Tehdit suçundan sanık Sabri'nin, TCY.nın 188/1, 81/1. maddeleri gereğince cezalandırılmasına ilişkin, (Gökçebey Asliye Ceza Mahkemesi)'nce verilen 4.4.1996 gün, 90/31 sayılı hükme yönelik temyiz isteğinin reddine ilişkin 22.10.1996 tarihli kararın, sanık vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nce, 25.12.1996 gün, 9012/9967 sayı ile; "Temyiz süresinin geçmesi nedeniyle Yerel Mahkemenin temyiz isteğinin reddine ilişkin kararına karşı yapılan itiraz yerinde görüldüğünden red kararının kaldırılmasına ve işin esasına girilmesine" karar verildikten sonra "Kamu tanığı İsmail'in hazırlık ve son soruşturmadaki farklı anlatımları ile diğer tanıkların anlatımları arasındaki çelişkiler giderilmeden, giderilemediği takdirde hangi anlatımın hangi nedenle diğerinden üstün tutulduğu açıklanmadan eksik soruşturma ile hüküm kurulması" isabetsizliğinden bozulmuş,

 

Yerel Mahkeme, 13.3.1997 gün, 7/15 sayı ile; "Süresinden sonra temyiz talebinde bulunulduğundan CMUY. nın 315. maddesi uyarınca verilen temyiz isteminin reddine dair kararda direnilmesine" karar vermiştir.

 

Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde istenildiğinden dosya; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın "bozma" istemli 28.5.1997 tarihli tebliğ namesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulunca okundu gereği konuşulup düşünüldü:

 

Dosya içeriğine göre;

 

Tehdit suçundan cezalandırılmasına ilişkin yokluğunda verilen 4.4.1996 günlü karar, 19.4.1996 günü sanığın "birlikte sakin oğluna" tebliğ edilmiş, hüküm kesinleştirilerek infazı için C. Başsavcılığına verilmiştir. Sanık vekili 22.10.1996 günlü dilekçeyle tebligatın geçersiz olduğunu, sanıkla tebligat yapılan oğlunun aynı evde oturmadıklarını hükmü temyiz ettiğini bildirmiştir. Süresinden sonra vaki temyiz isteminin reddine karar verilmiş, bu kararın da temyizi üzerine Özel Dairece "red kararının kaldırılmasına ve işin esasına girilmesine" karar verildikten sonra yerel mahkeme kararı "eksik soruşturma ile hüküm kurulması" isabetsizliğinden bozulmuştur.

 

Yerel Mahkemece, mahkumiyet hükmü, vekili bulunmayan sanığa tebliğe çıkarılmış, birlikte sakin oğluna tebliğ edilmiş ve temyiz edilmeyerek 5.5.1996 günü kesinleşmiştir. Sanık, ağır para cezasını ödemiş, hapis cezasının infazının geri bırakılmasını istemiştir. Tebligat usulsüz olsa bile, öğrenildiği andan itibaren muteber sayılacağından temyiz süresi geçmiştir" gerekçesiyle, temyiz isteminin reddine dair kararda direnilmesine karar verilmiştir.

 

Çözümlenecek ön sorun; Yerel Mahkemenin CMUY.nın 315/1. maddesi uyarınca verdiği "red" kararına karşı temyiz eden tarafın aynı Yasanın 315/2. maddesine göre "Yargıtay'dan bu hususta bir karar verilmesini talep etmesinin" hukuki niteliği ve Yargıtay'ın "red kararının kaldırılmasına dair kararına karşı direnilip direnilmeyeceğine ilişkindir.

 

Temyiz davası son kararı vermiş olan mahkemede açılmakta ve CMUY.nın 315. maddesi uyarınca bu davanın "kabule şayan" olup olmadığı bu mahkeme tarafından duruşma açılmaksızın incelenmektedir. Yerel Mahkemece, temyiz isteminin yasal süre içinde yapılıp yapılmadığının, son kararın temyiz edilebilecek bir karar olup olmadığının, temyiz davası açanın bu davayı açmaya hakkı bulunup bulunmadığının incelenip, bu noktalardan birinin olumsuz olması halinde "kabule şayan olmama" kararı ile temyiz istemi reddedilecektir. Temyiz istemi reddedilen taraf CMUY.nın 315/2. maddesi uyarınca bu karara karşı Yargıtay'a başvurarak bu konuda bir karar verilmesini isteyebilecektir. Bu başvuru, niteliği itibariyle bir itirazdır ve inceleme yeri Yargıtay'dır. Bu tali dava kanunda belirtilmemiş olmasına rağmen olağan kanun yollarından biri olan itiraz davasıdır. Diğer itirazlardan farkı, inceleyen makam bakımındandır. CMUY.nın 299. maddesinde yazılı, genel olarak itirazı incelemeye yetkili merciler dışında 315/2. maddenin verdiği yetkiye dayanılarak doğrudan Yargıtay'a başvurulabilmesi, itirazı inceleme merciinin Yargıtay olması, bu davaya temyiz davası mahiyeti veremeyecektir. Ayrıca, CMUY.nın 297/1. maddesine göre "duruşmaya ilişkin olmayan hakimlik kararları aleyhine itiraz olunabilir." CMUY.nın 315/1. maddesi uyarınca Yerel Mahkemece verilen kararlar da, "duruşmaya ilişkin olmadığından" itiraz yolu açık kararlardandır.

 

Red kararını inceleyen Yargıtay'ın bu konuda verdiği karara karşı ilgilinin itiraz hakkı yoktur. CMUY.nın 303. maddesi gereğince, "itiraz üzerine verilen kararlar kesindir" ve 302/son maddesi gereğince de "itiraz varit görüldüğünde inceleyen merci aynı zamanda itiraz konusu olan mesele hakkında da karar verecektir." Talebin haklı bulunarak ilk mahkemenin verdiği red kararının kaldırılması halinde de mahkeme, vermiş olduğu red kararında direnemez ve Yargıtayın vermiş olduğu "temyiz isteğinin reddi kararının kaldırılması kararı" uyulması mecburi olan kararlardandır.

 

Öğretideki görüşlerin de bu değerlendirme doğrultusunda bulunduğu anlaşılmaktadır (Baha Kantar, Ceza Muhakemeleri Usulü; Nurullah Kunter, Ceza Mahkemesi Hukuku; Erdener Yurtcan, CMUK. Şerhi).

 

Bu itibarla, Yerel Mahkemece red kararının kaldırılması kararına karşı direnilmesi hukuki dayanaktan yoksun olup, direnme kararının kaldırılması ve Özel Dairenin esasa ilişkin bozmasına karşı bir karar verilmesi için dosyanın mahalline gönderilmesine karar verilmelidir.

 

S o n u ç Yukarıda açıklanan nedenlerle, hukuki dayanaktan yoksun bulunan Yerel Mahkeme direnme hükmünün ORTADAN KALDIRILMASINA, esas hakkında bir karar verilmek üzere dosyanın mahalline (İADESİNE), 21.10.1997 günü tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak oybirliği ile karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972