimdiden teşekkür ederim
Öncelikle bu durumları Allah kimsenin başına vermesin.
8 Aylık erkek bir bebeğimiz var. Eşim çocuğumuzu uyutup, daha sonra dışarı hava almaya biraz dolaşmaya çıkmak istiyorum diyerek evi terketti. Böyle birşey yapacağı aklımın ucundan geçmezdi. Gelseydi gitmemesi için önüne dururdum. Dışarı çıktıktan yarım saat sonra kayınbabam beni aradı ve "Siz ne şerefsiz ailesiniz, sen nasıl şerefsiz bir babasın, çocuğumu kolundan tutup sokağa atıyorsun" dedi. Bu arada benim ailemle beraber oturuyoruz. Ben telefonda öyle söylediğini duyunca çok şaşırdım, yanımda annem ve babam vardı telefonun hoparlörünü açtım, onlarda duydular. Kayseri de ikamet ediyoruz, kayınbabam beni aradığında eşim Kayseriden saat 1 otobüsüne bilet alıp, mersine (ailesininyanına) yola çıkmış. Telefonda kayınbabama "Baba ben geliyorum" demiş. Kesinlikle sokağa atma gibi bir durum söz konusu değil. 40 daireli bir apartmanda yaşıyoruz. Binanın dış güvenlik kameraları binaya giriş ve çıkışlarını kayıt altına alıyor.
Durum böyle olunca, bizde ne yapacağımızı bilemedik. Henüz emzikli bebeğimizi bırakıp kaçınca. Hemen en yakın polis karakoluna müracaat edip durumu bildirdik ve ifade verdik.
Eşim kaçtığının 3.günü. Dünde avukatı beni aradı ve boşanmak için anlaşma yolunu tercih edip etmeyeceğimle ilgili bir şeyler söyledi. Boşanma şartlarını aktardı. Kendisine tazminat istemeyeceğini, çocuğun velayetini alacağını gibi.
Kısaca eşimden bahsedeyim, bebeğimizin doğduğundan beri demir eksikliğinin olduğunun raporları var ve demir ilacı kullanması gerekiyordu. Eşimde sık sık bebeğimizin ilaçlarını kullanmayı unutuyor, ve ben hatırlatıyordum. Unutkanlık öyle derecedeki, kendisinin guatırı raporda yüksek çıkınca, ultrasona sıra aldık. Ve o randevu gününü ben işlerimden dolayı unuttum, kendiside unutmuş.
Bebeğimize Kızılay hastanesinin Dermatoloji bölümünde doğuştan egzamalı teşhisi konuldu. Cildinin çok hassas olduğunu, altının hemen pişik olduğunu doktor söyledi. Bizde onayladık, gerçekten anında pişik olabiliyordu. Eşim evi terketmeden 1 gün önce beraber onu yıkarken, poposunun kan gibi kıpkırmızı olduğunu farkettim. Eşim bebeğimizin altını değiştirmek konusunda eriniyor ve "daha yeni yapıyor zaten biraz yapsın değiştiririm", "Şimdi yeni uyudu, altını değiştirirsem uyanır, zaten zor uyuttum" gibi hemen hemen birebir cümleler kuruyordu. İlaçlarını unutuyordu. Ve bende her zaman aklıma bir kötülük getirmeden destek oluyordum. Eşim çocuğumuzu komşuya veya anneme bırakıp sık sık dışarı dolaşmaya çıkıp, ailesiyle, evli ablasıyla görüyordu.
Yukarda bahsettiğim gibi eşimin evi terketmesinin 3. günü. Evi terketmeden önce hiçbir zaman darp, şiddet, dayak, ağır hakaretler olmadı.
Eşimin ailesi kendi deyimleriyle "sosyal içici". Ben, annem, babam ve çevremizde muhafakar bir aileyiz.
Kayınbabam belki eşimin yalanıyla kandırıldı, belki kasten telefonda bana ".bne" gibi hakaretlerde bulundu. Bu sırada 85 yaşındaki dedesi arkadan "O çocuğu buraya getirecek diye bağırıyordu".
Ben çocuğumun o ortamda büyümesini istemediğim gibi, ondan ayrılmakta istemiyorum.
Bu durumda çocuğumuzun velayetini alabilmem söz konusu olabilir mi? Neler yapabiliriz? Yardımlarınızı bekliyorum, şimdiden teşekkür ederim