 |
T.C
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas no: 2000/10-84
Karar no: 2000/86
Tarih: 25.04.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Mala zarar verme suçundan sanık Yusuf Ş...'ün beraetine ilişkin Ankara 13. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 25.11.1998 gün ve 866/1461 sayılı hükme yönelik yazılı emir yoluyla bozma talebini inceleyen 10. Ceza Dairesi; 25.2.1999 gün ve 1540/1812 sayı ile, "suç sabit olduğu halde beraet kararı verilmesi" isabetsizliğinden hükmü bozmuştur.
Yerel Mahkemece 5.5.1999 gün ve 338/390 sayı ile önceki hükümde direnilmiş ve dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiştir. Dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının "incelenmeksizin mahalline iadesini" isteyen 3.4.2000 tarihli tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan açılan davada, suçun manevi unsurunun gerçekleşmediğinden bahisle verilen beraet kararı temyiz edilmeyerek kesinleşmiştir. Kesinleşen bu karara karşı olağanüstü bir yasa yolu olan yazılı emir yoluna başvurulmuş ve karar " suçun sabit olduğu" gerekçesiyle Özel Dairece bozulmuştur. Yerel Mahkeme, bozmadan sonra duruşma açarak yargılama yapıp önceki hükümde direnmiş, dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar vermiştir.
CMUY.nın 343. maddesinin açıklığı karşısında, yazılı emir yolu ile aleyhe tesir etmemek üzere yapılan bozmaya karşı mahkemelerce duruşma açılarak direnme kararı verilemezse de, bir hükmün temyizen incelenebilmesi için CMUY.nın 310. maddesinde açıklanan süre ve istek koşullarına uyularak açılmış bir temyiz davasının bulunması gerekir. Bu kuralın istisnasını ise CMUY.nın 305/1. maddesinde açıklandığı üzere, yasa gereği kendiliğinden temyize tâbi olan cezalar (onbeş sene ve daha yukarı özgürlüğü bağlayıcı cezalar ve ölüm cezaları) oluşturmaktadır.
İncelenen dosyada, Sanık hakkında, sanık ve katılanın yüzlerine karşı verilen sanığın beraetine ilişkin direnme kararı taraflar ile C.Savcısı tarafından temyiz edilmemiştir. Direnme hükmü, yasa gereği kendiliğinden temyize tâbi kararlardan olmadığı gibi, bu karar aleyhine açılmış bir temyiz davası da bulunmadığından, dosyanın incelenmeksizin iadesine karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, temyiz davasına konu edilmemiş bulunan ve yasa gereği de kendiliğinden temyize tâbi olmayan direnme hükmünün incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 25.4.2000 günü tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak oybirliğiyle karar verildi.