Sanman kİ sefadan semah-i rah ederİm,dÖner dÖner bakarim kuy-İ yare ah ederİm.
Birkaç ay önce, İtalya'nın önemli liman kentlerinden Napoli'deki bir akrabamızı ziyaret etmek ve biraz tatil yapmak amacıyla bu şehre gittik.
İlk kez gördüğüm bu şehir bende büyük bir hayalkırıklığı yarattı.İnanılmaz kirli caddeleri,kalabalık nüfusu,yoğun trafiğiyle İstanbul'u aratmıyordu.Herneyse amacım bu şehri tanıtmak değil.Başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum.Bir sabah ,bizimkilerden habersiz şehir turuna çıkmıştım.Öğlen yemeği için bizimkilerle Napoli'de çok ünlü bir restaurant olan Rossopomodoro 'da buluşmak üzere haberleştik.Sallana sallana ve fotoğraf çeke çeke sahilden şehir merkezine doğru yürüyordum.Yürüyüşüm sırasında oldukça yaşlı bir teyze yolumu kesti.İtalyanca bildiğim için sıkıntı yaşamadım.Elinde Hristiyanlıkla ilgili bir broşür vardı.Bana uzattı.Alıp inceledim.Hanımefendi "ben müslümanım" dedim.
Eliyle sırtımı sıvazladı.O zaman "sana birşey anlatmama gerek yok" dedi.Şaşırdım."Ne anlatacaktınız ki!" dedim."Bak güzel kızım! "dedi.Avrupa 'da yapılan araştırmalar gösteriyor ki ateist akımlar inanılmaz derecede yükselişe geçmiş.Biz de bu durumdan çok rahatsızız.Ben katolik bir hristiyanım.Genç kuşağı ateist akımların tehlikelerinden kurtarmak amacıyla bu şekilde bildiriler dağıtıyorum.Madem sen müslümansın ,sizin dininizde insanlara kötülük yapmayı emretmiyor.Bunu çok iyi biliyorum.O yüzden sana birşey anlatma gereği duymadım.
Teşekkür edip,vedalaştım.Aslında bir yönden sevinmiştim.Sanırım yavaş yavaş Avrupa'da müslümanlara karşı olan olumsuz bakış açısı değişmeye başlıyor.Ne güzel değil mi!!!!