Gereği Düşünüldü

http://www.radikal.com.tr/resim/bospiksel.gifTürkiye
Oğlunu andığı için yargılanacak
http://www.radikal.com.tr/veriler/2007/02/14/10.gif

73 yaşındaki Ayşe Karakaya, oğlu Ertuğrul Karakaya'nın anma töreni nedeniyle 9 Mart'ta hâkim önüne çıkacak.
Oğlu 1977'de ODTÜ'de jandarma kurşunuyla vuruldu. Ağlaya ağlaya gözleri görmez olsa da her cuma mezarını ziyaret etti. Ölüm yıldönümündeki 'sloganlı' anma suç sayıldı, anne için iki yıl ceza istendi
14/02/2007 (1937 kişi okudu) İSMAİL SAYMAZ (Arşivi)
İSTANBUL - Bir anne, oğlunun ölüm yıldönümünde anma törenine katılınca suç işlemiş olur mu? Salihli'de oldu...
Manisa'da yaşayan anne Ayşe Karakaya, 73 yaşında... 30 yıl önce oğlu Ertuğrul'u yitirdi. Ertuğrul Karakaya, ODTÜ'de Öğrenci Temsil Kurulu sözcüsüydü. 1977'nin şubatında rektör Hasan Tan'ın üniversiteyi tatil etmesinden sonra öğrenci eylemleri başladı. Karakaya da bu eylemlerin içindeydi. Eylemler haziran ayına dek sürdü. Salihli Savcılığı'nın iddianamesine göre, 8 Haziran 1977'de jandarmayla girdiği çatışmada, arkadaşlarının verdiği ifadeye göre ise okula girerken vuruldu.
Anne Karakaya, haberi o sırada çalıştığı hastanede öğrendi. Oğlu, Ankara'da bir tabutun içinde kendisine teslim edilmişti:
"Ben onu kırık karyola üzerinde, hastadan artan çayla büyüttüm. Fakirlik yüzünden İstanbul'a gelmiştik. Darüşşafaka'da okumuştu. Ben o sıra ellerin nöbetini tutardım. Akşam haberini aldık, sabah tabutunu elimize verdiler. "
Torunlarına da dava açıldı
Ertuğrul Karakaya, Salihli'de toprağa verildi. Baba Osman vefat edince oğlunun yanına gömüldü. Anne Karakaya'nın da gözleri görmez oldu. Ama anne, her cuma oğlunun mezarını ziyaret etmeyi sürdürdü. Her yılın 8 Haziranı'nda ise mezarı başında Ertuğrul'u anma töreni yapılıyordu. Geçen yıl da anmada 19 kişi vardı. ÖDP, Emek Partisi ve Türkiye Komünist Partisi üyeleri anmaya katıldı. Salihli Savcılığı'nın hazırladığı, 'tanık gözlemleri ve mezarlık çıkışındaki sessiz görüntülerden' derlenmiş iddianameye göre, anma şöyle geçmişti: "Nazif Cengiz Kutlu, onun devrim şehidi, iyi ve cesur olduğunu belirtip gelenlere teşekkür etti. Edhem Sarıhan, saz çaldı. 'Ertuğrul yaşıyor, mücadele sürüyor' diye slogan atıldı."
Bu 19 kişinin içinde Ayşe Karakaya'nın iki kız torunu da bulunuyordu. Kızların babası Erol Karakaya ise anmaya katılamadığı halde şüpheli listesindeydi:
"Bir insan mezara gidip yakınını anamayacak mı? Bugün Hrant Dink'i öldürenler kahraman ilan edilirken, ben biraderimin mezarına nasıl gidemem?"
Savcılıkta ifade veren Kutlu, görüntülerin yasaya aykırı biçimde çekildiğini, buna dayanarak soruşturma yapılamayacağını savundu. Anma nedeniyle ifade verenlerden Okan Esen, Karakaya'nın suç işlemediğini, düşüncelerini aynen kabul ettiğini söyledi. İsmail Fethi Eken de olmayan bir suçun övülemeyeceğini vurguladı.
Anne Karakaya da savcılığa çıkarıldı.
İfade verdiği anı anlatırken, ağlamaklıydı:
"Dedim ki, senin akraban hiç öldü mü? Ben 29 senedir ağlaya ağlaya... Adam dayanamadı vefat etti. Ben altı yedi senedir körüm, oturak kaldım. Arkadaşları her sene geliyorlar mezarına. Bir şey yapıp etmiyorlar. Şimdi bu beni rezil etme değil mi? Benim arkam yok."
'Bu, Türkiye'ye yakışır mı?'
Savcı Seyfullah Öselmiş, 19 şüphelinin, "Karakaya'nın ölüm yıldönümünde umuma açık yerde aleni olarak 'Devrim şehitleri ölümsüzdür', 'Ertuğrul yaşıyor, mücadele sürüyor', 'Devrimci gençlik, çizdiğiniz yolda' sözleriyle slogan atma suretiyle işlenen suçu ve suçluyu övmek' kararına vardı. Ve şüpheliler hakkında, TCK'nın 215. maddesi gereğince, iki yıla kadar hapis cezasına çarptırılmalarını istedi.
Salihli Sulh Ceza Mahkemesi de bu davayı kabul etti. Anne Karakaya, şimdi 19 sanıkla birlikte 9 Mart'ta hâkim karşısına çıkmaya hazırlanıyor:
"Benim çocuğum yamalı pantolonla liseye gitti. Ankara'da tabuta koyup verdiler. Ben bu mahkemeyi değil, ahiret mahkemesini bekliyordum. Şimdi cezalandırılmak için bilmem nereye çıkacakmışız. Tamam, çıkayım! Beyim oğlumun sağında yatıyor. Benimki de hazır, soluna kazdırmışım. Gelip görsünler. Ben ne diyem oğul? Bu, Türkiye'ye yakışır mı?"


Radikal

Elveda

Elveda hazanda karabasandı,
Razıydı bir bardak çaya
Tek cananı
Uğruna
Gariplik İstanbul’du
Rûcu mukadder miydi
Umarsız yolcuklarda
Lal olsun dillerim, kör olsun gözlerim

Koy’ver gideyim ben de
Ağıtlar acıtır canımı
Rükûda
Ağıtlar ağulu ağlar
Kurganında
Alışmak zor yokluğuna gülüm
Yakışmadı sana
Alçak ölüm

Ayşe Teyze’nin suçu ve suçluyu övmekten dolayı yargılandığı davanın ilk duruşması bugündü. Duruşmaya ben de izleyici olarak katıldım. Salon, kapıya kadar doluydu, adım atacak yer yoktu. 19 sanık, yine 20 kadar sanık müdafiinin hazır bulunduğu oturumda, izleyicilerin ve basın mensuplarının ilgisi de yoğundu. Sabah 09:00'da başlayan oturum, 14:00'da sona erdi.

Ertuğrul’unun, oğlunun acısını hala hafifletememişken, hakim karşısına çıkarılan Ayşe Teyze 73 yaşına ve üzüntüden görmez hale gelen gözlerine inat, dimdik savunmasını yapmışsa da anne yüreği yine gözyaşlarına hakim olamadı.

Sanık müdafileri tek tek söz alıp savunmalarını yaptılar. Savunmalarda tekrarlanan ve dikkat çekilen husus; suç ve suçlu bulunmazken, suçu ve suçluyu övmek suçunun unsurlarının oluşamayacağıydı. Bir takım usul hatalarından söz edildi, davayı açan C.Savcısı ve anma merasimini kayıt altına alan polis memurları hakkında suç duyurusunda bulunulması talep edildi. Esasen böyle bir kamu davasının hiç açılmaması gerektiği; talihsizlik sonucu açılan davaya ilişkin iddianamenin hakim tarafından reddedilmesi gerekirken kabul edilerek yargılamaya başlanmasının da hukuk ve insanlık adına büyük bir kayıp olacağı; kovuşturmanın derhal beraat kararı ile sona erdirilmesinin, bu tip olayların kötüye kullanılmasını engellemek adına tarihi bir fırsat yaratacağından bahisle tüm sanıkların beraatine karar verilmesi talep edildi. Ancak, hakim Ertuğrul Karakaya ile ilgili birtakım kayıt ve belgelerin ilgili yerlerden istenmesi ve tanıkların çağrılması için duruşmayı erteledi.

Hakim duruşma gününü söylediğinde salonda birden uğultu başladı… Bir sonraki celse, 8 Haziran 2007’ de, Ertuğrul Karakaya’nın 30. ölüm yıldönümünde…

Sağdan, soldan o kadar insan canını kaybetti ki bu yollarda, şimdi dönüp geriye baktığımda "bir hiç içinmiş, boşaymış birbirinizi vurmanız, ölmeniz" diyeceğim, ölenlerin kemikleri sızlayacak, aileleri bir kere daha kahrolacak ki bunu hiç istemem.

6. Filo ziyaretinde tepki koyanları, bu ülkenin diğer gençleri engelledi, tepki koyanları vurdu, kırdı.

Amerikan elçisinin aracını yakanlar bir bir öldü, öldürüldü.

Bu işlere tepki koyan sağdan, soldan yazarlar, aydınlar işkenceler gördü, süründürüldü. (bir kısmı sonradan reklam ve medya sektöründe köşeler tuttu, köşe oldu.)

Şimdi gelinen noktaya bir bakalım..... Gelinen noktayı yazmanın da bir alemi yok, hepiniz, hepimiz, biliyor, görüyoruz.

Yahu niye biraz daha akıllı olamıyoruz? Niye birbirimiz yerine, tepki göstermemiz gerekenlere ortak tepki gösteremiyoruz? Bu kadar mı aciziz, bu kadar mı aptalız? Siyasi görüşü ne olursa olsun ölen, sakat kalan, işkenceler gören bu kadar insanın kemiklerini sızlatmaya, acılarını katlamaya bu kadar mı kayıtsızız?

Devam edelim, ölelim... Analarımız ardımızdan ağlasın, yetmezse bir de hapislik olsun. Müstehak bize, hepimize...

Alıntı:

---

Av.Dilek Kuzulu Yüksel rumuzlu üyeden alıntı

Hakim duruşma gününü söylediğinde salonda birden uğultu başladı… Bir sonraki celse, 8 Haziran 2007’ de, Ertuğrul Karakaya’nın 30. ölüm yıldönümünde…

---

Geregi dusunuldu: :D
Geregi dusunuldu: Adli tatil ne zaman basliyordu acaba?!
Geregi dusunuldu: 'Yargi yetersizligi'ne daha cok yuk teskil etmiyor mu?
Geregi dusunuldu:Anneler olen cocuklari icin hic aglamayacak , yas tutmayacak, yurekleri kan aglasada kesinlikle hic anmayacaklar!..
Geregi dusunuldu:Aksi taktirde; degil ki yetmis yasinda, yatalak olsalar bile geregi dusunuldugu gibi...

Allah... Allah... :rolleyes:

Geregi dusunuldu: Demek ki yapacak baska bir is kalmamis...

Geregi dusunuldu:!.....?....!....?....!........

Bizde hala taşları bağlama köpekleri salma çalışmaları büyük bir süratle sürüyor.
Davanın tamamını okudum gazetelerden takip ettim ve gariptir içimi bir utanç kapladı sanki ben suşlamışımda bu kepazeliğe ortak olmuşum gibi. Uyduruk davalarla vakit geçirirken dava açılması gerekenler deveyi hamuduyla götürüyor. Ve ilgili savcılıklar uyuyor.
1977-1980 arası Türkiyenin en ilginç yıllarıdır. Tarihin nasıl yazacağını çok merak ediyorum. Gereksiz yere tırmanan anrşi ve onu körükleyen siyasilerin akılalmaz gafletleri sonucunda bir çok pırıl pırıl beyin can göçtü gitti hiç uğruna arkasında gözü yaşlı sevenleri ve anlamsız bir takım sloganlar bırakarak... Neci olduklarının hiç önemi yoktu daha ilginci neci olduklarını tam olarak kendileri bile bilmiyorlardı aslında.... Etki tepki diye devam eden olaylarda etkinin de tepkinin de can olduğunu bir türlü anlamadı kimse ateş sadece düştüğü yeri yakıyor kızılca kıyamet tüm şaçmalığı ile devam ediyordu. Hatta bazı koyu solcular ülkü ocaklarından hızlı sağcılar devrimci örgütlerden çıkıyordu görenler şaşırıyor anlam veremiyordu. Günümüzde bunlar oldukça zengin olan yükünü tutmuş olarak karşımızda Arz ı endam etmekten utanmayan sözde ilkeli insanlardı... Kan akarken boğaz manzaralı bir otelde whisky sini yudumlayanlar aynen yaşama devam ediyordu... Günümüzde de devam ediyorlar çocukları ile birlikte kanlı paralar üzerinde...
Tepkiyi kabul edilebilir sınırlar içerisinde kabul etmek uygurlıktır. Kaldıki bu tepki çok hatalıda olabilir. Son zamanlarda bölücü başı ve bazı olaylarda suspus kalan adli kuruluşların böylesine dikkat edilmeyecek olaya gereksiz tepki göstermesi ise utanç kaynağıdır. O kargaşa yıllarında gereksiz dökülen kanlardan birisidir muhtemelen Ertuğrul Karakaya... Gözü yaşlı anneye saygı duyulması gerekirken bu davranış hiç hoş olmamış. Kaldıki delil diye sundukları çekiminde yasal delil olamayacağı anlaşılırken.... Sözlere zincir vurmaya çalışan bir adalet olacağına keşke insanların kanını emenlere karşı da olabilseydi aynı şekilde...

Bizleri bu olaydan haberdar eden VATAN gazetesine ve deyerli yazarı Mustafa Mutluya tesekürü borç biliriz.

Bölücü başının yandasları nara atarken. bu yazılanları okyunca utandım..

Zekanın kendine ait bir yeri vardır ve kedi içinde,
Cehennemi cennete, cenneti cehenneme çevirebilir,,
Milton,

İkinci celse bugündü. Sanık müdafiileri, deşifre olmak istemedikleri için huzurda dinlenmek istemeyen tutanak mümzileri polis memurlarının ifadelerini celse arasında sanıklar ve sanıklar müdafiilerinin yokluğunda aldığı için hakimin tarafsızlığından şüphe duyduklarından bahisle reddi hakim talebinde bulundular ve hakim de bu talebi kabul ederek bu hususta Asliye Ceza Mahkemesi'nce karar verilene dek usuli işlemleri durdurdu.

Adliye binası önünde basın açıklamaları yapıldı, bu celse ilkinden daha yoğun ilgiyle takip edildi ve ölümünün 30. yılında Ertuğrul Karakaya'yı bir kez daha anmak üzere kalabalık mezarlığa doğru yola çıktı...

Yargı adına yetkili makamlarca açılan bu dava adalet adına yüz karasıdır. Sayın Commodore'un söylediği gibi dostlar alışverişte görsün yargı oyalanıp, hamuduyla götürenleri gözardı etme operasyonudur. Sinsi ve amaçlıdır.Toplum gözünde yargıyı ortadan kaldırmak hedeflenmektedir. Yargıda hakkını alamayanların kişisel yöntemler geliştirmesinin gerekçesi de budur.

O kadar çok çoğaldı ki. Bu dava ülkesine düşman potansiyel suç ve suçlu yaratma eylemidir.

Savcının köpeği çocuklarına saldıran adam tutuklu, arkadaşlarıyla gezen bayan savcının koluna çarptı diye gece yarısı evlerinden alınıp ifadeye götürülüyor, yetmedi 4 yıl 10 ayla yargılanacak.

Polisin yetkileri, terör bahane edilip sizce neden arttırılıyor? Daha mı güvenli yaşayacağız? 70'li yıllarda biz bu filmi görmüştük.

Nedir bu savcı sultası? Yeter artık. Bunlar birike birike anarşi yaratılıyor. Kim sorusuna yanıt ortada. Yapan mı, yaptıran mı suçlu? Vicdani kanaatınızı söyleyin bilelim.

Oğlu Ertuğrul ölürken de birileri maddi- siyasi malı götürüyordu. Hiçbir şey değişmedi bugün Güneydoğu'da, Ankara' da yaratılan terörle de malı değil artık ülkeyi götürüyorlar. Yargı bu gizli anlaşmaları yapanlar açık açık bağrılsa da,bilinse de, vatan nasıl pazarlanıyor ne hale geldik görse de, Ayşe nineyle uğraşsın. Sonunda birşeyle uğraşmış oluyor ya.

Yazıklar Olsun! başka ne denir ki?

Dosya incelendi, gereği düşünüldü;

Sanıkların üzerlerine atılı suçtan ayrı ayrı beraatlerine...

Mustafa Mutlu 17.11.2007

Annen seni aklattı, rahat uyu Ertuğrul!



http://www9.gazetevatan.com/pics/yazarlar/102.jpgHer fırsatta Salihlili Ayşe ananın öyküsünü anlatıyorum size. Anımsayacaksınız; Salihli Cumhuriyet Savcılığı, sekiz ay önce bu yaşlı kadın hakkında 2 yıla kadar hapis istemiyle dava açmıştı.

İsnat ettiği suç ise, suçu ve suçluyu övmekti...

Ne yapmıştı Ayşe ana?

O, 28 yıl önce Ortadoğu Teknik Üniversitesi’nin bahçesinde jandarma kurşunuyla ölen Ertuğrul Karakaya’nın annesiydi.

Her yıl olduğu gibi oğlunun ölüm yıldönümü olan 8 Haziran 2006’da da mezarlığa gitmiş ve “kara kuzusu” için dua etmişti. O sırada Ertuğrul’u anmak için gelen arkadaşları da slogan atmıştı.

Sen misin oğlunun mezarına giden ve dua eden!

Hiçbir mahkûmiyeti bulunmayan Ertuğrul Karakaya, devletin savcısına göre suçluydu ve bu yüzden yaşlı kadın da; Ertuğrul’un ağabeyinin ve yeğenlerinin de aralarında olduğu 17 kişiyle birlikte o gün mezarlığa giderek “suç işlemiş” oluyordu!

***
Vicdanları sızlatan bu dava 9 Mart 2007’de Manisa 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nde görülmeye başlandığında ben de oradaydım.

Ayşe ananın gözleri görmüyordu, zor yürüyordu...

Ama o gün hakimin karşısında ifade verirken, “Eğer oğlum için dua etmek, mezarının başına gitmek, ‘Ah benim kara yazılı, kara kuzum’ diye dövünmek suçsa, ben bu suçu daha çok işleyeceğim hakim bey” derken o kadar gençti ki!

***
Davanın daha o gün biteceğini sanıyorduk!

Ama hakim, “Ertuğrul’un suçlu olup olmadığının tespiti” için Emniyet’ten ve Jandarma’dan bilgi istenmesine karar verdi. Bu belgelerin gelmesi de sekiz ay sürdü.

Gelen belgelerin hiçbirinde, Ertuğrul’un “suçlu” olduğuna ilişkin en küçük bir bilgi ve delil bulunmuyordu.

Hakim Nuray Şakrak dünkü duruşmada kararını verdi:

“Yapılan yargılama sonunda atılı suçun unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından tüm sanıkların ayrı ayrı CMK’nun 223/2-c maddesi uyarınca beraatlerine...”

***
Ayşe ananın ve diğer sanıkların çoğunun avukat tutacak parası bile yoktu...Bu yüzden savunmalarını “İzmir Çağdaş Hukukçular Grubu” ndan genç bir avukat ordusu üstlendi.

Fişek gibi bir savunmayla hem bu utancı üzerimizden kaldırdılar, hem Ayşe anayı huzura kavuşturdular.

En önemlisi de “28 yıl önce okulunun bahçesinde jandarma kurşunuyla sırtından vurularak öldürülen bir üniversite öğrencisi” nin “suçsuzluğunu ve masumiyetini” mahkeme kararıyla tescil ettirdiler!

Hepsini gözlerinden öpüyor, Ayşe anaya, yargılanan tüm sanıklara ve yüce Türk adaletine “Geçmiş olsun” dileklerimi iletiyorum.