 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C
Y A R G I T A Y
Dördüncü Ceza Dairesi
E. 1990/4866
K. 1990/5310
T. 3.10.1990
* GECELEYİN KONUT DOKUNULMAZLIĞINI BOZMAK
* KONUT EKLENTİSİ
ÖZET : Geceleyin konut dokunulmazlığını bozma suçunda girilen sahanlığın
konutun eklentisi olup olmadığının tartışılması gerekir.
(765 s. TCK. m. 193)
Geceleyin konut dokunulmazlığını bozma ve saldırgan sarhoşluk suçlarından
sanık Ramazan'ın, (Bornova İkinci Asliye Ceza Mahkemesi)nce yapılan
yargılaması sonunda, hükümlülüğüne ilişkin kararı temyiz eden sanık
Ramazan'ın vaki temyiz dilekçesinin CYY.nın 315. maddesi uyarınca reddine
ilişkin aynı mahkemeden verilen 1989/607 esas, 1989/578 karar sayılı ve
20.12.1989 tarihli hükmün temyiz yoluyla incelenmesi sanık Ramazan müdafii
tarafından istenilmiş ve temyiz edilmiş olduğundan; Yargıtay C.
Başsavcılığının 17.4.1990 tarihli ret isteyen tebliğnamesiyle 6.9.1990
tarihinde Daireye gönderilen dava dosyası, başvurunun nitelik ve kapsamına
göre görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve
gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; saldırgan sarhoşluk kabahatine
yönelik tüm, konut dokunulmazlığını bozma cürmüne ilişkin başkaca nedenler
yerinde görülmemiştir. Ancak:
Konut dokunulmazlığını bozma cürmünün; girilmesine açık ya da örtülü biçimde
rızanın bulunmadığı bir konut ya da eklentisine; olayın bünyesinden ve
davranışlardan sergilenen bu psikolojik engelin aşılmasıyla oluşacağı, bu
ihlali ve bir yerin konut eklentisi olup olmadığını mağdurların iradelerinin
belirleyeceği, sanığın yasa ve hukuka aykırı amacının rızasızlığın doğmasında
ve suçun oluşumunda etkili bulunmadığı gözetilerek, inceleme konusu suçta
girilen sahanlığın bu ölçüler içinde eklenti olup olmadığı tartışılmak
gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ve sanık Ramazan müdafiinin temyiz nedenleri yerinde
görüldüğünden tebliğnamedeki düşüncenin reddiyle hükmün (BOZULMASINA),
3.10.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
