|
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E:1999/10143
K:2000/354
T:31.1.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
SAHTE MAL BİLDİRİMİ DÜZENLEME SUÇU
MEMURİYETTEN YOKSUNLUK CEZASI
KARAR ÖZETİ:1) Kendi köyünde oturmayan kişinin yararlanacağı sonucu sağlamak için "yokluğa ilişkin""mal bildirimi belgesi" düzenleyen sanık köy muhtarının eylemi TCY.nın 355. maddesine uyan suç oluşturur.
2)Kabule göre; "memurluktan yoksunluk cezasının" gerekçe gösterilmeden ve TCYnın 20. madde hükmü gözetilmeden alt sınırın üzerinde belirlenmesi Yasaya aykırıdır.
(765 s. TCK. m. 240, 355, 20)
Görevde yetkiyi kötüye kullanma suçundan sanık Kemal hakkında TCY.nın 240/1-2, 72, 647 sayılı Yasanın 4-6. maddeleri uyarınca 1.760.000 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne, 6 ay süre ile memurluktan yoksun bırakılmasına ve cezasının ertelenmesine ilişkin (Azdavay Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1997/26 Esas, 1998/16 Karar sayılı ve 26.5.1998 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Kemal tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C. Başsavcılığının 9.12.1999 tarihli bozma isteyen tebliğnamesiyle 22.12.1999 tarihinde daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına göre görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutunaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık köy muhtarının, köyünde oturmayan kişinin yararlanacağı sonucu sağlamak için yokluğa ilişkin mal bildirimi belgesi düzenleme eyleminin, T. Ceza Yasasının 355. maddesine uyduğunun gözetilmemesi,
2- Kabule göre, T. Ceza Yasasının 20. maddesi hükmü gözetilmeden ve gerekçe de gösterilmeden memurluktan yoksunluk cezasının altsınırın üzerinde belirlenmesi,
Yasaya aykırı ve sanık Kemal'in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden (HÜKMÜN BOZULMASINA), yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp Sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 31.1.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.