CAYMA - PEŞİNATIN İADESİ

 

 

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

 

Davacılar, davalı ile devre tatil sözleşmesi yaptıklarını, 1450 dolar peşinat ile senetler verdiklerini, sözleşmeden caydıklarını, 1450 dolar peşinatın iade edilmediğini öne sürerek, itirazın iptaline karar verilmesini istemişlerdir.

 

Davalı, davaya cevap vermemiştir.

 

Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.

 

1- Taraflar arasında, 4077 sayılı tüketicinin korunması hakkında kanunun kapıdan satış olarak nitelendirdiği şekilde, 30.1.1996 tarihinde bir devre tatil sözleşmesi yapıldığı hususunda, herhangi bir uyuşmazlık yoktur. Anılan yasanın 9. maddesinde belirtilen nitelikte bir belgenin, satıcı tarafından alıcıya verilmediği de, toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Bu durumda alıcının, yedi günlük süre içinde cayma hakkını kullanması gerektiğinden, söz edilemez. Böyle olunca kural olarak, alıcının cayma hakkını yasada belirtilen iki yıllık süre içinde kullanabileceğinin kabulü gerekir.

 

Davacı yasada belirtilen iki yıllık süre içinde cayma hakkını kullanmış ve davalıya verdiği senetler iade edilmiştir. Ancak, 1450 dolar peşinat iade edilmemiştir.

 

Tüketicinin korunması hakkındaki yasanın satıcının yükümlülüğü başlıklı 9. maddesi hükmüne göre, cayma ihbarının satıcıya bildirimi tarihinden itibaren 10 gün içinde, tüketicinin vermiş olduğu bedel, kıymetli evrak ve tüketiciyi bu hukuki işlemden dolayı borç altına sokan her türlü belge, satıcı tarafından iade edilecektir.

 

Mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, dava konusu bedelin davacının rızası ile davalıya bırakıldığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmesi bozma nedenidir.

 

2- 4077 sayılı tüketicinin korunması hakkındaki kanunun 23. Maddesinin 3. fıkrasında, tüketici mahkemeleri nezdin de tüketiciler, tüketici örgütleri ve bakanlıkça açılacak davaların, her türlü resim ve harçtan muaf olduğu belirtilmiştir. Bu hüküm tüketicilerin ve tüketici örgütlerinin kolaylıkla dava açmalarını sağlama amacına yönelik olup, bu nedenle dava açarken bunlar, harçtan sorumlu tutulmuşlardır. Mal ve hizmet sunan satıcıların harçtan sorumlu tutulmamasına ilişkin, yasada bir hüküm yoktur. Dava sonunda dava kabul edildiği takdirde davanın değerine göre davalının harçtan sorumlu tutulması hükmü temyiz ettiklerinde de bunlardan temyiz harcının alınması, harçlar kanununun amir hükümleri gereğidir. Davanın reddi halinde ise, davacılar harçtan muaf oldukları için bunlardan harç alınmaması gerekir.

Mahkemece bu yönler gözetilmeden davacılardan dava açarken harç alınması ve davalılardan temyiz sırasında harç alınması, bozma nedenidir. Davacılardan alınan tüm harçların bu nedenle iadesi gerekir.

SONUÇ: 1. ve ikinci bentlerde açıklanan nedenlerle, temyiz olunan kararın davacılar yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 5.10.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972