Ölümümü adadım varlığına da / uzandım kollarına ey hayat.
Çeliğin kızılında bilenmiş geceler yakar içimi
Ki, alın terim üstüne doğmadı hiç şafağın
Ve doğmadı hiç batmayan güneş / vuslatı kızıllığına

Unutulmuşluğun kahrında gelen günler
Ki, ondandır, yargısız infazımı, verir hâkimler.
Her karar / karabasan misali salar yüreğimi acılara,

İnsan olmanın bedeli ağır gelir gayrı taşıyamam,
Umutlar, anca / kardelen kudretiyle çıkabilir karanlıktan
Sabırla en uygunu en beyazı beklenir bulutların
Oysa Üniversitelerimizde / kimliği, hakaret nedeni insanın..
Karşı durursun suçlu olursun..

Hafiften esmese meltem Ağaçlar bile, bir ölü sayılacak.
Varsın odtü yurtlar bölgesinde kıvıransın sepet kobrası.
Geçmişe duyulan özlem______
______ ve geleceğe hasret var hala içimde bir yerlerde.
Bir şafak öncesine yüklenir umut, birer birer

Ki ben. yüreği yoklayan ateşten / ayrılık madalyaları takarım boynuma
En uzun hasret şarkısı dolanır dilime / bağırırım sağır kulaklara,
Gayrı sokaklarda ne köpek havlaması_ _
_ _ _Nede kedi miyavlaması duyulur çatılarda.
Her şey soluğunu yitirmiş / sessiz birer ölü buralarda.

Bildiğim zaman dilimleri unutulur.
Ayaküstü yazılmış bir hayat hikâyesi gibi uğuldar__
________ Ruhumun derinliklerinden kopan fırtınalar..
Sonu belli olmayan, hayaller şekilleniyor usumda,
Düşüncelere yasak / zoraki susturulmuş sokaklar,
Yıkar onurlu yüreğini ölümlere / kimliği, hakaret nedeni sayılan insan..

Abdullah Oral