Yoklama kaçağı ile ilgili yaşanmış olay

Herkese selam,
Bu yazının amacı sitede verilen ve çoğu tahmine dayalı bilgiler yerine gerçek, yaşanmış % 100 doğru olan bilgileri vermek.
Kendim de yaşadığım için iyi biliyorum, bu konu ile ilgili herkesin üzerindeki sıkıntıyı atmasını sağlamak amacındayım.

46 (devlete göre 47) yaşındayım. Bugüne kadar askerlikle ilgili hiç bir işlem yapmadım.
Toplumumuzun genel eğitim seviyesi yüksek olmadığından benim için geçerli gerekçeler anlattığım kimse tarafından rağbet görmedi (beni tanıyanlar hariç).

Kulaktan dolma yarım yamalak bilgiler ve forumlarda verilen yanlış, eksik bilgiler, ben yaptım sende yap aslanlar gibi vb... sığ yaklaşımlar yerine olanları yazacağım izninizle.

Askere gidememe nedenlerim sona erdiğinde başvurmaya karar verdim. Yukarıda da belirttiğim gibi bunu yaptığımda devlete göre 47 yaşındaydım.
Kötü muamele göreceğimden korkuyordum. Alacağım cezadan korkuyordum.
Hele birliğe teslim olunca başıma gelecekleri düşünmek bile istemiyordum.

Askerlik şubesine gittim. Dış kapıda son derece kibar askerler arama yaptılar. Telefonunuz varsa bırakın lütfen dediler. Yok dedim girdim içeri.

Danışmaya gittim, oradaki sivil memura askerliğimi yapmadığımı söyledim ve beklediğim gibi alaycı bir yaklaşım yerine son derece ilgili bir memurla karşılaştım. Sorduğum tüm sorulara eksiksiz ve son derece ilgili cevap verdi.
Üniversite mezunu olup olmadığımı sordu. Evet üniversite mezunuyum dedim.
Sıra numarası aldım.

İlgili bölüme gittim ve ayakta beklemeye başladım. Memure hanım lütfen oturarak bekleyiniz (aynen söylediğim şekilde) sıranız gelince çağıracağız dedi.
Sıram geldi, şu şu şu evraklar eksik (nüfus cüzdanının - yeni nüfus cüzdanı önlü arkalı fotokopisi 3 adet, diploma fotokopisi 3 adet, 8 resim eğer muayeneye gitmek istiyorsanız 15 resim gerekiyor dedi).
Evrakları tamamlayıp tekrar gittim ertesi gün.
Danışmadan şu, şu, şu belgeleri alıp doldurun lütfen dediler. Bütün işlemler sırasında hitap şekli beyefendi, lütfen şeklinde idi. Buna şube başkanı albay dahildir.

Evrakları doldurdum, teslim ettim. Doldurduğum evraklardan birinde sağlıkla ilgili problemlerim yazıyordu. Beni askerlik meclisine yolladılar. Burada soyundum Allah' tan yanımda şort vardı onu giydim. 2 sivil bir üsteğmen tarafından ayak üstü muayenemsi bir şey yapıldı. En son önüne gittiğim üsteğmen bir rahatsızlığınız var mı dedi. Evet dedim, rahatsızlığımı söyledim. Kalınca bir sağlık yönetmeliğini açtı, uzun uzun hiç sıkılmadan maddelere baktı, şu maddeye giriyorsunuz dedi. Sizi hastaneye göndereceğiz dedi.
En son meclis başkanı albay evrakımı imzaladı.
Son derece kibar davrandılar. İstisnasız hepsi sordu, neden yapmadınız bu yaşa kadar diye. Mecburdum dedim. Açıklama istemediler.
İşlemleri tamamladım. sonra bana söylenen hastaneye gittim.

İlgili serviste sıraya girdim. Aynı gün 3 küsur gibi sıra geldi.
Ortopedist tabip sorular sordu ve askerlik yapabilir ama komando olamazsınız dedi. İtirazınız var mı gibi suratıma baktı. Uygun ayakkabı olursa itirazım yok dedim. Benimle sohbet etti. Şakalaştı. Son derece kibar davrandı.

Araya cumartesi pazar girmişti, pazartesi tekrar askerlik şubesine gittim.
Tekrar sıraya girdim yaklaşık 20 dakika sonra ilgili memura evrakları verdim.
Evrakları inceledi. Sizi tebrik ederim, azmetmiş ve bu yaşınıza rağmen üniversiteyi bitirmişsiniz dedi (üniversiteyi 1 yıl önce bitirmiştim). Biraz zor oldu dedim. Önemi olan sonuç, belli ki bir şeyler yaşamışsınız ama sonunda başarmışsınız dedi. Bunları anlatma nedenim son derece insani bir şekilde yaklaşıldığı ve sizinle sohbet derecesine varan bir bağ kurduklarını anlatmak içindir.

Oraya onay, buraya imza vs... den sonra şube başkanı Albay' ın karşısına yolladılar. Albay evrakları aldı, hayırlı olsun dedi. Teşekkür ettim. İnşallah yedeksubay olursunuz dedi. Merak etmeyin yaştan dolayı geri hizmet olacaktır dedi. İyi günler diledim, iyi günler dedi.

Odadan çıkıp işlemleri tamamladım. Beni apar topar alacaklarını zannediyordum ama öyle olmadı. Bundan sonraki ilk sevk tarihinde gelmeniz gerekiyor dediler.
Evrakımı verdiler.

Özetle; ne hakaret, ne itip kakma, ne kötü muamele vb... olayların hiç biri başıma gelmedi.
İnsan gibi girdim, insan gibi çıktım. Onuruma, gururuma dokunacak hiç bir şey olmadı.
Şubeye ilk girişimde dikkatimi çekmişti, giriş kapısının yanında bu şubede şu kadar gündür (uzun bir süre) olay olmamıştır yazıyordu. Doğruymuş.

Bu işlemler sırasında baştan sona medeni bir insan gibi hep kibar, dosdoğru, söylenenlere riayet eden bir yaklaşım sergiledim. Kılık kıyafetim, traşım her zaman olduğu gibi düzgündü. Resimlerim kravat ceketli idi vs... Bana olan davranışlarının bu kadar kibar olmasının nedeni bu olabilir.

Gerçi ancak ormanda rastlayabileceğiniz bir ayı kibarlığında olanlara bile kötü davranıldığını görmedim. Kibarca uyardılar hep.
En son asteğmen gidip yerlerinize oturun dedi haklı olarak, çünkü o ana kadar en az 10 defa kibarca uyarmıştı ayakta beklemeyiniz diye. Gördüğüm en sert tepki bu idi.

Çıkmadan önce ilgili memura sordum. Bu 86. maddeden ne ceza alırım diye. Her hangi bir ceza almayacaksınız, kendiniz geldiniz, işleminiz normal prosedür' e göre yürütülecek dedi.

Ayrıntılar; Oturduğum bütün yerlerde hep ikametgah almıştım. Yani ikametgahımı hiç bir zaman gizlemedim devletten. Adıma elektrik, su, telefon vb... bağlattım. Üniversiteye devam ettim ki belli aralıklarla ikametgah isterlerdi.
Şubeye bir kere bile uğramadım. Yoklama yaptırmadım.
Üniversiteyi başvurmadan 1 yıl önce bitirdim.
Sadece bir kere yaklaşık 10 yıl önce ailemin oturduğu yere gidilmiş ailem evrakı almamış (burası önemli). Bunu askerden kaçın diye söylemiyorum, bunu asla yapmayın. Evrakı teslim alan her hangi bir seviyede akrabanızda olsa durumunuz farklı oluyor. Tebligat yapılmış kabul ediliyor.
Tebligat yapılmamış olması gerekiyor. Bu arada muhtara bırakılan tebligat geçerli kabul edilmiyor.
Yani 86. madde tebligatsız' dı benim durumum = yoklama kaçağı

Benim bugüne kadar başvurmama gerekçelerim;
Bakmam gereken 9 kişi var. Bunların 6' sı kadın (ufak yaşta, 2' si çok yaşlı), 2 çocuk ve benden başka ailenin tek erkeği olan babam ki kanser olduğu için çalışamıyordu (3 defa ameliyat oldu).

Sağlık problemlerim (çeşitli tarihlerde, bir çoğunun izi ve yan etkileri sürmektedir);
Sağ ayak parmaklarım (3 adet), sağ kaval kemiğim, sağ el tarak kemiklerim kırıldı; Göğüs kemiklerim çatladı; çenem kırıldı; burnum kırıldı; yüz felci geçirdim; 2 ay süren ve elbise bile giyemediğim aşırı allerjik bir rahatsızlık geçirdim; kalp krizi geçirdim; tansiyonumun 3.5' a düştüğü 3 olayda bayıldım; kafatasımda trafik kazasından kaynaklanan çatlak oluştu, kafama çok sayıda dikiş atıldı; aşil tendonum koptu ve ameliyatla dikildi; sol göğsümde henüz nedeni belirlenemeyen bir büyüme var; sağ dizimde ağır bir kıkırdak zedelenmesi var.

Bütün bunlara rağmen sağlıklı raporu verildi ki bende farklı bir şey istemiyordum. Çünkü sağlık olarak problemim olmadığına inanıyorum.
Bunu anlatma nedenim ufak tefek rahatsızlıkları kullanırsanız kötü tepki alacağınızı biliniz. Dosdoğru gerçek rahatsızlıklarınızı söyleyiniz.
Örnek olarak ben ortopedik taban (ayakkabının içine konan tabanlık) olan ayakkabı giyersem rahat yürüyebiliyorum. Bunu belirttim ve not aldılar ve buna uygun davranılacağını söylediler. Ve gerçekten sağlık probleminiz varsa belirtiniz.

Bundan sonra orada neler yaşadığımı anlatacağım ama bunun için en az 3 ay beklemeniz gerekecek. Sevk tarihim 3 ay sonra.

Not : Her şubede böyle olur mu bilmiyorum ama çok farklı olacağını zannetmiyorum.

Sonuç olarak...
Askerlik şubesinde;
Hukuksal olarak her hangi olumsuz bir şeyle karşılaşmadım.
İnsani açıdan her hangi bir problem yaşamadım.
Sosyal açıdan hiç bir tepki almadım.

İçiniz rahat olsun.

Alıntı:

---

ziyahakkiser rumuzlu üyeden alıntı

Herkese selam,
Bu yazının amacı sitede verilen ve çoğu tahmine dayalı bilgiler yerine gerçek, yaşanmış % 100 doğru olan bilgileri vermek.
Kendim de yaşadığım için iyi biliyorum, bu konu ile ilgili herkesin üzerindeki sıkıntıyı atmasını sağlamak amacındayım.

46 (devlete göre 47) yaşındayım. Bugüne kadar askerlikle ilgili hiç bir işlem yapmadım.
Toplumumuzun genel eğitim seviyesi yüksek olmadığından benim için geçerli gerekçeler anlattığım kimse tarafından rağbet görmedi (beni tanıyanlar hariç).

Kulaktan dolma yarım yamalak bilgiler ve forumlarda verilen yanlış, eksik bilgiler, ben yaptım sende yap aslanlar gibi vb... sığ yaklaşımlar yerine olanları yazacağım izninizle.

Askere gidememe nedenlerim sona erdiğinde başvurmaya karar verdim. Yukarıda da belirttiğim gibi bunu yaptığımda devlete göre 47 yaşındaydım.
Kötü muamele göreceğimden korkuyordum. Alacağım cezadan korkuyordum.
Hele birliğe teslim olunca başıma gelecekleri düşünmek bile istemiyordum.

Askerlik şubesine gittim. Dış kapıda son derece kibar askerler arama yaptılar. Telefonunuz varsa bırakın lütfen dediler. Yok dedim girdim içeri.

Danışmaya gittim, oradaki sivil memura askerliğimi yapmadığımı söyledim ve beklediğim gibi alaycı bir yaklaşım yerine son derece ilgili bir memurla karşılaştım. Sorduğum tüm sorulara eksiksiz ve son derece ilgili cevap verdi.
Üniversite mezunu olup olmadığımı sordu. Evet üniversite mezunuyum dedim.
Sıra numarası aldım.

İlgili bölüme gittim ve ayakta beklemeye başladım. Memure hanım lütfen oturarak bekleyiniz (aynen söylediğim şekilde) sıranız gelince çağıracağız dedi.
Sıram geldi, şu şu şu evraklar eksik (nüfus cüzdanının - yeni nüfus cüzdanı önlü arkalı fotokopisi 3 adet, diploma fotokopisi 3 adet, 8 resim eğer muayeneye gitmek istiyorsanız 15 resim gerekiyor dedi).
Evrakları tamamlayıp tekrar gittim ertesi gün.
Danışmadan şu, şu, şu belgeleri alıp doldurun lütfen dediler. Bütün işlemler sırasında hitap şekli beyefendi, lütfen şeklinde idi. Buna şube başkanı albay dahildir.

Evrakları doldurdum, teslim ettim. Doldurduğum evraklardan birinde sağlıkla ilgili problemlerim yazıyordu. Beni askerlik meclisine yolladılar. Burada soyundum Allah' tan yanımda şort vardı onu giydim. 2 sivil bir üsteğmen tarafından ayak üstü muayenemsi bir şey yapıldı. En son önüne gittiğim üsteğmen bir rahatsızlığınız var mı dedi. Evet dedim, rahatsızlığımı söyledim. Kalınca bir sağlık yönetmeliğini açtı, uzun uzun hiç sıkılmadan maddelere baktı, şu maddeye giriyorsunuz dedi. Sizi hastaneye göndereceğiz dedi.
En son meclis başkanı albay evrakımı imzaladı.
Son derece kibar davrandılar. İstisnasız hepsi sordu, neden yapmadınız bu yaşa kadar diye. Mecburdum dedim. Açıklama istemediler.
İşlemleri tamamladım. sonra bana söylenen hastaneye gittim.

İlgili serviste sıraya girdim. Aynı gün 3 küsur gibi sıra geldi.
Ortopedist tabip sorular sordu ve askerlik yapabilir ama komando olamazsınız dedi. İtirazınız var mı gibi suratıma baktı. Uygun ayakkabı olursa itirazım yok dedim. Benimle sohbet etti. Şakalaştı. Son derece kibar davrandı.

Araya cumartesi pazar girmişti, pazartesi tekrar askerlik şubesine gittim.
Tekrar sıraya girdim yaklaşık 20 dakika sonra ilgili memura evrakları verdim.
Evrakları inceledi. Sizi tebrik ederim, azmetmiş ve bu yaşınıza rağmen üniversiteyi bitirmişsiniz dedi (üniversiteyi 1 yıl önce bitirmiştim). Biraz zor oldu dedim. Önemi olan sonuç, belli ki bir şeyler yaşamışsınız ama sonunda başarmışsınız dedi. Bunları anlatma nedenim son derece insani bir şekilde yaklaşıldığı ve sizinle sohbet derecesine varan bir bağ kurduklarını anlatmak içindir.

Oraya onay, buraya imza vs... den sonra şube başkanı Albay' ın karşısına yolladılar. Albay evrakları aldı, hayırlı olsun dedi. Teşekkür ettim. İnşallah yedeksubay olursunuz dedi. Merak etmeyin yaştan dolayı geri hizmet olacaktır dedi. İyi günler diledim, iyi günler dedi.

Odadan çıkıp işlemleri tamamladım. Beni apar topar alacaklarını zannediyordum ama öyle olmadı. Bundan sonraki ilk sevk tarihinde gelmeniz gerekiyor dediler.
Evrakımı verdiler.

Özetle; ne hakaret, ne itip kakma, ne kötü muamele vb... olayların hiç biri başıma gelmedi.
İnsan gibi girdim, insan gibi çıktım. Onuruma, gururuma dokunacak hiç bir şey olmadı.
Şubeye ilk girişimde dikkatimi çekmişti, giriş kapısının yanında bu şubede şu kadar gündür (uzun bir süre) olay olmamıştır yazıyordu. Doğruymuş.

Bu işlemler sırasında baştan sona medeni bir insan gibi hep kibar, dosdoğru, söylenenlere riayet eden bir yaklaşım sergiledim. Kılık kıyafetim, traşım her zaman olduğu gibi düzgündü. Resimlerim kravat ceketli idi vs... Bana olan davranışlarının bu kadar kibar olmasının nedeni bu olabilir.

Gerçi ancak ormanda rastlayabileceğiniz bir ayı kibarlığında olanlara bile kötü davranıldığını görmedim. Kibarca uyardılar hep.
En son asteğmen gidip yerlerinize oturun dedi haklı olarak, çünkü o ana kadar en az 10 defa kibarca uyarmıştı ayakta beklemeyiniz diye. Gördüğüm en sert tepki bu idi.

Çıkmadan önce ilgili memura sordum. Bu 86. maddeden ne ceza alırım diye. Her hangi bir ceza almayacaksınız, kendiniz geldiniz, işleminiz normal prosedür' e göre yürütülecek dedi.

Ayrıntılar; Oturduğum bütün yerlerde hep ikametgah almıştım. Yani ikametgahımı hiç bir zaman gizlemedim devletten. Adıma elektrik, su, telefon vb... bağlattım. Üniversiteye devam ettim ki belli aralıklarla ikametgah isterlerdi.
Şubeye bir kere bile uğramadım. Yoklama yaptırmadım.
Üniversiteyi başvurmadan 1 yıl önce bitirdim.
Sadece bir kere yaklaşık 10 yıl önce ailemin oturduğu yere gidilmiş ailem evrakı almamış (burası önemli). Bunu askerden kaçın diye söylemiyorum, bunu asla yapmayın. Evrakı teslim alan her hangi bir seviyede akrabanızda olsa durumunuz farklı oluyor. Tebligat yapılmış kabul ediliyor.
Tebligat yapılmamış olması gerekiyor. Bu arada muhtara bırakılan tebligat geçerli kabul edilmiyor.
Yani 86. madde tebligatsız' dı benim durumum = yoklama kaçağı

Benim bugüne kadar başvurmama gerekçelerim;
Bakmam gereken 9 kişi var. Bunların 6' sı kadın (ufak yaşta, 2' si çok yaşlı), 2 çocuk ve benden başka ailenin tek erkeği olan babam ki kanser olduğu için çalışamıyordu (3 defa ameliyat oldu).

Sağlık problemlerim (çeşitli tarihlerde, bir çoğunun izi ve yan etkileri sürmektedir);
Sağ ayak parmaklarım (3 adet), sağ kaval kemiğim, sağ el tarak kemiklerim kırıldı; Göğüs kemiklerim çatladı; çenem kırıldı; burnum kırıldı; yüz felci geçirdim; 2 ay süren ve elbise bile giyemediğim aşırı allerjik bir rahatsızlık geçirdim; kalp krizi geçirdim; tansiyonumun 3.5' a düştüğü 3 olayda bayıldım; kafatasımda trafik kazasından kaynaklanan çatlak oluştu, kafama çok sayıda dikiş atıldı; aşil tendonum koptu ve ameliyatla dikildi; sol göğsümde henüz nedeni belirlenemeyen bir büyüme var; sağ dizimde ağır bir kıkırdak zedelenmesi var.

Bütün bunlara rağmen sağlıklı raporu verildi ki bende farklı bir şey istemiyordum. Çünkü sağlık olarak problemim olmadığına inanıyorum.
Bunu anlatma nedenim ufak tefek rahatsızlıkları kullanırsanız kötü tepki alacağınızı biliniz. Dosdoğru gerçek rahatsızlıklarınızı söyleyiniz.
Örnek olarak ben ortopedik taban (ayakkabının içine konan tabanlık) olan ayakkabı giyersem rahat yürüyebiliyorum. Bunu belirttim ve not aldılar ve buna uygun davranılacağını söylediler. Ve gerçekten sağlık probleminiz varsa belirtiniz.

Bundan sonra orada neler yaşadığımı anlatacağım ama bunun için en az 3 ay beklemeniz gerekecek. Sevk tarihim 3 ay sonra.

Not : Her şubede böyle olur mu bilmiyorum ama çok farklı olacağını zannetmiyorum.

Sonuç olarak...
Askerlik şubesinde;
Hukuksal olarak her hangi olumsuz bir şeyle karşılaşmadım.
İnsani açıdan her hangi bir problem yaşamadım.
Sosyal açıdan hiç bir tepki almadım.

İçiniz rahat olsun.

---

Hocam yedek subaylık sınavına girdinizmi? Kısa dönemmi çıktı,yedek subaylıkmı.

masal anlatmışsınız,

-askerlik ilişiği yoktur belgesi olmadan nasıl kayıt yaptırdınız üniversiteye, tc üniversiteleri askerlik çağına gelmiş her erkekten askerlik durum belgesi ister,

-doğru kibardırlar askerlik şubeleri, ne bekliyordunuz orası ceza evi değil.

Hocam türkiye garip bir ülke bir bakarsın 60 yaşına kadar arayıp sorma şube seni bir bakmışssın 1 ay geciksen polis gelir kapına biraz şans ve tesadüf bence birde arkadaşın dediği gibi üniversite askerlik belgesi istemedimi hiç sizden garip biraz

Alıntı:

---

bilgi1 rumuzlu üyeden alıntı

masal anlatmışsınız,

-askerlik ilişiği yoktur belgesi olmadan nasıl kayıt yaptırdınız üniversiteye, tc üniversiteleri askerlik çağına gelmiş her erkekten askerlik durum belgesi ister,

-doğru kibardırlar askerlik şubeleri, ne bekliyordunuz orası ceza evi değil.

---

belki öğrenci affından yararlanmıştır.öğrenci affından yararlananlardan öğrenci durum belgesi istemezler sınav hakları boyuncada tecilleri yapılmak zorunda.ben 29 yaşındayım şuan şubat 2010'a kadar tecilim var.ondan sonra ek sınav hakkı falan derken birkaç dönem daha ertelerim.34 yaşında bir arkadaş daha var O da aynı şekilde sınav hakları bitene kadar tecilli.2005 öğrenci affından yararlananların bile sınav hakları 2007 yılına kadar sarktı.sonra 2008'de tekrar af çıktı:)3-5 senede bir af çıkan bir ülkede askerlik tecili o kadar zor değil.sanırım, abimiz birkaç defa öğrenci affından yararlanmış:)

Sayın ziyahakkıser, yazdıklarınızın altına imzamı atarım. Değerlendirmeniz sübjektif görünse de aslında genel davranış tarzı olduğunu ben de defalarca gözlemledim.
Askeriyeyi ne olursa cezalandıran bir yer değil, tam tersine affedici, mecbur kalmadıkça ceza uygulamayan bir yer olarak görmek gerek. Açıkçası adliye mahkemelerinde hakim hiçbir suçu affetme lüksüne sahip değilken, askeri mahkeme yargıçları ceza vermek yerine konuyu halletmeyi yeğlerler. Yani kaçak mısın, git oğlum askere derler...
Anne baba kucağı gibi olmasa da boşuna asker ocağı denmiyor...

aftan yararlanmıs olamaz, aflar geriye doğru belirli bir tarihe kadar işler. en son af 2000 yılı ve sonrası için çıkarıldı. Bu amca 58 yasında olduguna göre 1978 üniversiteye girişli olmalı

Alıntı:

---

intibakmağduru rumuzlu üyeden alıntı

belki öğrenci affından yararlanmıştır.öğrenci affından yararlananlardan öğrenci durum belgesi istemezler sınav hakları boyuncada tecilleri yapılmak zorunda.ben 29 yaşındayım şuan şubat 2010'a kadar tecilim var.ondan sonra ek sınav hakkı falan derken birkaç dönem daha ertelerim.34 yaşında bir arkadaş daha var O da aynı şekilde sınav hakları bitene kadar tecilli.2005 öğrenci affından yararlananların bile sınav hakları 2007 yılına kadar sarktı.sonra 2008'de tekrar af çıktı:)3-5 senede bir af çıkan bir ülkede askerlik tecili o kadar zor değil.sanırım, abimiz birkaç defa öğrenci affından yararlanmış:)

---

[QUOTE=ziyahakkiser;208609]Herkese selam,
Bu yazının amacı sitede verilen ve çoğu tahmine dayalı bilgiler yerine gerçek, yaşanmış % 100 doğru olan bilgileri vermek.
Kendim de yaşadığım için iyi biliyorum, bu konu ile ilgili herkesin üzerindeki sıkıntıyı atmasını sağlamak amacındayım.

46 (devlete göre 47) yaşındayım. Bugüne kadar askerlikle ilgili hiç bir işlem yapmadım.
Toplumumuzun genel eğitim seviyesi yüksek olmadığından benim için geçerli gerekçeler anlattığım kimse tarafından rağbet görmedi (beni tanıyanlar hariç).

Kulaktan dolma yarım yamalak bilgiler ve forumlarda verilen yanlış, eksik bilgiler, ben yaptım sende yap aslanlar gibi vb... sığ yaklaşımlar yerine olanları yazacağım izninizle.

Askere gidememe nedenlerim sona erdiğinde başvurmaya karar verdim. Yukarıda da belirttiğim gibi bunu yaptığımda devlete göre 47 yaşındaydım.
Kötü muamele göreceğimden korkuyordum. Alacağım cezadan korkuyordum.
Hele birliğe teslim olunca başıma gelecekleri düşünmek bile istemiyordum.

Askerlik şubesine gittim. Dış kapıda son derece kibar askerler arama yaptılar. Telefonunuz varsa bırakın lütfen dediler. Yok dedim girdim içeri.

Danışmaya gittim, oradaki sivil memura askerliğimi yapmadığımı söyledim ve beklediğim gibi alaycı bir yaklaşım yerine son derece ilgili bir memurla karşılaştım. Sorduğum tüm sorulara eksiksiz ve son derece ilgili cevap verdi.
Üniversite mezunu olup olmadığımı sordu. Evet üniversite mezunuyum dedim.
Sıra numarası aldım.

İlgili bölüme gittim ve ayakta beklemeye başladım. Memure hanım lütfen oturarak bekleyiniz (aynen söylediğim şekilde) sıranız gelince çağıracağız dedi.
Sıram geldi, şu şu şu evraklar eksik (nüfus cüzdanının - yeni nüfus cüzdanı önlü arkalı fotokopisi 3 adet, diploma fotokopisi 3 adet, 8 resim eğer muayeneye gitmek istiyorsanız 15 resim gerekiyor dedi).
Evrakları tamamlayıp tekrar gittim ertesi gün.
Danışmadan şu, şu, şu belgeleri alıp doldurun lütfen dediler. Bütün işlemler sırasında hitap şekli beyefendi, lütfen şeklinde idi. Buna şube başkanı albay dahildir.

Evrakları doldurdum, teslim ettim. Doldurduğum evraklardan birinde sağlıkla ilgili problemlerim yazıyordu. Beni askerlik meclisine yolladılar. Burada soyundum Allah' tan yanımda şort vardı onu giydim. 2 sivil bir üsteğmen tarafından ayak üstü muayenemsi bir şey yapıldı. En son önüne gittiğim üsteğmen bir rahatsızlığınız var mı dedi. Evet dedim, rahatsızlığımı söyledim. Kalınca bir sağlık yönetmeliğini açtı, uzun uzun hiç sıkılmadan maddelere baktı, şu maddeye giriyorsunuz dedi. Sizi hastaneye göndereceğiz dedi.
En son meclis başkanı albay evrakımı imzaladı.
Son derece kibar davrandılar. İstisnasız hepsi sordu, neden yapmadınız bu yaşa kadar diye. Mecburdum dedim. Açıklama istemediler.
İşlemleri tamamladım. sonra bana söylenen hastaneye gittim.

İlgili serviste sıraya girdim. Aynı gün 3 küsur gibi sıra geldi.
Ortopedist tabip sorular sordu ve askerlik yapabilir ama komando olamazsınız dedi. İtirazınız var mı gibi suratıma baktı. Uygun ayakkabı olursa itirazım yok dedim. Benimle sohbet etti. Şakalaştı. Son derece kibar davrandı.

Araya cumartesi pazar girmişti, pazartesi tekrar askerlik şubesine gittim.
Tekrar sıraya girdim yaklaşık 20 dakika sonra ilgili memura evrakları verdim.
Evrakları inceledi. Sizi tebrik ederim, azmetmiş ve bu yaşınıza rağmen üniversiteyi bitirmişsiniz dedi (üniversiteyi 1 yıl önce bitirmiştim). Biraz zor oldu dedim. Önemi olan sonuç, belli ki bir şeyler yaşamışsınız ama sonunda başarmışsınız dedi. Bunları anlatma nedenim son derece insani bir şekilde yaklaşıldığı ve sizinle sohbet derecesine varan bir bağ kurduklarını anlatmak içindir.

Oraya onay, buraya imza vs... den sonra şube başkanı Albay' ın karşısına yolladılar. Albay evrakları aldı, hayırlı olsun dedi. Teşekkür ettim. İnşallah yedeksubay olursunuz dedi. Merak etmeyin yaştan dolayı geri hizmet olacaktır dedi. İyi günler diledim, iyi günler dedi.

Odadan çıkıp işlemleri tamamladım. Beni apar topar alacaklarını zannediyordum ama öyle olmadı. Bundan sonraki ilk sevk tarihinde gelmeniz gerekiyor dediler.
Evrakımı verdiler.

Özetle; ne hakaret, ne itip kakma, ne kötü muamele vb... olayların hiç biri başıma gelmedi.
İnsan gibi girdim, insan gibi çıktım. Onuruma, gururuma dokunacak hiç bir şey olmadı.
Şubeye ilk girişimde dikkatimi çekmişti, giriş kapısının yanında bu şubede şu kadar gündür (uzun bir süre) olay olmamıştır yazıyordu. Doğruymuş.

Bu işlemler sırasında baştan sona medeni bir insan gibi hep kibar, dosdoğru, söylenenlere riayet eden bir yaklaşım sergiledim. Kılık kıyafetim, traşım her zaman olduğu gibi düzgündü. Resimlerim kravat ceketli idi vs... Bana olan davranışlarının bu kadar kibar olmasının nedeni bu olabilir.

Gerçi ancak ormanda rastlayabileceğiniz bir ayı kibarlığında olanlara bile kötü davranıldığını görmedim. Kibarca uyardılar hep.
En son asteğmen gidip yerlerinize oturun dedi haklı olarak, çünkü o ana kadar en az 10 defa kibarca uyarmıştı ayakta beklemeyiniz diye. Gördüğüm en sert tepki bu idi.

Çıkmadan önce ilgili memura sordum. Bu 86. maddeden ne ceza alırım diye. Her hangi bir ceza almayacaksınız, kendiniz geldiniz, işleminiz normal prosedür' e göre yürütülecek dedi.

Ayrıntılar; Oturduğum bütün yerlerde hep ikametgah almıştım. Yani ikametgahımı hiç bir zaman gizlemedim devletten. Adıma elektrik, su, telefon vb... bağlattım. Üniversiteye devam ettim ki belli aralıklarla ikametgah isterlerdi.
Şubeye bir kere bile uğramadım. Yoklama yaptırmadım.
Üniversiteyi başvurmadan 1 yıl önce bitirdim.
Sadece bir kere yaklaşık 10 yıl önce ailemin oturduğu yere gidilmiş ailem evrakı almamış (burası önemli). Bunu askerden kaçın diye söylemiyorum, bunu asla yapmayın. Evrakı teslim alan her hangi bir seviyede akrabanızda olsa durumunuz farklı oluyor. Tebligat yapılmış kabul ediliyor.
Tebligat yapılmamış olması gerekiyor. Bu arada muhtara bırakılan tebligat geçerli kabul edilmiyor.
Yani 86. madde tebligatsız' dı benim durumum = yoklama kaçağı

Benim bugüne kadar başvurmama gerekçelerim;
Bakmam gereken 9 kişi var. Bunların 6' sı kadın (ufak yaşta, 2' si çok yaşlı), 2 çocuk ve benden başka ailenin tek erkeği olan babam ki kanser olduğu için çalışamıyordu (3 defa ameliyat oldu).

Sağlık problemlerim (çeşitli tarihlerde, bir çoğunun izi ve yan etkileri sürmektedir);
Sağ ayak parmaklarım (3 adet), sağ kaval kemiğim, sağ el tarak kemiklerim kırıldı; Göğüs kemiklerim çatladı; çenem kırıldı; burnum kırıldı; yüz felci geçirdim; 2 ay süren ve elbise bile giyemediğim aşırı allerjik bir rahatsızlık geçirdim; kalp krizi geçirdim; tansiyonumun 3.5' a düştüğü 3 olayda bayıldım; kafatasımda trafik kazasından kaynaklanan çatlak oluştu, kafama çok sayıda dikiş atıldı; aşil tendonum koptu ve ameliyatla dikildi; sol göğsümde henüz nedeni belirlenemeyen bir büyüme var; sağ dizimde ağır bir kıkırdak zedelenmesi var.

Bütün bunlara rağmen sağlıklı raporu verildi ki bende farklı bir şey istemiyordum. Çünkü sağlık olarak problemim olmadığına inanıyorum.
Bunu anlatma nedenim ufak tefek rahatsızlıkları kullanırsanız kötü tepki alacağınızı biliniz. Dosdoğru gerçek rahatsızlıklarınızı söyleyiniz.
Örnek olarak ben ortopedik taban (ayakkabının içine konan tabanlık) olan ayakkabı giyersem rahat yürüyebiliyorum. Bunu belirttim ve not aldılar ve buna uygun davranılacağını söylediler. Ve gerçekten sağlık probleminiz varsa belirtiniz.

Bundan sonra orada neler yaşadığımı anlatacağım ama bunun için en az 3 ay beklemeniz gerekecek. Sevk tarihim 3 ay sonra.

Not : Her şubede böyle olur mu bilmiyorum ama çok farklı olacağını zannetmiyorum.

Sonuç olarak...
Askerlik şubesinde;
Hukuksal olarak her hangi olumsuz bir şeyle karşılaşmadım.
İnsani açıdan her hangi bir problem yaşamadım.
Sosyal açıdan hiç bir tepki almadım.

İçiniz rahat olsun.[/QUOTE)

Bence kullanıcının hayal gücü çok geniş,
Çünkü askerliğini yapmış olanlar için bile 41 yaşta askerlik bitiyor.Ayrıca yoklama kaçağı ömürlük birşey değil.Bakaya durumuna düşüyorsunuz (1 yıl sonra ) dolayısyla yedeksubaylık hakkı filanda kalmıyor.Ve askerlik şubeleri yerliyse evet bir nebze kibar bir yaklaşım oluyor.Yabancı şube ise o da çok zor.vb...

Askerlik şubesinin yoğunluğu ile alakalı olarak karşılaşılan muamele değişken olabiliyor. O da insanlık hali denebilecek bir durum yoksa ben yabancı şubeye, uygun bir boş zamanda gidince buna yakın bir karşılama görmüştüm ki, yaşım 23dü o zaman.

Lakin askerlik yaş sınırı 41 iken, 47 yaşında askere teslim olabilmek; sağlık sorunlarının birçoğunda hastanede yatmanız gerekmiş iken yani kimlik bilginizin kaydedildiği bir durumda askeriyeden veya polisten size yönelik bir arama yapılmaması, yazı gelmemesi; pek mantıklı gelmedi bana.

Yanlış anlamayın ben bunun gibi sıkıntılar yaşamış olsam çürük alırdım muayeneye zamanında giderek( kalp krizi dahi yaşamışsınız ) hem bakmanız gereken insanlar mahçup olmazdı, hem kimse de laf edemezdi ( asker kaçağı olmanın, çürük olmaya göre pek tercih edilen bir şey değil ).

Hal böyle iken şimdi askere gitme kararı aldırarak hem kendi sağlığınız ve hayatınızla; hem de sizin elinize bakan insanların hayatıyla oynuyorsunuz.

ne güzel ... şu anda şubeye gitmeye korkan o kadar insan var ki...

Umarım herkes aynı şekilde karşılanır şahsen benim umudum yok böyle muamele göreceklerine.