http://www.herice.com/mail/6001/
Printable View
Yahu, geri sayım sürerken aslında yaşıyor muyuz, geriye saydırmaya katkıda bulunduğumuza değecek bir hayatı? Bir de bunu düşünmek lazım... Hani biz ettik biz bulduk da değdi mi hesabı...
selamlar,
inanın olaylara hiç bu yönden bakmamıştım.Herşeyin bir rezerv miktarı var.enerjinin, suyun, hayvanların, havanın bile hatta hayatında.ama hayatın rezerv miktarı yanlızca saniyelerle ölçülebilecek kadar.yani sona bukadar yakın olmak aslında çok ürkütücü.ama bunu görmezden geliyoruz gibi geliyor.akşam beraber olduğumuz hatta 15 dakika gibi bir süre önce beraber olduğumuz çok sevdiğimiz birinin rezervinin tükendiğini öğrenebiliyoruz.ama o 15 dakika önce 1 sene hatta 2 sene sonrasıyla ilgili program yapıp hedef belirliyor olabiliyor.yapacak hiç bir şey yok.ama yapabileceğimiz şeylerin olduğu konularda rezervlerin tükenmemesi için mücadele etmeliyiz.
sevgi ve saygılarımla;
Yeni doğan bir bebek,çok yaşlı bir amca ,teyze olduğunda,tekrardan bebek olacaktır.
Bıraktığımız noktalara sonradan hep geri dönüş vardır aslında.
Nasıl bıraktığımıza ,geride ne olup bittiğine iyice bakmalıyız.
reenkarnasyon yani;
Bence öyle bir şey olamaz herkez kendi bedenin de kendi ruhuyla dünyaya gelir ve ölür okadar... yani bebek oluyor büyüyor dede yada teyze oluyor sonra ölüyor tekrarmı bebek olarak dünyaya geliyor?
Merhaba Asuman hnm,
Bence bizler bu dünyaya sadece ruh olarak geliyoruz,kötü olan ruhlarımızı iyileştirmeye,iyi olan ruhlarımızı geliştirmeye ve başkalarıyla paylaşmaya,öldükten sonra ise ruhlarımız bir başka beden altında tekrara dünyaya geliyor mu sorusu tartışılıyor,ama kanımca buna inanıyorum,yukarıda bahsettiğim durum ise bir yaşlanma süreci,ihtiyarlığın son noktası çocukluk imiş,öyle derler,yakınınızda çok ihitiyar amcalar varsa bir cocuk gibi davrandıklarını,alıngan ,küskün,sevgi ve ilgi beklediklerini vs.. gözlemleyebiliriz..
Merhaba Selin Hanım;
Dediğinizz yaşlılar çocuk gibi olmaları doğru, Fakat ruhların başka bedenle tekrar yaşamaları doğru deil Çünkü her ruha bir beden diye düşünüyorum.
Asıl olan ruh, bedenlerimiz sadece bir görüntü,ambalaj,ve biz bu ambalajlara herşeyden çok yatırım yapar iken içimizdeki asıl önemli olan şeyi ,ruhumuzu unuttuk.Ruhsuz derler ya öyle insanlar olduk çıktık. Bunu anlayabilsek zaten benim düşünceme göre birçok soruyu beraberinde halletmiş olurduk.
Dış güzellik olmazsa olmaz çünkü iç güzellik onu yansıtır. Benim ruhum bu bedende yani doğru yerde.
Bence bir insanı en iyi yansıtan gözleridir.Plastik cerrahların yansıttıkları değil .
Asıl Konumuz hayat , hızla geri sayıyorken, Ruhla bedene döndü sonra cerrahlara uzandı... Hadi hayırlısı...
Sayın Selin hanım;Bu güzel yaklaşımınız ve paylaşımınız için teşekkürler.Çok kısa ve öz olarak açıklık getirmiş siniz.Günümüzde ve Ülkemizde maalesef;kişileri dış görünüşleri ile değerlendirdiğimiz için, kılık-kıyafet ve makyaj malzemesi için harcanan aile içi gelir-gider kargaşaları-tartışmalarını hala yaşar dururuz.Haliyle ruhsuz ve duyarsız olmaya başladık.Ruhumuzu ve huyumuzu aile içi güzelleştirmek-geliştirmek adına hiçbir çaba sarf etmiyoruz.Çevremizde en çok örnek aldığımız şey dış görünüm adına özenti ve kıskançlık pahasına yapılan bir yarış içersindeyiz.Acaba kaçımız çevremizde görüp-imrendiğimiz güzel ruh ve huylu kişileri örnek alarak geliştirmek adına gayret göstermekteyiz.Teşhiri olmadığı için tercih edilmemekte olup,boş kutuyu Selin hanımda dile getirdiği gibi güzel ambalajlayıp,hileli satışa bir an önce sokmaya çalışmaktayız.En küçük bir örnek daha;kapı zili çalınca açmak için ya da dışarı çıkarken hemen aynaya koşarak sağımıza-solumuza aynada bin defa kendimizi kontrol ederek,taranarak-özenerek çıkmaya çalışırız.Kapıyı açtığımızda, istemediğimiz veya beklemediğimiz birini görünce o güzel ruhumuzu acaba kaçımız güzelliğini yansıtmak adına aynaya bakarız.Bir insanın en güçlü silahının; en zor anında- yoklukta bile o güzel ruhun dimdik hayatta kalabileceğini düşünebilir?
Saygılarımla...
Aslında hayat geri saymıyor, insanoğludur bitirmek için elinden geleni yapan, hem de zafere koşar gibi koşturuyor. Malum, beraberinde yaşamımızın da tehlikeye girdiğini görünce hemen de aklımıza ölüm, ruh, cennet, cehennem , sevaplar, günahlar gelir nedense!
Peki neden geri veya ileri sayıyor hayat?!
Güzelleşmek uğruna mı? Evet..
Çevre kirliliği mi? Evet..
Çok para kazanma uğruna mı? Evet..
Tüm bunlara seyirci kalıyor muyuz? Evet..
Bu konuda ne kadar duyarlıyız?... !!!
Gelecek nesilleri düşünüyor muyuz?...!!!
Bencillik mi yapıyoruz? Evet..
Neden?
!!!
Merhaba,bence benim için hayat yeni başlıyor nedenmi;ben 15 yıl boyunca ciddi anlamada rahatsızlık geçirdim,hem biyolojik hem psikolojik.Ama aradan 15 yıl geçti ve yendim.Gerçektende anladımki isteyipte başaramıyacağımız hiç bir şey yok.Şimdi başladım,hadi hayırlısı.
Bence bu konulara hiç değinilmese nasıl olur .ruh olarak yaşıyoruz veya dede yada teyze sonra bebek tekrar bebek dede ha bide teyze vb... ne gerek var bu konularla kafa bulandırmaya bak hayat hızla geri sayıyor onun için seni bu dünyada ne memnun ediyorsa hayatını onlarla renklendirmeye bak unutmayalım hayat hızla farkında olmadan olamadan geri geri gidiyooor