 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
Y A R G I T A Y
9.HUKUK DAİRESİ
Y A R G I T A Y İ L A M I
ESAS NO : 1997/3866
KARAR NO : 1997/4816
MAHKEMESİ : Barkırköy İş Mahkemesi
TARİHİ : 3.6.1996
NO : 375/640
DAVACI : Hasan Metin adına Avukat Güven Ergin
DAVALI : Hürriyet Gazetecilik ve Matbaacılık AŞ adına Avukat
Eren Turgut Yücel
DAVA : Davacı, ihbar tazminatı farkı ile tazminat alacağının ödetilmesine
karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla
dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni
gerektirici sebeplere göre, davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının temyizine gelince:
Davalıya ait işyerinde çalışırken hizmet sözleşmesi feshedilen davacı
işçi 1.1.1993- 31.12.1994 yürürlük süreli 12. dönem Toplu İş Sözleşmesinin
11. maddesine dayanarak alacak talebinde bulunmuştur. Bu maddenin konu ile
ilgili ilk iki fıkrasında "gerekli sebep olmadıkça TGS üyesi işten
çıkarılamaz, çıkarıldığı takdirde yasal hakları işveren tarafından 13. ve
hakettiği takdirde 14. madde hükümlerine göre derhal ödenir. Ancak yargı
organlarınca gerekli bir sebep olmaksızın çıkarıldığı saptanırsa işveren
yasal hakları dışında (212) sayılı yasaya tabi olanların kıdem tazminatına
esas olan her meslek yılı için, 1475 sayılı yasaya tabi olanların (işyeri
kıdemi için) çıplak brüt 1 maaş tutarında tazminatı, TGS üyesine 13 ve 14.
madde hükümlerine göre ödenen kıdem ve ihbar tazminatları yanında ayrıca
öder" denilmektedir.
Mahkemece davacı işçinin daha önce toplu iş sözleşmesinin 35.
maddesindeki teknolojik gelişmeler öne sürülerek işçilerin işine son
verilmesi halinde tazminat ödenmesini öngören hükme dayanarak dava açtığını o
davanın yapılan yargılaması sonunda reddedildiğini bu gelişmeler karşısında
davacı işçinin bu kez toplu iş sözleşmesinin 11/2 maddesine dayanarak
tazminat istemesi olanağı bulunmadığını belirterek davanın reddine karar
vermiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacının işine teknolojik nedenle
son verilmediği, işyerinin bir bölümünün bir başka semte taşındığı ancak
diğer bölümünün bir kısım işçilerle birlikte çalışmasını sürdürdüğü davacının
sözleşmesinin feshi için ortada bir neden bulunmadığı böylece 11. maddede
öngörülen "ancak yargı organlarınca gerekli bir sebep olmaksızın çıkarıldığı
saptanırsa" koşulunun gerçekleştiği açık seçik ortadadır. Bu delil durumu
karşısında cezai şart niteliğinde bulunan brüt bir maaş tutarındaki tazminata
karar verilmesi, diğer yandan da Borçlar Kanununun 161/son maddesine göre
mahkemece takdir hakkı kullanılarak bu cezai şartın tenkisi yoluna gidilmesi
gerekir.
Hatalı değerlendirme ile bu isteğin yazılı şekilde reddedilmiş olması
isabetsizdir.
3-Hüküm altına alınan ihbar tazminatı fark alacağı toplu iş
sözleşmesinin 14/son maddesinden kaynaklanmaktadır. Böyle olunca 2822 sayılı
Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanununun 61. maddesinde öngörülen en
yüksek işletme kredisi faizinin yürütülmesi gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle
BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
11.3.1997 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
E.A.Özkul O.G.Çankaya E.Doğu B.Özkaya C.İ.Günay
(M)
KARŞI OY YAZISI : Mahalli mahkemenin toplu iş sözleşmesinin 11. maddesine
dayalı davacı isteğinin reddi gerekçesini yerinde gördüğümden, dairemizin
çoğunluğunun 2 nolu benddeki bozma kararına katılmıyorum. 11.3.1997
O.G.Çankaya
|
