Mustafa Kemal gibi düşünmek

Tarih, 18 Mayis 2002... Yer, Italya'nin Perugia kenti...


Genç Türk isadami Utku Oguz, bilgisayarinda kayitli son Atatürk fotografini projeksiyon makinesinin aydinlattigi duvara yansitip sözlerini tamamladi:

- Iste, Anadolu aydinlanmasinin temeli olan Türk Devrimi budur...

Perugia'nin önde gelen kisilerinin olusturdugu Felsefe ve Tarih Kulübü'nün üyeleri ve konuklar büyük bir coskuyla alkisladilar genç adami.
Genç adam da bir saatlik ''1918 - 1939 arasi Türkiye ve Atatürk Reformlari'' konferansinin gördügü ilgiden mutlu, biraz da saskindi!..

Kulübün Baskan Yardimcisi Italyan dostu bir süre önce, ''Su hayrani oldugun ve her karsilasmamizda bana anlatip durdugun Atatürk'ü bizim kulüp üyelerine de anlatirmisin?''dediginde hiç tereddütsüz kabul etmis, amaböylesine yogun bir ilgi ve heyecanla karsilanacagini düsünmemisti...


Ama Utku Oguz için o 18 Mayis gecesini asla unutulmayacak kilan yorum, orada konuk! olarak bulunan yasli bir Norveçliden geldi:
- Norveç dilinde ''Mustafa Kemal gibi düsünmek''diye bir deyim vardir...Herhangi bir problem karsisinda, çözümü imkânsiz oldugu düsüncesiyle hemen kestirmeden teslim olma egiliminde olan, ne yapip edip bir çözüm üretmek için yaraticiligini zorlama zahmetine katlanmak istemeyen ruh ve zihin tembeli kisilere söylenir bu söz... Bu tip insanlara derhal, ''Hayir, yaniliyorsun bu problemin mutlaka bir çözümü olmali, biraz da Mustafa Kemal gibi düsün'' deriz... Ancak sizin bu geceki sunusunuzdan sonra bu sözün arkasindaki anlami çok daha derin bir sekilde kavramis durumdayim; bu güzel fotograflar esliginde yaptiginiz sunusunuz bana bu yasimda bir sey daha ögretti; yani benim anadilim olan Norveççeye yerlesmis olan eski bir deyimin arkasindaki gerçek ve derin anlami!..
Size bunun için minnettarim...

Genç Türk'ün gözleri yasardi... Dünyanin bir baska ucundaki ülkenin anadiline bir deyim olarak yerlesmis büyük devrimciyi bir kez daha minnet ve özlemle andi...Yalnizca bir saatlik bir konferans olarak planlanan gece ancak 19 Mayis'in ilk saatlerinde sona erebildi. Saatlerce süren tartisma ve yorumlar ise su ortak yargiyla sonuçlandi:

- Atatürk Devrimleri bütün ülkelere uygulanabilecek evrensel bir reçetedir... Zira din ve etnik ayrim temellerine dayanmayan çagdas devlet modeli ne kadar çok ülkede uygulanirsa, dünya o kadar daha huzur ve baris içinde bir yer olacaktir...

Genç adam gecenin sessizliginde yürürken büyük bir iç sizisiyla ''Türk Devrimi'ni yikmak için yola çikan karsi devrimciligin ülkeyi sürükledigi batakligi, baska çare yok diyerek IMF'nin önünde boyun büken siyasetçileri'' düsündü....
Sonra büyük bir heyecan ve coskuyla yasli Norveçlinin bu kölelik zincirini kirmak için müthis bir formül sundugunu animsadi:

Mustafa Kemal gibi düsünmek!..

Ben UTku Oğuz'u tanımam ama bana gelen bu mail çok hoştu okunsun istedim...

bilmiyorum dediğim konu hakkında 2 saat eh bence dersem günlerce konuşurum

AĞLAYABİLİR MİYİM?

ceteris paribus

Sevgili Commodore1tr;
bu paylaşmış olduğunuz yazı inanıyorum ki bir çok kişiyi derinden etkileyecektir. Paylaştığınız için teşekkür ediyorum.
"Mustafa Kemal Gibi Düşünmek" kusursuz bir tanımlama...

Av.Duygu Tekay

Kolay değil elbet Mustafa Kemal gibi düşünebilmek hemde hiç kolay değil... nasıl düşünülebileceğini anlamak için Mustafa Kemal'in Bursa nutkunada bakmak lazım ne demiş diye belki düşüncelerden bir tutam kapılır ama anlaşılacağı üzere çok ama çok zor...
" Türk genci, devrimlerin ve rejimin sahibi ve bekçisidir. Bunların lüzumuna, doğruluğuna herkesten çok inanmıştır; rejimi ve devrimleri benimsemiştir. Bunları zayıf düşürecek en küçük veya en büyük bir kıpırtı ve bir hareket duydu mu, bu memleketin polisi vardır, jandarması vardır, ordusu vardır, adliyesi vardır demeyecektir. Hemen müdahale edecektir. Elle, taşla, sopa ve silahla, nesi varsa onunla kendi eserini koruyacaktır. Polis gelecektir; asıl suçluları bırakıp, suçlu diye onu yakalayacaktır. Genç, “polis henüz devrim ve cumhuriyetin polisi değildir” diye düşünecek, fakat asla yalvarmayacaktır. Mahkeme onu mahkum edecektir. Yine düşünecek: “Demek adliyeyi de islah etmek, rejime göre düzenlemek lazım!” Onu hapse atacaklar. Kanun yolundan itirazlarını yapmakla beraber; bana, İsmet Paşa'ya, Meclis'e telgraflar yağdırıp haksız ve suçsuz olduğu için tahliyesine çalışılmasını kayrılmasını istemeyecek. Diyecek ki, “Ben inan ve kanaatimin icabını yaptım. Müdahale ve hareketimde haklıyım. Eğer buraya haksız gelmişsem, bu haksızlığı meydana getiren sebep ve amilleri düzeltmek de benim vazifemdir!” İste benim anladığım Türk genci ve Türk gençliği!"

M.Kemal Atatürk

Bu yazilanlar iyi guzel de, Daha yeni bir hanimla tanistim, durup dururken Ataturk'un heykellerinin putperestlik oldugunu soyledi. Kendisi Turbanli Musluman. Kisilik olarak cok iyi bir insana benziyor. Ve cogu soyledigi akla uygun ama Ataturk hakkinda boyle konusuyor. Ataturk'e saygi duyupta resimlerinden, heykellerinden rahatsiz olmak mumkun mu? Bu hanimi cahillikle suclayip, marjinallestirmek dogru olmaz, universite mezunu ve iste calisan bir Turbanli kendisi.

Artik Turkiye nufusunu Ataturk ideallerini savunacak yekpare bir guc olarak gormuyorum. Turkiye'de derin bir kutuplasma var ve iyimser yorumlarin aksine, bu anti-Ataturk guc oldukca kuvvetli. Endise verici bir durum.

Hani “Türk, Öğün, Çalış, Güven” demiştin ya... Biz ilkinde takılıp kaldık. O yüzden çalışmaya vakit kalmadı. Kimselere de (kendimiz dahil) güvenmiyoruz.

Seninle övünüyoruz. Adına barajlar, yollar, köprüler yapıyoruz. Balolar, heykeller, hatalar yapıyoruz. Klipler, zamlar, işkenceler, darbeler...

Öyle bir kargaşa yarattık ki senin adına darbe yapanlar, senin adına yönetimde olanları devirip, senin fikirlerinle açıklıyorlar bunu... Ve de devrilenler yine senin fikirlerinle savunuyorlar kendilerini...

Herkes seni bir dönemki görüşlerinle tanımlayıp başka başka anlatıyor bize... Asker, demokrat, dindar, ateist, laik, çapkın, milliyetçi... Liste uzayıp gidiyor, biz tartışıp gidiyoruz.

Hala “İzindeyiz” ve bu izin hiç bitmeyecek gibi görünüyor.

“İzinde” olduğumuzdan kabrine çok ziyaret yaptık, ama sana layık bir film yapamadık. 66 yılda... Belki kimseleri sana benzetemediğimizden, belki parayı denkleştiremediğimizden...

Adına yaptığımız köprülere akın akın koşuyor yurtyaşların... İntihar etmek için...

Cumhuriyeti emanet ettiğin gençler, polis copundan kafalarını kaldıramaz haldeler.

Zorlu savaşlarla kurulan Türkiye Cumhuriyeti devletinde bugün çetelerin gölgesi var.

Dev posterlerini yaptık ama doğru dürüst bir belgeselini yapamadık Ata’m...! Arkandan ağlamaktan gözlerimiz şiştiği için yazılarını, konuşmalarını doğru dürüst bir kitapta toplayamadık. Adına kurduğumuz kültür merkezini yangından koruyamadık. Senin adına iktidara el koyanlar mirasını çiğnedi, ses çıkartmadık. Kurduğun partiyi kapatıp, arşivini yaktılar... Alkışladık...

Çünkü biz izindeyiz Ata’m...

Her sabah güne “Türküm, Doğruyum, Çalışkanım” diye bağıran, geri ve tembel nesiller yetiştirdik. Sesimiz gür çıkıyor ama eğitimde başarı oranlarımız yerde sürünüyor.

Köşklerin bakımsızlıktan dökülüyor...

Kocaman resimlerinin asıldığı kamu binaları içinde memurun aç.

“Beni emanet ediniz” dediğin doktorların biliyorsun seni “geç teşhisten” erken yolcu ettiler.

Merak etme “İzindeyiz” Ata’m...

O dönemde söylediğin bazı sözler bugün 7 kilit altında. Din üzerine, düşünce özgürlüğü üzerine yazdıklarını yazmaya, söylemeye kalkanlar mahkemelerde sürünüyorlar. O gün yazdıklarını, bugün ağıza alamayacak haldeyiz.

Seni aşmaktan vazgeçtik, sana ulaşamıyoruz Ata’m... Heykellerin o kadar büyük, posterlerin öyle kocaman ki, ardında bir dolu adam kendi pisliğini gizleyebiliyor. Pislik büyüdükçe heykelleri de büyütüyorlar.

Şu “İzindekiler”in listesini bir görsen inanamazsın Ata’m... Kendini tanıyamazsın. Özlü sözlerini inan ki paylaşamıyorlar.

Yılgınlığa düşmememiz için söylediğin “küçük kıvılcımlar, büyük yangınlar doğurabilir” sözünü itfaiye kapısına asmışlar.

Bağışla bizi... İzindeyiz Ata’m....

Buda bir üstadin Aziz Nesin den esinlenerek yazdigi bir yazii...

bilmiyorum dediğim konu hakkında 2 saat eh bence dersem günlerce konuşurum

Ülkemizin şimdiki durumunu ATA'm seneler önceden bilirmiş.

Atatürk'ten bir ders...
Sakal üzerine...
Atatürk Amasya ziyaretinde.Vali konağında yörenin ileri gelenleri ile
sohbette. Bir ara tam karşısında oturan birine takılır gözleri.Yaşı ellinin üzerinde bu adam beline kadar inen sakalıyla Atatürk'ün dikkatini çeker. Ata, yanındaki valinin kulağına eğilip sorar;Kimdir bu? Vali yanıt verir! ; Efendim kendisi Şıh'tır. Yörede çok hatırlısı vardır. Atatürk Şıh'ı yanına çağırır ve; "Bak baba, imanın ölçüsü sakalın boyunda değildir. Şunu rica
etsem de en azından Peygamber efendimizinki gibi kısaltsan"der ve
eliylede boyun altı hizasını gösterir.Şıh; "Emrin olur Paşam" diyerek yerine çekilir. Aradan zaman geçer, bir akşam Atatürk Amasya'daki Şıh'ı
hatırlar ve Valiyi telefonla arayıp durumu sorar. Vali nasıl söyleyeceğini
bilememekle birlikte, Şıh'ın sakal boyunda en küçük bir kısalma bile olmadığını aksine kimselere el sürdürmediğini anlatır ! Atatürk telefonu
kapatır, kağıdı kalemi eline alır ve az sonra nazırını çağırıp, yazdığıyazıyı Amasya Valiliği'ne tebliğ etmesini ister. Ertesi gün Amasya'dan birhaber gelir ki Şıh Efendi Ata'yı görmek üzere Ankara'ya yola çıkmış...
Şıh gelir, Ata'nın karşısına çıkar. Sakal tamamen kesilmiş, sinekkaydı
bir tıraş olunmuş, saçlar kısaltılmış, kılık kıyafet baştan sonadeğiştirilmiş,
bambaşka bir görünüme bürünülmüştür.
Atatürk'ün mesai arkadaşları bu değişimi anlayamaz ve Ata'ya sorarlar;
"Aman Paşam, o Şıh ki sakalına el dahi sürdürmezdi, siz ne ettiniz de
kökünden kesmesini sağladınız? " Ata gülümser, sonra da yanındakilere
dönüp;"Dün akşam Amasya Valiliği'ne bir yazı gönderdim ve Şıh'ı Afyon'a vali atadığımı bildirdim" der. Ardından da yeni bir yazı hazırlayıp
nazırına bu yazıyı da Şıh'a vermesini söyler. Yazıda söyle yazmaktadır; "İnancın ölçüsünün sakalda olmadığını anladığına sevindim. Valilik meselene gelince, bugün koltuk uğruna kırk yıllık sakalından vazgeçebilen yarın başka şeyler için milletinden bile
vazgeçebilir. Seni böyle bir ikileme mahkum bırakmayalım. Kal sağlıcakla...
Bugünün Türkiye'sini aslında o zaman anlatmış olan Ata'mızın kemiklerini sızlatmamak dileğiyle...
Bu yazıyı bir maille aldım sitemizin değerli bir üyesinden.. Ama aklımada takılmadı değil.. Bu şıhlara böyle davranılırken tam 75 yıl sonra Atatürk ün konutuna şıh hacı hoca dolduranlar geldi aklıma rezalete bakın demekten kendimi alamadım. Bir tek Mustafa Kemal Mustafa Kemal gibi düşünmüş desenize....

Ülkemizin şimdiki durumunu ATA'm seneler önceden bilirmiş.

2005 yılının başında açılmış bu forum gördüğünüz gibi commodore1tr tarafından. Aradan geçen dört sene içerisinide gözlemleyerek değerlendirme yapmak hoş olacak gibi. Kaldı ki anı da çok güzel sözcükte biraz yukarılarda dursa zarar gelmez.

Sevgili Tangör Evren,

Mustafa Kemal gibi düşünmek için bazı ön şartların olması gerektiğine inananlardanım...

İzin verirseniz ben ilk ön şartlardan birini yazmak istiyorum...

TUZU KURU OLMAK...

Alıntı:

---

- Norveç dilinde ''Mustafa Kemal gibi düsünmek''diye bir deyim vardir...Herhangi bir problem karsisinda, çözümü imkânsiz oldugu düsüncesiyle hemen kestirmeden teslim olma egiliminde olan, ne yapip edip bir çözüm üretmek için yaraticiligini zorlama zahmetine katlanmak istemeyen ruh ve zihin tembeli kisilere söylenir bu söz...

---

O'na, "Ordu yok" dediler. "Kurulur" dedi. "Para yok" dediler. "Bulunur" dedi. "Düşman çok" dediler. "Yenilir" dedi. Ve bütün dedikleri oldu.

Mustafa Kemal gibi düşünmeye bir örnek...

Öncelikle bu paylaşım için teşekkür ediyorum.Kişisel görüşüm olarakda şunu belirtmek isterim maalesef 10.11.1938'den bu yana bu ülkeye Atatürk gibi düşünen biri gelmedi;eğer gesleydi bugün bu halde olmazdık.1938'den bu yana dünyanın gerisindeyiz.Dilerim gelecekte Atatürk gibi düşünen biri gelirde bizleri bu durumdan çeker alır.Atatürk ve silah arkadaşları en zor durumdayken yaptılar bunu onlara kendi milleti bile inanmamıştı üstelik.Savaştan sonraki 10 yılda inanılmaz bir atılım yaptı bu ülke ama şimdi...Umarım gelecekte bu ülkenin başına Atatürk gibi düşünen biri gelir.Bende şöyle bir anıyı söylemek isterim.''Yıl 1938, General McArthur'un en zor, en problemli, en buhranlı dönemi. Birden çok sıkılır ve yanında duran yüz yirmiden fazla kişiye döner ve aynen şöyle der:Şu anda hiçbirinizi değil,
büyük istidadı ile Mustafa Kemal'i görmek için neler vermezdim.''der.Paylaşımınız için tekrardan teşekkürler ve saygılar...

M.Kemal gibi düşünen yüzbinlerce insan olduğunu biliyorum. Ama malesef bunların hiçbiri TBMM'ne bile girememiş... Acaba "aman sen deci" bir toplum muyuz diye sık sık kendime sorarım.

Alıntı:

---

litigation rumuzlu üyeden alıntı

M.Kemal gibi düşünen yüzbinlerce insan olduğunu biliyorum. Ama malesef bunların hiçbiri TBMM'ne bile girememiş... Acaba "aman sen deci" bir toplum muyuz diye sık sık kendime sorarım.

---

Hic O şekil kendine sormana gerek yoktur,litigation"Rahmetli M. Kemal ATATÜRK" gibi düşündüğünü gösterenlerin.Nasıl bir düşünceye sahip oldıklarını, bu millet cok iyi anladığı ve gördüğü icin onları bu TBMM sokmamıştır vede sokmıyacaktırda.

Alıntı:

---

gecenin hakimi rumuzlu üyeden alıntı

Hic O şekil kendine sormana gerek yoktur,litigation"Rahmetli M. Kemal ATATÜRK" gibi düşündüğünü gösterenlerin.Nasıl bir düşünceye sahip oldıklarını, bu millet cok iyi anladığı ve gördüğü icin onları bu TBMM sokmamıştır vede sokmıyacaktırda.

---

Katılıyorum....

Alıntı:

---

litigation rumuzlu üyeden alıntı

M.Kemal gibi düşünen yüzbinlerce insan olduğunu biliyorum. Ama malesef bunların hiçbiri TBMM'ne bile girememiş... Acaba "aman sen deci" bir toplum muyuz diye sık sık kendime sorarım.

---

Alkışlayacağınıza eleştiriyorsunuz ya :)
Mustafa Kemal'in partisi TBMM de ama onun gibi düşünenler dışarıda!!!
Nerdeyse katılacağım ama belki biraz daha tevil edilirse.

Alıntı:

---

Av.Engin Oğuz rumuzlu üyeden alıntı

Alkışlayacağınıza eleştiriyorsunuz ya :)
Mustafa Kemal'in partisi TBMM de ama onun gibi düşünenler dışarıda!!!
Nerdeyse katılacağım ama belki biraz daha tevil edilirse.

---

syn oğuz beni güldünüz ya.....:o :o :o

Atatürk gibi düşünmek üzerine ilginç bir yazı.

http://www.milliyet.com.tr/Yazar.asp...07.2009&ver=21

Alıntı:

---

horasan rumuzlu üyeden alıntı

Sevgili Tangör Evren,

Mustafa Kemal gibi düşünmek için bazı ön şartların olması gerektiğine inananlardanım...

İzin verirseniz ben ilk ön şartlardan birini yazmak istiyorum...

TUZU KURU OLMAK...

---

(!)

Hiç bir lider toplumun hazır olmadığı bir ihtilal veya sosyal değişimi gerçekleştiremez. Atatürk hariç!

Tuzu kuru olduğu için değil (hayatını okuyunuz) pek çok vasfı bulunmakla birlikte her şeyden önce pek çoğundan zekiydi..Hala öyle:)

Sevgili Akademik Sultan,

Forumu bir bütün halinde ve eş zamanlı takip etmiş olsaydınız

ne demek istediğimi daha iyi anlardınız..

Hem burada konu başlığı

Mustafa Kemal OLMAK ile ilgili değil

bizzat

Mustafa Kemal gibi DÜŞÜNMEK ile ilgilidir...

O'nun gibi düşünebilmenin ön şartlarından biri

anneni,

babanı,

eşini,

çocuklarını,

hodjanı, :)

peygamberini,

ve hatta

Tanrı'yı bile

beyninden uzak tutabilmektir...

Yani

bir hukukçu üyenin de dediği gibi

TUZUNUZUN KURU OLMASI gerek... :)

Sevgilerimle...

Alıntı:

---

horasan rumuzlu üyeden alıntı

Sevgili Akademik Sultan,
Forumu bir bütün halinde ve eş zamanlı takip etmiş olsaydınız
ne demek istediğimi daha iyi anlardınız..

---

Mustafa Kemal gibi düşünmek bir forumda verilen cevabı ilgisiz forumlara yazıp böyle insanları yanlış anlamaya sevk etmek değildir.
Aynı sığ görüşte değil diye bi orada bi burada üyelere yakınıp bir şeyler ummak da değildir.
Siz Mustafa Kemal gibi düşünebiliyorsanız ben hindi gibi düşünmeye razıyım.

Bay Oğuz,

Mustafa Kemal gibi düşünmek için yazmış olduğum

TUZU KURU OLMAK önermesinin açılımını yazdım...

Bu önermeye yanıt olabilecek bir başka Mustafa Kemal Gibi Düşünmek var ise öğrenmekten onur duyarız...

Benim önermeme ilham olmaktan gayri hiçbir katkınız yok...

KASMAYIN!

Mustafa Kemal gibi düşünmeye bir örnek daha;

http://www.milliyet.com.tr/Yazar.asp...07.2009&ver=04

24 Ekim Cumartesi 2009/MİLLİYET

can.dundar@e-kolay.net
Can Dündar

BARIŞ CESURLARIN İŞİDİR


27 Ekim 1930 günü, Yunanistan Başbakanı Venizelos Türkiye’ye geldi.
Yunan birliklerinin İzmir’i işgal edip Anadolu içlerine yürümesinin üzerinden henüz 11 yıl geçmişti.
Yaralar tazeydi.
Atatürk, Yunan Başbakanı’nı Ankara Palas’ta karşıladı.
Giriş kapısında durdular. “Yunan mezalimi”ni unutmamış halk, karşıdan hareketsiz bakıyordu.
O an Atatürk hissettirmeden Venizelos’un arkasına geçti, karşıdan kendilerini izleyen vatandaşlara alkışlamaları için işaret yaptı. Ondan sonra alkış başladı.
(Afet İnan, “Atatürk’ün Bazı Özellikleri”, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, Kasım 1984, s. 97)
* * *
Ankara Palas önündeki Türklerin gösterdiği tepkinin benzerini Yunan muhalifleri de Venizelos’a gösterdi.
O da “Yunan ordusunun Anadolu’da verdiği kurbanları unutarak” Atatürk’ün “ayağına gittiği” için ülkesinde sert eleştirilere uğradı. Bu eleştirileri şöyle yanıtladı:
“Efendiler! Her iki taraf da bu olayı unutmaya karar vermedikçe el ele vermek ve gerçek bir dostluk kurmak mümkün olur muydu?”
* * *
Ancak Türkiye ile yakınlaşma politikası Yunan Başbakanı’na seçim kaybettirdi.
Venizelos daha sonra, 1933 sonbaharında bu kez Balkan Paktı için İstanbul’a geldi.
O güne dair ilginç bir anı vardır:
Atatürk sabah Yunan konuğu için hazırlanmaya başlar.
Giyinirken Selanikli berberi Mehmet’e takılır:
“Mehmet, bugün Venizelos’un ayağına gideceğiz. Kendisiyle görüşeceğiz. Buna ne dersin?”
Mehmet bir an düşünür ve der ki:
“Paşam, ben sizin yerinizde olsam ne gider, ne de görüşürüm. Çünkü onlar bizim Selanik’imizi, toprağımızı, yerimizi aldı. Bu yetmiyormuş gibi bir de Ankara’mızı almaya kalktı. Bütün bunlardan sonra siz onlarla dost gibi konuşacaksınız. Ben olsam yapmam.”
Atatürk şöyle cevaplar:
“Bu memleket iyidir. Bu yüzden dost olmaya mecburuz. Bunu yapmazsak tarih bizi affetmez.”
(Turhan Gürkan, “Atatürk’ün Uşağının Gizli Defteri”, Fer Y., 1971)
* * *
Barış, vizyon ve özgüven gerektirir.
Cephede gırtlak gırtlağa savaştığın işgalcinin “ayağına gitmek”...
Halktan 10 yıl önce çocuklarını süngüleyenleri alkışlamasını istemek...
Eski düşmanla dost olmayı başarabilmek...
Bu cesareti, ancak güçlü özgüven sahipleri gösterebilir.
Nitekim Atina’ya zeytin dalı uzatan, kendi döneminde ders kitaplarına Yunan karşıtı ifadeler sokmayan Atatürk, 1934’te bizzat eski düşmanı Venizelos tarafından Nobel Barış Ödülü’ne aday gösterilmiştir.
* * *
Şimdi “Dağda onca yıl savaştıklarımızla barışacak mıyız yani?” diye soranlar için yazdım bu anıları...
Biz, topraklarımızı işgale gelen askerlerin annelerine “Gözyaşlarınızı dindiriniz. Evlatlarınız bizim bağrımızdadır. Huzur içinde rahat uyuyacaklardır. Onlar bu toprakta can verdikten sonra artık bizim evlatlarımız olmuşlardır” diyen bir kurucu lidere sahibiz.
21. yüzyıl Türkiye’sine de, onun özgüvenine yaraşır bir barış yakışır.
“Bunu yapmazsak, tarih bizi affetmez.”

Can Dündar, Mustafa Kemal gibi düşünemediğinden böyle bir yazıyı yazmış.

Yazıdaki karşılaştırma tamamen yanlıştır. Yunanistan ve Türkiye iki ayrı devlettir. Yunan askeri Anadolu'dan gitmiş, acı da olsa büyük bir nüfus mübadelesi yaşanmıştır. Mübadele İngilizlerin fikri olup, Türk tarafınca da kabul edilmesinin en önemli nedenlerinden biri işgal esnasında Rumların önemli bir kısmının yüzyıllardır birlikte yaşadıkları insanlara ihanet etmeleri, işgalcilerle birlikte hareket etmeleridir. Bu durum Nutuk'ta da çeşitli yerlerde anlatılır. Toplamda Yunanistan'daki Türkler ve Türkiye'deki Rumlardan 2 milyon kişi... O zaman ülke nüfuslarının düşüklüğü de dikkate alındığında, olayın büyüklüğünü kavrayabilmek için mübadele sonucu Yunanistan nüfusunun 1/4 oranında arttığını belirteyim.

Yunanistan'la ve diğer Balkan ülkeleriyle iyi ilişkiler kurma düşüncesi de Almanya'da Nazilerin, İtalya'da Mussollini'nin iktidara gelmesi ve yayılmacı politikalarına karşı bir önlemdir. Yani temel amaç, ülkeyi korumaktır. Yüzde yüz yerli bir düşüncenin ve ulusal çıkarların bir sonucudur.

Türkiye'deki Kürt kökenli nüfus Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarıdır. Geçmişte bu vatandaşların kimi kültürel haklarının gaspedildiği tartışmasızdır. Ancak bugün kültürel haklar anlamında neredeyse sorun çözülmüş durumdadır. Özel radyo ve televizyonların da serbestçe Kürtçe yayın yapabilmesi yönünde yasal engeller kaldırıldıktan sonra bir ulus devlette etnik kimliğe verilmemiş bir hak kalmayacağı aşikardır. Öyleyse sorun nedir?

Açılımın yabancı patentli olması, açılımın sonunda gelinecek noktanın kaynaşmaya değil ayrışmaya gideceği... Bunun için PKK'lı teröristlerin ülkelerine bakmak yeter. Türkiye, Suriye, İran... Büyük Ortadoğu projesi de bu üç ülkeden toprak alarak kurulacak bir Kürt Devleti'ni öngörmektedir. Stratejik ortağımız ABD'de ve bazı AB merkezlerinde dolaşıma sokulan haritalar yıllardır zaten bu niyeti teyid etmektedir. Açılımı yapan iktidarın başı BOP Eşbaşkanı olduğunu açıklıkla söylemektedir.

Söyleyin bakalım : Vatan haini olamayacağına göre, Mustafa Kemal sizin kadar saf mıydı?

Mustafa Kemal Kurtuluş savaşı için belirli bir paraya ihtiyaç olduğunu hissedince hiç düşünmeden saf kan atlarını satar geçer gider parayı da vatan için harcar... Can Dündar ise her kesimden parayı hüpletir parayı veren düdüğü çalar misali isteyene istediğini veren bir yalakadır ... Mustafa filmi buna en güzel örnektir... Yunanistanda da bedava promosyon olarak dağıtılmıştır...

Can Dündar Mustafa Kemal in kestiği tırnak dahi olamayacağı için o kız tavlamakta kullandığı buğulu sesi de pekte önemi yoktur benim için... Siz bakmayın zamanında onun Atatürkçü yazılar yazdığına para konuşturur insanı...

Can Dündarın yazısının son satırında belirttiği sözün aslı

''Uzak diyarlardan evlatlarını
harbe gönderen Analar! Göz yaşlarınızı dindiriniz.
Evlatlarınız bizim bağrımızdadır.Huzur içindedirler ve
huzur içinde rahat uyuyacaklardır.Onlar bu topraklarda
canlarını verdikten sonra artık bizim evlatlarımız olmuşlardır.''sözüdür. (Çanakkaleye tersten bakış... okuyunuz...)

Ama bu sözü Kurtuluş savaşı için değil Çanakkale savaşı için Anzak askerlerinin analarına demiştir. Neden dediğini anlamak içinde 1915 ten sonra Avustralya da ki gelişmeleri takip eden herkes bilir .Can Dündar hariç....

Aynı Mustafa Kemal 1932 de bir baloda kendisine ters ters bakan bir İngiliz Binbaşısının neden ters baktığını öğrenmek ister aldığı yanıt ''babasını Çanakkale de öldüren komutan'' olduğudur... Mustafa Kemal tebessüm eder Yaverine '' Gir sor bakalım binbaşıya babası çanakkale de ne arıyormuş ?'' da diyen bir kişiliktir...

İşte aradaki farkı anlayabilmek ATATÜRK GİBİ DÜŞÜNEBİLMEKTİR.

Mustafa Kemal Düşmanını affederdi... Çünkü savaş barışla biter... Barış gelince düşmanlık sona ermezse bir savaşa daha gebe olur... Atatürk bunu çok iyi bildiğinden ve bir savaş daha istemediğinden Yurt ta sulh Dünya da sulh demiştir. Ama aynı Mustafa Kemal ihaneti hainliği vatan satmayı asla affetmemiştir... Yumuşamaz görmezliğe gelmiştir... Bazılarının kini savaş ruhuna vermiştir... Ama barışta gerçekleri görmeyeni asla affetmemiştir... 1930 Kubilay olayını asla affetmemiş... Menderes i affetmemiştir ( Andan Menderes değil Tarihte menderes olayı olarak geçen )

Mustafa Kemal işbirlikçileri de affetmemiştir... 150 likler unutulmamalıdır... ''Anaların göz yaşı dinsin anaların ağlamasını mı istiyorsunuz...'' sözleri ihanetin baskı unsurudur... Başkabir şey değil...

Bu sözden nefret eder konuma geldim... Ulan ben mi ağlatıyorum anaları... Vatanı satmayı ben mi yapıyorum... Uyuşturucu baronlarının desteklediği o lanet PKK yı ben mi kurdum? Çoluk çocuk demeden Kürtleri yok ederek kürtleri savunduğunu iddia eden çarpık zihniyeti ben mi oluşturdum? İmralıda ki Şeref yoksunu köpeği benmi palazlattım?

Can Dündar mış... O Atatürk ün adını ağzına alacak en son kişilerden birisidir günümüzde... Olayları çarpıtarak şirin gözükmeye çalıştığı ortam yok olunca gene izleyin kendisini... Hiç sevmem ama bunlar her devrin adamları...

"Amarika, Avrupa ve bütün medeniyet cihanı bilmelidirki, Türkiya halkı her medeni ve kabiliyetli millit gibi kayıtsız şarysız hür ve bağımsız yaşamaya katiyen karar vermiştir.
Bu meşru kararı ihlale yönelik her kuvvet Türkiya'nın ebedi düşmanı kalır.

Atatürk'ün Bütün Eserleri, Cilt 14,a,g,e, s31

Kendi yurdumuzda, hiçbir milletin bize hakim, bize efendi olarak yaşamasına tahammül edmeyiz. Dağdan gelip bağdakini kovmak isteyenlerin hakkı, kötek ve satır olacaktır.
Hüseyin Ragıb Bey.