Umudunuzu hiç yitirip tekrar kazandýnýz mý?

Umudun bitip artýk bütün kapýlarýn kapanmasý bir kuyunun dipinde olup sonra ýþý beklemekmi;kendinizle mücadeleyemi baþlarsýnýz?ben mücadele edip kazandým ve benim..ya siz?

:)
Zor bir soru ama duruma göre deðiþir derim. Bazen zamana býrakýp, boþvermek gerekir, bazen de yorulmak olmaz deyip çabalamak gerekir...

Umut denizde kum tanesi; bir umut yiter,gider, ardýndan bir baþkasý gelir. Böyle olmasý gerekiyor. Mücadele elbette bir yerden baþlayacaktýr, iþte bu bekleme,toparlanma müddeti duruma göre deðiþir.

Hayatta kazanmaya alýþýk olanlarýn hep bir B planlarý vardýr, sanýrým iþin sýrrý bu...:D

Umut tükenmiyorki... Bir kapý kapanýr biri açýlýr...Ya insan kendi yapar yada biri el uzatýr .Ben her iki seçeneðide yaþadým.
Evlenmeden önce kendim arkadaþlarýmla istanbulda yaþardým ve bir borç bataðýna saplandým 2000krizinde ,baþýmda tümör oldu sanýrdým kafamý okadar çok takmýþtýmki yani umudum bitmiþti.(ailemden isteyecek yüzüm yoktu çünkü istanbula kendi ayaklarý üzerinde durmaya giden bir kýzdým) Ama hallettim Kimseden yardým almadan(banka krediler müdürü hariç).
Ne günlerdi Yedi beni þu kredi kartlarým.

Ofisimin kapý komþusu olduðu hapishanede 300 gün kadar konuk olmuþtum 28 yýl kadar evvel. Þimdi elimde dosyalar, çanta ve üzerimde cübbe ile girdiðim duruþma salonlarýnýn kapýsýndan zincir tarzý kelepçelerimin çözülerek sanýk sýfatý ile girdiðim ve duruþma salonunun tam orta yerinde durduðum zamanlar da olmuþtu.
Bitirdiðim fakülteye komþu fakültede 5 yýl okuduktan sonra "Hadi sen öteki okula git!" dercesine çýkýþýmý verdikleri de olmuþtu.
Ýniþler çýkýþlar mutlaka olur insan hayatýnda.
Tanrý köylü kulunu sevindireceðinde eþeðni kaybettirir ve sonra yeniden buldururmuþ:)

Hayatýn süprizi insanlarýn asla bir B planý olmamasýnda yatar... Çünkü hiç bir zaman bir A planý yoktur. Yaþam planýný an be an yapar. Herkes zamaný tükettiðini sanýr oysa tam tersidir zaman sizin yaþamýnýzý tüketmektedir...
Ben baþlýðý beðenmedim ama denmek istenileni anladým. Umut yitirildiðinde asla tekrar kazanýlamaz... Ýnsanlar dibe vurup bir þekilde yeniden baþlarlar... Umutlarýn tükenmekte olduðu anlar vardýr ama bu bizim için deðil baþkasýnýn yaþamý ile ilgilidir. Sol göðsün altýndaki cevher sönmedikçe umut ta hayat ta bitmez...
Ben çok fazla silbaþtanlý hayat yaþýyorum. Deðerleri bir anda sýfýrlayýp her þeye baþtan baþlamak gibi garip bir yapým var... Asla asla demem enerjim bir iþe odaklanamayacak kadar sýkar beni ve sýkýlýrým bende... Enerjime ayýp olmasýn diye... okumaktan asla vaz geçmediðim gibi niteliksizliðede baþýmý aðrýtacaðýný bile bile taviz vermedim. Umutsuzluða hiç kapýldým mý? Asla eðer bensem çözüm asla... Güzel bir ilke vardýr Ya çaresizsinizdir . ya çare SÝZSÝNÝZDÝR. Her zaman ikincisinin yanýnda oldum. Çaresizliðin bir tek ölüm karþýsýnda olduðunun bilinciyle kimseyi kýrmadan ama eleþtiriden de kaçýnmadan yaþadým... hayatýmý tam 4 kez sýfýrladým Bu yaþta herkesin korkacaðýný yapýp gene sýfýrladým... Umut öyle büyük bir denizdir ki önemli olan derya içinde yüzen ama deryanýn farkýnda olmayan balýk olmamaktýr....

Umudun umutsuzluða dönüþtüðü an bir karanlýk tünele girmiþsinizdir sadece.
Tünelin sonu gene aydýnlýktýr..

Hayat dediðimiz kozmik oyun-drama- kendi nefsini,nefesini sorgulayan ve
sonunda aþan insanoðlunun hikayesidir.Geldiði kaynaktan birlikten
ayrýlmanýn-ikiliðin-korkularýný,sýnýrlarýný,acýlarýný yaþar. Maddi
zevklerin,hazlarýn,beþ duyusal bedensel algýlamalarýn baðlayýcý ve
sürükleyici etkisiyle hayatta acý çeker,yoðrulur,piþer,feleksel
çemberlerin içinden geçer. Yeterli kývama ve lezzete gelir.Gün
gelir, kalbinin sesini duyduðunu hissettiði içindeki en yüce sevgiliye,kendi kutsalýna, yakarýr, aðlar. O, kalbin evrensel dilinden anlayan,en yüce olandýr.Akýl çözümü ona hayran olarak bulmuþtur.Tezahür etmiþ evrenin Kutsal Anasý, her ruhun ihtiyaçlarýný,ödüllerini,cezalarýný,kefaretlerini düzenler,organize
eder.Kalp nitelikleri yeterince geliþenleri,yumuþaklýk,þefkat,
merhamet ve iyiliðe sahip olup kefaretini tamamlayanlarý, azad eder.
Ýnsanoðlunun, zaman ve sýnýrlar karþýsýndaki çaresizliði er yada
geç ölümü sorgulamasý,gerçeði ve ölümsüzlüðü arama etkisini
ortaya çýkartýr.Bu gerçek sevgiliye kavuþumun veya Kozmik
Azad'ýn baþlangýcýdýr.Bencilliðin çözümünde yatan,Benliðin
bilgisi;gerçeðin bilgisidir.Tüm bilginin amacý insanýn kutsal yaný
olan sonsuz benliðinin bilgisine,deneyimine kavuþmasý,her türlü
ikilik duygusundan kurtulmasý,özgürleþmesidir.Temel kurgu budur.
Yaþam diye adlandýrdýðýmýz þey,kaynaktan gelen ve benliðin bilgisini unutan insanoðlunun,tekrar hatýrlayana deðin,deðiþik görünümlerde ifade bulmasýdýr. Unutma sürecinde, madde ile özdeþleþmesi ve benliðin bilgisini unutmasý,korku, acý ve cehaletle yoðrulmasýdýr.Herþey tekrar
hatýrlamak üzerine kuruludur.Ýnsanýn nefsani ve ulvi yönünün ayný
bedende toplanmasý hem mükafat hem de bir bakýma cezadýr. Bu günün
en büyük azizleri, geçmiþin en büyük günahkarlarý veyahut eksi
sonsuz ve artý sonsuz arasýnda salýnan insan ruhunun-benliðin-
hikayesi.Bir bakýma yedi kat cehennem ve yedi kat cennet arasýnda
salýnan kozmik yolcunun hikayesidir,insanoðlunun hikayesi.
Sevgilerimle.S.Kartal

MUCÝZE

Sally, küçük kardeþi George hakkýnda anne ve babasýnýn konuþmalarýný duyduðu zaman yalnýzca sekiz yaþýndaydý. Kardeþi çok hastaydý ve onu kurtarabilmek için ellerinden gelen herþeyi yapmýþlardý. Georgi'nin yalnýzca çok pahalýya malolacak bir ameliyatla kurtulma þansý vardý fakat bunun için yeterli paralarý yoktu. Babasýnýn, umutsuz bir biçimde annesine þöyle fýsýldadýðýný duymuþtu Sally:

"Yalnýzca bir mucize onu kurtarabilir."

Bu sözleri duyar duymaz, usulca kendi odasýna yürüdü Sally. Domuz biçimindeki kumbarasýný gizlediði yerden çýkartarak içindeki paralarý yavaþça yere dökerek saymaya baþladý. Yanýlgýya düþmemek için tam üç kez saydý kumbaradan çýkardýðý bozuk paralarý. Sonra hepsini cebine koyarak aceleyle evden çýkýp, köþedeki eczaneye gitti. Eczacýnýn dikkatini çekebilmek için büyük bir sabýrla bekledi. Eczacý çok yoðundu ve bir adama ilaçlarýný veriyordu. Bu yoðun çalýþmanýn arasýnda sekiz yaþýndaki bir çocukla ilgilenmeye hiç niyeti yoktu ama Sally'nin beklediðini görünce :

"Evet, ne istiyorsun söyle bakalým" dedi. "Biraz acele et, gördüðün gibi beyefendiyle ilgileniyorum" diyerek yanýndaki þýk giyimli adamý gösterdi. Sally :

"Kardeþim" dedi. Sessizce yutkunduktan sonra devam etti:

"Kardeþim çok hasta, bir mucize almak istiyorum."

Eczacý Sally'e bakarak: "Anlayamadým" dedi.

"Þeyy, babam 'Onu ancak bir mucize kurtarabilir' dedi, bir mucize kaç paradýr, bayým?" Eczacý Sally'e sevgi ve acýmayla baktý bu kez:

"Üzgünüm küçük kýz, biz burada mucize satmýyoruz, sana yardýmcý olamayacaðým" dedi. Sally o kadar kolay vazgeçmek istemedi. Eczacýnýn gözlerinin içine bakarak :

"Karþýlýðýný ödemek için param var benim, bana yalnýzca fiyatýný söylemeniz yeterli" dedi. Bu arada Sally ve eczacýnýn yanýnda bekleyen iyi giyimli bey Sally'e dönerek :

"Ne tür bir mucize gerekiyor kardeþin için küçük haným?" diye sordu.

"Bilmiyorum" dedi Sally. Sonra gözlerinden aþaðý süzülen yaþlara aldýrmaksýzýn devam etti:

"Tek bildiðim, o çok hasta ve annem ameliyat olmazsa kurtulamayacaðýný söyledi ve ailemin de ameliyat için ödeyebilecekleri paralarý yok. Ama babam 'Onu ancak bir mucize kurtarabilir' deyince ben de paramý alýp buraya geldim."

"Ne kadar paran var?" diye sordu iyi giyimli adam.

"Bir dolar ve onbir sent" dedi Sally. "Ve dünyadaki tüm param bu!"

"Bu iyi bir þans, küçük kardeþini kurtarmak için gerekli olan mucize için yeterli bu para" dedi, iyi giyimli adam. Adam bir eline parayý aldý, öteki eliyle de Sally'nin elini tutarak :

"Beni yaþadýðýn yere götürür müsün lütfen?" diye sordu. "Küçük kardeþini ve aileni tanýmak istiyorum" dedi.

Ýyi giyimli adam Dr. Carlton Armstrong'du ve George için gerekli olan ameliyatý yapabilecek tanýnmýþ bir cerrahtý. Ameliyat baþarýyla sonuçlanmýþ ve aile hiçbir ödeme yapmamýþtý. Hep birlikte mutluluk içinde evlerine döndükleri zaman hâlâ yaþadýklarý olaylarýn etkisinden kurtulamamýþlardý.Anne:

"Hâlâ inanamýyorum. Bu ameliyat bir mucize! Doðrusu maliyeti ne kadardýr merak ediyorum" dedi.

Sally kendi kendine gülümsedi. O bir mucizenin kaça malolduðunu çok iyi biliyordu. Tam tamýna bir dolar ve onbir sent!

Bonita L. Anticola

www.siirparki.com
============================
Ben umudumu hic yitirmedim
Sizlerde yitirmeyiniz!
Yasam her zaman bu hikayedeki gibi mucizelerle doludur

Nice UMUTLU gunlere...

18 yaþýndaydým.Hiç unutmam,memur olmuþtum. Ve o zamanki duygularýmý ,mutluluðumu anlatamam. Çok genç yaþýmda kendime yetebilecetim,ayaklarýmýn üzerine basabilecektim.Ýþe baþladým,ve aradan sadece kýsa bir zaman sonra birden,davranýþlarýmda deðiþmeler baþladý.doktora gitmeye karar verdim,gittim. Doktor bir raharsýzlýk ismi söyledi ve ben o anki duygularýmý ifade edemem.Ailem geldi.Doktor konuþtu.Ailemdede bir yýkým baþladý. Rahatsýzlýðýmýn temeli biyo kimyasal ve psikolojime yansýyordu.Þeker hastalýðý, kanser gibi.Ve baþladý bende, mücadele, savaþ.Aranýzda hiç pskilojik rahatsýzlýk geçiren varmý? bilmiyorum.Bir yandan rahatsýzlýk buda yetmedi,bunun üzerine delilik denildi topluluklarda,çalýþtýðým yerlerde.15 yýlýmý aldý ve ben þunda artýk rahatsýz deðilim.Evet,söylediðim gibi kuyuydu benim için hemde çok derin.Þunda saðlýklýyým Geri dönüp 15 yýlýma baktýðýmda bir yönden çok mutluyum"Ben oldum".Bunlarý yaþadýktan sonra hiç bir zaman ,emek verilmeden bir þeyleri kazanamýyoruz ve umut olmadan...Arkadaþýmýz baþlýðý beðenmediðini yazmýþtý ama her insan kendi yaþadýðý tecrübeler açýsýndan umudu yitirir ve ya kazanýr.