DAVA : Yukarıda tarihi, numarası, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; Dairenin 24.12.1997 gün ve 12592-14130 sayılı ilamiyle bozulmasına karar verilmişti. Adı geçen Dairemiz kararının düzeltilmesi istenilmekle, evrak okundu, gereği görüşülüp düşünüldü.

SONUÇ : Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 440. maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE ve aynı Kanunun değişik 442. maddesi hükmünce takdiren ( 1.368.000 ) lira para cezasının, harçlar kanunu uyarınca ( 1.569.400 ) lira ilam harcının karar düzeltme isteyene yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna oyçokluğuyla karar verildi. 23.3.1998

Davacı Almanya'da ULM mahkemesinde açtığı boşanma davasında Türk Medeni Kanununu 134/4. maddesi şartlarının oluştuğunu ileri sürüp boşanma kararı istemiş ve Türk Kanunlarını uyguladığını açıklayan mahkeme, boşanmaya karar vermiştir. Bu dava ile söz konusu kararın 2675 sayılı kanunun 38. maddesi uyarınca tenfizi istenmektedir.

Dava yerel mahkemece kabul edilmiş dairemizin 24.12.1997 tarih 12692-14130 sayalı kararında "Yabancı mahkemeden verilen kararın tenfizine karar verilebilmesi için hükmün kamu düzenine aykırı bulunmaması gerekmektedir. ( MÖHUK md.38/c ) 134/son maddesine dayanak tarafların boşanmalarına karar vermiştir. bu kararın tenfizi istenilmiştir. Boşanmaya karar verilebilmesi için önce açılan davanın retle sonuçclanması, bu kararın kesinlelşmesi, kesinleştiği tarihten başlayacak eşlerin en az üc yıl evlilik birliğini kurmak amacı ile bir araya gelmediklerinin gerçekleşmesi zorunludur. ( MK.md.134/son ) Yabancı mahkemenin boşanmaya esas aldığı Çaycuma Asliye Hukuk Hakimliğinin 1993/33 esas sayalı kararının onanmasına ilişkin dairemizin hükmü davacıya ( kocaya ) tebliğ edilmediğinden kesinleşmemiştir. Bu yön kamu dezini ile ilgilidir. Hakimin kendiliğinden dikkate alınmasıda zorunludur. Açıklanan husus üzerinde durulmadan ULM aile mahkemisnce verilen boşanma kararının tenfizi istenilemez. Davanın reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir. ) "gerekçesi açıklanıp yerel mahkeme kararı bozulmuştur.

Burada tartışması gereken nokta 2675 sayılı kanununun 38/c madedsinde açıklandığı üzere yabancı mahkeme hükmünün kamu düzenini açıkça aykırı olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.

Gerek kanunlarda ve gerekse hukuk öğretiminde kamu düzeninin değişmez bir tarifi yapılmamıştır. Ancak ve özellikle Türk Milletler arası Özel Hukuku yönünden Yargıtay kararlarında yer alan unsurlar genel ahlak ve adaba aykırılık, türk Kanunlarının ana kurallarına ve Türk Kanunlarının dayandığı genel siyasetle bağdaşmazlık halerinin kamu düzenine aykırı sayıldığı gözlemektedir. ( Y.2.H.D.nin 31.3.1944 tarihli 40-1014 sayılı, 10.11.1996 tarihli, 5305-5390 sayılı, 8.12.1993 tarihli 9648-11903 sayılı, 25.11.1996 tarihli 11534-12281 sayılı, 27.2.1997 tarihli 675-1633 sayılı, Y.10.H.D.nin 21.2.1991 tarihli 6609-1544 sayılı, Y.13.H.D.nin 29.1.1993 tarihli 408-560 sayılı, Y.15.H. 19.1.1995 tarihli 2876-164 sayılı, Y.18.H.D. 25.2.1997 tarihli 288-1496 sayılı kararları ) öğretide de Prof. Keneti, İsviçre Fedaral Mahkemesinin Borçlar Hukuku Kararları adlı eserinin 1.cildinin 22. sayfasındaki açıklamalarında "Bir kuralın kamu düzenine ilişkin sayılması için bu kurala aykırılığın memleketin hukuk düzeninin temel ilkelerinden biriyle çatışması yada memleketin genel hukuk duygusunu ağır şekilde zedelemesi zorunludur." demektedir. Şu halde Medeni Kanunun 134/4. maddesi uyarınca yabancı mahkemede oluşturulan kararın dayanağını teşkile eDen ve daha öcnce açılıp retle sonuçlanan davaya ilişkin karar kesinleşmediği halde yabancı mahkemece kesinleşlmiş kabul edilmesi olayını bu çerçevede değerlendirmek gereklidir. bu olğuda ne genel ahkal ve adaba aykırıdır; ne de ter kadınla evlilik, hakim hükmü ile boşanma gibi Tükk hukukunun ana prensip ve siyaseti ile bağdaşmaz niteliktedir.

Yabancı hakim ya bir algılama hatası yapmış veya kendisine verilen belgelerle gerek yansıtılmamıştır. O halde bu gibi halde yapılacak iş yabancı mahkemenin Türk Hukukunun gerek uygulamasında ve gerekse yorumunda yaptığı hatayı, karar veren yabancı mahkemenin kanun yollarında adenetletmekten ibarettir. Bu yola gidilmeden, Türk hukukunun yanlış uygulandığı veya yanlış yorumlandığı savunması tenfiz davasında Türk mahkemeleri önüne getirilemez. ( Y.2.H.D'nin25.6.1993 tarihli 5243-6131 sayılı, 27.10.1995 tarih 10281-11167 sayılı kararları )

Davalı yabancı mahkeme kararına karşı o yerde kanun yollarına başvurmasına rağmen isteğinin ret edildiğini iddia ve ıspat etmemiştir.

Açıklanan sebeplerle davanın karar düzeltme isteği kabul edilip, yerel mahkemenin tenfize ilişkin kararı onanmalıdır.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972