YARGITAY KARARI

Taraflar arasındaki "manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara Asliye 1.Hukuk Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 31.3.1994 gün ve 1993/449 Esas, 1994/181 Karar sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 15.11.1994 gün ve 1994/4484-9813-sayılı ilamı ile; (...Dava, haksız eyleme dayalı tazminat isteğine ilişkin olup davacı sicil amiri olan davalının teskiye varakasını kasten gerçeğe aykırı biçimde doldurduğunu ileri sürerek uğradığı manevi zararın giderilmesi için bir miktar manevi tazminatın tahsilini istemiştir.

Memurlar ve diğer Kamu görevlilerinin şahsi kusurundan kaynaklanan eylem ve davranışları kişisel sorumluluklarını gerektirir. Kişisel kusur "Kamu görevlisinin görevini yerine getirirken idare fonksiyonu, Kamu görevi gerek ve koşullarına aykırı ve yabancı olan bu nedenle idareye atıf ve isnat olunamayan doğrudan doğruya Kamu görevlisinin şahsına isnat olunan tutum ve davranışı" olarak tanımlanır. Bu görevlilerin izrar kastıyla, garez, kin, husumet; kıskançlık, intikam vs benzeri duyguların etkisi altında yaptığı işlem ve eylemlerde kişisel kusurun bulunduğu kuşkusuzdur. Bir sicil amirinin doldurduğu olumsuz sicil nedeniyle kişisel kusurundan söz edebilmesi için olumsuz sicili, sicilini doldurduğu kişiye zarar vermek kastıyla yukarıda belirtilen duyguların etkisi ile ve gerçeğe aykırı şekilde doldurduğunun ispatı gerekir. İnceleme konusu olsa. bu işte dosya içerisinde bulunan ve davalı tarafından doldurulan davacıya ait teskiye varakasının ve bu varakaya davalı tarafından eklenmiş teskiyedeki hususları doğrulayan belgelerin tetkikinden mahkemece dinlenen tanık ifadelerinin değerlendirilmesinden davalının davacıya ait sicili objektif değer yargıları çerçevesinde doldurduğu sonucuna varılmıştır. Davalının dava konusu sicili davacıyı zararlandırmak kastıyla; garaz, kin, intikam gibi duyguların etkisiyle kasten olumsuz doldurduğu davacı tarafından ispat edilemediğinden davacının itirazı üzerine itiraz inceleme Kurulunca davacının sicili düzeltilirken gösterdiği gerekçe de sonuca etkili görülmemiştir. Bu hususlar gözetilerek davacının kişisel kusuruna dayanılarak açılan davanın ispat edilememesi nedeni ile reddine karar verilmesi gerekirken mahkemece delillerin yanlış takdiri sonucu yazılı düşüncelerle davalının manevi tazminat ödemekle sorumlu tutulmuş olması bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yeri

ne geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden: Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına,-dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nün 429 maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 24.4.1996 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972