Ziynet eşyaları

Merhabalar. Öncelikle belirteyim ki internet üzerinden hem sizin siteniz hemde başka sitelerde soracağım konuyla ilgili çok ayrıntılı bir bilgi bulamadığım için başlık açma gereksinimi hissettim. Cevap verecek arkadaşlara şimdiden teşekkürler.

Öncelikle hikayemiz şu;
Ben devlet memuruyum, eşimde devlet memuru, evlilik için yola çıktık ve borçlanarak düğün yaptık, düğün sonrası da ikimize de mantıklı gelen takıları bozdurarak borçlarımızı kapatmamızdı. İkimizde bu duruma rıza göstererek takıları bozdurduk ve borçlarımızın bir kısmını kapattık. ancak kısa bir süre sonra aramızda yaşanan bir çatışma ve akabinde ailelerin de araya girip ortalığı karıştırması ile mahkemeye başvurarak ayrıldık. Fakat hemen akabinde eşim tarafından takılar için dava açıldı. Oysa ayrıldıktan sonra bile ben düğün ve ev eşyası borçlarının kalan kısımlarını ödemeye devam ediyordum.

Sorumuz şu;
Düğün veya nişan da takılan takıların bayanın şahsi malı olduğu kesinleşmiş bir durum. Ancak çiftler evlilik sonrası düğünde takılan takıları birlikte karar vererek, "bayanın da rızası ile" bozdurmuşlar ve geçimleri için kullanmışlarsa ve bir süre sonra bayan tarafı boşanma davası açıp takı parasını istemiş ise, mahkemece yine de takı parasının bayana ödenmesi veya aynı değerde iadesi istenebilir mi?

Bu şekilde erkek arafı zarara uğratılmış olmuyor mu? yine bayan tarafı için haksız bir kazanç söz konusu değilmidir?

Düğünde takılan takılar kadına bağışlandığı için kişisel malıdır.
Daha sonra kadının rızasıyla bozdurulduysa bu da bir bağış sayılır.

Mühim olan bunun kadının rızasıyla bozdurulduğunun kabulü veya ispatıdır.
Kadın kendi rızasıyla bozdurulduğunu kabul eder veya reddettiği halde siz ispatlarsanız talep edemez.

T.C.
YARGITAY
4. HUKUK DAİRESİ
E. 2004/6794
K. 2005/157
T. 24.1.2005
• DÜĞÜNDE TAKILAN ALTIN VE PARA ( Bağış Niteliğinde Olduğu - Davalının Altınları Ailenin Gereksinmeleri İçin Harcanmış Olması Bunları Aynen Veya Bedelini Ödeme Yükümlüğünden Kurtarmadığı )
• ZİYNET EŞYALARININ AYNEN VEYA BEDELİNİN İADESİ DAVASI ( Davalının Altınları Ailenin Gereksinmeleri İçin Harcanmış Olması Bunları Aynen Veya Bedelini Ödeme Yükümlüğünden Kurtarmadığı )
• EVİN İHTİYAÇLARININ KARŞILANMASI ( Kocanın Görevi Dahilinde Olduğu - Davalının Altınları Ailenin Gereksinmeleri İçin Harcanmış Olması Bunları Aynen Veya Bedelini Ödeme Yükümlüğünden Kurtarmadığı )
• ZİYNETLERİN EVİN İHTİYACINDA KULLANILMASI ( Evin İhtiyacını Karşılamak Kocanın Yükümlülüğü Altında Olduğu - Davalının Bunları Aynen Veya Bedelini Ödeme Yükümlüğünden Kurtarmadığı )
743/m.152
ÖZET : Davacıya düğünde takılan altın ile para bağış niteliğindedir ve davacının mülkiyetine geçmiştir. Medeni Kanun hükümlerine göre evin ihtiyacını karşılamak kocanın yükümlülüğü altındadır. Bunun içindir ki davalının altınları ailenin gereksinmeleri için harcanmış olması, bunları aynen veya bedelini ödeme yükümlüğünden kurtarmaz. Bu nedenle de davalı tarafından harcanmış para ve altın miktarı, dosyadaki tanık beyanları ve diğer deliller doğrultusunda belirlenerek davacıya verilmesi gerekir.

DAVA : Davacı Ayşegül vekili Avukat E. tarafından, davalı Numan A. aleyhine 5.7.2002 gününde verilen dilekçe ile davalı eşte kalan ev ve ziynet eşyaları ile paraların istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19.1.2004 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.

2- Davacının ziynet eşyalarına yönelik temyiz itirazına gelince; dava resmi evliler arasındaki ev ve ziynet eşyasının aynen iadesi veya bedellerinin ödettirilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istem kısmen kabul edilmiş karar davacı yanca temyiz edilmiştir.

Dosyadaki kanıtlara ve taraf tanıklarının beyanlarına göre, davacının evlendiği tarihte davacıya düğün hediyesi olarak takılan para ve bir miktar küçük altının, evlilik sırasında davalı tarafından bozdurulup gereksinimlerine harcandığı anlaşılmaktadır.

Davacıya düğünde takılan altın ile para bağış niteliğindedir ve davacının mülkiyetine geçmiştir. Medeni Kanun hükümlerine göre evin ihtiyacını karşılamak kocanın yükümlülüğü altındadır. Bunun içindir ki davalının altınları ailenin gereksinmeleri için harcanmış olması, bunları aynen veya bedelini ödeme yükümlüğünden kurtarmaz. Bu nedenle de davalı tarafından harcanmış para ve altın miktarı, dosyadaki tanık beyanları ve diğer deliller doğrultusunda belirlenerek davacıya verilmesi gerekirken istemin bu bölümünün tümden reddedilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda ( 2 ) nolu bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ise ( 1 ) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24.1.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Alıntı:

---

cognis rumuzlu üyeden alıntı

Medeni Kanun hükümlerine göre evin ihtiyacını karşılamak kocanın yükümlülüğü altındadır. Bunun içindir ki davalının altınları ailenin gereksinmeleri için harcanmış olması, bunları aynen veya bedelini ödeme yükümlülüğünden kurtarmaz.

---

Medeni kanunda evin reisinin erkek olduğuna ve evin ihtiyacının kocanın karşılayacağına dair hükümler değiştirildiği için yeni medeni kanun hükümlerince karar verilmesi gerektiğini düşünüyorum.

II. Konutun seçimi, birliğin yönetimi ve giderlere katılma
MADDE 186.- Eşler oturacakları konutu birlikte seçerler. Birliği eşler beraberce yönetirler. Eşler birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve malvarlıkları ile katılırlar.

Alıntı:

---

sdt23 rumuzlu üyeden alıntı

Medeni kanunda evin reisinin erkek olduğuna ve evin ihtiyacının kocanın karşılayacağına dair hükümler değiştirildiği için yeni medeni kanun hükümlerince karar verilmesi gerektiğini düşünüyorum.

[/U] ile katılırlar. [/B]

---

Sn sdt23, aslında katılıyorum,
ancak iletide epey eksik detaylar var, 'mahkemeye başvurarak ayrıldık' denmiş, burdan resmen boşanma gerçekleştiği sonucuna varmak mümkün,,,ama; anlaşarak (MK 134/1) mı boşandılar, çekişmeli mi bir boşanma mı?? belli değil...

Düğün vs. birlikte oturulacak eve alınan eşyalara ait masraflara eğer evlilik 2001 yılından sonra gerçekleşti ise; her ne kadar güçleri oranında katılımı kanunen esas ise de; burda güç oranında katılımdan farklı bir katılım mevcut, yani kadının kişisel mal sayılan malvarlığı ile olan katılımı,,,zira kadının katılımı ortak yaşam başladıktan sonra ve kendi kışisel malı sayılan ziynet eşyalarının kendi rızası ile (kendi rızası ile vermemesi halinde,,, eşlerin mal rejimlerinden doğan bu giderlere ait ortak yükümlülüklerinin telafisi için kişisel mallarını ortaya koyma mecburiyetleri zaten yoktur) bir kısım edinilmiş mal kapsamında olacak halihazır eşyanın (ev eşyası) bakiye borcunun ödenmesine kanalize etmesi şeklinde olmuş,
kadın çalışmıyor olsa idi, açıkçası ortak yaşam için alınan ev eşyasına da nakdi ödenti temin etmek zarureti olmayacağı gibi, B.K. na göre de kendisine takılan ziynet eşyaları ve düğün takıları bağış sayılacak kendi kişisel malı olacak,,,kişisel malını da ancak rızası ile bu giderlere özgüleyecekti,,,ayrıca burdaki rıza şartsız bağış sonucu doğurmaz,,,tabii ki kadın bu bağışı yaparken evliliğin boşanma ile neticeleneceğini düşünmeksizin, aslında ortak yaşamın devamına evliliğin başlangıcında hele ki tereddütsüz inanarak ziynet eşyalarının bu şekilde kullanımına rıza göstermiştir,,, şimdi bu inanç ve tabii beklentinin olmadığını düşünmek mümkün mü???
o zaman bence anlaşmalı boşanma şeklinde neticelenmediğini (akabinde açılan işbu davayı dikkate alarak) düşündüğüm Ulasdevrim'in bu sualinde,,,
evlenme tarihi ve boşanma kararı kapsamı net olsa daha doğru olur,,,
Yani,,, bana göre, kadın kendi rızası ile ziynetlerinin düğün giderleri ve ev eşyalarının giderlerinin ödenmesi için bozdurulmasını taraftar olmuş ise bile,,, evliliğin neticelenmesinde kendi kusuru yok ise, yahut daha az ise burda ziynetlerinin kendisine kusur oranı dikkate alınmak suretiyle maddi tazminat olarak iadesini isteyebilir,
B.K. 244/2. maddesinde, bağışlanan bağışlayana veya ailesi için kanunen mükellef olduğu vazifelere karşı ehemmiyetli surette bir riayetsizlikte bulunur ise bağışlayanın yaptığı bağışlamaların iadesini isteyebileceği açıktır,

2005 yılında evlendik 10 ay sonra mahkemeye başvurarak ayrıldık. Ama boşanma anlaşmalı olmadı. Maddi tazminat talepleri vardı mahkeme bu talebi reddetti.

Evliliğin 10. ayında ev eşyalarını benden habersiz alarak terk ettiler. Bunu kanıtlı bir şekilde dosyada duruyor. Mahkemede beni kusurlu duruma düşürmek için kumar oynadığımı beyan ettiler, ama bunu ispat edemediler, aksine ev hayatına bağlılığım konusunda konusunda şahitler oldu.

Aramaızda ki tek sorun ekonomik olarak geçinememizdi. Ama babası mahkemede benim eşime bağırdığım hakaret ettiğimi beyan etti. Babanın bu yönde tanıklığını mahkeme kabul eder mi?

Altınları birlikte bozdurduğumuzu ayrıldığım eşim kabul ediyor, mahkeme düğün cd lerini bilirkişiye göndermiş durumda.

Eşim çalışmıyor olsa idi, böyle bir durum bel ki kabul edilebilir bir durum. Ama çalışıyor ve aldığı maaş benden fazla.

Boşanma kesinleşti mi? Şu anki dava ne davası?
Boşanmanın kesinleşme tarihi ne? Şu anki davanın açılış tarihi ne?

(Anladığım kadarıyla düğünde takılan ziynetler için ayrıca dava açılmış.
Eğer öyleyse bu davanın tek konusu ziynetlerin akıbetinin ne olduğudur.
Yani kadın giderken götürdü mü? Harcandıysa nasıl harcandı vs. Boşanmaya dair diğer hususların konuyla bir alakası olmaz.)

2006 yılında boşanma davası açıl ve aynı yıl içinde mahkeme boşanmamıza kara verdi. daha sonra takı için dava açtılar.

Takılar düğün sonrası bozduruldu. Ancak bu ikimizin de ortak görüşü idi, ki bu durumu mahkemeye verdiği ifadede beyan etti. Şimdi o takılar için dava açılmış durumda. Ben ondan zorla takı almadım, mantıklı olan düğünden sonra takıları bozdurup borçlarımızı kapatmaktı.

Saygılar

Alıntı:

---

ulasdevrim rumuzlu üyeden alıntı

2006 yılında boşanma davası açıl ve aynı yıl içinde mahkeme boşanmamıza kara verdi. daha sonra takı için dava açtılar.

Takılar düğün sonrası bozduruldu. Ancak bu ikimizin de ortak görüşü idi, ki bu durumu mahkemeye verdiği ifadede beyan etti. Şimdi o takılar için dava açılmış durumda. Ben ondan zorla takı almadım, mantıklı olan düğünden sonra takıları bozdurup borçlarımızı kapatmaktı.

Saygılar

---

Yasal süreler içinde açılmış bir dava.
Kendi şahsi görüşüme göre, 'Ben ondan zorla takı almadım, mantıklı olan düğünden sonra takıları bozdurup borçlarımızı kapatmaktı.' tespitiniz tamamen doğru. Ama halihazır durumda geçerli değil. Geçerliliği ancak evliliğin halen taraflarca devam ettirilmesi halinde mümkün olurdu. Oysa siz bu ortaklığı sonlandırmışsınız, yani kısacası tabiri caiz ise;
'öküz ölmüş ortaklık bozulmuş'
ortaklıklar bozulduktan sonra, tarafların ilişkileri bu sefer ortaklığın tasfiyesi zemininde tecelli eder.
Mahkemenin kararını tarafların iddialarını ıspatlama kudretleri, iddialarına dayanak yaptıkları yasa/yasalardaki kaideler, (ilaveten önemli bir unsurdur) tarafların yargılama esnasında usule hakimiyeti oluşturur.

Kişisel kanaatim; evet hakkınızda açılan bu dava aleyhinize neticelenebilir. Üstelik şu safhada zaten reel durumu dikte ettiğiniz bu savunma (rızası ile vermesi ve medeni kanun; Medeni kanunda evin reisinin erkek olduğuna ve evin ihtiyacının kocanın karşılayacağına dair hükümleri) tesisiniz haricinde,,, size faydalı olabilecek, yahut atladığınız bir hukuki yol yok. Bu savunmanızı mümkünse, şahit dinleterek destekleyin....

Alıntı:

---

ulasdevrim rumuzlu üyeden alıntı

Evliliğin 10. ayında ev eşyalarını benden habersiz alarak terk ettiler. Bunu kanıtlı bir şekilde dosyada duruyor..

---

Ev eşyaları, mal rejimi tasfiyesi sürecinde, edinilmiş mal kapsamında olup,,, tümüyle eşinizin zilyetliğinde hali hazır bulunmalarını; ziynetlerin bu eşyalarla denkleştirildiğini ileri sürebilirsiniz.
Denkleştirme kafi gelmez ise de; her halde bu duruma mahkemede kayda geçirip,,, tazminat miktarı belirlenmeden önce; edinilmiş mal olan ve kendisinin istifade ettiği bu eşyaların kıymet takdirinin yaptırılmasını, sizin ev eşyalarındaki payınıza isabet eden tutar hesaplandıktan sonra, ziynetlerin değerinden mahsubunu, davacının alacağının buna göre tespitini isteyebilirsiniz.

Sayın Cognis üşenmeyip cevap yazdığınız için teşekkürler. Son bir sorumu daha iletmek istiyorum.

Evliliğimiz süresince eşimin benim hesabıma yapmış olduğu para havaleleri yada benim ona yapmış olduğum para havaleleri, boşanmadan sonra bir hak talebi gerektirir mi?

Mahkeme başvurulurunda eşim tarafımdan tarafıma yapılmış olan havale makbuzları var, bu paralarında geri iadesini talep ediyorlar. Mahkemenin yaklaşımı nasıl olur sizce?

Aslında mahkeme süresince kendime bir avukat tuttum, ilk görüştüğümüzde bana çok olumlu şeyler anlattı, davadan kutulabileceğimiz ve kazancağımıza dair örneklerden bahsediyordu, bende avukatımın dava ile daha iyi ilgilenmesi için istediği ücreti peşin olarak ödedim ve ne olduysa ondan sonra oldu, mahkemelere bile girmemeye başladı, yüzünü gören cennetlik oldu.

takı bedeli ve bu havalae edilen paralarla ilgili olarak 20.000 tl nin üzerinde açılan bir dava var, ben gerçekten bu mahkeme ile ilgili yakından ilgilenebilecek bir avukat arıyorum.

T.C.
YARGITAY
HUKUK GENEL KURULU
E. 2004/4-249
K. 2004/247
T. 5.5.2004
• ZİYNET EŞYALARININ İADESİ TALEBİ ( Evlilik Sırasında Kadına Takılan Ziynet Eşyalarının Boşanma Gerçekleşse de Kadına Ait Olacağı )
• EVLİLİK SIRASINDA KADINA TAKILAN ZİYNET EŞYALARI ( Kadına Ait Olmaları ve Boşanma Halinde Kadına İadesinin Gerekmesi )
• EŞYALARIN İADESİ TALEBİ ( Ev Eşyalarından Hangisinin Hangi Eşe Ait Olduğunun Değerleri ve Nitelikleri İtibarine Göre Tesbit Edilmesi Gereği )
• BOŞANMA DAVASI SONUCU EV VE ZİYNET EŞYALARININ İADESİ TALEBİ ( Ziynet Eşyalarının Kadına Ait Olması - Ev Eşyalarının Aidiyetinin Değerleri ve Niteliklerine Göre Tesbit Edilmesi Gereği )
4721/m.6, 228
ÖZET :1-Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır, ona iadesi gerekir. Ancak, ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere kocaya verildiğinin, kadının isteği ve onayı ile ziynet eşyalarının bozdurulup ev ihtiyaçları için harcandığının davalı yanca kanıtlanması halinde koca ziynet eşyalarını iadeden kurtulur. Davada, davacıya ait olduğu anlaşılan dava konusu altınların evliliğin devamı sırasında davalı tarafından bozdurularak ev ihtiyacı için harcandığı davalı yanca kabul edilmiştir, davalı, kadının kendi rızası ile ziynet eşyalarını verdiğini kanıtlayamadığından dava konusu ziynet eşyalarını davacıya iade ile mükelleftir. Mahkemece bu yön üzerinde durulmadan ziynet eşyalarına ilişkin talebin tümden reddedilmiş olması isabetsizdir.

2-Tarafların müşterek evden ayrılmadan önce kavga ederek karakola başvurdukları, davalının karakolda bulunduğu sırada davacının evin kapısını çaldığı, evde bulunan eltilerinin kapıyı açmaması üzerine balkon kapısından eve girerek, paketlenmiş eşyaları, çuvala konan giysileri ve çocukları alarak evden ayrıldığı, dava konusu edilen eşyalardan önemli bir bölümünün kendisine ait olduğu gerekçesiyle davalı tarafından alındığı, bir kısım eşyanın evde bırakıldığı tanık beyanlarından anlaşılsa da evin anahtarının davacıda bulunduğu iddia edilmiş ancak davacının bu tarihten sonra yeniden eve geldiği ve eşya götürdüğü konusunda dosyada herhangi bir delil bulunmadığına göre mahkemece tüm deliller hep birlikte değerlendirilerek, dava konusu edilen eşyaların miktar ve nitelikleri itibariyle taraflardan hangisine ait olabileceği gözetilmek suretiyle, hepsinin paketlerle taşınmasının mümkün olup olmayacağı üzerinde durulması ile, davacıya ait olan eşyalar tek tek belirlenmek ve davacıya iadesine karar vermek gerekir.

DAVA : Taraflar arasındaki "ev eşyası ve ziynetlerin iadesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Osmaniye 1.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 18.3.2002 gün ve 1998/162-2002/145 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 17.3.2003 gün ve 12549-2919 sayılı ilamı ile, ( ...1-Dava,davalı eşte kalan ziynet ve ev eşyalarının verilmesine ilişkindir.Mahkemece davanın reddine karar verilmiş ve karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun onu bağışlanmış sayılır.Böylece davacıya ait olduğu anlaşılan dava konusu altınların evliliğin devam sırasında davalı tarafından alınarak bozdurulup harcanmış olduğu davalı yanca da kabul edildiğine göre davacıya iadesi gerekir. Mahkemece bu yön üzerinde durulmadan ziynet eşyalarına ilişkin isteğin tümden reddedilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.

2-Davacı ile davalının müşterek evden ayrılmadan önce kavga ederek karakola başvurdukları,davalının henüz karakolda bulunduğu sırada davacının eve girerek bir valiz içine yerleştirdiği eşyalar ile evden ayrıldığı anlaşılmıştır.Davacının bu tarihten sonra yeniden eve geldiği ve eşya götürdüğü konusunda dosyada herhangi bir delil yoktur.Dava konusu edilen eşyaların miktar ve nitelikleri de gözetilerek hepsinin bir valiz ile taşınmasının mümkün olup olamayacağı üzerinde durulmadan ev eşyalarına ilişkin davanın da tümden reddi doğru değildir.Kaldı ki bir kısım davalı tanıkları dahi dava konusu edilen ev eşyalarının önemli bir bölümünün davalı tarafından alındığını bildirmişlerdir.O halde dosyadaki tüm deliller birlikte incelenerek davacıya aidiyeti belirlenerek eşyaların verilmesi gerekir.Mahkemece bu yönler üzerinde durulmadan yazılı şekilde karar verilmiş olması bozma nedenidir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Dava, davalı eşte kalan ziynet ve ev eşyalarının iadesi istemine ilişkindir.

Mahkemenin "davacının, davalının evde olmadığı sırada kendisindeki anahtar ile içeri girerek bir takım eşyaları götürdüğünün, davalının da kendisine ait eşyaları alıp, davacıya ait olanları bıraktığının tanık beyanlarından anlaşıldığı, davacının eşyalarının davalıda kaldığını kanıtlayamadığı, ziynet eşyalarının kadının yanında bulunması gerektiğinin hayatın olağan akışına uygun bulunduğu, davalı eş tarafından zorla veya başka bir sebeple alındığının davacı tarafından kanıtlanması gerektiği, ziynet eşyaları bozdurulmuş olsa bile evin ortak ihtiyaçları için harcandığından iadesinin istenemeyeceği" gerekçesiyle kanıtlanamayan davanın reddine dair verdiği karar yukarıda belirtilen nedenlerle Özel Dairece bozulmuş, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Yerleşmiş Yargıtay kararlarında da belirtildiği gibi, evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır, ona iadesi gerekir. Ancak, ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere kocaya verildiğinin, kadının isteği ve onayı ile ziynet eşyalarının bozdurulup ev ihtiyaçları için harcandığının davalı yanca kanıtlanması halinde koca ziynet eşyalarını iadeden kurtulur. Davada, davacıya ait olduğu anlaşılan dava konusu altınların evliliğin devamı sırasında davalı tarafından bozdurularak ev ihtiyacı için harcandığı davalı yanca kabul edilmiştir, davalı, kadının kendi rızası ile ziynet eşyalarını verdiğini kanıtlayamadığından dava konusu ziynet eşyalarını davacıya iade ile mükelleftir. Mahkemece bu yön üzerinde durulmadan ziynet eşyalarına ilişkin talebin tümden reddedilmiş olması isabetsizdir.

Öte yandan; tarafların müşterek evden ayrılmadan önce kavga ederek karakola başvurdukları, davalının karakolda bulunduğu sırada davacının evin kapısını çaldığı, evde bulunan eltilerinin kapıyı açmaması üzerine balkon kapısından eve girerek, paketlenmiş eşyaları, çuvala konan giysileri ve çocukları alarak evden ayrıldığı, dava konusu edilen eşyalardan önemli bir bölümünün kendisine ait olduğu gerekçesiyle davalı tarafından alındığı, bir kısım eşyanın evde bırakıldığı tanık beyanlarından anlaşılmaktadır. Her ne kadar evin anahtarının davacıda bulunduğu iddia edilmiş ise de, davacının bu tarihten sonra yeniden eve geldiği ve eşya götürdüğü konusunda dosyada herhangi bir delil bulunmamaktadır. Bu durumda mahkemece tüm deliller hep birlikte değerlendirilerek, dava konusu edilen eşyaların miktar ve nitelikleri, taraflardan hangisine ait olabileceği gözetilmek suretiyle, hepsinin paketlerle taşınmasının mümkün olup olmayacağı üzerinde durulmak, davacıya ait olan eşyalar tek tek belirlenmek ve davacıya iadesine karar vermek gerekirken bu yönler üzerinde durulmaksızın yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenlerle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda ve Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 5.5.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.

.C.
YARGITAY
HUKUK GENEL KURULU
E. 2004/13-73
K. 2004/29
T. 28.1.2004

• İSTİRDAT DAVASI ( Çeyiz Senedindeki Ziynet Eşyalarının İadesi - Evlilik Birliğinin Borçlarına Harcandığı/Davalı İade Edilmemek Üzere Verildiğini Kanıtlamadıkça İade ve Tazmin İle Mükellef Olduğu )

• ÇEYİZ SENEDİNDEKİ ZİYNET EŞYALARI ( İstirdat Davası - Evlilik Birliğinin Borçlarına Harcandığı/Davalı İade Edilmemek Üzere Verildiğini Kanıtlamadıkça İade ve Tazmin İle Mükellef Olduğu )

• ZİYNET EŞYALARI ( Çeyiz Senedindeki/İstirdat Davası - Evlilik Birliğinin Borçlarına Harcandığı/Davalı İade Edilmemek Üzere Verildiğini Kanıtlamadıkça İade ve Tazmin İle Mükellef Olduğu )

• İSPAT YÜKÜ ( Davalının Çeyiz Senedindeki Ziynet Eşyalarının İade Edilmemek Üzere Verildiğini Kanıtlaması Gereği - Aksi Halde İade ve Tazmin İle Mükellef Olduğu )

• TAZMİN MÜKELLEFİYETİ ( Davalının Çeyiz Senedindeki Ziynet Eşyalarının İade Edilmemek Üzere Verildiğini Kanıtlaması Gereği - Aksi Halde İade ve Tazmin İle Mükellef Olduğu )

4721/m.185, 186, 188

ÖZET : Taraflar ve tanıklarca imzalanan çeyiz senedindeki davacıya ait ziynet eşyalarının davalıya teslim edildiği, davacı tarafından evden ayrılırken götürülmediği, aksine bozdurularak davalı adına araba alındığı onun da satılarak evlilik birliğinin borçlarına harcandığı konusunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Çeyiz senedindeki ziynet eşyalarının iadesi istemine ilişkin davada, sözleşme hukuku kurallarına göre davalı, iade edilmemek üzere söz konusu ziynet eşyalarının kendisine verildiğini kanıtlamadıkça iade ve tazmin ile mükelleftir.
Çeyiz senedindeki ziynet eşyalarının iadesi istemine ilişkin dava, her ne kadar, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun yürürlüğünden sonra açılmış ise de, evlilik akdinin ve çeyiz senedinin 743 sayılı Medeni Kanun zamanında yapıldığı gözetilerek sonucuna göre karar vermek gerekir.

DAVA : Taraflar arasındaki "istirdat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Yerköy Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 5.3.2003 gün ve 2002/289 E, 2003/66 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 30.6.2003 gün ve 4787-8650 sayılı ilamı ile, ( ...Davacı, aralarında boşanma davası devam eden davalı ile ayrı yaşadıklarını, çeyiz senedindeki eşyalarını da alamadığını belirterek,aynen iadesini olmadığı takdirde dava tarihindeki değeri olan 15.000.000.000 TL. nin yasal faizi ile birlikte ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Davalı, ziynet eşyaları yönünden davanın kısmen reddini savunmuştur. Mahkemece ziynet eşyaları dışındaki eşyaların teslim edilmiş olması nedeniyle bu eşyalar bakımından karar verilmesine yer olmadığına, ziynet eşyaları ile ilgili talebin ise, evlilik birliğinin devamı sırasında bozdurularak evlilik kurumunun borçlarına harcanmış olması nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Çeyiz senedinde belirtilen ziynet eşyalarının davacı tarafından evden ayrılırken götürülmediği, aksine mahkemenin kabulünde de olduğu gibi evlilik birliğinin devamı sırasında paraya çevrilerek harcandığı açıklığa kavuşmuştur. Evin infak ve iaşesinin temini kocaya ait olduğuna göre ziynet eşyaları bakımından da tazminata hükmedilmesi gerekirken, bunların satımından dolayı elde edilen paranın evlilik kurumunun borçlarına harcandığından bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Dava istirdat istemine ilişkindir.

Davacı kadın 19.7.2002 tarihli dava dilekçesinde, aralarında boşanma davası devam eden davalı ile ayrı yaşadıklarını, çeyiz senedindeki eşyaların kendine iade edilmediğini beyanla, aynen iadesini, olmadığı takdirde dava tarihindeki değerinin faizi ile ödenmesini talep etmiştir.

Davalı, çeyiz senedindeki ziynet eşyaları dışındaki eşyaların iade edildiğini, ziynet eşyalarının ise davacı tarafından kendisine bağışlandığını paraya çevrilerek araba satın alındığını, daha sonra arabanın da satılarak evlilik birliğinin borçlarının ödendiğini beyanla davanın reddini istemiştir.

Mahkemenin davanın reddine dair verdiği karar, yukarıda belirtilen nedenlerle Özel Dairece bozulmuştur.

Mahkemece, davanın açıldığı tarihte yürürlükte olan 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 185/2, 186/son ve 188/1 maddeleri karşısında, evin infak ve iaşesinin sadece kocaya ait olduğu yönündeki bozma gerekçesinin kabul edilemeyeceği, Türk Medeni Kanunu'nda eşlerin birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılacaklarının belirtildiği, çeyiz senedindeki ziynet eşyalarının paraya çevrilerek araba alındığı ve daha sonra arabanın da satılarak birliğin borçlarının ödendiği, davalının elinde kalmadığı" gerekçesiyle önceki kararda direnilmiştir.

Taraflar ve tanıklarca imzalanan 20.6.1999 tarihli çeyiz senedindeki davacıya ait ziynet eşyalarının davalıya teslim edildiği, davacı tarafından evden ayrılırken götürülmediği, aksine bozdurularak davalı adına araba alındığı onun da satılarak evlilik birliğinin borçlarına harcandığı konusunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Dava, çeyiz senedindeki ziynet eşyalarının iadesi istemine ilişkin olup, sözleşme hukuku kurallarına göre davalı, iade edilmemek üzere söz konusu ziynet eşyalarının kendisine verildiğini kanıtlamadıkça iade ve tazmin ile mükelleftir.

Somut olayda davalı, ziynet eşyalarının kendisine bağışlandığını iddia etmiş ise de, bunların bağışlandığı harcamaların davacının isteği ve onayı ile yapıldığı kanıtlanamadığından davalının aynen iade veya tazminle sorumlu tutulmasına karar verilmesi gerekirken davanın reddi isabetsizdir.
Öte yandan, her ne kadar dava, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun yürürlüğünden sonra açılmış ise de, evlilik akdinin ve çeyiz senedinin 743 sayılı Medeni Kanun zamanında yapıldığı gözetilerek sonucuna göre karar vermek gerekirken olayda uygulama yeri bulunmayan gerekçelerle davanın reddi usul ve yasaya aykırıdır.

O halde, yukarıda belirtilen bu nedenlerle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının yukarıda ve Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının iadesine, 28.1.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.

2009 Temmuz ayında evlendik. 26 Ağustos ta da düğünümüz oldu. Düğünden bir hafta sonra çeşitli nedenlerle(eşimin cimriliği,evine bakmaması,bana karşı olan tavırları vs.) tartışmalarımız başladı. Beni evden gitmeye zorlaması(psikolojik baskı, hakaret,iftira atması ve evden kovması gibi nedenlerle) üzerine birkaç kez ailemin yanına geldim. bu süre zarfında sorunları çözmek için herhangi bir girişimde bulunmadı. ailemin arabuluculuğu ile her defasında eve döndüm. Yarıyıl tatilinde memlekete eşimin ailesinin yanına gittik. orada çıkan bir tartışma sonucu eşim üzerime yürüdü ailesinin yanında çeşitli hakaretler etti ve şiddete yöneldi. bende bunun üzerine orada bulunan teyzemin yanına gittim. benim evden çıkmamın ardından kayınvalidem eşimi evimize altınları almaya göndermiş ve eşim gidip düğünde takılan takıları alıp gelmiş. daha sonra yine ara eşimin herhangi bir cabası olmadan ailesi tarafından düzeltildi ve ailesinin evine gittikten sonra annesi eşimin altınları alıp geldiğini söyledi. eşimin açıklaması ise şuydu: bu işin bittiğini sandım ve gittim altınları aldım geldim. Bunun sonucunda çıkan tartışmada kardeşinin yanında çeşitli hakaretlere maruz kaldım. eve döndük ve aradan kısa bi zaman geçtikten sonra eşim şiddet uyguladı beni evden kovdu ve ailemin yanına gitmek zorunda kaldım. (gururuma yediremediğim için fiziksel şiddet gördüğüme dair rapor almadım) aradan 18 gün geçti ve yine düzelir düşüncesiyle eve döndüm. ve aradan 1 hafta gecince yine aynı şeyler oldu. bana ve aileme karsı hakaret,aşağılayıcı sözler ,evden kovma vs. bunun sonucunda yine ailemin yanındayım. aradan 1 ay gecti.evden sadece şahsi eşyalarımı alarak çıktım. bütün bu yasadıklarım kusurlu tarafın karsı taraf olduğunu göstermez mi? eşimin gidip altınları alması,beni evden kovması,aşağılayıcı insanın onurunu kırıcı davranışlarda bulunması,fiziksel ve psikolojik şiddet gibi nedenler evlilik birliğinin sağlanamadığının ispatı sayılabilirmi? ben en kısa zamanda dava acmak istiyorum,şuan evde çeyiz olarak götürdüğüm eşyalar ve birlikte aldığımız eşyalar (parasını ortak ödediğimiz eşyalar) var. ben dava açmadan da gidip en azından çeyiz olarak götürdüğüm eşyaları ve düğünde takılan takıları alabilirmiyim? düğünde takılan takılar geline ait değilmidir? eşimin boşanmak istememesi dava sürecini etkilermi? yada dava boşanmamayla sonuçlanabilirmi? ben kesinlikle boşanmak istiyorum bunun için nasıl bir yol izlemeliyim? yardımcı olursanız çok sevinirim.