Mezhep ayrılığı ve boşanma

Merhaba.
Bir aylık evliyim. Eşimle beş sene önce üniversitede tanıştım. Tanıştığımızda alevi olduğunu bilmiyordum, birkaç ay sonra öğrendim. Tabi öğrenene kadar ateş bacayı sarmıştı birbirimize oldukça bağlanmıştık. Alevi olduğunu öğrenince ben ayrılmayı hemen düşünmedim. Daha saf daha çocukça düşünerek uyum sağlarız birbirimize diye düşündüm. ama öyle olmadı.. Aileleri işin içine soktkça durum çekilmez bir hal aldı. Farklı adetler, farklı gelenekler falan iyice mahvetti bizi..Çok sıkıntı çektik ve ben en sonunda pes ettim. Ne kadar biribirimizi seversek sevelim üstesinden gelemeyeceğimiz bir sorun diye düşündüm.. (tabi sorun derken aleviliğe sorun falan demiyorum yanlış anlaşılmasın sadece uyum sorunundan bahsediyorum)..Ama o sorun yaşamayacağımızı birlikte üstesinden gelebileceğimizi söyledi. Peki dedim birbirimize destek olursak aşarız her zorluğu. Ama bir yandan da düğünü ve sonrasını düşünüyordum.
Benim ailem oldukça muhafazakar bir aileydi, ayrıca onun ailesi de kızlarını sünni birine vermek istemiyordu. Hatta kızlarından habersiz vazgeçmem için bana çok baskı yaptılar, vazgeçtim de çoğu kez ama eşim ağlaya sızlaya beni geri döndürdü.. Yani iki aile de evliliğimizi istemiyordu. Ailelerin Tanışması kaynaşması kabullenmesi falan oldukça sıkıntılı oldu zaten. Nişanlandıktan sonra ben yaşadığımız sorunlardan iyice bunalıp nişanı birkaç defa attım ama her seferinde eşimin gözyaşlarına dayanamayıp geri döndüm.
Gittikçe derine sardı ve artık evlenelim de ne olursa olsun demeye başladık..Çok sorun yaşayacağımızı hayatın üniversitedeki gibi olmadığını, bireysel ve sosyal açıdan çok sıkıntı çekeceğimizi defalarca anlattım ama ikna olmadı. Bende ardımda gözü yaşlı onu öylece bırakamadım ve oldukça sorunlu bir düğünün ardından evlendik.
Sonuç: bir ay geçmedi bile her gün kavga ediyoruz ve ben bu siteye bunları yazıyorum. Kendimi çok yalnız hissediyorum oda öyle. Her an ayrılabiliriz diye birbirimize güvenmiyoruz. Ramazan ayındayız tek başıma oruç tutuyorum sahur yapıyorum falan. Aynı evin içinde iki yabancı gibiyiz. Ondan herhangi birşey beklemiyorum ibadet yapsın falan diye ama kendi içimde çok sıkıntı çekiyorum. Onu değiştirmeye çalışmak ta istemiyorum çünkü bu ona eziyet olur.
Anlayacağınız bile bile kendimizi ateşe atık oda bende çok pişmanım.
Sorum şu;
bu sorun boşanmak istersek mahkemede geçerli bir sebep arzeder mi?

Belirtmek gerekir ki,subjektif durumunuza ilişkin verdiğiniz bilgiler şahsi hukuki kanaatlerim ve muhtelif Yargıtay içtihatları düzleminde boşanmaya haklı sebep teşkil edecek nisbettedir.Sosyal ilişkiler bütününde din,dil.ırk farklılığı vb. sosyal olguların bir ayrımcılık sebebi olarak telakki edilmesi hukuka ve ahlaka uygun olmasa da,evlilik birliğinden doğan ortak hayatın varlığı açısından eşler arasında aile huzuru ve devamlılığını etkileyen sebepler olduğu varlığı yadsınamayacak bir gerçektir.Soyut değerlendirmelerle ve jakoben içerikli savunmalarla hernekadar din farklılığının evlenme olgusuna etki etmediği savunulsa da ,sosyolojik veriler bu söylemleri haksız çıkartmaktadır.Geniş anlamda aile kavramı salt eşler arasındaki ortak hayatı ifade etmediğinden,evlilikten doğan hısımlık ilişkilerinin de(aileler arası ilişkiler) bizzat eşler arasındaki subjektif ilişkiyi etkilediği ve bunun da aile huzurunu bertaraf ettiği kaçınılmaz bir gerçektir.Bu cihetle açacağınız boşanma davasının yasal dayanağı tmk.md. 166 da belirtilen evlilik birliğinin temelinden sarsılması olmalıdır kanımca.Ancak şunu belirtmek gerekir ki 166.md düzenlemesi gereğince eşinizin evlilik birliğini sarsan olaylarda kusursuz olduğu muhakeme sürecinde ispatlanırsa dava reddedilir veya eşinizin kusuru az ise itiraz hakkı doğar.166 md ye dayanan boşanma yargılamalarında dava açma ehliyeti açısından eşlerin kusurlu ve ya kusursuz olmaları önem teşkil etmez yani kusuru daha ağır olan eş de dava açabilir.Ancak mezhep sosyal olgusunun evlilik birliğiniz açısında yarattığı olumsuz etkide eşinize bir kusur isnat edilecek bir husus olduğunu düşünmüyorum.Yani eşiniz hür iradenizle size alevi olduğunu belirtmiş ve siz de gelecekteki göreli riski göze alarak evlenme sözleşmesine taraf olmuşsunuz.Bu bağlamda açılacak dava nın boşanma olmasında ziyade ,149.md ye dayanan NİSBİ BUTLAN davası olmasının daha yerind olacağı kanaatindeyim.Nitekim subjektif durumunuza uygun yasal dayanak kanımca mk.149 da belirtilen evliliğin nisbi butlan sebebiyle iptali olmalıdır.Madde 149.- Aşağıdaki durumlarda eşlerden biri evlenmenin iptalini dava edebilir: işte 149.md

1. Evlenmeyi hiç istemediği veya evlendiği kişiyle evlenmeyi düşünmediği hâlde yanılarak bu evlenmeye razı olmuşsa,
2. Eşinde bulunmaması onunla birlikte yaşamayı kendisi için çekilmez bir duruma sokacak derecede önemli bir nitelikte yanılarak evlenmişse.
3. Aldatma
Madde 152.- İptal davası açma hakkı, iptal sebebinin öğrenildiği veya korkunun etkisinin ortadan kalktığı tarihten başlayarak altı ay ve her hâlde evlenmenin üzerinden beş yıl geçmekle düşer.

Dolayısıyla somut uyuşmazlığınızda hukuken uygulanması gereken hüküm kanımca 149.mddir açılacak nispi butlan davasi ıle eşinizin mezhebi hususunda yanıldığınızı ispatlayabilirseniz evliliğin iptali yoluna gidebilirsiniz.Başka bir yol da başta belirttiğim gibi 166/1 e dayanan bir boşanma davası açmak olur ancak boşanma yargılamasında önem teşkil eden iddia ettiğiniz olguları ispatlayabilmektir.Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda az da olsa eşinizin kusuru olduğunu tanık vb.ispat yollarıyla ispatlayabilirseniz eşiniz itiraz hakkını kullansa bile hakim evlenmede eş ve çocuklar açısından korunmaya değer bir menfaat olmadığı gerekçesiyle boşanmaya hükmedebilir.Ancak dediğim gibi önemli olan bu mezhepsel farklılığın sebep olduğu ve ortak hayatı sarsan olaylarda kusur ispatıdır.gerçi mezhepsel farklılık maddi açıdan kusur isnatına sebep olacak bir durum gibi durmuyor ancak eşinizin bu durumu sizden gizleyip gizlemediği gibi olasılıklar farklı bir hukuki rejime tabi olmayı gerektirebilir.iyi günler dilerim...

Merhaba,
Kesin ve net olarak söylüyorum;
Evlenmeyi isteyip evlenene kadar sorun teşkil etmeyen bu "problem" mahkemede geçerli bir sebep arzetmez.
Hakim sana der ki; herkes inancında özgürdür.
Siteyi araştırıp evliliğin sonlanması için gerekli problemler listelerinden daha iyi bir gerekçe bulabilirsiniz sanırım.
Ama hangi vicdanla uygulamaya koyabilirsiniz bilemiyorum... Çok yazık.

Aslında salt mezhepsel farklılık özellikle de eşlerin başlangıçta zımnen de olsa onayladıkları bir husus ise artık eşlerin ortak hayatı sarsacak hal alan bu farklılıktan kaynaklanan uyumsuzluklarda kusuru da ileri sürülemeyecektir.Dolayısıyla boşanma yargılamasına konu olan bu tip bir uyuşmazlıkta genellikle boşanma hükmü verilme olsılığı düşüktür.Ancak sosyolojik açıdan evlenmeyle birlikte hukuken olduğu gibi sadece eşler evlenmez,eşlerin aileleri ve aralarındaki duygusal bağlılık ta evlenme olgusunun varlığı reddedilemeyecek bir gizli yüzüdür.Dolayısıyla hukukun bu duruma sonuç bağlamaması yani eşleri ve çocukları bu sosyal çatışma içinde bırakması,aile olgusunun hukuk tarafından zorla ayakta tutulmaya çalışması da mantık dışı bir yorum olur.Kısaca eşinizin bu mezhepsel farklılık sebebiyle uyumsuzluğa sebep olan olaylarda kusurunu ispa etmek ahlaki açıdan mümkün görünmemekte ayrıca müşterek rızanın varlığı boşanma hükmüne engel teşkil edecek mahiyette görünüyor.Ancak bu iç çatışma içinde anayasal bir değer yargısını da ifade eden ailenin sağlıksız şekilde zorlamayla yürümesine sebep olmak da hukuk düzeninin varlık amacı ile bağdaşmaz.Dolayısyla yargısal içtihatlar doğrultusunda özellikle bu farklılık hususunda yanılmaya maruz kaldığınızı iddia eder ve de ispatlarsanız evliliğin iptali yoluna gidebilirsiniz.

hakimin bana demesine gerek yok ben biliyorum herkesin özgür olduğunu. ayrıca sözkonusu kişi herkes değil eşim.. kaldıki biz birlikte bu sıkıntıyı çekiyoruz ve aşmaya çalışıyoruz. uyum dediğim zaman ne anlıyorsunuz? ben onu zorluyor falan değilim, zorlasam daha başka sıkıntılar olurdu... sorun tek başına inanç değil, ortak yaşanamayan bir hayat...

çok tesekkür ederim

Belirttiğim gibi,eğer sorun salt ortak hayatın kendisinden beklenemyecek derecede sarsılmasından ibaretse ki 166.md açısından bu geçimsizliğe sebep olan olayınız mezhep farlılığından başka bir durumda olabilir boşanma davası açabilirsiniz.Ancak dediğim gibi 166 .md düzenlemesine göre davayı açma hususunda kusur önem arz eden bir husus olmasa da,az kusurlu eşin daha fazla kusurlu eşin açtığı davaya itiraz;kusursuz eş ise reddini isteme hakkına sahiptir.Ancak az kusurlu eşin itiraz hakkını kullanmasaında evlilik birliğinde korunmaya değer menfaat kalmaması durumunda dikkate almaksızın boşanmaya da hükmedebilir hakim.Dolayısıyla 166.md ye dayandıracağınız boşanma yargılamasında (sebep mezhep farklılığı dşında bir sebep de olabilir) önemli olan kusur ispatıdır.Ancak şahsi kanaatim böyle bir yargılamada eşinizin evlenmeden önce bildiğiniz ve onayladığınız mezhep farlılığı hususuna eşinize kusur isant edecek şekilde dayanamayacağınız fikrinden teşekküldür.Bunun dışında evlilik birliğinizi sarsan bir olayın eşinize kusur isnat edilecek farklı bir durum olması durumunda ispat şartı da yerine getirilirse boşanma hükmü verilebilecektir.İyi günler dilerim...

1 yıl sonra anlaşmalı boşanabilirsiniz. Eğer ikinizde boşanmak istiyorsanız tabiki. Boşanma davanızda geçimsizlik olduğunu belirtirsiniz. Yukarıda bahsettiğiniz konulara değinmezsiniz.

Ayrıca gerçekten boşanmayı kafanıza koymuşsanız ya da evliliğinize devam edip etmeme konusunda kafanız karışıksa, çocuk yapmamaya dikkat edin. Çünkü çocuk olduktan sonra boşansanız bile bağınız ömür boyu devam ediyor. Bunu eşinizin alevi olmasından dolayı yazmadım sakın yanlış anlamayın. Bu uyarıyı herkese yazarım. Çocuksuz boşanmak ayrıdır, çocuklu boşanmak ayrı.

çok haklısınız bu sıkıntıyı birde çocuk çekmemeli..

Ne enteresan durumlar, insanlar farklı dinlerden farklı ülke ve kültürlerden bile bir araya gelip evlenebiliyor, siz mezhep farkından dolayı sevginizi yaşatamıyorsunuz.
Asla sizi eleştirmek bana düşmez, fakat Türkiye'nin toplumsal bir sorunu, eksikliği diye görüyorum ben bu olayı.

Sizin durumunuz sadece bir örnek. Benim en iyi dostlarımdan ikisi alevi, aslında hangi mezhepten olduklarınıda hiç bir zaman sormadım, birkaç yıl sonrasında bir vesile ile öğrendim ya kendilerinden ya ailelerinden. Sonrasında da dostluklarımda herhangi bir değişiklik olmadı.

Her iki tarafında ailelerinin elbetteki dünya görüşlerine -bana göre çağdışı olsa bile- saygı göstermek gerekir. Kişisel olarak ben saygı gösteririm ama asla kabullenemem veya doğru göremem. Ben bu durumu yaşasaydım, aileme şöyle bir dayatma yapardım; eşiminde yapacağından eminim. 'Eğer bizi zorlarsanız biz çapraz olarak mezhep değiştireceğiz, ben alevi olacağım, eşim sünni' (Dinen olabiliyor mu ondanda emin değilim ya..)

Bu konuda bence tek önemli detay doğacak çocukların mezhepleri, onlara her iki mezhebinde güzellikleri gösterilmeli, öncelikle Allah korkusu olan dürüst bireyler olarak yetiştirilip belli bir yaşa gelince seçimlerini kendilerinin yapması gerektiğinin gösterilmesi.

Tabii bu fikirlerimde bir takım kişilerden tepki alabilir, ama 'vız'.

Alıntı:

---

İsmail Ufuk rumuzlu üyeden alıntı

'Eğer bizi zorlarsanız biz çapraz olarak mezhep değiştireceğiz, ben alevi olacağım, eşim sünni'

---

Çok beğendim bu fikri :)
Alevi veya sünni olmanın belgesi diploması olmadığına göre "oldum" denince olunur. Zaten amaç mezhebin gerekliliklerini yerine getirmek değil de ayrımcılık yapanlara ders vermek olduğuna göre dini açıdan hükmü de çok önemli değil kanımca.