Diktatör ATATÜRK

Başta İkinci Cumhuriyetçiler olmak üzere Kendisini Liberal sananlar Atatürk ü yok etmek için '' Onu kullanmayın adını söyleyip durmayın.'' diye yırtınanlar ve bunlara inanan sözde elitler. Entel dantel takımı ve dinciler ( Dindarlar değil. ) Atatürk e Diktatör son padişah der dururlar. Ben de düşündüm taşındım bu kadar kafası tın tın adam dediğine görebir bildikleri vardır diye Atatürk ün diktatör yönünü bulmaya karar verdim. Atatürk yoktan bir ulus kurmuş insanları birey yapmış Cumhuriyet ve demokrasiyi aynı insanlara hediye etmiş ve çok kısa sürede inanılmaz devrimler yapmıştır. Aslında yaptığının her biri başlı başına bir olaydır bir devrimdir. Saltanattan hilafete şapka kanunundan harflerin değişimine. Hele hele o çağın özelliklerindeki Osmanlı İmparatorluğundan Türkiye Cumhuriyetine geçiş dönemindeki şartları göz önünde tutarsak her biri iki kere devrimdir. Hemde bu devrimleri 1912 den başlayan inanılmaz savaşlar silsilesi sonunda Kendi ulusal savaşı olan 1919-1922 savaşının hemen akabinde gerçekleştirecekki o da başlı başına bir mucizenin adıdır. Bu bağlamdan bakınca Atatürk sadece Cumhurbaşkanı değildir. Gazidir. Başkomutandır. TBMM sinin başkanıdır CHP nin başkanıdır, baş öğretmendir. Kısacası aslında Atatürk değil o Türkiye'dir.
Kendisine Padişah olma halife olma teklifi ve telkini yapılmış olmasına karşın o demokratik Cumhuriyeti seçmiş bunu laiklikle taçlandırarak güçlendirmiş ve tüm boşluklarıdolduran ilkeler koymuştur. Aslında ilk ilke en basit ve en anlaşılırıdır ama en zorudur. Çağdaş olun çalışın. Bu nedense hiç beğenilmemiş ve kendi kendini tekrarlar duruma gelerek bazılarının salt Atatürk ü tekrarlaması bazılarının ise yaptığı işe yediği halta Atatürk kulpu takması ile maalesef dejenere edilmiştir. Ama şimdiki konum bu değildir. Bu başka bir hikaye. Şimdiki Hikayemiz Atatürk ün diktatörlüğü....
Bu pazartesi anaokulu ile ilkokul birler açılmış tv den izliyordum. Gerisi neden açılmadı diye düşünürken gözüme andımızı okuyan çocuklar takıldı hepsi şirin mi şirin tatlı mı,tatlı insanın koşturup öpesi geliyor. Ne ggüzel çocuk olmak hep böyle olmak vardı derken önce aklıma Hükümetin anaokulu ve ilkokul bir yeter halka okuma yazmayı söksün gerisine karışmasın diye bir kanun mu çıkardığı sorusu takıldı sonnra bunun ''Alıştırma'' haftası olduğunu öğrendim. Andımızı dinlerken bir söz içime oturdu . O sözde '' Varlığım Türk varlığına armağan olsun...'' sözüydü. Bu sözü bizlere armağan edeni bir çırpıda söyleyebilecek kimse varmı bilmem ama bende okuduğum kitaplardaki anılar canlandı bir anda kendi kendime '' Vay vay vay ... İşte şimdi seni yakaladım Diktatör Atatürk. Bir davranışına bak birde günümüze seni seni seniii...'' dedim. Hata olmasın diyede oturup tekrar araştırdım evetbulduğuma şaştım kaldım Atatürk diktatör'dü hemde ne diktatör. 3-5-7 oyununu Cumhuriyetçileri entellerle dantel karışımları tatlı su liboşları ve dinciler haklıydı Atatürk diktatördü.
Zaten olmasa bu Cumhuriyet dururmuydu ? Şuraya bakın yaklaşık iki senede kotarılan ve tarihi çığır açan 1789 Fransız İhtilali bile merhem olamamış sürü sepet Cumhuriyet, İmparatorluk , Konsüllük,Direktuvar hatta meşrutiyet dönemleri bile geçirmiş anca 1. dünya savaşından sonra yerliyerine oturmuş 2. dünya savaşı ile perçinlenmiş oldu 1789-1945 iyi tarih bizdeyse 1920 de Atatürk ve bir kaç kişi dışında macı bilinmeyen bir meclis aynı zamanda büyük bir savaş 1922 yılında savaşın içinde başlayna gelişmelerin savaş sonu kızlanması ve 1923 te Cumhuriyet maşallah... Sırf bu bile diktatörlüğü kanıtlardı ama neyse ben size öyküyü anlatayım ki tam anlaşılsın diktatörlük....

Dr. Reşit Galip Dünyada sadece ama sadece 37 yıl kalmış. İstanbul Üniversitesini bitirip 20 yaşında doktor olmuş. Yunanlılar Ege ye saldırınca 22 yaşında Anadoluya geçmiş Kütahya ''Müdafai Hukuk'' cemiyetinin kurucularından olmuş, 28 yaşında yani 1925 te Millet meclisine girmiş Şeyh Sait ayaklanmasından sonra kurulan İstiklal Mahkemesi üyeliği yapmış ve en önemlisi Atatürk devrinde bakan olmak nedemek iyi bilenler için 1935 te milli eğitim bakanı olmuş aslan yürekli birisidir. 37 senelik yaşamı boyunca hiç Gucci giymemiştir. '' Çanakkalede yenildik aslında ''da dememiştir. Ayağına ''ben bakanım'' yazan çorap giymediği gibi İmam hatip diye diye bizi dünyaya da rezil etmemiştir. Öyle bir vatan evladıdır.
Şimdi bunun Atatürk ün diktatörlüğü ile ne ilgisi var? diyeceksiniz. İşte hikayenin kahramanı bu kişidir ispati için kullanacağımız. Belki bazıları gene gerçeküstücülük bulacak ama olsun varsın... Hikayenin öbür kahramanını anlatamaya gerek yok. O kişi Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK tür. O ki aslında yukarıda da belirttiğim gibi aslında TÜRKİYE dir.
Neyse hikayemize gelelim. Ama hikayemize tam geçmeden daha önceden kısmen Atatürk tarafından bilinse de tam bilinmeyen Reşit Galip ile ciddi ilk karşılaşma anısıyla bu bölümü bitireyim uzun oldu Tayfun Bey hazretleri okuyamaz neme lazım. Sonra ona anlatmak zorunda kalıyorum tek tek oda işime gelmiyor....
Reşit Galip, Balkan Savaşı'na ve I.Dünya Savaşı'na gönüllü olarak katılmış, Taşkilt-ı Mahsusa'da görev almış, toplumcu düşüncelere sahip, köycülük ve köy hekimliğinin öncülerinden, Türk Ocaklı, Türkçü bir genç hekim. Gazi Mustafa Kemal Paşa, 1923 yılının Mart'ında Mersin'e geldiğinde hükümet tabibi ve Mersin Türk Ocağı Başkanı.
O Mersin ziyaretinde birçok şey ters gitmişti. Gazi'nin hiç sevmediği bir Mersin milletvekili ona yaranma çabası içinde, ama Gazi onu azarlamış. Belediye başkanı, öğle yemeğinde kendisi servis yapmaya kalkınca, "Belediye başkanı bu işleri yapmaz" diyerek onu terslemiş. Bu da yetmezmiş gibi Türk Ocağı'nın Millet Bahçesi'nde düzenlediği açık hava toplantısında Gazi ve eşi Latife Hanım'ın oturması için tahtadan yapılmış yüksek bir platformun üzerine iki koltuk yerleştirilmiş, yaldızlı, süslü, kıral ve kıraliçe tahtları gibi. Gazi, bunları görür görmez, kızgınlıktan yüzü kıpkırmızı olmuş, "Bu ne maskaralık" diyerek oradan çektiği bir sandalyeye oturmuş. Yüzü asık mı asık. Gözleri ateş püskürüyor.
Sıra Dr.Reşit Galip'in konuşmasına gelecek. Fakat, Gazi öfkeli ve söylev filan dinleyecek durumda değil. Reşit Galip, önceden tanıdığı İsmail Habib'i (Sevük) araya koyuyor, sonunda Gazi dinlemeye razı olmuş durumda. Doktor, tane tane konuşurken birden elinin işaret parmağı ile Gazi'yi göstererek ve "Sen" diye ona seslenerek diyecek ki:
"-Senin asıl büyüklüğün, bütün o büyüklüklere rağmen, milletin ferdiyim diye övünmendir!"
Herkes şaşkın. Acaba bir fırtına mı kopacak? Ama biz İsmail Habib'e bırakalım sözü: "Milletin ferdi... Baktım, Şefin boralı çehresinde, ani bir rüzgarla bulutlarını dağıtan bir sema işareti var. Fert, milletin ferdi; o tek kelime, bir tılsım gibi, dört beş saatlik öfkeyi bir anda uçuruvermisti."
Gerçekten de, Gazi'ye yapılabilecek en güzel övgü, ona içtenlikle ve "Sen" diyerek seslenebilmek ve Türk ulusunun bir bireyi olmasının onun en yüce özelliği olduğunu söylemekti. Gazi, bu genç insanı unutmayacaktı: Kısa bir süre sonra Dr.Reşit Galip artık milletvekiliydi!...
İşte Gazi Paşa Reşit Galip le aslında böyle tanışır böyle olaylar gelişir. Şimdi ise diktatörlük bölümü geliyor....

Atatürk ün sofrası hem Çankaya hem Dolmabahçe artık türk siyasi tarihinde yerini almıştır. Aslında Atatürk ün sofrası bir yemek yeri olmaktan çok bir okul bir çalışma bir düzenleme sofrası olmuştur. Sofrada hiç eksik olmayan şey ise herkese birer bloknot ve kalemdir. Çiçek dizilir gibi... Hatta bu konuda bir anektotta vardır. Gazi bir gün sabaha kadar sürne yemek sonrası yanındakilere '' Meclis açıldı çalışmaya başladı artık yatabiliriz.'' demiştir. İşte öyle bir sofra.
Ayrı bir hikaye olarak daha detaylı bundan sonra anlatacağım ( Diktatöre bak diktatöre diyecek küçük dilinizi yutacaksınız.) bir olay gelişir 1931 yılının Ağustos ayında .Atatürk Beyoğlu'nda göçmen bir Rus karı kocanın sahibi olduğu, daha önceleri de birkaç kez uğradığı bir gece kulübüne gidecek ve bu yerin sahibi olan kadın bir ara onun yanına gelerek, banka kredilerinin kesildiğini, zor durumda kaldıklarını söyleyerek yardımı isteyecekti. Bunun üzerine, Gazi'de orada İş Bankası'na bu yere bir miktar kredi açılmasını isteyen bir mektup yazarak kadına verecek. İşte, bu mektup birçok kişi tarafından Gazi'nin bu gece kulübü sahibine yüklü bir çek verdiği biçiminde algılanacak ve eleştirilecekti. .Dr.Reşit Galip de, Gazi'nin bu Rus göçmenine yüklüce bir çek verdiğini sananlardan. Halkın parası bir lokantacıya nasıl verilebilir? Atatürk bile yapamaz bunu!... Ertesi gece Dolmabahçe Sarayı'ndaki yemekte Dr.Reşit Galip, huzursuz, kabına sığmıyor, içkiyi de fazlaca kaçırmış durumdadır.. Sofrada Ruşen Eşref Ünaydın,Esat Mehmet, Recep Zühtü, Şükrü Kaya, Tevfik Rüştü Araş, Celal Sahir, Hasan Cemil Çambel ve daha birkaç kişi ve kimilerinin eşleri vardır. Ve diktatörlük olayları gelişmeye başlıyor.
Maarif vekili Esat mehmet'in kız öğrencilerin kısa etek, kısa çorap, ve kısakollu gömlek giymelerini uygun bulmadığını, daha kapalı giyinmeleri hususunu bir tamimle duyuracağını ifade etmesi üzerine Dr. Reşit Galip '' Yanlış düşünüyorsunuz beyefendi, bu bir geriliktir. Kadınlar eski durumda yaşayamazlar inkılapların en mühimi kadınlara verilen haklardır.'' der. Bu sert söylem gerginliğe neden olur. Üstüne üstlük Reşit Galip Halk evlerinin çalışmalarını anlatırken tiyatroda kadıneleman sıkıntısı çektiklerin, görev almak isteyen kadın öğretmenlere izin verilmesi için MEB na başvurduklarını ancak ; halk onlara ''oyuncu''der diye bu izinin verilmediğini belirtir ve ekler '' Bu kokuşmuş kafayla devlet yürümez.'' Bu sözden sonra Atatürk ün kaşları çatılır. '' Sözlerinizde müsamahalı, ölçülü olunuz.'' uyarısı almasına karşın Hızını almıştır. Alkolünde verdiği cesaretle olsa gerek önce '' Devrimci devrimcidir. Devrimci olmayanda devrimci değildir. İnsanlar bir yaştan sonra ister istemez tutucu olur. Mecliste bunca genç, idealist, bakanlık yapacak yetenekte insan varken , böyle yaşlı kimseleri ME bakanı yapmak hatadır. '' diyiverir. Atatürk ün kaşları iyice çatılmıştır.
Deneyimli ve yaşlı ME bakanı Atatürk'ün geçmişte hocasıdır. Gazi '' Esat Bey, yeteneklidir. Davamıza inanmıştır ve benim ''hocamdır''. Beni okutmuş olması sence bir değer taşımıyor mu?'' diye sorar. Aldığı yanıt ise '' Kusura bakma Paşam taşımıyor!!Okuttuklarının içinde sizin gibi bir devrimci çıkmış ama, kim bilir nice tutucu da çıkmıştır.'' şeklinde olunca paşa iyice kızar. '' Bu masada hocama ve ME bakanına hakaret etmenize müsaade edemem '' diye çıkışır .Ama Dr. Reşit Galip hızını almış araba gibidir '' Devrimleri korumak için sizden müsaade almam istemiyorumda, Hatayı yapan sizde olsanız sizi de eleştiririm. ''Roz Nuvar'a verdiğiniz 15.000 liralık kredi mektubuda, siz yaptınız diye hata olmaktan çıkmaz!!!'' der .( Yukarıda kısaca anlattığım klübün adıdır Roz Nuvar bunu bilahare anlatacağım yoksa iyice dağılacak konu bende tplayamayacağım .t.a ) Sofraya derin bir sessizlik çöker. Herkes buz gibi olmuştur.
Atatürk Dr. Reşit Galip e bakar '' Yoruldunuz, biraz dinlenirseniz iyi olacak, buyurun biraz istirahat edin!'' der. Herkes Dr. Reşit Galip in kalkıp gideceğini gerilimin biteceğini sanır ama yanılır Dr.'' Bu saray da bu sofrada sizin değil. Milletin sofrasıdır. Milletin işlerini görüşüyoruz. Burada oturmak sizin olduğu kadar benim de hakkımdır....'' der. Zaten derin bir sessizlik içinde olan salonda hayat durmuştur o an...Bu kadarı da gerçekten fazlaydı. Üstelik, Dr.Reşit Galip nezaket sınırlarını çoktan aşmış durumdadır Ve herkes, Gazi'nin sert bir biçimde doktora çıkışacağını, azarlayacağını sanıyordu. Oysa o sessizce ayağa kalkacak ve '' ÖYLEYSE BİZ KALKALIM!!'' diyerek masadan kalkıp gidecektir. Atatürk işi uzatmamıştır. Arkasından uşağı Cemal Efendi. Ölümüne değin 12 yıl boyunca ona hizmet edecek olan Cemal Efendi, onu hiç böyle görmediğini hep anımsayacak: "Atatürk soyunana kadar bir kelime konuşmadı. Sinirleri henüz yatışmamıştı. Yüzü sapsarıydı. Cumhurbaşkanı olduktan sonra belki de hiç kimse onunla böyle konuşmamıştı." Gazi öylesine kırgın, üzgün ve kızgındı ki ağzından şu sözler de dökülecekti: "-Çelebi Efendi, desene ki yılanı koynumuzda büyütüyormuşuz."
Dr.Reşit Galip ise yaptığının ezikliği ve utancı içinde kıvranıyor. Ertesi gün ilk tirenle Ankara'ya gidecekti ama cebinde parası yoktu. O sıra Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreteri olan Tevfik Bıyıklıoğlu'ndan borç isteyerek 25 lira alacaktı. Gazi'nin bir süre sonra bu durumu duyunca Tevfik Bey'e çıkışacaktı: "-İnsan o halde bulunan arkadaşına 25 lira mı verir? Hiç değilse benim hesabımdan birkaç yüz lira vermeliydin adamın parası yokmuş baksana...'' diyor ve ekliyordu. '' Cebinde beş parası yok ama karakterinden hiç taviz vermiyor. Parası yok ama cesareti var. '' Gergin geçen gecenin yorumu bu cümlelerle sona eriyor ama hiç kimse o geceden sonra Dr. Reşit Galip beyin adını Mustafa kemal Paşanın yanında geçirmiyordu.
Şimdi diktatörlük geliyor... Cümleleri çorba edip bağlayamadım uzadıkça uzadı affola...

Yaptığının acısı içinde kıvranan Dr.Reşit Galip duygularını Atatürk'e özür dileyerek yazmakta gecikmeyecekti
"Büyük Gazi'nin Yüksek Huzuruna Tazimlerle
Ankara, 30.1.1932
Mübeccel Büyük Paşam,
Siz insanların ruhunu, fikrini açık bir sayfa gibi okursunuz.
Size tapınırcasına bir iman, sevgi ve saygı ile bağlı olduğumu teveccüh ve itimadınızı hayatımın kıymetli ölçülmez mazhariyeti saydığımı bilirsiniz.
Kusur ve kabahatimin çok büyük olduğunu biliyorum. Onun affı ancak sizden istenebilir. Çünkü siz, af ile ders ve ceza vermek mertebelerinden çok daha yükseklerdesiniz.
Sizi üzmüş olmak ıstırabının dayanılmaz acısını bütün şiddetiyle çektim. Ellerinizi bin kere öperek affınızı dilerim.
Sağlığınız ve saadetiniz temennilerimi candan tekrarlarım, mübeccel büyük paşam.
Sizin evlâdınız
Dr.Reşit Galip"
Mektup Gazi'ye ulaştığında kızgınlığı ve kırgınlığı çoktan geçmişti. Gülümseyerek diyecekti ki: "-Nedir, bir kabahati mi var ki?"
Mustafa Kemal Paşa Bir Kaç aya sonra Dr. Reşit galip in bir Konferans vereceğini Ankara radyosundan duyunca akşam yemeğine kimseyi çağırmaz oturur dinler. Konu '' Halkevleri ve devrimler''dir. Reşit Galip in ağzından bir ara şu sözler çıkar. '' Devrimlerimiz, Türk milletinin çektiği uzun çileler sonucu elde edilen denemelerimizin fikir haline gelmiş kesin inancıdır. Her yerde , herkese ve her şeye karşı onları savunacağız. Gerekirse babalarımıza ve çocuklarımıza karşı bile... '' Bu sözleri duyan Gazi yanlış yapan evladını bağışlayan bir babanın yüz hatlarıyla radyonun başından kalkıyordu.
Olayın üzerinden dört ay geçmişti Gazi, Çankaya'daki eski köşkte dostlarıylaotururken Bir ara Dr.Reşit Galip'ten de söz açılacak. Gazi: "-O nerelerde? Hiç görmüyorum." diyecek ve biraz sonra da yaverine, Çankaya'da yakınlarda bir yerde oturan doktoru çağırmalarını söyleyecekti
O Çankaya gecesinin tanıklarından biri de Yakup Kadri Karaosmanoğlu. Ondan anısına göre "-Reşit Galip, yemek salonuna girdiği vakit, hepimiz. Zorlu bir imtihan devresi geçirecek sanıyorduk. Fakat her şey hafif bir şaka içinde geçti. Reşit Galip'e sofrada yer gösterip oturttuktan beş on dakika sonra, dışarıdan iki nöbetçi eri çağrıldı. Mustafa Kemal: 'Şu efendiyi oturduğu yerden kaldırınız!' dedi ve iki kuvvetli Anadolu çocuğu, bir hamlede Reşit Galip'i kucaklayıp havaya kaldırdılar. Mustafa Kemal gülerek:
'-Biz adamı böyle kaldırmasını da biliriz!' dedi. Ve bu sahne, bu söz, Reşit Galip'in üç dört ay evvel Dolmabahçe Sarayı'ndaki sofrada:
'-Sen beni buradan kaldıramazsın! Çünkü bu saray ve bu sofra milletindir!'sözüne bir cevaptı."
Düşmanlarını bile bağışlayan Atatürk, bir devrimciyi mi bağışlamayacaktı!
19 Eylül 1932 günü Dr.Reşit Galip, Gazi'nin emri ile, görevini bırakması sağlanan o eleştirdiği Esat Bey'in yerine 1933 Üniversite Reformu'nu gerçekleştirecek olan Millî Eğitim Bakanı olmuş bulunuyordu!...
Bir çatışmanın çıktığı Dolmabahçe sarayında Mustafa kemal Paşanın sofrası şimdi bir bakan çıkarıyordu. Hemde çatışanla. Taraflardan birisi sadece Cumhuriyet Halk Partisinin İdare Heyeti Üyesi Diğeri ise baştan beri söylediğim gibi Türkiye nin Ta kendisi Mustafa Kemal ATATÜRKTÜ....

Diktatörlüğün birinci ayağını görmüş olduk böylece. Ne diktatörmüş değil mi? Yok etmiş asmış kesmiş . Ne kadar HAKSIZ VE AŞAĞILIK BİR YAKIŞTIRMA BU BÖYLE İKİNCİ CUMHURİYETÇİLERİN YAPTIĞI. Günümüzde bırakın böylesine karşı çıkmayı lideriyle azıcık farklı düşünene yaşam şansı tanımıyan bir liderlik yapısı varken Atatürk e laf uzatmak en hafif değimi ile trbiyesizliktir. Kaldıki hiç bir lider ATATÜRK ÜN TIRNAĞI BİLE ETMEZ VAZGEÇİLMEZ DEĞİLKEN. Üstelik Mustafa Kemal Paşalı yıllarda demokrasi tam gelişmemişken yaklaşım hoş görü böyle. Kaldıki ATATÜRK tek adamdır ve VAZGEÇİLMEZİDİR TÜRKİYE İÇİN
İkinci Cumhuriyetçilerle birlikte diktatör arayan şahsiyetler etraflarına baksınlar yeter. Üstelik hiç biri değil '' TÜRKİYE' olmak partileri ve seçmenleri için bile vazgeçilmez liderler değilken '' Siyasi partiler yasasının yetersizlikleri üzerine kurdukları liderlik saltanatı sultası kurduklarını,partilerin içinde nasıl bir korku imparatorluğu olduklarını '' anlayamazlar mı? Koltuk ve makam uğruna ülkeyi kargaşaya ve bilinmezliğe sokan günümüz liderleri varken Atatürk e dil uzatanı Allah çarpar... Zaten çarpıp duruyorda anlayan nerede.?
Kısacık anlatacağım bir olayı uzattımda uzattım ve kendime başka bir olayı daha anlatma yükümlülüğü doğurdum . Aslında buda DİKTATÖRLÜĞÜN diğer bir örneği hemde günümüzede uyarlanabilecek bir örnek. Ama yazmaktan yoruldum. Onun için izninizi rica ediyorum. Yarın anlatırım klüp hikayesini ve diktatörlüğünü ATATÜRK ün. Aslında bazen olsa iyi olurmuş ta demiyor değilim ya neyse....

İkinci Cumhuriyetçilerle birlikte diktatör arayan şahsiyetler etraflarına baksınlar yeter. Üstelik hiç biri değil '' TÜRKİYE' olmak partileri ve seçmenleri için bile vazgeçilmez liderler değilken '' Siyasi partiler yasasının yetersizlikleri üzerine kurdukları liderlik saltanatı sultası kurduklarını,partilerin içinde nasıl bir korku imparatorluğu olduklarını '' anlayamazlar mı? Koltuk ve makam uğruna ülkeyi kargaşaya ve bilinmezliğe sokan günümüz liderleri varken Atatürk e dil uzatanı Allah çarpar..zaten çarpıp duruyorda anlayan nerede.?
Anlamazlar çünkü,yalakalar bu liderlerin aç ruhlarını doyuruyor.Al gülüm ver gülüm...

Sayın commodore1tr;
Atatürk'ün diktatör olmadığı konusunda hayli uzun yazmışsınız. Atatürk'ün hayatından yapılacak bazı alıntılarla bu konuyu izah etmeye çalışmak bence yetersiz bir çabadır. Çünkü, Atatürk'ün farklı zamanlarda farklı koşullarda farklı şeyler söylediği çok örnek vardır. Sizin değindiğiniz olayların yanında "diktatörlük olarak yorumlanabilecek" sözleri de vardır. Örneğin, meclis kürsüsünden "gerekirse bazı kelleler kesilecek" anlamında sözleri de var diye biliyorum. Yanlışsa lütfen siz düzeltin. Bir yabancı yazar Atatürk'le ilgili "Bozkurt" isimli bir kitap yazmıştı ve bu kitapta Atatürk diktatör olarak niteleniyordu. Bu kitap o zaman yasaklandı, ama bildiğim kadarı ile Atatürk bu yasaklamayı istemiyordu. (Şimdi kitabın Türkçesi piyasada bulunmaktadır).

Bence bütün bunlar diktatörlük nitelemesi için doğru yöntem değildir. Atatürk döneminin yönetim biçimine bakmak, bu yönetim biçiminini demokrasi ile mukayese etmek, bu yönetim biçimini diğer ülkelerle mukayese etmek biçiminde bir yöntem izlenmeli diye düşünüyorum.

Atatürk döneminin ne olduğuna değil, ne olmadığına bakarak da bir sonuca ulaşılabilir. Atatürk döneminde muhalefet partisi yoktu. İki küçük denemeden sonra muhalif partiler kapatıldı. Muhalefetin olmadığı bir rejime demokrasi denemez. Demokrasinin olmadığı bir rejime antidemokrat bir rejim demenin bir sakıncası olmasa gerek.

Ama, bütün bunlara rağmen, Atatürk'e diktatör demek bence de yanlıştır. Atatürk, pragmatistti. Koşullara göre davranmış ve konuşmuştu. Zaten o dönemde demokrasi henüz bu kadar yaygın değildi. Demokrasi kültürü sıfır olan bir toplumda bugünkü anlamda demokratik bir uygulama zaten yapılamazdı. Şu anda dahi zor işleyen demokrasi çarkı o zaman hiç işlemezdi. Atatürk dönemini demokrat değil diye eleştiren 2. cumhuriyetçilerle çelişkiye düştüğüm noktalardan birisi budur. Sanki demokrasinin koşulları vardı da Atatürk uygulamamıştı gibi eleştiryorlar. Bu haksız bir eleştirdir.

Atatürk bir diktatör değildi. Ama, Atatürk dönemini siyaset bilimciler genellikle "otoriter" bir rejim olarak olarak vasıflandırırlar. Otoriter rejimler diktatörlükle demokrasi arasında bir konumdadırlar.

Bu arada şunu da unutmamak gerekir ki; uluslararası literatürde Türkiye halen "yarı demokrat" olarak adlandırılıyor.

Selam ve saygılar.

Alıntı:

---

Atatürk döneminde muhalefet partisi yoktu. İki küçük denemeden sonra muhalif partiler kapatıldı. Muhalefetin olmadığı bir rejime demokrasi denemez.

---

Küçük bir hatırlatma Serbest Cumhuriyet Fırkası kapatılmamış, bizzat kurucusu Fethi Okyar tarafından feshedilmiştir. Dönemi değerlendirirken bu durum ve TCF'nin kapatılma nedeni de önem arz edecektir diye düşünüyorum.

Atatürk her zaman çok partili sistemi benimsemiş, hükümetin denetlenmesinin tek partili sistemde mümkün olmadığını düşünmüş, tek partili sistemin rahatsızlığını her an için duymuş, bu nedenle de muhalif partiler kurulmasını desteklemiştir. Dönemin şartlarında bu partilerin ömrü çok uzun olmamıştır evet ama demokrasi için mücadele edildiği görmezden gelinmemelidir. Bu nedenle Atatürk'e demokrat değil diyen 2. Cumhuriyetçilere karşı yapmış olduğunuz yoruma aynen katılıyorum.

Alıntı:

---

Demokrasinin olmadığı bir rejime antidemokrat bir rejim demenin bir sakıncası olmasa gerek.

---

Antidemokrat, demokrasi karşıtı manasına gelir ki, demokrasi için çaba sarf edilen bu dönemi ve rejimi antidemokrat olarak nitelemek kanımca insafsızlık olur. Yani bence sakıncası var... :)

Sayın Yüksel;
Serbest Fırka'nın kurucusu Fethi Okyar tarafından kapatıldığı doğru olmakla birlikte, bu kapatma bir şekli kapatmadır. Yani her ne kadar kurucusu tarafından kapatılmış gibi görünüyor ise de, işin özünde rejim (ya da o rejimin kurucusu olan Atatürk) tarafından kapatılmıştır. Fethi Okyar'ın kapatmaktan başka alternatifi yoktu. Biliyorsunuz, aslında bu fırkayı kurduran da Atatürk idi. Yanlış hatırlamıyorsam Paris'te bulunan Fethi Okyar'ı çağırarak bu partiyi kurdurmuş, bazı yakınlarını (örneğin kızkardeşi Makbule Atadan'ı) bu partiye üye yapmıştı. Yani kurulmasının da kapanmasının da arkasındaki esas insiyatif Atatürk idi. Serberst Fırka ile ilgili ciddi ve bilimsel bazı yayınlar ile Fethi Okyar'ın anıları sanıyorum değindiğim hususları doğruluyor.
Selam ve saygılar.

Sayın Bilgili,

Partinin kurulmasında Atatürk'ün oynadığı büyük rolü biliyorum ancak feshinde Atatürk'ün doğrudan etkisi olmadığını düşünüyorum. Zira, bilgilerim beni yanıltmıyorsa partiyi kurmayı Fethi Bey Atatürk'ün tarafsız olması kaydıyla kabul etmiş, Atatürk'e muhalefet etmek, O'nun karşısında yer almak istememiştir . Atatürk de verdiği sözü yerine getirmiştir, ne var ki Fethi Bey'in İzmir gezisindeki yoğun ilgiden dolayı çıkan olaylar üzerine CHF karışmış, bunun üzerine Atatürk herkes kendi partisinin başında yer alsın demiştir Fethi Bey'e. Fethi Bey ise, ilk baştaki çekinceleri nedeniyle Atatürk'e muhalefet etmek istemediği için partisini feshetmiştir diye biliyorum. Yanlışım varsa düzeltiniz.

Selam ve sevgiyle...

Bir başka forumda da yazmıştım sanıyorum. Olayları o günlerin şartlarında ve kronolojiyi dikkate alarak değerlendirmek gerekir.

Şimdi, soralım :

Cumhuriyetin kuruluşu 1923 bunu sormuyorum tabi;

Saltanatın kaldırılışı
Hilafetin kaldırılışı
CHF'nin kapanması

Şu yılları tarih tarih düzenli bir sıraya sokalım. Bir de CHF'nin kuruluş aşamasından ve hatta öncesinden kapanışına kadar Atatürk'ün demokrasi ve çok partili rejim konusundaki söz ve eylemlerine bakalım. Arzu edilirse tek tek bunları da yazarım, ancak benim bilgilerim 1-2 ciddi kitapla sınırlı olduğundan :o konuyu uzmanlarına bırakıyorum.

"El insaf" lafı bile , buradaki eleştiriler karşısında insafsız kalmıyorsa , beğenmeyenler Atatürk sözünü lütfen ağzına almasın...

Selamlar,

Alıntı:

---

Av.Abbas Bilgili rumuzlu üyeden alıntı

Sayın commodore1tr;
Atatürk'ün diktatör olmadığı konusunda hayli uzun yazmışsınız. Atatürk'ün hayatından yapılacak bazı alıntılarla bu konuyu izah etmeye çalışmak bence yetersiz bir çabadır. Çünkü, Atatürk'ün farklı zamanlarda farklı koşullarda farklı şeyler söylediği çok örnek vardır. Sizin değindiğiniz olayların yanında "diktatörlük olarak yorumlanabilecek" sözleri de vardır. Örneğin, meclis kürsüsünden "gerekirse bazı kelleler kesilecek" anlamında sözleri de var diye biliyorum.

---

Sayın Bilgili ;
Cımbızla çektiğiniz o lafın tam ne dediğin bilmeden değerlendirirsek diktatörce bir laf olarak değerlendirebiliriz her ne kadar meclis kürsüsünde söylenmediysede söyleyenin değeri bunu böyle yapmaktadır. Ama bu olayı anlatmadan önce Atatük ün böylr demesine karşın ( kaldıki tam böyle değil ve yer zaman olay çok öenmli. ) günümüz liderlerinin bir sözüne bile karşı çıkanın kellesini kopardıklarını görmezden gelmeniz beni üzüyor. Atatürk diktaör idiyse günümüzün sözde liderleri ne ?
Bu sözü tam anlatabilmek için aslında inanılmaz bir şekilde tarihe gitmek bakmak incelemek gerekir. Ama buna ne zamanım var nede hukuki nette böyle bir yer var. Ama inanınki ben bu konuda hiç sıkılmadan kitap bile yazarım.
Şimdi bakalım ;
Mudanya Mütarekesi'nden sonra, Lozan Barış Konferansı için hazırlıklar başlayınca, Osmanlı Hükümeti, Türkiye Büyük Millet Meclisi Hükümeti yanında konferansa katılmak arzusunda olduğunu bildirdi. İtilaf Devletleri'nin, hala İstanbul'da bir hükümet tanımak ve onu da Türkiye ile birlikte konferansa çağırmak istemeleri ve bu hükümetin de, delegeleri beraberce seçmek için Büyük Millet Meclisi'ne başvurması, Mustafa Kemal Paşa'yı harekete geçirdi.
Sadrazamı Tevfik Paşa'nın barış konferansında görüş ve sözbirliği, Büyük Millet Meclisi Başkanlığı'na çektiği telgraf, Mecliste tepkiyle karşılandı. Gerek Mustafa Kemal Paşa'nın, 24 Nisan 1920 tarihli önergesinde ve gerekse 20 Ocak 1921 tarihli Anayasada egemenliğin millette olduğu ilan edilmişti. Ankara Hükümeti'ni temsil edecek heyetin Bakanlar Kurulu Başkanı Rauf Bey, Dışişleri Bakanı Yusuf Kemal Bey ve Sağlık Bakanı Rıza Nur Bey'den oluşması konusunda genel bir hava yaratılmıştı. Rauf Bey bu işi kendi başına yapabileceği konusunda tereddüt etmekte ve yanına yardımcı olarak İsmet Paşa'nın verilmesini istemekteydi. Mustafa Kemal ise İsmet Paşa'nın bir danışman olarak gitmesinden çok Başbakan olarak gitmesinden yanaydı.Mudanya Konferansı sona erince İsmat Paşa Bursa'ya gitmişti. Mustafa Kemal de İsmet Paşa'nın heyet başkanı olarak Lozan'a gönderilmesi konusunda kesin bir karara varabilmek için görüşmek üzere Bursa'ya gitti. Mudanya Konferansı'nın nasıl yönetildiği konusunda etraflı bilgi aldı. Fakat İsmet Paşa'ya düşüncesini hemen açıklamadı. Ankara'dan ayrılmadan önce Yusuf Kemal Be de bu işi en iyi İsmet Paşa'nın yapabileceğini kendisine söylemişti. Derhal Ankara'ya Yusuf Kemal Bey'e gizli bir telgraf göndererek Dışişleri Bakanlığından çekilmesini, yerine İsmet Paşa'nın bu göreve getirilmesi için de yardımcı olmasını rica etti. Yusuf Kemal Bey bu telgrafa derhal olumlu cevap verdi. Heyet başkanlığını Mustafa Kemal, İsmet Paşa'ya bir oldu bitti biçiminde duyurdu ve heyet başkanı olarak Lozan'a gideceği buyruğunu verdi. Fakat asıl önemli sorun, İstanbul hükümetinin temsilci gördermesine engel olacak yolu bulmaktı.
Mustafa Kemal, Rauf Bey, Refet Paşa ve Ali Fuat Paşa, Rafet Paşa'nın Keçiören'deki evinde toplanmışlar, padişahlık sorununa nasıl bir çözüm getirileceğini konuşmuşlardır. Daha doğrusu Rauf Bey, bu konuda fikrini açıkça söylemekte, padişahlık ve halifeliğe gönülden bağlı olduğunu saklamamaktadır. Refet Paşa da Rauf Bey'in görüşlerine katılmaktadır. Ali Fuat Paşa Moskova'dan yeni geldiği için olayların biraz dışında kalmıştır ve bu konu üzerinde kesin ve açık bir görüş ileri sürmemektedir. Mustafa Kemal ise, "Sözünü ettiğiniz husus bugünün sorunu değildir. Mecliste bazı kimselerin korkup telaş ve ürküntüye kapılmasına da yer yoktur" demekle yetinmiştir. Bu cevap Rauf Bey'i tatmin etmişti. Ne var ki, Mustafa Kemal son derece kararlıydı ve bu konuda tarihî görevin en kısa zamanda yerine getirecekti. Nitekim uygulamaya geçeceği gün ilk iş olarak Rauf Bey'i odasına çağırarak "Halifeliği ve padişahlığı birbirinden ayırarak padişahlığı kaldıracağız. Bunun uygun olduğunu kürsüden söyleyeceksiniz" demiş, Rauf Bey'in bu konudaki düşüncelerini hiç bilmiyormuş gibi davranmıştır. İlgi çekici nokta da Rauf Bey'in meclis kürsüsünden iki kere bu konuda olumlu konuşması ve dahası padişahlığın kaldırılması gününün bayram kabul edilmesini önermesidir.
Atatürk, Rauf Bey'in bu davranışını yorumlamak istememektedir. Rauf Bey, padişaha ve halifeye saygılı olsa bile liderine inanmış bir kimseydi ve onun isteğine gönülden uymuştur.
30 Ekim 1922 günü bu konu Meclis gündemine getirilmişti. 31 Ekim günü Mustafa Kemal, Müdafaa-i Hukuk Grubu toplantısında bu konuda açıklama yaptı. 1 Kasım 1922'de Mecliste tartışmalar yapıldı. Konu ile ilgili önergeler, Anayasa, Din İşleri ve Adalet Komisyonu'na gönderildi. Bu üç komisyon bir odada toplanmıştı. Küçük bir odaydı burası. Mustafa Kemal de bir köşede oturmuş konuşulanları izlemekteydi. Başkanlığı Hoca Müfit Efendi yapıyordu. Din İşleri Komsyonu üyeleri hocalar, halifeliğin padişahlıktan ayrılmasının mümkün bulunmadığını kendilerine göre, hiç de bilimsel bir yanı olmaksızın söyleyip duruyorlar ve hiç kimse de bir karşı fikir ileri sürmüyordu. Mustafa Kemal dayanamayıp Karma Komisyon Başkanı'ndan söz istedi ve önündeki masanın üstüne çıkarak son derece kararlı bir şekilde ''"Hakimiyet ve saltanat hiç kimse tarafından hiç kimseye, ilim icabıdır diye müzakereyle, münakaşa ile verilemez. Hakimiyet, saltanat kuvvetle, kudretle ve zorla alınır. Osmanoğulları zorla Türk Milletinin hakimiyet ve saltanatına vaziülyed olmuşlardı (zorla el koymuşlardı). Bu tasallutlarını altı asırdan beri idame eylemişlerdir. Şimdi de, Türk milleti bu mütecavizlerin hadlerini ihtar ederek, hakimiyet ve saltanatını isyan ederek kendi eline bilfiil almış bulunuyor. Bu bir emrivakidir. Mevzubahis olan, millete saltanatını, hakimiyetini bırakacak mıyız, bırakmayacak mıyız meselesi değildir. Mesele zaten emrivaki olmuş bir hakikati ifadeden ibarettir. Bu behemehal olacaktır. Burada içtima edenler (toplananlar) Meclis ve herkes meseleyi tabii görürse, fikrimce muvafık olur. Aksi takdirde, yine hakikat usulü dairesinde ifade olunacaktır. Fakat ihtimal bazı kafalar kesilecektir."Bundan sonra Mustafa Kemal bu ayrılmanın yapılması konusunda bilimsel açıklamalarda da bulundu. Hocaların akılları başlarına gelmiş olmalıydı ki, Mustafa Kemal'e yaptığı bu açıklamalardan yararlandıklarını, şimdi kendisi gibi düşündüklerini söylüyorlardı. Yasa tasarısı hemen hazırlandı ve Meclisin ikinci oturumunda okundu. Mustafa Kemal bu konuda Meclisin oybirliği ile karar vermesini istiyordu. Gerçekten de başkan oya sunup "oy birliği ile kabul edilmiştir" diye sonucu açıkladığı zaman hafif titrek bir ses "ben karşıyım" demeye çalışmışsa da bu tek kişinin sesi coşkun kitlenin sevinci içinde kaynayıp gitti ve 1 Kasım 1922 tarihinde Osmanlı Saltanatı tarihe karıştı. Görüldüğü gibi bir ulusun var olma durumunda Atatürk bazı yobazlara ve saltanata çok bağlı olanlara karşı bu sözleri söylemiştir. Kaldıki Atatürk daha 16 Mayıs 1919 da istanbul dan ayrılırken muhtemelen saltanatın bittiğine ve yeni bir ulus ümmet değil birey olunmasına karar vermiştir. Saltanatın kaldırılmasıyla aslında Atatürk ün yanında olan Hüseyin Rauf (Orbay) Bey ve Refet (Bele) Paşa gibi yakın arkadaşlarıyla ilk çatlağı vermiş Saflara ayrılma başlamıştır. Daha sonra bu paşalar istanbul da toplanacak ve Esi payidahtın yani başkentin gücünü göstermeye çalışacaklardır ki o apayrı bir öyküdür ama o durumda bile Atatürk diktatörlük yapmamıştır. Saltanatın kalkmasından sonra sıra halifeliğin kaldırılmasına geldiğini anlayan güçlü bir muhalif grup tarafından 2 Aralık 1922'de Meclis'e tarafından bir öneri verildi. "İntihab-ı Mebusan Kanunu"nda değişiklik yapılmasını isteyen önergede "Büyük Millet Meclisi'ne üye seçilmek için Türkiye'nin bugünkü sınırları içindeki yerler halkından olmak ve seçim çevresine yeni gelenlerin ise en az beş yıl oturmuş olmaları" gerektiği kanun hükmü haline getirilmek isteniyordu. M. Kemal Paşa'yı milletvekili seçilmekten yoksun bırakmak isteyen bu önerge üzerine söz alan M. Kemal Paşa, doğum yerinin Türkiye'nin sınırları dışında kaldığını ve bir yerde beş yıl oturmadığını belirttikten sonra, düşmanlara karşı savaştığını, vatanı kurtarmak için hiç bir yerde beş yıl oturamadığını hatırlatıp, ulusun sevgisisi kazanmış bir insan olmasına rağmen kendisini yurttaşlık haklarından yoksun bırakmak isteyen bu kimselerin bu yetkiyi kimden aldıklarını sordu? Önerge red edildi. Ama bu önergeyi verenler ise asla şunu düşünmediler '' Bugün Selanik sınırlarımız içinde değilse bunun nedeni korumaya çalıştığımız saltanat ve hilafet makamıdır. Bunun basiretsizliğinden hiyanetinden kaçmasından buralar elden gitmiştir. Şimdi biz bunu mu savunacağız?''
İşte böyle sevgili Abbas bey. Cumhuriyet hiç kolay kazanılmadı. Cumhuriyet düşmanları her dönem oldu olmayada devam edecekler. Genelde de DİNCİkimliklerle ortaya çıkarak YÜCE TÜRK halkının saf DİN duygularını sömürerek. Karşılarındaki en büyük silahın LAİK DEMOKRATİK SOSYAL HUKUK DEVLETİ VE ONUN KURUCUSU ULU ÖNDENR GAZİ MUSTAFA KEMAL PAŞA NIN OLDUĞUNU BİLEREK. Bundan dolayı bu kavramlara sonuna kadar sahip çıkıp Ayakları baş başları ayak yapmamak lazımdır. Yüzüne tükürülmesi gereken şekerli kahve içinde boğulasıcı yaratıklar değer gördükçe umudum kırılsada Demokrasiye olan inancım Atatürk e olan bağlılığım beni ayakta tutmaktadır.
Saygı ve sevgilerimle.

Sayın commodore1tr;
Atatürk'ün diktatör olup olmadığı konusunda yazdığım yanıt oldukça objektif kalınmaya çalışarak yazılmıştır. Demek istediğim şu ki, Atatürk'ün hayatından bazı anıların ya da bazı konuşmalarının ele alınarak karar verilmesinin doğru yöntem olmadığı kanısındayım. Çünkü, farklı dönemlerde farklı konuşma veya davranışlar var ve bunları ancak konjoktüre göre yorumlamak lazım.

Tek parti dönemi, koşulların oluşmaması nedeniyle demokrasinin uygulanmadığı, denemelerin başarısız olduğu bir dönemdir. Atatürk'e diktatör diyenler olmuşsa da, bu aşırı bir nitelemedir. Anack, demokratik bir yönetim sergilenmediği için (zaten koşullar mevcut değildi), demmokrasi de denmesi mümkün değil.

Atatürk dönemini siyaset bilimciler "otoriter yönetim" olarak belirtmektedirler.


Sayın Yüksel;
Serbest Fırka'nın kapatılmasının Fethi Okyar'ın özgür iradesi ile alınmış bir karar olmadığı çok açıktır. O dönemde Atatürk'e rağmen parti kurmak veya kapatmak çok mümkün değildi. Zaten, partinin kapatılması süreci dikkatle incelenirse, kapatmaya zorlandığı açıkça anlaşılmaktadır. Fazla detaya girmek istemiyorum, ama sadece burada konuyla ilgili iki kitap ismi vereceğim. Birisi İş Bankası Yayınlarından yeni baskısı çıkan Mahmut Goloğlu'nun "Devrimler ve Tepkileri", diğeri ise Fethi Okyar'ın anılarından oluşan ve Cemal Kutay tarafından hazırlanmış olan "Üç Devirde Bir Adama; Fethi Okyar" isimli kitaptır. Her ikisinde de detaylı bilgiler var.

Selam ve saygılar.

Sayın Bilgili,
Kaynaklar için teşekkür ederim, edinmeye çalışacağım. Konuyu dağıtmamak adına ben de daha fazla ayrıntıya girmeyeceğim ama son olarak şunu ilave etmek istiyorum. "Atatürk'e rağmen parti kurmak ve kapatmak pek mümkün değildi" şeklindeki yorumunuzu, Atatürk'ün filen yarattığı bir baskı, bir diktatörlük olarak algılamadığınızı umut ediyorum. Evet o dönemde Atatürk'e karşı parti kurmak, muhalefet yapmak belki pek mümkün değildi ama bunu Atatürk'ün tutum ve davranışlarına bağlamak, Atatürk'ün toplum üzerindeki etkisinden ya da liderliğinden çekinenlerin hareketlerini Atatürk'le özdeşleştirmek kanımca yanlış olur. Zira Atatürk çok partili sistemi istemeseydi bu partilerin açılmasına izin vermez, önayak olmazdı.

Selamlar...

Sayın Yüksel,
Sayın Commodore1tr,

Kendimi birden Atatürk İlkeleri ve İnkilap Tarihi dersinde gibi hissettim. Baskın hocanın bir sözü vardı seçim çalışmalarında da simge oldu "ezber bozmak". Kendimizi şu ezberlerden kurtarmamız gerektiğini düşünüyorum. Mustafa Kemal için antidemokrat diyenler vardır ve bu görüşü de destekler örnekler bulunmaktadır. Fakat her olayın zamanına göre değerlendirilmesi gerekir.

Serbest fırkanın kapatılmasına gelirsekte şu gerçeği artık rahatlıkla söyleyebilmeliyiz. Serbest fırkayı kuranda daha sonra kapatanda Mustafa Kemaldir. Buna hala Fethi Bey açmıştır ve kendisi kapatmıştır demek şaşırtıcı.

Mustafa Kemal' in kendi ülküsünü gerçekleştirmek için değil parti açıp kapatmayı meclisin kendi iradesiyle seçtiği İçişleri Bakanı Nazım bey'i bile istifaya zorlamıştır. İşte sorun burada, bu antidemokratik davranış günün şartlarına göre doğru mudur? Yanlış mıdır? Bunları tartışmamız lazım. (Daha detaylı bilgiler Atatürk Araştırma Merkezinin sitesinden http://www.atam.gov.tr/index.php?Pag...k&IcerikNo=793 alınabilir.)

Mustafa Kemal'in en sevdiğim sözlerinden biri Çerkez Ethem'in meclis üzerinde gittikçe artan gücüne karşılık rahatsızlığını dile getiren İsmet İnönü'ye söylediği "Güç onlardaysa akıl bizdedir" lafıdır. İşte o akıl yeri geldiğinde antidemokratik işler yaptırmış ve ülküsünü o zaman için gerçekleştirmiştir.

Saygılarımla.

Alıntı:

---

Serbest fırkanın kapatılmasına gelirsekte şu gerçeği artık rahatlıkla söyleyebilmeliyiz. Serbest fırkayı kuranda daha sonra kapatanda Mustafa Kemaldir. Buna hala Fethi Bey açmıştır ve kendisi kapatmıştır demek şaşırtıcı.

---

Sayın ilkine, ben Serbest Fırka'nın açılmasında Atatürk'ün rolünden zaten bahsettim, Fethi Bey'in durduk yerde bu partiyi açmadığını da biliyorum. Sadece kapanmasında Atatürk'ün doğrudan etkisi olmadığını ifade ettim. Bunlar benim ezberim değil ki bozayım. Bakın, partinin açılmasını Atatürk istedi, Atatürk sağladı derken de aslında ne kadar demokrat olduğunu, ya da demokrasi için nasıl mücadele ettiğini hepimiz ortaya koyuyoruz.

Olayları dönemin şartlarına göre yorumlamak gerekir diyorsunuz (ki bence de böyle olmalı) ama demokrat olmadığına dair görüşleri destekler örnekler vardır da diyebiliyorsunuz, bu bir çelişki değil midir? O örnekleri o dönemin şartlarına göre yorumlayıp, demokrat olmadığına dair görüşleri destekleyip desteklemediğine karar vermeniz daha doğru olmaz mı?

Saygılar.

1920 de resmen kurulan 1923 te Cumhuriyete geçen tTürkiyede Atatürk ü anlamak için basit ezber bozma sözleri vede basma kalıp bir takım laflar öne sürmek çok yanlıştır.
Bu güne göre konuşursak vay be denecek kadar ATATÜRK yönetimi gözükmektedir. Gerçi bugünkü liderler maalesef bunca gelişmeye rağmen ''O zamanın'' ATAtürk ünden çok daha baskıcıdır. Atatürk onca olumsuzluğa rağmen hoşgörülü idi şimdikiler ayırtetmeksizin hoşgörüsüz. Atatürk sıfırdan bir Ülke kurdu Ümmetten ulus a geçirdi reaya dan birey e geçirdi. Gerçi günümüzde hala reaya gibi yaşayan çok kişi vardır ama bunu Atatürk e mal etmek yanlış olur Bunu günümüzde uzlaşalım diye diye milleti uyutan karanlık sevenlere bağlıyorum ben. Atatürk olmayan yollarla bankalarla sanayiyle okulla fabrikayla askeriye ile işe başladı yani hiç bir şey yoktu para bile... Oradan yukarıya fırlayan bir ivme ile bugün herşey varken aşağı inen ivmeyi bir tutmak yanlış olur kanısındayım.
Atatürk e antidemokratik diyenler vardır evet vardır hiç biride mantıklı bir temel oturtamazlar. O zamanki demokrasii tanımlarmısınız vede Atatürl ün buna ters olan yönünü ? dediğinizde verecek yanıt bulamayıp İngiltere Fransa ABD gibi ülkelerdeki demokrasiden dem vururlar dikkat buyurunuz 2007 nin Türkiye demokrasisini bile o dönemden geri tutarlar.
Atatürk o çağda daha doğrusu o döenmde sadece bir savaş vermedi. Aslı savaş silahlı savaş bittikten sonra verilmeye başlandı. Yobazlığa cehalete karşı Aynı zamanda dinin yanlış uygulamaları ve dinin herşeye egemen olmasına karşı bir savaş verildi. Yetmedi kılık kıyafet ile ilgili okumayyla harfle ilgili savaş verildi. Halifelik ve saltanatın ağır hantal ama ezici manevi baskısına karşı savaş verildi. Bunların ortak noktası irtica oldu daima o zamanda da şimdi de ne gariptirki 1930 ların Türkiyesindeki genç kızlarımız 2007 deki genç kızlarımızın çoğundan daha modern daha eğitimli ve bilgili idi.
Karanlık güçler ki bunlar iç ve dış olarak aynı amaçlı gibi gözüken güçlerdi çünkü ortak hedef Atatürk tü bundan dolayı Atatürk ün her Demokratik açılım yapmaya çalışmasında güç odağı oolmak istediler ki bu yeni doğan Cumhuriyet için çok ama çok tehlikeliydi. Doğal olarakta Atatük Çocuğunun boğulmasına izin veremezdi. Ve gerçektede incelediğimizde partilerin kapatılmasının asıl nedeninin irtica yuvası haline süratle gelme şeriati isteyen yapının içine girmeleri olduğunu görürüz. Şeriatın demokrasi içinde yeri olmadığı için kapatılması antidemokratik değil demokrasiye giden yolda kazaya uğramamak içindir. Tıpkı İtalya da Faşist partinin kurulmasının yasaklandığı gibi.
Aslında gerçek şudur ki demokratik değerlere zarar veren irtica odağı olan partilerin açılmasının yasak olması gerekliliğidir tıpkı günümüzde irtica odağı olmaktan dolayı kapatılan dört partinin devamı olan bir partinin kapatılması gerektiği gibi. Demokrasi yolunu kendisi bulacaktır yeterki onu engellemeye karartmaya çalışmayalım karartılmasına izin vermeyelim.

Ben anlatmak istediğim şeyi herhalde anlatamadım. Çoğu düşüncenize katılıyorum. Fakat söylemek istediğim şey açıkçası şuydu. Basit okul kitabı bilgileriyle fikir anlatmaya çalışmak yerine olaylara daha derinlemesine bakılabilir.

Yazımda belirttiğim örnekte Nazım Bey olayından bahsetmiştim. Bu sadece Mustafa Kemal'e karşı olan birinin istifaya zorlanması değildir. Bu aynı zamanda Türkiye’deki sosyalist harekete de vurulmuş bir darbedir. Mustafa Suphi’nin katledilişi ne kadar önemliyse Nazım Bey’in İçişleri Bakanlığından istifa ettirilmesi de aynı derece önemlidir. İşte sorulması gereken soru şu; Mustafa Kemal Türkiye Cumhuriyetini kurmuştur ama acaba Türkiye Sosyalist Cumhuriyetinin kurulmasını ne kadar engellemiştir?

(Günümüz Türkiyesine 1920’lerden Nazım Bey’in gözünden bakalım.)

Hasan İzzettin Dinamo’nun Kutsal İsyan adlı yapıtından bir alıntı:

- Sizin çok saf ve temiz bir yüreğiniz var, Ethem Bey (Çerkez), dedi. Sizin isteğinize uyarak Dahiliye Vekilliğini Refet Bey’e bıraktım. Biz Mustafa Kemal Paşa’yla onu tutmayan mebusların karşısında olanlar, Kurtuluş Savaşı’nın ileride hepimizi tasfiye edecek bir burjuva devleti meydana getirmek uğruna kullanılacağına inanıyoruz…


… Bizim Osmanlı ordusu paşalarımızın ve albaylarımızın tutulacak bir tek yanları, emperyalizme karşı olmalarıdır. Kazım Karabekir, Mustafa Kemal, Ali Fuat Paşalar üstün nitelikler taşıyan bu Osmanlı subaylarının başında bulunmaktadır. Ne yazık ki, bunlar, bütün iyi niyetlerine karşın formasyonları gereği bizim istediğimiz sosyal devrime yabancıdırlar. Yarın Türkiye, düşmandan temizlendiğinde Osmanlı ordusunun paşaları burada ancak bir burjuva devleti kuracaklar, bütün ağalık, derebeylik gibi kuruluşları olduğu gibi bırakmak zorunda kalacaklardır…

… İşte Ethem Bey, bizim paşalarımız, sınıf kavgası, sosyal devrim nedir bilmediklerinden, bilemeyeceklerinden yarın bunca kan pahasına kazanacağımız zaferin yemişlerini yine bu ağa, derebey ve eşraf denen ve halkın tepesinde oturan devlerin kucağına bırakacaklardır. Bizim istediğimiz, bir yandan dış düşmanları yurt sınırlarından dışarı atarken, yeni devletin iç düşmanları olarak her zaman pusuda kalacak burjuva, ağa ve derebey sınıf ve zümrelerini de zararsız duruma getirmektir. Böylece, büyük sarsıntılara uğramadan sosyal devrimi de yapıp Türkiye’yi sınıfsız bir halk hükümeti durumuna getirmek istiyoruz. Biz mecliste bu akımın politik gücünü yürütmeye çalışmaktayız.

Anlatmak istediğimi belki şu anda daha iyi anlatmışımdır.

Saygılarımla.

1917 Devriminden sadece 6 yıl sonra yanıbaşında kurulmuş bir Cumhuriyet... Geçmiş teorik bilgilerin pratiğe dönüşmesi ve bu dönemde tüm dünyada bunun etki ve yansımaları...

Atatürk'ün ve çevresinde olanların bu gelişmelerden etkilenmemiş olması düşünülemez ancak Atatürk ne kapitalistti, ne de sosyalist...

Şunu açıklıkla ifade etmek gerekir; Atatürk nevi şahsına münhasır bir sistem kurmuş ve bunu uygulamaya alabilmiş büyük bir liderdir. Bizi yapmadıkları veya o günlerin konjonktüründe yapamadıkları değil, dönem şartlarında mucizeyi andıran yaptıkları ilgilendirir ve bu her türlü övgüye layıktır.

Atatürk asla bir diktatör değildir, yakın tarihte kalıbı beş para etmez siyasi dikta özlemcilerinin ondan alabileceği daha çok ders vardır...

Selamlar,

Bu forum konusuna uygun düşeceği kanaatiyle bir kitap tavsiye etmek istiyorum. Aslında kitabı yeni aldım ve henüz okumadan tavsiye etmek istiyorum.

Dünyaca ünlü tarihçimiz Prof. Dr. Halil İnalcık'ın "Atatürk ve Demokratik Türkiye" isimli kitabı Kırmızı Yayınları'ndan çıktı. Hoca'nın Atatürk'le ilgili değerlendirmesinin objektif ve ilginç olacağını tahmin ediyorum

Görüşlerine büyük ölçüde katılmadığım Hürriyet Gazetesi köşe yazraı Özdemir İnce de geçenlerde bu kitabı okuyucularına önermişti.

Atatürk le kendimizi bulduk..Gitgide artan Atatürk karşıtı düşünceler ve eylemlerle kendimizi kaybetmeye başladık...Hala Atatürk ü eleştirerek sisteme uymak bu halka ne kazandıracak?Şimdiki hükümet asıl diktatör değil mi?Sinsice davranarak asıl Türk Ulusu nun kültürünü vicdanını yok etmiyor mu?herşey danışıklı döğüş...yazık diyorum... Nietzsche nin çok güzel bir sözü var...DEVAM ETMESİ GEREKENİ ZAMANINDA KURTARIN....

Demokrasi,diktatör kavramları toplumlara göre değişen birşeymi?Bilim nasıl tarif ediyor?Kanaat ve zan ile olmaz.Hani aklın yolu bilim değilmi?Nakil ile hiç olmaz .Bence bu tip konular bilim adamaları tarafından tarafsızca tartışlıp hiç kimsenin itiraz edemiyeceği evrensel ve bilimsel kalıp ve kurallarla akli olarak izah edilirse yanlı ve dayanaksız iddialar boşta kalır.Aksi halde tarihten bin tane ATATÜRK çıkarır, herbirimizde birine sarılır ,diğerini en hafif deyimle haksız çıkarırız.Yani herkese göre bir ATATÜRK yaratırız.Halbuki bir tane değilmi?Yanlış yarışmalara kalkışırsak bütün şark toplumlarında olduğu gibi doğrudada yanlıştada abartarak toplumu kamplara böler birinciler,ikincler,üçüncüler ve dahada fazlasını çıkartmaya mahkumuz.87 yılda bukadar parçalandık.Acaba 187 yıl da bu gidişle nereye varırız?1945 yılında yerle bir olmuş Japonya,Almanya,Rusya,Yunanistan bombardumanlarla yerle bir olmuş tüm Avrupa daha sayalammı?Şimdi nerdeler biz nerdeyiz?Bir yanlış var ama nerde?Toplum olarak hepimiz sosyolog,siyaset bilimci,ekonomist,teolog ve hatta astronot olduğumuz için bizim köyde sabah geç olacak galiba..Tartışalım,didişmeyelim.Yapıcı olalım yıkmayalım.Geçmişte ülkesine hizmet etmiş insanları tarih yazar insalar yazamaz.ATATÜRK BİR DEVRİM YAPTI .Devrimin gereklerinide yerine getirdi.Aksi mümkünmü?Haklı veya haksız,doğru veya yanlış hiç bir devrim gerekleri yerine getirilmeden gerçekleşemez.Toplumun her ferdi yaşadığı çağda üzerine düşeni yapmak zorunda değilmi?Laf ebeliği değil üzerime düşeni yapmalıyım.Dürüst olalım,çok çalışalım,üretelim,güçlü devlet olalım.Aksi halde kendiliğimizden konuşamayız ,tartışamayız.Başkalarının güdümünde de olaylar bugünün Türkiye'sinde ki gibi gelişir.Yani tartışmaz çarpışırız neyazık.Son söz ,bu geç vakitte ,ATATÜRK uyansa bizim hepimizi döver dersem ayıp olurmu arkadaşlar.Bana katlandığınız için teşekkürler .....

Bu ülkenin kurucusuna kimse hakaret edemez..