Yardım amaçlı girdiğim inşaattan ömür boyu sakat olarak çıktım
Merhabalar. Vereceğiniz bilgiler için şimdiden teşekkür ediyorum, pek yazmayı beceremiyorum, sabırla okuyup beni bilgilendirirseniz çok sevinirim.
8 yıl önce iş yerimizin bulunduğu eskiden oturduğumuz mahallede inşaat halinde ki bir apartmanın en üst katından (6.kat) düşerek omurilik felçlisi oldum. Omuruma platin takıldı, dönem dönem tedavi amaçlı fizik tedavi hastanelerine yattım. Engelim sebebiyle hayatım alt üst oldu. İlk zamanlar düzelecek sanıyordum ama omurilik felcinde düzelme olmadığını öğrendikten sonraki yıllarım tam bir kabus gibi geçti.
2004 yılının yağmurlu bir Ekim akşamı. Mahallemizin sakinlerinden X isimli abi dediğim kişiyi teyzemlerin sokağında gördüm, selamlaştık bana X arkadaşı beklediğini ve beraber akrabasının inşaatından pet shop malzemesi indireceğini söyledi bende yardım edebileceğimi söyledim. 2 dakika sonra hemen yan sokakta ki 6 katlı inşaat halinde ki binaya girdik ve kapkaranlık merdivenleri cep telefonu ışığıyla çıktık. En üst kata çıktığımda pet shop malzemesi yerine inşaat malzemesi indirmek istediğini anladım, nedense aklımdan hiçbir kötü düşünce geçmedi, demesine göre inşaat dayısına aitti. İnşaat malzemesi tek ve uzun bir parçaydı bir ucundan o bir ucundan ben tutup kaldırdık. Zifiri karanlıkta geri adım atıp yer kazanmak istedim ve asansör boşluğundan düşüp bodrum kattaki beton zemine çakıldım.
Sonrasını hayal meyal hatırlıyorum karga tulumba beni çıkarmaya çalışan insanlar ve bedenim ikiye katlanmış bir şekilde hastaneye götürülüşüm ve hastanede iç kanamaya müdahale edilmek istenirken beni tekerlekli sandalyeye fazlasıyla mahkum eden bilinçsiz hamleler. Doktorlar ve hasta bakıcılar beni hayati tehlikeden kurtarmak için ellerinden geleni yapıyorlardı ancak kırılmış omurum da darbe üstüne darbe alıyordu.Yaklaşık 1 hafta yoğun bakımda kaldıktan sonra ameliyata alındım ve omuruma platin takıldı, ameliyat çıkışı servise aldım. Nispeten kendime gelmiştim şuurum yerindeydi ve konuşmamda bir sorun yoktu. Bütün akrabalarım ve arkadaşlarım başımdaydı bir an bile hastaneden ayrılmadan beklemişler, 2-3 ay sonra bana anlattıklarına göre yaşama şansım çok düşükmüş ve bu yüzden şehir dışında ki akrabalarım bile İstanbul’a toplanmışlar, belki bir cenaze olabilir diye.
Mahalle karakolundan gelen polisler ifademi alıp imza attırdılar, bana inşaat sahibinden şikayetçi olup olmadığımı sordular bende şikayetçi olmadım çünkü sakat kalacağım hiç aklıma gelmiyordu nasıl olsa ben X abiye yardım etmiştim ve inşaat sahibide onun demesine göre akrabasıydı, hem inşaata girilmez tabelası vs vs gibi yazılar olsaydı ve başka önlemlerde alınsaydı ben gene girecektim. Yıllar sonra tuhafıma giden polislerin neden X kişi hakkında bir şey sormadıkları. X kişi mahalle karakolunda ki bir çok polisle içli dışlıydı, arabasını onlara ödünç verirdi, bir keresinde bir polis memuru X kişinin dükkanına çay içmeye gelmişti ve ufak bir poşet içinde kurşun hediye etmişti. Ameliyat sonrası servise alındığım da yanıma gelmişti ve bana inşaattan inşaat malzemesi değil petshop malzemesi indirdiğimizi söylememi istemişti ancak ben ifadem de bunu yapmadım ve gerçeği söyledim. Mahallede ise bütün herkes bizi petshop malzemesi indirmek istediğimizi sanıyor, yıllar sonra öğrendiğim bir şey, bazı arkadaşlarıma inşaata kafayı çekemeye çıktığımızı söylemiş bunu daha yeni öğrendim ve çok sinirlendim, kimbilir belkide bir yardımsever değil bir hırsız yada bir sarhoş olarak anılıyorumdur çevrede. Ne kadar pozitif düşünmeye çalışsam da kendi kendimi yiyip bitiriyorum ve bu durumu hazmedemiyorum. X kişi madde kullanmış ceza evine girip çıkmış birisi ve onunla hiçbir arkadaşlığım yok sadece mahalleden tanıdığım bir abiydi.
8 yıldır tuvalet sorunu ve bası yaraları olmak üzere bir çok eziyet çektim ilk 3 yılda 4 ameliyat geçirdim, yakamı bırakmayan enfeksiyonlar ileri derecede kemik erimesi ve bunalımlar yaşadım, soğuk hastane duvarlarından somurtkan çalışanlardan bıktım usandım. Eve hapis kaldım, tahammülsüz ve asosyal bir insan oluverdim. Çalışmam söz konusu değil, sonradan prim ödeyerek malulen emekli oldum ama maddi gücüm zayıf. Dostlarımdan ve sosyal yaşamdan gün be gün koptum. X kişi hiçbir zaman beni arayıp sormadı o inşaatın sahibi kim hiç araştırmadık sormadık ve mahkemeye başvurmadık. Şans eseri bu siteyi gördüm ve öylesine okumaya başladım, benimde hakkım olabilir mi diye kafama takıldı.
Benim sizden öğrenmek istediğim ben 8 sene önce saflığımın kurbanı olarak başıma gelen bu olay için bir dava açabilirmiyim ? Başta bunu yapmadım çünkü cahildim.
X kişiye ya da inşaat sahibine ?
Beni aydınlatırsanız çok sevinirim.
8 yıl önce iş yerimizin bulunduğu eskiden oturduğumuz mahallede inşaat halinde ki bir apartmanın en üst katından (6.kat) düşerek omurilik felçlisi oldum. Omuruma platin takıldı, dönem dönem tedavi amaçlı fizik tedavi hastanelerine yattım. Engelim sebebiyle hayatım alt üst oldu. İlk zamanlar düzelecek sanıyordum ama omurilik felcinde düzelme olmadığını öğrendikten sonraki yıllarım tam bir kabus gibi geçti.
2004 yılının yağmurlu bir Ekim akşamı. Mahallemizin sakinlerinden X isimli abi dediğim kişiyi teyzemlerin sokağında gördüm, selamlaştık bana X arkadaşı beklediğini ve beraber akrabasının inşaatından pet shop malzemesi indireceğini söyledi bende yardım edebileceğimi söyledim. 2 dakika sonra hemen yan sokakta ki 6 katlı inşaat halinde ki binaya girdik ve kapkaranlık merdivenleri cep telefonu ışığıyla çıktık. En üst kata çıktığımda pet shop malzemesi yerine inşaat malzemesi indirmek istediğini anladım, nedense aklımdan hiçbir kötü düşünce geçmedi, demesine göre inşaat dayısına aitti. İnşaat malzemesi tek ve uzun bir parçaydı bir ucundan o bir ucundan ben tutup kaldırdık. Zifiri karanlıkta geri adım atıp yer kazanmak istedim ve asansör boşluğundan düşüp bodrum kattaki beton zemine çakıldım.
Sonrasını hayal meyal hatırlıyorum karga tulumba beni çıkarmaya çalışan insanlar ve bedenim ikiye katlanmış bir şekilde hastaneye götürülüşüm ve hastanede iç kanamaya müdahale edilmek istenirken beni tekerlekli sandalyeye fazlasıyla mahkum eden bilinçsiz hamleler. Doktorlar ve hasta bakıcılar beni hayati tehlikeden kurtarmak için ellerinden geleni yapıyorlardı ancak kırılmış omurum da darbe üstüne darbe alıyordu.Yaklaşık 1 hafta yoğun bakımda kaldıktan sonra ameliyata alındım ve omuruma platin takıldı, ameliyat çıkışı servise aldım. Nispeten kendime gelmiştim şuurum yerindeydi ve konuşmamda bir sorun yoktu. Bütün akrabalarım ve arkadaşlarım başımdaydı bir an bile hastaneden ayrılmadan beklemişler, 2-3 ay sonra bana anlattıklarına göre yaşama şansım çok düşükmüş ve bu yüzden şehir dışında ki akrabalarım bile İstanbul’a toplanmışlar, belki bir cenaze olabilir diye.
Mahalle karakolundan gelen polisler ifademi alıp imza attırdılar, bana inşaat sahibinden şikayetçi olup olmadığımı sordular bende şikayetçi olmadım çünkü sakat kalacağım hiç aklıma gelmiyordu nasıl olsa ben X abiye yardım etmiştim ve inşaat sahibide onun demesine göre akrabasıydı, hem inşaata girilmez tabelası vs vs gibi yazılar olsaydı ve başka önlemlerde alınsaydı ben gene girecektim. Yıllar sonra tuhafıma giden polislerin neden X kişi hakkında bir şey sormadıkları. X kişi mahalle karakolunda ki bir çok polisle içli dışlıydı, arabasını onlara ödünç verirdi, bir keresinde bir polis memuru X kişinin dükkanına çay içmeye gelmişti ve ufak bir poşet içinde kurşun hediye etmişti. Ameliyat sonrası servise alındığım da yanıma gelmişti ve bana inşaattan inşaat malzemesi değil petshop malzemesi indirdiğimizi söylememi istemişti ancak ben ifadem de bunu yapmadım ve gerçeği söyledim. Mahallede ise bütün herkes bizi petshop malzemesi indirmek istediğimizi sanıyor, yıllar sonra öğrendiğim bir şey, bazı arkadaşlarıma inşaata kafayı çekemeye çıktığımızı söylemiş bunu daha yeni öğrendim ve çok sinirlendim, kimbilir belkide bir yardımsever değil bir hırsız yada bir sarhoş olarak anılıyorumdur çevrede. Ne kadar pozitif düşünmeye çalışsam da kendi kendimi yiyip bitiriyorum ve bu durumu hazmedemiyorum. X kişi madde kullanmış ceza evine girip çıkmış birisi ve onunla hiçbir arkadaşlığım yok sadece mahalleden tanıdığım bir abiydi.
8 yıldır tuvalet sorunu ve bası yaraları olmak üzere bir çok eziyet çektim ilk 3 yılda 4 ameliyat geçirdim, yakamı bırakmayan enfeksiyonlar ileri derecede kemik erimesi ve bunalımlar yaşadım, soğuk hastane duvarlarından somurtkan çalışanlardan bıktım usandım. Eve hapis kaldım, tahammülsüz ve asosyal bir insan oluverdim. Çalışmam söz konusu değil, sonradan prim ödeyerek malulen emekli oldum ama maddi gücüm zayıf. Dostlarımdan ve sosyal yaşamdan gün be gün koptum. X kişi hiçbir zaman beni arayıp sormadı o inşaatın sahibi kim hiç araştırmadık sormadık ve mahkemeye başvurmadık. Şans eseri bu siteyi gördüm ve öylesine okumaya başladım, benimde hakkım olabilir mi diye kafama takıldı.
Benim sizden öğrenmek istediğim ben 8 sene önce saflığımın kurbanı olarak başıma gelen bu olay için bir dava açabilirmiyim ? Başta bunu yapmadım çünkü cahildim.
X kişiye ya da inşaat sahibine ?
Beni aydınlatırsanız çok sevinirim.