Davacı, hafta tatili ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde dayalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Dayalı işyerinde uygulanan ve 1.1.1993-31.12.1994 dönemini kapsayan Toplu iş Sözleşmesinin "Hafta Tatili" başlığını taşıyan 24. maddesinin (D) bendinde "zaruri sebeplerle hafta tatili günü çalıştırılan işçilere müteakip hafta içinde vardiye değişimlerindeki istirahatlerle, ulusal bayram genel tatil ve SSK. ca 3 güne kadar verilen istirahat günlerine tesadüf ettirilmemek ve 24 saatten az olmamak şartıyla 1 gün ücretli dinlenme izni verilir. iş bu izin verilmediği takdirde o gün için işçiye toplam 3 yevmiye ödenir" şeklinde kurala yer verilmiş, "Hafta tatili günü ödenecek ücret" başlıklı 30. maddesinin (B) bendinde ise "Hafta tatili günü zaruri sebeplerle tatil yaptırılmayarak çalıştırılan işçilere günlük normal çalışması karşılığı toplam 3 gündelik tutarında ücret ödenir" kuralı öngörülmüştür. Anılan Toplu iş sözleşmesinden sonra yürürlüğe giren 1.1.1995-31.12.1996 yürürlük süreli Toplu iş Sözleşmesinde de aynı düzenlemeye yer verilmiştir.

Davacı işçi, hafta tatilinde çalıştırıldığını ve sadece 3 yevmiye ödendiğini, ayrıca hafta içinde izin verilmediği için Toplu iş Sözleşmesinin 30/B maddesi uyarınca 3 yevmiye daha ödenmesi gerektiğinden söz ederek alacak isteğinde bulunmuştur. Dayalı işveren ise her iki hükmün aynı anlama geldiğini, hafta tatilinde çalıştırılan ve hafta içinde dinlenme izni verilmeyen davacıya 3 yevmiye ödendiğini, ayrıca 3 yevmiye daha ödenmesi isteğinin yasa ve Toplu iş Sözleşmesine uygun bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece istek kısmen hüküm altına alınmıştır.

Kural olarak işçinin hafta tatili ücretine hak kazanabilmesi için tatilden önceki 6 işgününde günlük çalışma sürelerine uygun olarak çalışmış olması gerekir. Burada işçinin hafta tatilini Pazar günü veya hafta içinde başka gün izin yapmasının herhangi bir önemi yoktur. Önemli olan haftada 6 gün çalışan

işçiye bir gün dinlenme izninin verilmesidir. Somut olayda da taraflar arasındaki mevcut düzenlemeye göre işçiye anılan iznin kullandırılmaması, başka bir anlatımla hafta tatili olması gereken herhangi bir günde işçinin çalıştırılması halinde 3 yevmiye ödeneceği belirtilmiştir. Bu hususun ayrı maddelerde mükerrer olarak düzenlendiği açıktır. Böyle bir durumda yani ayrı maddelerde aynı hakkın düzenlenmiş bulunması halinde iki alacağa hak kazandığının düşünülmesi doğru değildir.

Açıklanan nedenlerle ve davacının dava dilekçesinde hafta tatilinde çalıştırılması karşılığında 3 yevmiye aldığını belirtmesi karşısında isteğin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.

  SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.4.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972