Vatan Sağolsun

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

Ferai TINÇ ftinc@hurriyet.com.tr

O dinlemiyor biz duyuyoruz


"BUNU mu dinleyeceğim yani?" Böyle dedi Başbakan. Öyle tuhaf bir soğukkanlık içindeydi ki. En çok ona alındım.

Hadi işçilerin derdini dinlemek istemedi, yoksulluk yakınmaları da sinirini oynattı, ama bir şehit ailesinin isyanına böyle mi yaklaşmalıydı?

İnsanları değerlendirme kıstasları arasında benim için en sağlamı olgunluktur.

"Ateş düştüğü yeri yakar. Onların her türlü tepkilerinin başımızın üstünde yeri var" diyen Genelkurmay Başkanı Büyükanıt'ın yanıtındaki gibi.

* * *

DÜN Şehit ailelerinden gelen mesajlarda Başbakan Erdoğan'a sitem vardı. "Bizi en fazla üzen şey, Başbakan'ın çocuklarımızın ölümünü normal karşılaması" diyorlardı.

Gençler savaş makinesinin yakıtı değildir.

Askerlerin siyasete müdahalesi ne kadar kabul edilemezse siyasetçinin de sorumluluklarını askere havale etmesi o kadar kabul edilemez.

Siyasetçi güven, barış ve istikrarı sağlayacak alternatif çözümler üretmekle yükümlüdür çünkü.

Cephede cesaret talep ederken, siyasetin zorluklarını cesaretle göğüslemeye hazır olmadığını düşündüm başbakanı dinlerken.

* * *

ŞİDDET öyle bir sarmal ki, yanına yaklaşanı içine çekiyor ve ölümü bile normalleştiriyor. Oysa normal ve kutsal olan yaşamdır.

Annelerin feryadı, babaların göz yaşlarını ciddiye almak, önlemler üzerinde güvenlik de dahil her açıdan yeniden düşünmek gerekmez mi?

Hiç merak etmeyin, bu yaklaşım teröristlerin ekmeğine yağ sürmez.

Çünkü esas teröristler için insan yaşamı önemsizdir. Onlar gençleri ateşe sürebilir, masum insanları gözlerini kırpmadan öldürmeyi kutsallaştırabilirler.

Onların iğrenç yüzlerini meydana çıkartacak ve yalnızlaştıracak olan da işte anaların babaların bu isyanlarıdır.

Başbakan bu isyan sesini dinlemek istemedi ama biz duyduk.

Çıkan ve çıkmayan diğerlerini de duymaya da devam edeceğiz.

Aynı başbakanın soğukkanlılığındaki tuhaflığı gördüğümüz gibi.

[Av.Ali Sinkay]

İKİ YOLCU

Bu kalabalık senin düğününe
Benimse cenazeme geliyor
Bu davullar senin düğününe;
Benimse cenazeme çalıyor.

Senin üzerine çiçek
Benim üzerime toprak atacaklar
Senin kınalı ellerinden
Benimse tabutumdan tutacaklar

Seni türkülerle, beni ağıtlarla
Uğurlayacaklar bizi iki yolcu gibi
İkimizde giysisi beyaz olacak
Nüfusa seni EVLİ beni ise ÖLÜ Yazacaklar.

[Av.Ali Sinkay]

HİSSETMİŞTİM ANNE

Ana bu sabah yine erken uyandık
Botları boyadık,düzeni yaptık
Sabah sabah iştimada dimdik ayaktaydık
Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne

Bir emir geldi babacan komutandan
Araçlara bindik tam teşhizat hep bir andan
Karamanlı başladı dua okumaya ağzından
Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne

Mataramda ki su sanki zem zemdi
Tetiğim gül oya,süngüm bir çiçekti
Yüreğimde ki sevda daha bir depreşti
Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne

Sen geldin aklıma giderken göreve
Sivaslının gözündeki yaşa takıldı aklım
Sordum kendi kendime acep niye
Biliyordu o da kavuşmayacaktı nişanlısı Emine'ye
Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne

Bir ses duyuldu önce kulaklarım oldu sağır
Az sonra geldim kendime koştum cenke
Arkadaşlar dökülüyordu tek tek yere bağır ALLAH diye bağır
Gözümde ki yaş düşmüştü gönlüme orda oldu kahır
Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne

Vatan içindi dökülen kanlar yere
Çakallar karşı cephede mehmetçikler yerlerde
Tokatlı,Yozgatlı düşmüş kalmışlar üst üste
Allahım sen onlarında gazasını mübarek eyle
Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne
Doğduğum anı bilmem ama anam
Ölürken son sözüm oldu VATAN
Helaldir ona bu uğurda verilen her can
Ana ağlamaysın oğlun oldu şehit OSMAN
Ben şehit olacağımı hissetmiştim anne
VATAN SAĞOLSUN

[Av.Ali Sinkay]

Annelere Şehit Hediye

Bugün anneler günü mayısın on dördü
Dört şehit verdik üzeri ay yıldızla örtüldü
Şehit annesi olmak onlara en büyük ödüldü
Hediyeler annelere tabutlarda götürüldü

Bu hediyeyi size gönderen Allah#8217;tır
Cennet ayağınızın altında anahtarı evladınızdır
Evladınızın yeri peygamberler yanıdır
Kefeni ise rengini alan ay yıldızlı bayraktır

Annesi evladından bir hediye beklerken
Evladı annesine hediye edilirken
Gözlerinden damla damla yaş dökülürken
Hediyeler omuzda tekbirler getirildi arşı inleten

Şehit annesi olmak her Türk annesinin hayali
Sen merak etme evladının mekanı cennet bahçesi
Şehitler ölmez onlar yaşar ama zordur görmesi
İnşallah bu son hediye olur gelmez artık gerisi

Arif Kurt

[Av.Ali Sinkay]

VATAN SAĞOLSUN

Bir patlama,bir soğuk demir, bir rüzgar sesi,
Tüm hayat bir parmakta, verilmiş son nefesi...
Ay Yıldız nişan olmuş da göğsüne buyurmuş,
Bu yara Mehmet\'imin vatana hediyesi...
Bir patlama,bir soğuk demir, bir rüzgar sesi!

Bu onur, bu gurur, kahramanlık abidesi,
Tarihine yazdığın Türklük\'ün efsanesi...
Kanın toprağa ad koymuş da vatan buyurmuş,
Bu ada adanan kanlar bir veda busesi...
Bu onur, bu gurur, kahramanlık abidesi!

Bir kırmızı, bir beyaz, bir millet efsanesi,
Bu Ay, bu Yıldız, bir kahramanlığın simgesi,
Tüm dağları taşları onlara selam durmuş,
Aldığımız her nefes bir şehit hediyesi...
Bir kırmızı, bir beyaz, bir millet efsanesi!

Bir hüzün, bir şeref, doğrulur şehit annesi,
Tabutta aksi belirir görülünce nicesi,
Gökyüzü ağlarmış da yeryüzü can bulurmuş,
Bir anadan duyulunca \'Vatan Sağolsun\' sesi...
Bir hüzün, bir şeref, doğrulur şehit annesi!

İlker ÜNLÜ
Hv.Plt.Tğm
10 Mayıs 2006

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

O da mı yan gelip yatıyordu?!!!!!




Gece rüyasında asker oğlunu cennette gören anneye, sabah 'Şehit düştü' haberini verdiler

Bergama'da Necla Balıkçı isimli anneyi sıkıntı ile yatağından kaldıran bu rüyanın görüldüğü saatlerde, Eruh'un Görendoruk Jandarma Karakoluna hainler uzun namlulu silahlarla ateş açıyor ve nöbet değişimine giden Er Ali Balıkçı şehit düşüyordu.

EYVAH Kİ EYVAH!
Baba Mustafa Balıkçı muhabirimize şunları anlattı: 'Tarlada dolaşırken askerlerle muhtarın geldiğini gördüm. Eyvah dedim, bunda bir iş var. Muhtar sıkıntı içinde (Başın sağolsun deyince) bir eyvah daha çektim.. Hanımın rüyası gerçek çıktı..

MERAK ETME ANNE
Sabah eşim 'Ali'mi gördüm rüyamda. Cennete gitmiş.. 'Buralar çok güzel anne. Sakın beni merak etme' dedi.. Ben de teselli etmek için 'Sıkma canını hanım. Rüyaların tersi çıkar' demiştim. Ama aynısı çıktı. Aslanım şehit oldu...
Hatice ÖZDEMİR / İZMİR

[Av.Dilek Kuzulu Yüksel]

Bu yazı 04.09.2006 tarihine ait, yani tezkerenin görüşülmesinden bir gün öncesine, ama bu da diğer çığlıklar gibi kulak ardı edildi maalesef...

Hangi vatan sağolsun?

Pamuklara sarıp yetiştirdin çocuğunu. Bebekken geceleri kalkıp ayakucunda nefesini yokladın, içinde her anne gibi hep bir garip korku, ya ölürse ...

Önce okul kapısında bekledin, sonra "arkadaşlarım dalga geçiyor" dedi, pencere önünde gözledin dönüşünü... 5 dakika gecikse ruhun sıkıldı hep, araba mı çarptı, biri mi sataştı, düştü dizi mi yarıldı.

Sonra büyüdü, "aman okusun" dedin, binbir zorlukla bir üniversiteye girdi, hiç bir şeyini eksik etmedin. Evde, malda, mülkte değildi gözün. Yemedin yedirdin, giymedin giydirdin. Oğlunu üç kuruş "helal" maaşınla adam ettin.

Ve birgün askerlik geldi dayandı kapıya... Senin gibilerin evladı nerelere giderse o da oralara gitti. Otobüs terminalinde arkadaşları " En büyük asker bizim asker" diye omuzlarına aldığında bile için titredi. "Aman düşeceksin oğlum, bir yerin incinecek, aman oğlum"

O nöbetteyse sen de nöbette, operasyondaysa tetikdeydin. Bebekken nasıl dinliyorsan öyle dinledin nefesini kilometrelerce öteden. İçinde hep bir garip korku, ya ölürse...

Bir Eylül günü kara haberi geldi oğlunun subaylar eşliğinde. Sonra kameralar yığıldı kapının önüne.. Haberi duyan geldi, duyan geldi... Ertesi gün cenazede tanıdığın, tanımadığın bir sürü insanın önünde, için taş kesmiş, damarların koparılmışken, son bir kez saramadığın oğlunu buz gibi çerçevelenmiş bir resimde arıyorken, herkes senden aynı iki kelimeyi bekledi. Sen demedin, diyemedin, "vatan sağolsun" diye.... "Hakkımı helal etmiyorum" diye haykırdın, "etmiyorum, hakkımı helal etmiyorum"

Hakkını helal etmediğin kendi çocukları Amerika'da okurken seninkini ateşe atanlardı.

Hakkını helal etmediğin senin oğlun çelik yeleksiz kimin eliyle beslendiği belli düşmana koşarken, uğruna savaşılan vatan toprağını pazarlıkla satanlardı.

Hakkını helal etmediğin "haram" yiyip "helal" üzerinden politika yapanlardı.

Şimdi "Vatan sağolsun" demeni bekliyorlar senden. Yarın Lübnan'da muhtemelen üzerinde made in USA yazan bir kurşunla "yanlışlıkla" öldürülen bir başka evladın annesinden de aynı şeyi bekleyecekler. Sen oğlunun hasretinden bayram sabahları şehitlikteki taş mermerleri severken, onlar havaalanında Amerika'dan dönen oğullarını bekleyecekler. Akşam haberlerinde onların oğullarının açtığı pastörize yumurta fabrikalarını göreceksin. Onların oğulları Amerikan bankalarında çalışacak. Onların oğullarının yaptığı ölümlü trafik kazaları usta ellerce örtbas edilecek. Sen hergün taş keseceksin, biraz daha, biraz daha...

Analar uyanıyor, anaların isyanından korkun beyler.
Siz ki hak üzerinden politika yaparsınız hep, anaların haklarını helal etmemesinden korkun, hiçbirşeyden korkmadığınz kadar.

Çünkü artık inanmıyorlar size. Sizin vatan bildiğinizle onların vatan bildiği aynı değil, biliyorlar. Ve artık yüksek sesle soruyorlar. Hangi vatan sağolsun, sizinki mi, bizimki mi?

Siz ki kanundan, kuraldan, halktan, haramdan korkmazsınız. Ama anaların isyanından korkun.

Onlar ki Riksos Otel'de bir gecelik konaklamanın bir çelik yelekten daha pahalı olduğunu bilirler. Teşvikiye Camii'nden hiç şehit cenazesi çıkmadığını bildikleri gibi...

Onlar ki Lübnan'a neden asker göndermek istediğinizi de bilirler, vatana ihanetin ne olduğunu bildikleri gibi....

Onlar ki sıksan şüheda fışkıracak toprak için yıllarca oğullarını başlarına kına yakıp yolladılar askere. Artık "vatan sağolsun" diyemiyorlarsa bir bildikleri vardır.

Salı günü anaları düşünün...

Melike İlgün
kanaltürk

[Av.Ali Sinkay]

Hangi vatan sağolsun?
08 Eylul 2006 11:55
Pamuklara sarıp yetiştirdin çocuğunu. Bebekken geceleri kalkıp ayakucunda nefesini yokladın, içinde her anne gibi hep bir garip korku, ya ölürse ...

--------------------------------------------------------------------------------

Önce okul kapısında bekledin, sonra "arkadaşlarım dalga geçiyor" dedi, pencere önünde gözledin dönüşünü... 5 dakika gecikse ruhun sıkıldı hep, araba mı çarptı, biri mi sataştı, düştü dizi mi yarıldı.

Sonra büyüdü, "aman okusun" dedin, binbir zorlukla bir üniversiteye girdi, hiç bir şeyini eksik etmedin. Evde, malda, mülkte değildi gözün. Yemedin yedirdin, giymedin giydirdin. Oğlunu üç kuruş "helal" maaşınla adam ettin.

Ve birgün askerlik geldi dayandı kapıya... Senin gibilerin evladı nerelere giderse o da oralara gitti. Otobüs terminalinde arkadaşları " En büyük asker bizim asker" diye omuzlarına aldığında bile için titredi. "Aman düşeceksin oğlum, bir yerin incinecek, aman oğlum"

O nöbetteyse sen de nöbette, operasyondaysa tetikdeydin. Bebekken nasıl dinliyorsan öyle dinledin nefesini kilometrelerce öteden. İçinde hep bir garip korku, ya ölürse...

Bir Eylül günü kara haberi geldi oğlunun subaylar eşliğinde. Sonra kameralar yığıldı kapının önüne.. Haberi duyan geldi, duyan geldi... Ertesi gün cenazede tanıdığın, tanımadığın bir sürü insanın önünde, için taş kesmiş, damarların koparılmışken, son bir kez saramadığın oğlunu buz gibi çerçevelenmiş bir resimde arıyorken, herkes senden aynı iki kelimeyi bekledi. Sen demedin, diyemedin, "vatan sağolsun" diye.... "Hakkımı helal etmiyorum" diye haykırdın, "etmiyorum, hakkımı helal etmiyorum"

Hakkını helal etmediğin kendi çocukları Amerika'da okurken seninkini ateşe atanlardı.

Hakkını helal etmediğin senin oğlun çelik yeleksiz kimin eliyle beslendiği belli düşmana koşarken, uğruna savaşılan vatan toprağını pazarlıkla satanlardı.

Hakkını helal etmediğin "haram" yiyip "helal" üzerinden politika yapanlardı.

Şimdi "Vatan sağolsun" demeni bekliyorlar senden. Yarın Lübnan'da muhtemelen üzerinde made in USA yazan bir kurşunla "yanlışlıkla" öldürülen bir başka evladın annesinden de aynı şeyi bekleyecekler. Sen oğlunun hasretinden bayram sabahları şehitlikteki taş mermerleri severken, onlar havaalanında Amerika'dan dönen oğullarını bekleyecekler. Akşam haberlerinde onların oğullarının açtığı pastörize yumurta fabrikalarını göreceksin. Onların oğulları Amerikan bankalarında çalışacak. Onların oğullarının yaptığı ölümlü trafik kazaları usta ellerce örtbas edilecek. Sen hergün taş keseceksin, biraz daha, biraz daha...

Analar uyanıyor, anaların isyanından korkun beyler.
Siz ki hak üzerinden politika yaparsınız hep, anaların haklarını helal etmemesinden korkun, hiçbirşeyden korkmadığınz kadar.

Çünkü artık inanmıyorlar size. Sizin vatan bildiğinizle onların vatan bildiği aynı değil, biliyorlar. Ve artık yüksek sesle soruyorlar. Hangi vatan sağolsun, sizinki mi, bizimki mi?

Siz ki kanundan, kuraldan, halktan, haramdan korkmazsınız. Ama anaların isyanından korkun.

Onlar ki Riksos Otel'de bir gecelik konaklamanın bir çelik yelekten daha pahalı olduğunu bilirler. Teşvikiye Camii'nden hiç şehit cenazesi çıkmadığını bildikleri gibi...

Onlar ki Lübnan'a neden asker göndermek istediğinizi de bilirler, vatana ihanetin ne olduğunu bildikleri gibi....

Onlar ki sıksan şüheda fışkıracak toprak için yıllarca oğullarını başlarına kına yakıp yolladılar askere. Artık "vatan sağolsun" diyemiyorlarsa bir bildikleri vardır.

Salı günü anaları düşünün...


Kanal Türk

Melike İLGÜN

[Av.Duygu Tekay]

Dışişleri Bakanlığı Güvenlik İşleri Genel Müdürü Hayati Güven, terör örgütü PKK'nın bu yılın yedi ayında düzenlediği saldırılarda güvenlik güçlerinin 91 şehit verdiğini ve bu rakamın, sadece temmuzda 25 olduğunu bildirdi.


--------------------------------------------------------------------------------

Güven, Türk Polis Araştırmaları Enstitüsünün Washington'da düzenlediği terörle mücadele konferansında yaptığı konuşmada, Türkiye'nin, kuzey Irak'taki terör kamplarının kapatılmasını, PKK'nın elebaşılarının tutuklanarak iade edilmesini ve örgüte sağlanan lojistik desteğin kesilmesini istediğini vurguladı.

PKK teröründeki artışı rakamlarla açıklayan Güven, terör örgütünün 2002'deki saldırılarında 6 güvenlik mensubunun şehit düştüğünü, bu rakamın 2003'te 21, 2004'te 73, 2005'te 97 ve bu yılın ilk yedi ayında 91 olduğunu söyledi. Sadece temmuz ayında, 25 güvenlik mensubu şehit oldu.

472 SİVİL YAŞAMINI YİTİRDİ

Güven'in verdiği bilgiye göre, 2002'deki PKK saldırılarında 45 sivil yaşamını yitirirken ve yaralanırken, bu rakam 2003'te 44'e, 2004'te 144'e, 2005'te 274'e ve bu yılın ilk yedi ayında 472'ye ulaştı.

Terör örgütünün halen Türkiye'de yaklaşık 2 bin, kuzey Irak'ta da 3 bin-3 bin 500 militanı bulunduğunu anlatan Güven, PKK'nın elebaşılarının kuzey Irak'ta olduğunu ve örgütün teröristleri o bölgede silah altına aldığını, onların beynini yıkadığını ve ardından Türkiye'ye gönderdiğini kaydetti.

Terör örgütünün kuzey Irak'ta tamamen serbestçe hareket ettiğini ve silah, mühimmat ve patlayıcıları kuzey Irak'taki karaborsadan temin ettiğini kaydeden Güven, Türkiye'nin, bu durumu ABD ve Irak hükümetlerine ilettiğini ifade ederek, "Ancak şimdiye kadar somut sonuçlar alındığını söylemek zor" dedi.

Washington'ın, PKK ile mücadelede ABD'nin faaliyetlerinin koordinasyonu için eski NATO Başkomutanı emekli general Joseph Ralston'un atamasının Türkiye tarafından memnuniyetle karşılandığını kaydeden Güven, gelecek günlerde Türkiye-ABD-Irak arasındaki üçlü mekanizmanın yeni toplantısının yapılmasının beklendiğini belirtti.
Büyükelçi Güven, "Bu göreve böyle üst düzeyde bir ismin atanmasının ardından, ABD'nin faaliyetlerini daha iyi koordine edeceğine inanıyoruz. Bu atamanın sonucunda işbirliğinin artmasını bekliyoruz" dedi.

"AVRUPA'DA DA DURUM TATMİN EDİCİ DEĞİL"

Güven, AB'nin kararıyla PKK'nın terörist örgütler listesine girdiğini, ancak ülkelerin bu durumu çok dar şekilde yorumlaması ve bazılarının da uygulamaması sonucu, Avrupa'da da PKK'ya karşı somut sonuçlar alınamadığını belirtti.

Terör örgütü PKK'nın Avrupa'da uyuşturucu ve kaçak göçmen ticareti yaptığını ve haraç topladığını anlatan Güven, bazı Avrupa ülkelerinin örgüte sempati gösterdiğini ve örgütle uzun yıllar mücadele etmekten kaçındığını söyledi. Güven, bazı Avrupa ülkelerinin, hala Interpol aracılığıyla yapılan girişimleri karşılıksız bıraktığını da kaydetti.
Büyükelçi Güven, Avrupa ülkelerine terör konusunda çifte standarttan vazgeçmeleri ve terör örgütü PKK'ya karşı işbirliği yapmaları çağrısında bulundu

[Av.Ali Sinkay]

Vatan Sağolsun

Ve körsem
Ve sağırsam,
Duymuyorsam gözlerini,
Tutmuyorsam ellerini,
Bu seni unuttuğum
Anlamına gelmesin bee LEYLA'M

Yankısız, sesimi duysana,
Yüreğine yolladığım sesimi,
Az biraz anlasana,
Yollarına, beni, canımı saldığım,

Ne olur artık kapımı çalsana,
Sevgiyi yazdığım dağlara, yıkasana kanımı,
Az biraz koşsana,
Unuttuğun beni, bir kere sorsana.

Vatan sınırında kandayım, bir mektup yazsana,
Kör oldu gözlerim, görsene.
Az biraz sende solsana,
Emanet ettiğim sevgiye, sahip çıksana.

Tel örgüde takıldı kaldı parmaklarım,
Parkamda, resimlerin, mektupların,
Dizimden altı ayaklarım,
Mayında kaldı, en güzel yanlarım.

Arasana, sarsana, olsana, duysana,
Yollara düşüp yaramı, bulsana,
Az biraz sende solsana,
Canım ateşte, bir iki satır yazsana.

Tam üç ay oldu, senden haber alamadım,
Üç gündür gözlerim açık,
Canım, her yer inan karanlık,
Ateşe düşmüşüm, pusuya gelmişim, saymadım.

Dün hemşireyle konuştuk,
Çavuş Osmanı sordum,
Şehit oldu, vatan sağ olsun dedi#8230;
Ve durdum
Ve sustum
DONDUM!..
Anlıyorsun değil mi?..
KARANLIK!..
Birde kılıç yarası,
Yürek sızısı,
Çavuş Osman acısı#8230;

Duyarsın bilirim,
Bilirim, bir yol var yüreğine,
Bir gün koşarsın bilirim,
Çavuş Osman, böceklerle, kurtlarla, haşır neşir,
Toprağa kan olmuş akar,
Bilirim her yer karanlık
Ve can susar

Dün hemşireyle konuştuk,
Üç aydır yoğun bakımdaymışım,
Sıkça Leyla diye sayıklıyormuşum,
Tam üç aydır karanlıktaymışım
Bir sigara istedim,
Ucuna seni koydum,
YAKTIM DOYUNCA
Duman duman, sen doldun yüreğime,
Yandı yürek bir içimlik sigarada,
Sen ağla da, ben susayım diyecektim,
Ama yoktun LEYLA

Vatana bir değil, bin OSMAN,
Bir ben değil, Bin MEHMET,
Kurban olsun
Akacaksa dizlerimin altından,
Oluk oluk kan,
Şehitler ıslansın LEYLA
Şehitler yıkansın,
Söyle anama, sakın ağlamasın,
Görmüyorum diye,
Koşamıyorum diye,
Anam, ama anam, sakın yanmasın

Biliyor musun?.. Geldi bir kere başa,
Geldi bir kere yara,
Kan kussam da her sabah,
Ve her sabah, pansumanda olsam da,
YANSAM DA!..
Kör!.. Olsam da,
Koymuyor bee LEYLA
Senin aramayışın, sormayışın kadar
Ve acıtmıyor karanlıklar, yokluğun kadar

Geldi geçti de LEYLAM,
Tel örgü içinde karanlığa düşen gözlerim,
Bir kere daha topa vurmadan kopan dizlerim,
İnan Leylam,
Geldi geçti de,
Ne aramayışın, ne sormayışın,
Nede bir iki satır yazmayışın,
Hiçbir şey koymadı da LEYLA'M,
Parkamdaki resimlerin, mektupların,
Duydum şarapnel parçalarında ezilmiş,
Ben gibi yanmış be LEYLAM
Geldi geçti de ,
Aktı toprağa kanımda,
Sen gelmedin de, bir kere sormadın da,
Bir iki satır yazmadın da,
Ben yine solmazdım da,
Dün öğrendim, parkamla kül olmuşsun bee LEYLAM

Karanlığımda bir yol buldum,
Ay yıldızlı, kıpkırmızı bir can buldum,
Gülümsüyordu, Çavuş Osman,
Vatan sağ olsun, Mehmetim, diyordu,
Birde sarılıyordu, yürek hoplatan,
Birde bayrak diyordu, Çavuş Osman
Ve toprak
Ve vatan, diyordu,
Birde gülümsüyordu, kan ağlatanİnce bir sızı düşüyordu, yüreğime,
Ayaklanıyordum, koşuyordum,
Kurşun üstüne,
Kurşunlar üstüne,
Sevdam ve can üstüne,
Her şeyin üstüne,
Bir can, bir can daha var, Osmanım,
Daha ben ölmedim, diyordum,
Yağmur gibi yağan kurşunlara, koşuyordum.
Leylam unutsa da, Mevlam unutmadı,
Biliyorum Osman, biliyorum diyordum
Ve koşuyordum düşman üstüne,
Karanlık içinde

Hemşire, Mehmet, Mehmet, diye uyandırmıştı,
Tam üç ay oldu, bitti Mehmet diyordu,
Bitti aslanım diyordu, diyordu da, gözleri hiç susmuyordu,
Ellerim, yüzüm, ıslanmıştı
Leyla dedim, Çavuş Osman dedim,
Bitti aslanım, bitti Mehmetim ,
Vatan sağ olsun diyordu,
Vatan, vatan, vatan sağ olsun

Ve körsem
Ve sağırsam,
Duymuyorsam gözlerini,
Tutmuyorsam ellerini,
Bu seni unuttuğum
Anlamına gelmesin bee LEYLA'M

Şair: Murat İnce