|
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/16772
Karar No : 1998/197
Tarih : 20.01.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki, ücret, ikramiye ve fazla çalışma ücreti farkları ile hafta, bayram ve genel tatil gündeliklerinin ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 20.1.1998 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü davalı adına Avukat O.Ö. ve C.D. ile karşı taraf adına Avukat Y.A. geldi Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Davacı işçi davalıya ait işyerinde çalışırken 1992 yılı Aralık ayında işten çıkarılmış gibi gösterildiğini 1993 Ocak ayı ilk haftasında da yeni bir işçi olarak işe alındığı şekilde işleme tabu tutularak, ücretinin düşürüldüğünü, her ne kadar bu gelişmeler üzerine önceki dönem için ihbar ve kıdem tazminatı olarak bir ödeme yapılmış ise de, işten ayrılmadığı için bu ödemelerin gerçek tazminatlar olarak nitelendirilmeyeceğini iddia ederek fark ücret ve ikramiye isteklerinde bulunmuş, mahkemece de istek doğrultusunda hüküm kurulmuştur.
İddia, savunma, dinlenen tanık anlatımları ve dosya içeriğine göre, 1992 yılı sonunda aynı şekilde çok sayıda işçinin, işten çıkarılmış ve bunlardan bir kısmının işe alınmış olması ihtimali kuvvet kazanmaktadır. Sorunun isabetli bir sonuca kavuşturulabilmesi için işyerinin ekonomik durumu itibariyle bir bölümünün ya da tamamının geçici ya da daimi olarak kapatılmış olup olmadığı bu konuda 1475 sayılı İş Kanunu'nun 24. maddesi uyarınca herhangi bir işlem yapılıp yapılmadığı taraflardan gerekli bilgiler de toplanmak suretiyle İş ve İşçi Bulma Kurumundan Bölge Çalışma Müdürlüğünden, Vergi Dairesinden, Sosyal Sigortalar Kurumundan sorulmalıdır. Ayrıca aynı tarihte kaç işçinin işine son verildiği işe devam eden işçilerin bulunup bulunmadığı işyeri tamamen kapanmış ya da ekonomik nedenle tensikata gidilmiş ise, sonradan, meydana gelen gelişmeler üzerine, bu çıkarılan işçilerden tekrar işe alınma olup olmadığı ve bunların sayısı tesbit edilmiştir. Dosya içeriğine göre aynı şekilde isteklerle açılmış bir çok davanın da bulunduğu anlaşıldığından 1992 yılı sonunda ekonomik ya da başka bir sebeple gerçekten hizmet sözleşmesinin feshedilmiş olup olmadığının anlaşılabilmesi için, tarafların başka delilleri varsa onları da getirmeleri istenerek tüm deliller böylece toplanmak suretiyle, bir değerlendirmeye tabi tutularak hasıl olacak sonuca göre karar verilmelidir.
2 - Kabule göre hüküm altına alınan fark alacak, Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklanmadığından 2822 sayılı Kanunun 61. maddesinde öngörülen işletme kredisi faizi yürütülmesi hatalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 20.1.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.