Osmanlý Fýkralarý

Çok soðuk bir kýþ günü padiþah, tebdil-i kýyafet gezmeye karar vermiþ.
Yanýna Baþvezirini alýp yola çýkmýþ. Bir dere kenarýnda çalýþan yaþlý bir
adam görmüþler. Adam elindeki derileri suya sokup, döverek tabaklýyormuþ.

Padiþah, ihtiyarý selamlamýþ:
"Selamunaleykum ey pir'i fani..."
"Aleykumselam ey serdar'i cihan..."

Padiþah sormuþ:
"Altýlarda ne yaptýn?"
"Altýya altý katmayýnca, otuz ikiye yetmiyor..."

Padiþah gene sormuþ:
"Geceleri kalkmadýn mý?"
"Kalktýk... Lakin, ellere yaradý..."

Padiþah gülmüþ:
"Bir kaz göndersem yolar mýsýn?"
"Hem de ciyaklatmadan..."

Padiþahla Baþvezir adamýn yanýndan ayrýlýp yola koyulmuþlar. Padiþah
Baþvezire dönmüþ:
"Ne konuþtuðumuzu anladýn mý?"
"Hayýr padiþahým..."

Padiþah sinirlenmiþ:
"Bu akþama kadar ne konuþtuðumuzu anlamazsan kelleni alýrým."

Korkuya kapýlan baþvezir, padiþahý saraya býraktýktan sonra telaþla dere
kenarýna dönmüþ. Bakmýþ adam hala orada çalýþýyor.
"Ne konuþtunuz siz padiþahla..."

Adam, baþveziri þöyle bir süzmüþ:
"Kusura bakma. Bedava söyleyemem. Ver bir yüz altýn söyleyeyim."

Baþvezir, yüz altýn vermiþ.
"Sen padiþahý, serdar-ý cihan, diye selamladýn. Nereden anladýn padiþah
olduðunu."
"Ben dericiyim. Onun sýrtýndaki kürkü padiþahtan baþkasý giyemezdi."
Vezir kafasýný kaþýmýþ.

"Peki, altýlara altý katmayýnca, otuz ikiye yetmiyor ne demek?..."
Adam, bu soruya cevap vermek için de bir yüz altýn daha almýþ.
"Padiþah, altý aylýk yaz döneminde çalýþmadýn mý ki, kýþ günü
çalýþýyorsun, diye sordu. Ben de, yalnýzca altý ay yaz deðil, altý ay da
kýþ çalýþmazsak, yemek bulamýyoruz dedim."

Vezir bir soru daha sormuþ...
"Geceleri kalkmadýn mý ne demek?"

Adam bir yüz altýn daha almýþ.

"Çocuklarýn yok mu diye sordu. Var, ama hepsi kýz. Evlendiler, baþkasýna
yaradýlar, dedim..."

Vezir gene kafasýný sallamýþ.
"Bir de kaz gönderirsem dedi, o ne demek..."

Adam gülmüþ.
"Onu da sen bul..."

ANDREA DORÝA ::..

Osmanlý donanmasýyla Venedik donanmasý arasýnda savaþ çýkmýþ. Venedik donanmasýnýn komutaný Andrea Doria imiþ. Gözcü Osmanlý donanmasýnýn yaklaþtýðýný fark edince hemen Andrea Doria'ya haber vermiþ:
-Osmanlý yaklaþýyoor.
Andrea Doria sormuþ:
-Kaç gemi var?
Gözcü:
-10-20 kadar.
Komutan hemen emir erini çaðýrmýþ:
Oðlum bana hemen kýrmýzý gömleðimi getir.
Emir eri þaþýrmýþ:
-Niçin komutaným?
Andrea Doria:
-Savasýrken yaralanacaðýz. Kan izi belli olmasýn ve de askerlerin cesareti kýrýlmasýn diye...Bu arada gözcüden yine ses gelmiþ:
Efendim 50 kadar oldular.
Andrea Doria heyecanlanmýþ ve emir erine tekrar seslenmiþ:
-Gömleði boþver. Sen bana kahverengi pantolonumu getir.

Efendim, bir zamanlar bir padiþahýn çok sevdiði bir eþeði varmýþ. Padiþah eþeðini öylesine çok severmiþ ki; bu eþeðin, cahil kalmasýna bir türlü rýza gösteremezmiþ. Sonunda eþeðine kim okuma yazma öðretirse, onu servete boðacaðýný ilan etmiþ. Fakat eðer bu konuda gönüllü olanlar, eþeðe okuma yazma öðretemezlerse, boyunlarýný vurduracaðýný eklemekten de geri kalmamýþ.
Bu iþe birtakým hevesliler çýkmýþ; fakat eþek bu, okuma yazma öðrenir mi? Tabii sonunda, bu heveslilerin kelleleri gitmiþ.
Derken bir gün, gerçekten ülkenin en fukara adamlarýndan biri, padiþahýn huzuruna çýkmýþ ve eþeðe okuma yazma öðretebileceðini söylemiþ. "Fakat padiþahým" demiþ, "Ýnsanlarýn okuma yazma öðrenmeleri bile yýllar sürüyor. Sizin eþeðin okuma yazma öðrenmesi için, en az 10 yýl gerekir. Eðer ben 10 yýlda eþeðinize okuma yazma öðretemezsem, boynumun vurulmasýna razýyým."
Teklif padiþahýn hoþuna gitmiþ. "Git, karýný al da gel" demiþ. "Size sarayýmda bir daire vereceðim ve eþeðimi de oraya getirteceðim. Derslere hemen baþlayýn."
Adamcaðýz sevinçle evine gitmiþ ve "Toparlan Haným" demiþ. "Saraya gidiyoruz."
"Neden gidiyoruz?" diye sorunca kadýncaðýz, padiþahla olan konuþmasýný anlatmýþ.
Kadýn, "Efendi sen delirdin mi?" demiþ. "Baksana kaç kiþi bu uðurda canýndan oldu. Eþek okuma yazma öðrenebilir mi?"
Adam gülmüþ. "Haným" demiþ, "Yaþadýðýmýz sefaleti görüyorsun. Ne ocak yanýyor, ne tencere kaynýyor. Sarayda ekmek elden su gölden yaþayacaðýz. Önümüzde 10 yýl var. Bu 10 yýl içinde, ya eþek ölür, ya padiþah ölür, ya da ben ölürüm. Hadi lâfý býrak da toparlan, saraya gidiyoruz..."

Yapacaðý seferleri kimseye söylememesi ile ünlü "YAVUZ" padiþahýmýz Selim hana bir gün veziri gelerek yakýn tarihte herhangi bir seferin olup olmayacaðý hususunda bir tio almak ister.

Selim han vezirin kulaðýna fýsýldayarak der ki.

"Sen sýr saklamasýný bilir misin?"

Bir cevabýn geleði umuduna kapýlan vezir.

"Bilirim efendim" der.

Bunun üzerine padiþah cevabý yapýþtýrýr.

"Ben de bilirim..."

Kuran çarpsýn

Abartýcý bir kiþi olarak tanýnan hattat Ýzzet Efendi bir dostuna:
- Dün gece sabaha kadar oturdum, bir Kur#8217;an yazýp bitirdim, demiþ.
Az sonra dostu söze girmiþ :
- Geçen Ramazan#8217;da Kandilli#8217;ye, bir iftar yemeðine gidiyordum. Boðaziçi#8217;nde öyle bir fýrtýna çýktý ki... Dalgalar bindiðim kayýðý sahildeki minarelerin þerefelerine kadar çýkardý. Kayýk dalgalar arasýnda sallanýrken iftar oldu, toplar atýldý. Ben de sigaramý kandillerden yakýp orucumu bozdum.
Mustafa Ýzzet Efendi baðýrmýþ:
-Yalan !..
-Yalansa, senin dün gece yazdýðýn Kur#8217;an-ý Kerim çarpsýn

*Vaktiyle çok küfürbaz bir adam yaþarmýþ. Zamanla kendine
yakýþtýrýlan küfürbazlýk þöhretine tahammül edemez olmuþ. Soluðu bir
tekkede almýþ ve durumu tekkenin þeyhine anlatýp sýrf bu huyundan
vazgeçmek için derviþliðe soyunmaya geldiðini söylemiþ. Þeyh efendi bakmýþ, adamýn niyeti halis, geri çevirmek olmaz, matbahtan bir avuç bakla tanesi getirtmiþ. Bunlara okuyup üfledikten sonra yeni derviþe dönüp tembih etmiþ:

*-Þimdi bu bakla tanelerini al. Birini dilinin altýna, diðerlerini
cebine koy. Konuþmak istediðin vakit bakla diline takýlacak, sende küfür
etmeme isteðini hatýrlayýp o an da söyleyeceðin küfürden geçeceksin. Bakla aðzýnda ýslanýp da erimeye baþlayacak olursa cebinden yeni bir baklayý dilinin altýna yerleþtirirsin. *

*Adamcýk þeyhinin dediði gibi tekkede kalýp kendini kontrol etmeye
baþlar. Bu arada þeyh efendi de bir yere gidince onu yanýndan ayýrmamaktadýr. Yaðmurlu bir günde þeyh ile derviþ bir sokaktan geçerlerken bir evin penceresi hýzla açýlýr ve gençten bir kýz çocuðu baþýný uzatarak, *

*- Þeyh efendi, biraz durur musun? Deyip pencereyi kapatýr. Þeyh efendi
söyleneni yapar, illa yaðmur sicim gibi yaðmaktadýr. Sýðýnacak bir
saçak altý da yoktur. Üstelik niçin durdurulduðunu henüz bilmemektedir ve kýz da pencereden kaybolmuþtur. Bir ara evin kapýsýna varýp kýzýn ne
istediðini sormak geçer içinden ve tam kapýya yöneleceði sýrada kýz tekrar pencerede görünür ve, *

*- Þeyh efendi, der, birkaç dakika daha bekleseniz...*

*Þeyh içinden "lahavle" çekse de denileni yapmamak tarikat adabýna
mugayir olduðundan biraz daha beklemeyi göze alýr. O sýra da küfürbaz derviþ kendi kendine söylenmeye baþlamýþtýr. Yaðmurun þiddeti gittikçe artmakta, bizimkiler de iliklerine kadar ýslanmaktadýrlar. Nihayet pencere üçüncü kez açýlýr ve kýz seslenir: *

*- Gidebilirsiniz artýk!.. *

*Þeyh efendi merak eder ve sorar:*

*- Ýyi de evladým bir þey yok ise bizi niçin beklettin? *

*- Efendim, der kýz, elbette bir þey var, sizi sebepsiz
bekletmiþ deðiliz. Tavuklarýmýzý kuluçkaya yatýrýyorduk. Yumurtalarý tavuðun altýna koyarken bir kavuklunun tepesine bakýlýrsa piliçler de tepeli olur, horoz çýkarmýþ. Annem sizi geçerken gördü de yumurtalarý kuluçkaya koydu. *

*Münasebetsizliðin bu derecesi üzerine þeyh efendi, *
*- Ulan derviþ, der, çýkar aðzýndan baklayý!.*

Osmanlýca Bilgisayar Terimleri

görev çubugu: degnek-ül vazife
çift tiklama: tikirt-ül tekerrür
administrator: sahip-ul edevat
flash disk: edevat-ül yumusak
hard disk: edevat-ül civanmert
anti spyware : müdafa-ül hafiye
mouse: zindik faresi
klavye: taht-ul hurufat
power supply: kuvvet macunu
my documents: sanduka- i evrak
internet: allame-i ulul arz
google: kasif-ul ali
google earth: seyr-ül arz, kesif-ul arz
denetim masasý: sehpa-i saltanat
cd- rom: pervane-ül hâfiza
ekran: perde-ül temasa
kasa: kaide
enter: duhul
virus: deyyus
antivirüs: akinci
msn : elçi
hacker: deyyus-ül-ekber
hata raporu: malumat-ül kabahat
mail server: divan-ül mektubat
messenger: havadisçi
chat : muhabbet ül zabýy
ctrl alt del : zeamet-i has timar

Aþaðýdaki þiir, edebiyat tarihimizin saygýn þahsiyetlerinden Sümbülzade
Vehbi Efendi'nin müstesna bir eseridir. Þiirin hikayesi ise þöyle: Bir gün
padiþah Vehbi Efendi'yi yanýna çaðýrýr ve: "Bana öyle bir þiir yaz ki bir
mýsrasýný okuyunca içimden seni öldürmek, bir sonrakini okuyunca ise
ödüllendirmek gelsin" der. Ve iþte sonuç aþaðýda:

Azm-u hamam edelim, sürtüþtürem ben sana,
Kese ile sabunu, rahat etsin cism-u can.
* * *
Lal-u þarap içurem ve ýslatýp geçirem,
Parmaðýna yüzüðü, hatem-i zer drahsan.
* * *
Eðil eðil sokayým, iki tutam az mýdýr?
Lale ile sümbülü kakülüne nevcivan.
* * *
Diz çökerek önüne ýlýk ýlýk akýtam,
Bir gümüþ ibrik ile destine ab-ý revan.
* * *
Salýnarak giderken arkandan ben sokayým,
Ard eteðin beline, olmasýn çamur aman.
* * *
Kulaklarýndan tutam, dibine kadar sokam,
Sahtiyenden çizmeyi, olasýn yola revan.
* * *
Öyle bir sokayým ki, kalmasýn dýþarýda hiç,
Düþmanýn baðrýna, hançerimi nagehan.
* * *
Eðer arzu edersen, ben aðzýna vereyim,
Yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman.
* * *
Herkese vermektesin, bir de bana versene,
Avuç avuç altýný, olsun kulun þaduman.
* * *
Sen her zaman gelesin, ben Vehbi'ye veresin,
Esselamun aleyküm ve aleykümesselam.

Ancak Ondan Anlar

II. Abdülhamit zamanýnda Enderun'da Týfli lakabý ile meþhur bir zat vardý. Bir gece körkütük sarhoþ olmuþ ve Karacaahmet mezarlýðýna giderek, ölen arkadaþýnýn baþýnda nara atarak kahkalarla gülmeye baþlamýþtý. Ancak bölgenin güvenliðinden sorumlu subaþý kendisini yakalayýp karakola götürür ve

Komiser Týfli'yi þöyle bir süzdükten sonra sorar:
“Gece yarýsý mezarlýkta ne iþin vardý?"
”Arkadaþýma üç ihlas, bir fatiha okuyordum, komiserim” dedi.
Bu duruma öfkelenen komiser:
“Ulan, atarak ve kahkahayla fatiha okunduðu nerde görülmiþtür?" deyince Týfli þu cevabý verdi:
“Komiserim sen bilemezsin, orada yatan ancak bundan anlar.”

Öküz

Çevresindekilerce gizliden gizliye "Öküz" olarak adlandýrýlmýþ olan Mehmet Paþa'nýn komuta ettiði ve Ýran'a karþý düzenlenen bir seferde, ordu komuta heyeti kýþlak çadýrýnda toplanmýþ taarruz planlarýný gözden geçirirlerken, birliklerin iaþesi ve taþýma iþleri icin getirilmiþ öküzlerden biri çadýrýn aralýðýndan kafasýný uzatýp gözlerini Öküz Mehmet Paþa'ya dikmiþ. Çevresindekiler gülmemek icin kendilerini zor tutmuþlar, biraz tebessüm ederlerken, ökuz gitmiþ. Ancak bir süre sonra tekrar gelip, baþýný yine içeri uzatmýþ ve yine uzun uzun Öküz Mehmet Paþa'yý süzmüþ. Bu sefer çevresindekiler artýk kendilerini tutamayýp kahkahalarý basmýþlar. Herkes gülmekten kýrýlýrken, Ökuz Mehmet Paþa,

"Bu hayvan bana ne diyor biliyor musunuz?" diye sormuþ.
"'Hadi senin kim olduðunu anladým da, bu yanýndaki eþekler neyin nesi?' diye soruyor."