Nobel değerini kaybetti tıpkı özgürlük beşiği gibi

Nobel de artık eski değerinde değil neden mi? Kimler kimler aldı bir bakın bir de şimdikine...
Önce ısıttılar Pamuk u ıslak demir haline getirdiler o sene veremediler çünkü belliydi gecikmeli bir sağol oldu. Şimdi nobel için denmez mi ülken aleyhine konuş ülkeni sat yalakalık yap al oldu...
Tıpkı Fransa gibi Özgürlükler beşiğinde Özgürce konuşmak yasak... Bu arada aynı ülke ' Türkler adidir. Kasaptır pistir sahtekardır v.s .v.s '' demenin ifade özgürlüğü olduğunu savunuyor ve baskı kuruyor... Amma ermeni katliamı olmamıştır de yürü hapse... İşte özgürlük bu. Yaşasın özgürlük... Birde ben anlasam nasıl olduğunu iyi olacak amma.....
Vallahi ben diyorum ki açık ve net Ermeni soy kırımı olmamıştır. Fransız milletvekilleride oldukça aptaldır....

ERMENİ SOYKIRIMI BÜYÜK BİR YALANDIR VE GİTTİĞİM HER YERDE BUNU SÖYLEYECEĞİM.

Fransa soykırımını kabul etti...
Pamukçuk Nobel aldı....
MEB lığı Okullarda ve kendisindeki TC ibaresini kaldırdı ...
Benzerlik nedir Fark nedir ?

Atatürk Cumhuriyeti sizlerle mi sarsılacak a dingabaklar... Çoğu kişi gibi Tarihin karanlık sayfalarında kalacaksınız Atatürk var olacak...

Bu arada Pamukçuk a 1,4 milyon dolar vereceklermiş... Türkiye ye biçilen değer bu ....

Buarada unuttum diyeyim 'Cüppeli Ahmet hoca' lakaplı Ahmet ünlü mü daha iyi bunlar mı????

Alfred Nobel'in Vasiyeti

"Ardımdan bıraktığım gayrimenkulumun ve servetimin tamamı, aşağıdaki şekilde dağıtılacaktır. Kapital, emniyetli bir şekilde Fon'da toplanmalıdır. Bu fon'un geliri her yıl Insanlığa en büyük hizmeti yapan kişilere dağıtılmalıdır. Bu gelir beş ana bölüme ayrılmalı ve aşağıdaki şekilde dağıtılmalıdır. Bir kısım fizik sahasında en büyük keşfi yapan kişiye verilmelidir. Bir kısım kimya sahasında en büyük keşfi yapan kişiye verilmelidir. Bir kısmı fizyoloji ya da tıp alanında en büyük keşfi yapan ki#254;iye verilmelidir. Bir kısım edebiyat sahasında en büyük eseri yazan kişiye verilmelidir. Bir kısım Milletlerarası barış ve kardeşlik için en büyük çalışmayı yapan kişiye verilmelidir. Fizik ve kimya konusundaki keşifler, Isveç ilim konseyince değerlendirilmelidir. Tıp konusundaki çalışmalar Stockholm'deki Caroline Enstitüsü tarafından değerlendirilmelidir. Edebiyat ve barış konusundaki mükafatlar norveç Parlementosu tarafından seçilen be#254; kişilik bir heyet tarafından değerlendirilmelidir. En büyük ve kesin arzum mükafatlar adaylara dağıtılırken kesinlikle milliyet tefrika yapılmamasıdır. En mühimi, mükafatı alacak şahıs bir Iskandinavyalı da olabilir, olmayabilir de "

Paris, Kasım 27, 1895

Alfred Bernard Nobel

---------
Belki de onlar için Pamuk, edebiyat alanında en büyük eseri yazmıştır... İnsanlığa en büyük hizmeti yapmıştır...
---------

A.Taner Kışlalı, 1999 yılında O.Pamuk için neler yazmış,o günden ne saptamalar yapmış...

BALO MASKESİZ OLSUN!

Kimileri "ortaoyunu"nu maskeli balo ile karıştırıyor. Ortaoyunu güldür güldür, bu güldürmüyor... Maskeli balonun bir gizemi vardır, bu ise sadece çirkinlikleri gizliyor. Kimileri maskelerin ardındaki gerçeği bilmiyor. Kimileri ise bildiği halde susuyor. Ya çıkar gereği... Ya da korkudan! Balo maskesiz olmalı ki, kimin kiminle dans ettiği bilinsin... Maskeler inmeli ki, o maskelerin ardındaki suratları beğenmeyenler, aldatılmaktan kurtulsun!

* * *
Önce, bir romancımızın son kitabının 50 bin adet basıldığı yazıldı. Arkasından kısa sürede 100 binlik bir satışın gerçekleştiği açıklandı. Derken, çıktığı günden beri ikinci cumhuriyetçi çizgisini korumaya özen gösteren Aktüel dergisi, romancıyı Türkiye'nin "bir numaralı aydını" ilan etti. Bu romancımızın adı Orhan Pamuk'tu! Ben bu "Büyük" (!) yazarımızın bir romanını okumayı denemiştim. Başladığım şeyi bitirme konusundaki tüm inatçılığıma karşın, bitirememiştim. Ama "Kara Kitap" basında öylesine övüldü ki, kinci bir deneye girişmekten kendimi alamadım. Ve o çabamda da, daha yarıya gelmeden havlu atmak durumunda kaldım. Tahsin Yücel ve Emin Özdemir gibi, çok saydığım isimlerin bu yazarla ilgili oldukça ağır eleştirilerini anımsadım. Ama beğenenlerin de "beğenme hakkı"na saygı duydum.

Taki bir okurum "Kara Kitap"ta gizlenmiş bir bölüme dikkatimi çekinceye kadar...

* * Prof. Çetin Yetkin yönetiminde, "Müdafaa-i Hukuk" adlı çok değerli aylık bir dergi çıkıyor. İlginç bir rastlantı olarak, derginin Aralık 1998 sayısında, Prof. Fahir İz'in bir incelemesi yayımlandı:

"O.Pamuk'taki Atatürk Anlayışı..."

Meğer benim artık okumayı denemediğim kitaplarında daha neler varmış! İşte birkaç örnek:

"Sonra kasaba alanına dolanır. Atatürk heykellerine sıçan güvercinleri ayıplar ..."

"Atatürk kendini içkiye vermiş meyhane kalabalığına, cumhuriyeti emanet etmiş olmanın güveniyle gülümsüyordu..."

"Atatürk'ün leblebi zevkinin ülkemiz için ne büyük felaket olduğunu..."

"Sonra bir cumhuriyet, Atatürk, damga pulu havasına girdiğimizi hatırlıyoruz..."

Sayın İz, 275 sayfalık bir kitapta, tam sekiz yerde ve "hiç gerekmediği halde" Atatürk'e sataşıldığını saptamış.

Şöyle diyor:"Bunlar kitaptan çıkarılsa hiçbir şey değişmez. Yalnız yazarın kimi ruhsal gereksinimleri tahmin edilmemiş olur!" Kim bilir, belki de Orhan Pamuk'un "en birinci aydın" ilan edilmesinde, bu incelemenin de büyük katkısı olmuştur!

* * *

Ben, inandıklarını açıkça savunanlara hep saygı duymuşumdur....
O düşüncelere karşı olsam bile!
Ama o yürekliliği gösteremeyip de bunu sinsice yapmaya çalışanlara...
oraya buraya "bityeniği" sokuşturanlara...
hep tiksinerek bakmışımdır.
Bunu hep zayıf bir kişiliğin, zavallı bir ruh halinin yansıması olarak görmüşümdür.
Oyun maskesiz oynanmalıdır!
Çirkinlikleri gizleyen maskelerin indirilmesini de tüm "gerçek aydınlar" görev saymalıdır!

Ve de Pamuk adlı yazarı, isteyen okumalı, isteyen sevmelidir...
Ama ne olduğunu, kim olduğunu bilerek!..
Maskenin arkasındaki gerçek yüzü görerek!...


A. Taner KIŞLALI - Cumhuriyet, 27 Ocak 1999 (Ben Demokrat Değilim )

Zaten Pamukçuk bunlardan dolayı almadı mı Nobel ödülünü ?
New York ta dolaşıp acaba başka ne saçmalayabilirim diye düşünürken haber geldi kendisine ülkeni iyisattığından, tarihi hiç bir bilgin dahi olmamasına rağmen sırf dışarıya şirin gözüküp rahat rahat oralarda dolaşma hatrına Ermeni soy kırımı olmuştur demedi mi?
54 yaşında ki bir yazar hiç bir belgeye resmi dayanağa hepsinden de vaz geçtim o kültüre sahip olmadan ahkam kesebilir mi? Jakoben kültürü desek ona sahip değil , gerçek anlamda entellektüel desek o değil, Türk kültür ve bilincine sahip desek o değil , siyonist desek değil, o değil bu değil.. Hiç bir şey değil ortada kalmış. Ailesinin sağladığı olanaklar ve çevreyi kullanarak ' ülkesi ve Atatürk' hakkında bilgisi olmamasına rağmen kötü söz etmeyi iftira atmanın prim yaptığı kişilerle bir olmuş.. Bu kişiler belirli bir rant ı elinde tutan kişilerle oynayan tipler. Ortada kalınca da oyuncak olma duygusu ağır basmış bunların oyuncağı olmuş bir kişilik... Şimdi rant ın tepesinden vurdu yaklaşık son yirmi senedir hep politik nedenlerle verildiği için saygınlığını gün be gün yitiren nobel i aldı muhtemel Nobel mezarında huzursuz olmuştur.
Şimdi Pamukçuk biraz susacak Nobvel i aldıktan sonra Türk halkının unutkanlığı ve alicenaplığına sığınarak yeniden palazlanmak için Türk okuruna koşacak... Bakın yazın bunu bir yere dediydi dersiniz...
Değerli yazar çok kıymetli hocam Ahmet Taner KIŞLALI nın bu yazısını okuduğumda rahatlamıştım . İçime su serpilmişti. Kendimden şüphe etmiştim çünkü... Ben okumayı seven birisiyim Saatli maarif takvimini bile okurum bir şey bulamazsam.. Burada bile beni ilgilendirmeyen fikrim dahi olmayan bir sürü hukuki formu okumam da bundandır. Bu pamukçuğu okurken sıkılmıştım, anlamsızlığa anlam veremiyordum. İçi boş bir şeyi okuduğum hissi bende öylesine kuvvetli olmuştu ki bitiremedim. Ama diğer kitaplarınıda aldım onlarıda bitiremedim. Cevdet bey ve oğulları en kalın kitabı olmasına rağmen bir istisna olarak bende saklı kaldı çünkü onu anlamsız bulsam bile bitirmiştim. Basında özellikle bazı basında çıkan haberler ve Pamukçuğun çok büyük bir yazar olarak lanse edilmeye çalışılıp durması beynimde kalıcı olmayan hasarlara yol açıyordu. Bir ben anlamıyor yada anladığımı ters anlıyordum. Bir ben bitiremiyor bir ben büyüklüğünü anlayamıyordum. Her ne kadar kitapları tek tek değil toplu olarak alınsa da çok yazan bir kişilikti. Bir ara bunu öğrendiğimde kendi kendime ' Acaba hata bende mi? Yoksa bu büyük yazarın kitabını anlamak için sayfa başı bir kitabını mı almak lazım ?'' diye düşünmedim değil. Öyle ya kime ne ki benim aynı kitaptan 275 tane almamdan... Parama geçerdi sözüm... Ne zaman ki KIŞLALI hocamı okudum. Moralim yerine geldi. Bir dev Bir çınar okumaktan sıkılıp bırakmış ikinci denemeside başarısız olmuştu.. Demekki sorun bende değil bizatihi Pamukçuk taydı. Anlamsız yazıların içine gereksiz yere Atatürk ve Türklüğe dil uzatma büyük yazar olmasının birinci yoluymuş.. Ancak kitapları çok satmasına rağmen pek okunmamışki bu bölümler atlanmış taki içindeki başka bir cevheri kameralardan yumurtlayana kadar. O zaman bu Büyük yazar ne yazmış yav diye daha dikkatli bakıldı ki şapka düştü kel göründü.... Ne kadarrr büyük bir yazar olduğunu anlayıverdik...
Eskiden Kemalettin Tuğcu ile Kerime Nadir diye iki yazarımız vardı. Birisi kimsesiz çocuk öyküleri ve çocuk yaşamı ile öteki genç kız aşkları ile ek yerimizden vurur ağlatır neşelendirirdi... En azından duygu verir insan sevgisi aşılardı topluma.. Hiç bir şey yapamazsa okuma özürlü toplumumuza okuma zevki kazandırmışlardır. Halkımızın yarısı ki özellikle genç kızlarımız Kerime Nadir sayesinde '' ince hastalık ne yahu ? iyi birşeyse bende olayım'' diye ortalarda dolaşmış evlerinde durduk yere niza çıkarmıştır. Baba veya anneleri kızlarının kafası yerine gelsin diye genelde kafalarına terlik ekleştirdiğinde normal dünyaya geri dönmüş ince hastalığın pekte 'ince ve işe yarar' bir şey olmadığını anlamışlardır. İşte bu ik yazarımıza Pamukçuk nobel edebiyat ödülünü aldığına göre dünya barış ödülünün derhal verilmesi fikri bende hasıl olmuştur.
Bu arada Nobel seçici jürisinide kınamaktayım. Kimya ödülü için en büyük aday dururken başka yerlere gitti. Tek adayım vardı. o da UNAKITAN dı pastorize yumurta çift sarılı yada sadece Ak kısmı hiç fena değildi... Gerçi bunlar geçmişte de hata yaptılar Meşhur doktor Mengel e de ödül vermediler ne ayıp........
t.a

kızımı aradım

Orhan Pamuk: Haberi alınca kızımı aradım. Dersteydi 'Duydum baba, hoca bakıyor' dedi. Ödülü almaya kızımla gideceğim.

1.4 MİLYON DOLAR ALDI
Yazar Pamuk, Nobel Edebiyat Ödülü'nü alan ilk Türk olarak tarihe geçti. 1.4 milyon dolar para ödülü de kazanan Pamuk SABAH'a şöyle konuştu: "Bu çok büyük bir şeref. Türk kültürü için şeref. Ödül Türk edebiyatına. Artık kimse bana Nobel'i sormayacak, mutluyum."

ÖDÜLÜ KIZIYLA ALACAK
New York'ta bulunan Pamuk haberi alınca İstanbul'daki kızı Rüya'yı aradığını söyledi: "Kızım dersteydi. 20 dakika konuştuk. Bana 'Evet baba çok mutluyum ama hoca bakıyor' dedi. 'Yahu ver hocayla konuşayım' dedim. 'Hayır' dedi."

SEVİNENLER
Yaşar Kemal (yazar): Hak ettiği bu ödüle çok sevindim. Yürekten kutlarım.
Çetin Altan (yazar): Belki de Türkiye'nin en önemli yazarı. Ödüle layıktı.
Ayşe Kulin (yazar): Türk edebiyatı daha çok gündeme gelecek.
Abdullah Gül : Mutluluk duydum. Tüm dünyada yankı yapar.

KIZANLAR
Alev Alatlı (yazar): Pamuk'un şu kadarcık entelektüel namusu ve cesareti varsa ödülü reddetmeli.
Özdemir İnce (şair): Türk edebiyatının sevindiğini sanmıyorum. Türk tarihi satıldı.
Mehmet Şandır (MHP): Seçici kurulu kınıyoruz. Pamuk ödülü reddetmezse vatandaşlıktan çıkarılmalıdır.



İlk SABAH'a konuştu: Hemen kızımı aradım

Nobel'i aldıktan sonra ilk olarak SABAH'a konuşan Orhan Pamuk, haberi alır almaz kızını aradığını ama kızı derste olduğu için konuşamadıklarını belirtti ve ekledi: Bu ödül asıl Türk edebiyatına verildi.

Nobel Edebiyat Ödülü'nü alan yazar Orhan Pamuk ödül aldığını öğrendikten kısa bir süre sonra SABAH'a konuştu. Nobel'i New York'ta sabah 06.45'te öğrenen Pamuk'un ilk yaptığı şey, kızı Rüya'yı arayıp haber vermek olmuş. Pamuk, ödülü kazandığını nasıl öğrendiğini ise şöyle anlattı: "New York'a aralık ayına kadar Kolombiya Üniversitesi'nde edebiyat ve sosyal bilimler dersi vermek için gelmiştim. Uyuyordum. New York'ta Türkiye'den altı saat erken olduğu ve burada da saat farkına alışamadığım için yeni aldığım telefon çalmaya başladı. Bu yeni telefonu da kullanmayı çok iyi bilmiyorum. 'Ne oluyor bu saatte de kim arıyor' diye düşünüyordum. Saat yediye çeyrek vardı ve karanlıktı. Telefonu açtım. İsveç Akademisi, benim Londra'daki ajansımı aramış, ödülün sonucunu söylemişler.

'ÜLKEM İÇİN MUTLUYUM'
Bana İsveç Akademisi Sekreteri Horace Engdahl'ın ödülün sonucunu söylemek için arayacağını söylediler. Ben de 'Arasın' dedim. İki dakika sonra aradılar. Çok nazik şeyler söyledi. Çok kibardı. Çok inceydi. Bu ödülü aldığımı, kabul edip etmediğimi, sordu. Ben de çok memnun olduğumu ve kızımla İsveç'e gelip ödülü alacağımı söyledim." Orhan Pamuk ödülün sadece şahsına değil aynı zamanda Türk diline ve edebiyatına verilydiğini de belirterek, "Sosyal olarak bu yalnız bana verilmiş bir ödül değil. Bu ödülü yalnız bana değil, Türk edebiyatına, Türk kültürüne, Türk diline verilmiş olarak kabul ediyorum. 32 yıldır günde ortalama 10 sattir çalışıyorum. Bunu sevgiyle, aşkla yapıyorum. Roman sanatına olan bağlılığım, edebiyata olan inancım ve 32 yıllık emeğim ödüllendirildi- . Ülkem için çok mutluyum.

'BABA HOCA BAKIYOR'
Bu ödülü Türkiye'ye, bizlere verilmiş bir ödül olarak çok büyük bir sevinçle kabul ettim. Şimdi Türkiye de, Türk edebiyatı da hak ettiği şekilde Nobel'i aldı. Evet, son üç dört yıldırherkes, arkadaşlarım, beni sevenler sürekli olarak bana 'Ne zaman Nobel Ödülü alacaksın' diye soruyorlardı, bu ödülün güzel bir yanı da artık bu soru bana sorulmayacak." Nobel Edebiyat Ödülü'nü almak için 10 Aralık'ta Stockholm'e kızıyla birlikte gideceğini söyleyen Pamuk, ödülü kazandığını öğrendiğinde ilk olarak kızını aramış: "Ödülü aldıktan sonra cep telefonuyla kızımı aradım. 20 dakika sürdü onunla konuşmamız. Kızım dersteydi, haber kulağına gitmişti bile. Bana 'evet baba, çok mutluyum, ama dersteyim, hoca bakıyor' falan dedi, ben de 'yahu dur, hocayı ver, onunla konuşayım' dedim. 'Hayır baba, hoca bakıyor, duydum, tamam, çok güzel baba,' dedi. Konuşamadık, kapandı. Ama biz kızımla Stockholm'de çok mutlu olacağız. Bunu bütün Türkiye'nin sevinçle kabul edeceğini düşünüyorum. O kadar çok telefon alıyorum ki işin tadını çıkartamıyorum. Keşke Türkiye'de olsaydım, ama burada da ders vermek zorundayım.''

YORUM YAPMAK İSTEMEDİ
Orhan Pamuk, Türkiye'deki okurlarından bu ödülün hayat alışkanlıklarını değiştirmeyeceğini bilmelerini istedi. "Bu ödül benim hayat alışkanlıklarımı değiştirmeyecek. Evet, bu çok büyük bir şeref, hepimiz için, Türk kültürü için şeref. Ama ben gene eski Orhan olacağım. Bu ödül benim yazma alışkanlıklarımı ve edebiyata bağlılığımı değiştirmeyecek.'' Pamuk, Fransa'da Ermeni soykırımı ile ilgili yasa tasarısından ise haberinin olmadığını söyledi. Pamuk, son romanı Masumiyet Müzesi'nin de 2007'de yayınlanacağını belirtti. CNN'in canlı yayınına da katılan Orhan Pamuk, ödülü aldığı için çok mutlu olduğunu yineledi. Henüz bir plan yapmamakla beraber, bu müjdeli haberi arkadaşlarıyla kutlamayı düşündüğünü belirten Pamuk, ödülün tam da Fransa'da geçen Ermeni Soykırımı'nı inkara ceza verilmesi yasasıyla aynı güne gelmesi hatırlatıldığında ise, "Bunun üzerinde durmak istemiyorum. Ben Türkiye'nin AB sürecini destekliyorum" dedi.

Eurovision'da Fransa'nın Ermenistan'a 12 puan vermesi gibi


Olmuyor işte, sevinemiyorum, içimden gelmiyor. Televizyonda bir kadın yazar canlı yayında "onu bandolarla karşılamamız, yollara dökülmemiz lazım" diyor. Yüzümde mahzun, müstehzi bir gülümseme, sevinemiyorum. Sevinememe hakkıma saygı duyulmasını istiyorum.

Keşke ağzım kulaklarıma varsaydı, içime sevinç hatta çocuksu bir gurur dolsaydı.

Keşke aklıma yazdıkları gelseydi. Romanlarının kahramanlarından birini hatırlasaydım. O kahraman olsa bu haberin karşısında şimdi ne yapardı diye düşünseydim.

Keşke hafızamda romanlarından sakladığım sözleri olsaydı. Hiç değilse çıkarıp onları kullansaydım.

Heyhat! Hiçbiri olmuyor. Ben ki çok romanını okudum. Aklımda yer eden tek bir sözü var bir İsviçre dergisine geçen sene söylediği. " Kimse söylemezse ben söyleyeyim. Türkiye'de 30 bin Kürt öldürüldü, bir milyon da Ermeni"

Yok Orhan Pamuk'u "yerin dibine sokalım" kampanyası değil niyetim. Ne ağzımdan köpükler çıkarak arabasına yumurta atarım - ki vaktiyle öyle yapanlar onu en çok kahramanlaştıranlar, onu bu ödüle yaklaştıranlardır - ne de Türkiye'ye döndüğünde bandoyla karşılarım.

Ama sormadan da duramam Orhan Pamuk bu ödülü ne yazdığı için mi aldı, ne düşündüğü için mi?

Dahası Orhan Pamuk bu ödülü aldı mı, yoksa bu ödül ona verildi mi?

Fransa Ulusal Meclisi'nden çıkan "Ermeni soykırımı olmamıştır" demeyi cezalandıracak yasa tasarısının hemen ardından Pamuk'un ödüllendirilmesi acı bir tesadüf mü?

Orhan Pamuk "Türkiye'de 30 bin Kürt , bir milyon Ermeni öldürüldü" demek yerine Fransa'ya yaptığı gezilerin birinde "Türkiye'de soykırım olmamıştır" deseydi yine de Nobel alır mıydı? Yoksa o zaman düşünce suçu mu işlemiş olurdu?

O zaman da Avrupa Birliği'nin Genişlemeden Sorumlu üyesi Olli Rehn evine gelip destek ziyareti yapar mıydı?

O zamanda Fransa Cumhurbaşkanı Chirac Pamuk'un aldığı ödülün ardından "memnunum" mesajı yayınlar mıydı?

Edebiyat, sanat, başarı yalan mıydı? Yoksa bu Fransa'nın Eurovision'da Ermenistan'a 12 puan vermesi gibi bir durum muydu?

Adam sen de , bu da sorulacak soru muydu?


Melike İlgün

SAYIN ARKADAŞLAR; Biliyorum bu sözden hoşlanmayacaksınız ama; LÜTFEN ACİL YARDIM:: Emrah neyden yanıt alamadım, genele yönlendirmem de sakınca yoktuır sanırım...
(Sayın Emrah;
İletinizi okudum. Nobel Ödülünün doğuşu hakkında bilgi vermişsiniz. Teşekkürler...)
Nobel Ödülleriyle ilgili (Ayrıksa koşulları Nobel Edebiyat Ödülüyle ilgili) katılma, ödül verme vs. gibi konularda tam olarak ilkeleri içeren metin(ler) lazım... Hatta uygun görürseniz foruma, uygun görmezseniz bana iletebilir misiniz ya da internette varsa linkini (türkçe) verebilir misiniz?... (google de arattırdım, bölük pörçük bilgiler vardı)
Oradaki koşullardan, ilkelerden hareketle bir yazı hazırlayacağım. Şimdiden teşekkür ederim.

Peki gelelim Pamukçuğa....
İstihbarat dünyasında kuş yumurtası üretmek diye bir değim vardır. Diyelim ki X ülkesinde bundan 20 sene sonra yapmak istediğiniz uzun vadeli bir operasyon var. Bu operasyon için size çeşitli provakatörler lazım ve en güvenilir provakatör kendi yetiştirdiğinizdir. Bu iş için yetenekli ama geleceği parlak olmayan zayıf karakterli bir yumurta bulunur. Mesela bu genç üniversitede devşirilir ve aşama aşama önce öğretim görevlisi daha sonrada medya parlatmaları ve şirket sponsorluklarıyla ülkede sözü dinlenen bir Profesör haline getirilir. Gerekirse tüm araştırma ve kitapları da eline hazır olarak verilir. Ülkedeki insanlar bu kişinin yazdığını sandıkları muhteşem eserleri okur ve ona olan saygıları artar. Böylece yumurta kuluçka aşamasını bitirmiş ve çatlayıp güzel bir kuş olma zamanı gelmiştir. Belirlenen zamanda bu profesör medya yoluyla müthiş radikal açıklamalar yapmaya başlar ve tüm ülkeyi karıştırır. Aynı anda kendisi gibi yetiştirilen diğer yumurtalarda farklı faaliyetlere girişirler. Neyse konu uzun benim yerim dar ama ilgilenenler için Doğu Bloğunun çöküş dönemine bakmalarını salık veririm.

Bu alakasız konudan sonra gelelim Orhan beye. Ferit Orhan Pamuk Beyin (kimsenin bilmesini istemediği göbek adı Ferittir) ülkesine bu kadar muhalif olmasını hiç anlayamamışımdır. Hani fakir ve hayatını zorluklar içinde geçirmiş birisi olsa belki anlayacağım ama Orhan Pamuk sülalece aristokrat tabakasına mensuptur ve bugün eleştirdiği devletin çok ekmeğini yemiştir. Mesela dedesi Cumhuriyetin ilk mühendislerindendir ve özellikle Atatürk,İnönü dönemlerinde yapılan demiryolu hamlesinde büyük ihaleler alıp kısa zamanda zengin olmuştur. Oğulları bu koca servetin büyük kısmını sefahatle tüketseler de Orhan Pamuğun zengin bir hayat sürmesine yetecek kadar servet kalmıştır. Babası deseniz Türk özel sektörünün duayenlerinden Gündüz Pamuk. Amerikanın IBM şirketinin Türkiyeye atadığı ilk genel müdürlerden. 1959-1964 yılları arasında IBM firmasının tüm devlet birimlerine ve silahlı kuvvetlere sattığı cihazları pazarlayan kişi. 1964 yılından sonra Koç Holdingde Aygaz Genel Müdürlüğü, Koç Holding Plan Grubu Başkanlığı, Arçelik müdürlüğü yapmış ayrıldıktan sonra iki senede PETKİMin başında bulunmuştur. Yani Orhan Pamuğun babası Türkiyenin başarılı özel sektör yöneticilerinden biri. Bu kadarda değil Gündüz Pamuk İsmet Paşanın yakın dostudur ve SODEPin kurucularındandır. Kısacası Pamuk ailesi dönemlerinde zengin oldukları Halk Partisine büyük bir sadakatle bağlı.

Anne tarafı deseniz o da aristokrat. Anne tarafından büyük dedesi 1700lü yıllarda Girit Valiliği yapmış İbrahim Paşa. İbrahim paşa geniş torun yelpazesine sahip ve bu kanaldan Orhan Pamuğun ilginç akrabaları var. Mesela Hürriyet Gazetesinde edebiyat yazıları yazan papyonlu Doğan Hızlan ve eski İş bankası genel müdürü Ferit Basmacı Orhan Pamukla uzaktan akraba. Karısı Aylin Pamuk bile aristokrat. Aylin hanımın anne tarafı Beyaz Rusyadan göç etmiş ve daha sonra Osmanlı hizmetine girmiş bir Rus soylusuna dayanmakta. Babası ise Osmanlı Adliye Nazırı Kazım Beyin oğlu. Kısacası sevgili dostlar bugün Türkiyedeki sisteme binlerce eleştiri yağdıran Orhan Pamuk bu eleştirileri yapacak en son kişidir çünkü Osmanlıdan beri bu ülkeyi yöneten aristokrasinin tam bir üyesi kendileri. Peki Orhan Pamukta oluşan bu sistem düşmanlığı nereden kaynaklanıyor ve acaba yapay bir düşmanlık mı sorularına cevap arayalım.

Orhan Pamuğun hayatının ilk evrelerine baktığımız zaman koca bir başarısızlık olduğunu görüyoruz. 30 yaşına kadar iki okul değiştirmiş ve sırf askerliğini kısa dönem yapmak için Gazetecilik okumuş bir insan. İlk başlarda ressam olmak isterken sonra yazarlığa sarıyor. Yıllarca evinin odasına kapanarak ödüller alan ama kimsenin para vermek istemediği romanlar yazıyor. Tam artık buraya kadarmış aşamasına geldiği anda sihirli bir değnek değmiş gibi Orhan Pamuğun kitapları satmaya ve yurtdışında tanınmaya başlıyor. Peki bu sihirli değnek acaba nerede değmiş olabilir. Benim kanaatimce bu değneğin izini Amerikada sürmek lazımdır.

Amerikaya gitmeden önce Orhan Pamuk üzerinde derin etkileri olduğu anlaşılan birisinden bahsetmek lazım. Bu kişi Orhan Pamuğun erkek kardeşi Şevket Pamuk. Şevket Pamuk Orhan Pamuğun ilk dönemlerinin aksine oldukça başarılı bir insan. Amerikada Yale,Berkeley gibi sağlam üniversitelerde ekonomi okuduktan sonra Türkiyede bir çok üniversitede ders veren Şevket Pamuk Osmanlı ekonomisi üzerinde tanınmış bir uzman. Kendisi pek çok yabancı üniversitede Osmanlı ve Türkiye ekonomisi üzerine dersler vermiş. Bu üniversitelerden en ilginci İsrailde bulunan Negev Ben Gurion üniversitesi. İsmini İsrailin ilk başbakanı,İsrailin kurucularından ve hatta anarşik faaliyetleri yüzünden Osmanlı tarafından Filistinden kovulacak kadar fanatik siyonist olan David Ben Guriondan almıştır. Üniversitenin derslerini MOSSADında ilgiyle takip edip raporlar hazırlattığı bir Ortadoğu Çalışmaları bölümü bulunmakta. İşte sayın Şevket Pamuk böylesine kaliteli bir bölümde ders verebilecek kadar yetenekli bir ekonomi uzmanımız. Ben Gurion üniversitesinin başında 14 sene Dünya Bankasında çalışmış ve daha sonra bu başarılarından ötürü Rotary ve Lions klüplerinin 2000 yılının adamı olarak seçtikleri Prof.Avishay Braverman bulunmakta. Böylesine başarılı bir ekonomistin yönettiği üniversitede ekonomi dersi vermenin önemini anlamışsınızdır. İşte Orhan Pamuğun kardeşi Şevket Pamuk bu kadar değerli bir hocamız.

Evet biz Orhan Pamuğun Amerika yolculuğuna dönelim gene. 1985-1988 arasında tam üç sene Amerikada kaldı Orhan Pamuk. Bu dönemde Amerikada harıl harıl kitap yazmanın dışında çok önemli bir kursuda başarıyla bitirdi.Bu kurs Iowa üniversitesi bünyesinde verilen International Writing Program (IWP) isimli çok ilginç bir kurs. Kursun amacı dünyanın değişik bölgelerinden gelen ve kendilerinde potansiyel görülen yazarların Amerikan hayatını tanımaları ve kitaplarını yazabilecek güzel bir ortama kavuşmaları. Bu iyiliksever programın bünyesinde her sene 20 kadar yazar ağırlanıyor. İşte Orhan Pamuğun bu kurstan sonra hayatı değişti. Yani onun deyimiyle Bir kursa gitti hayatı değişti.Bu arada kurstan 2004 senesinde mezun olan bir başka Türkün ismi de Mahir Öztaş aklınızda bulunsun çünkü geleceği parlak. İnsan düşünmeden edemiyor bu üniversite bu kadar insanı çağırıp onları aylarca yedirip içirecek ve ağırlayacak parayı nereden buluyor diye. Cevabı basit. Bu yazar eğitim kursu programının baş sponsoru Amerikan Dışişleri Bakanlığı.

Orhan Pamuğun şansı Amerikada bundan sonra oldukça açılıyor. Baktığımız zaman Orhan Pamuğun Amerikada basılan kitaplarının tamamına yakını aynı yayınevinden çıkmış. Bu yayınevi Random House. Yayınevinin sahipleriyse dünyaca ünlü Alman Bertelsmann yayıncılık. Bertelsmanın kurucusu ve şu anda emekli hayatı süren dünyanın en zenginlerinden Reinhard Mohnda sihirli değnek örneklerinden. Bay Mohn İkinci Dünya Savaşında general Rommelin Afrikakorps birliğinde asteğmen olarak savaşıyor. Burada Amerikalılara esir düşerek Kansasda bir esir kampına tıkılıyor. O zamana kadar kitaplara ilgi duymayan Mohn biranda kitap sever oluveriyor. Savaştan sonra komünizm tehdidi altındaki ülkesine dönen Mohn aniden bir yayınevi açarak ilahi kitapları ve dini kitaplar basmaya başlıyor. İşte Bertelsmanın kuruluşu böylesine mütevazi. 1991 senesinde emekli olduğu zaman Bertelsmann dünyanın en büyük yayıncılarından ve kendiside karun kadar zengin. Bu Amerikalılar asteğmen Mohna esir kampında ne yedirdilerse adam başarının sırrını buluveriyor bir anda. Bertelsmanın bir diğer ilginç özelliği Doğan Holdingle 2001 senesinde Müzik piyasasına yönelik bir ortaklığa gitmeleri. Bu ortaklığın tüm görüşmeleri bizzat Aydın Doğanın kızı Hanzade tarafından yapıldı. Buna göre şu an Türkiyede yayınlanan pek çok yabancı müzik albümü hep bu ortaklığın sayesinde Türkiyeye ulaşıyor. İşte bu büyük grup Orhan Pamuğu çok sevmiş olacak ki tüm kitaplarını satsa da satmasa da ısrarla onlar basıyorlar.

Orhan Pamuğun en büyük başarılarından biride dünyaca ünlü IMPAC Dublin ödülünü almış olması. Bu ödül öylesine basit bir plaket değil tabii ki çünkü ödül jürisi Benim adım Kırmızı kitabını öylesine beğenmiş ki birde hediyesi olarak 115 bin dolar vermişler. Peki bir Türk yazarına kendisiyle aynı mesleği yapan çoğu meslektaşının hayatları boyunca bir arada göremeyeceği meblağı veren kurumun arkasındaki güç kim. Bu şirket ödüle ismini veren IMPAC şirketi.

IMPAC tüm dünyada yaygın yönetim danışmanlığı hizmetleri veren bir Amerikan şirketi. Yönetim danışmanlığı adı altında güzel istihbarat hizmetleri verdiği de bilinir. Şirketin başındaki Dr James Irwin İrlandayı ve kitapları çok sevdiği için böylesine güzel bir ödül ortaya çıkarmış ve her sene başarılı bir yazara bu ödül veriliyor. Edebiyatsever dostumuz bay Irwin çok da aktif birisi. Kendisi Amerikanın önde gelen Cumhuriyetçilerinden ve Amerikan ordusuyla arası harika. O kadar harika ki Amerikan Askeri akademisi West Pointden üstün hizmet ödülü almış.

Orhan Pamuğa verilen ödülün sponsoru bay James Irwin International Democratic Union derneğinin de baş üyesi ve muhasebecisi. Bu dernek dünya çapındaki merkez sağ partileri bir araya getirmek için kurulmuş. Kurucuları arasında Ronald Reagan,Margaret Thatcher,Baba George Bush, Helmut Kohl ve Jack Chirac gibi önemli isimlerde bulunmakta. Derneğin Türkiye den de iki üyesi var. Bunlar Anavatan Partisi ve Doğru Yol Partisi. Derneğin şu anki başkanı Avustralyanın Amerikan yanlısı başbakanı John Howard.

James Irwin bunun dışında Washintonda bulunan Center for Democracy derneğinin de üyesi. Tüm dünyaya Amerikan demokrasisi getirme amacındaki bu derneğin en ilginç siması artık hepimizin tanıdığı Henry Kissinger. Kissinger dendi mi o demokrasinin nasıl geleceğini hepiniz tahmin edersiniz herhalde.

Orhan Pamuğun otuz yaşlarına kadar odasından çıkmayan biri olarak çok büyük aşamalar kaydettiği büyük bir gerçek. Şu anda kazandığı ünün ve paranın keyfini çıkarmakla meşgul. Taksim meydanına yakın ve muhteşem boğaz manzaralı teras katında yeni eserleriyle uğraşıyor. Duvarlarında Japon edebiyatına kadar tasnif edilmiş yüzlerce kitap bulunan lüks dairesini sadece çalışma amaçlı kullanıyor ve bazen de yakın dostlarıyla yemek yiyor. Bu eve sık sık gelen yakın dostlardan biride Yahudi asıllı Amerikan gazetecisi Jeri Liberdi. Bu şahsiyeti hafızası güçlü okurlar hatırlayacaklardır. Kurucusu olduğu insan hakları izleme komitesini temsilen Türkiyedeki insan hakları ihlallerini konu alan bir rapor yazmıştı. Sonra bu rapor kitap haline de dönüştürüldü. Bu raporda Türk ordusunun Kürtlere katliam yaptığını iddia edilmiş ve Türk ordusuna açıkça serseriler diye hitapta bulunulmuştu Bu kitabın çevirisini yapan Ertuğrul Kürkçü ve Ayşe Nur Zarakoğlu hakkında dava açılınca Jeri Liber onlara destek vermek için hemen Türkiyeye gelerek mahkemelere katılmıştı. Herhalde Sayın Orhan Pamuğun fikirlerinin oluşmasında Jeri Liberle özel teras katında yaptığı yemekli sohbetlerin büyük etkisi olmuştur.

Bu arada yazmayı unutmuşum özellikle gene yazayım

Vallahi ben diyorum ki açık ve net Ermeni soy kırımı olmamıştır. Fransız milletvekilleride oldukça aptaldır

Bahattin kardeşimize bir kaynak buldum mesela

YILMAZ ÖZDİL
Nobel...

Sabah...
Türkiye'nin en büyük iki gazetesinden biri...
Örneğin, Sabah'ın fikriyatını temsil eden Başyazarı...
Fransız haber ajansı AFP'ye demeç verse ve dese ki...
"Fransa'nın aldığı bu kararı destekliyorum... Soykırım yaptığımızı yüzümüze vurmanız, iyi oldu..."
Ne olur?
Fransız Basını'na şırrak diye manşet olur.

***

Kahraman ilan edilir...
Ama Fransa'da.

***

Örneğin, Salman Rüşdi...
Elinizi vicdanınıza koyun... Bir Allah'ın kulu tanıyor muydu?
Tanımıyordu.
Ne yaptı?
İslam'a küfür etti.
Aniden meşhur oluverdi.
Oluverdi ama...
"Böcek gibi" saklanıyor...

***

O artık, meşhur bir böcek...

***

Bu nedenle, Türkiye'ye Nobel Edebiyat Ödülü verildi diye havayi fişek patlatırken, biraz düşünmemiz lazım.

***

Evet, Nobel Edebiyat Ödülü alanların şöyle bir ortak özelliği var...
"Devlet"in rejimiyle sorunlu olmak.
Doğru.
Ama ait olduğu "millet"le sorunlu olup, Nobel alan yok!

***

İsterseniz bir bakalım...
Octavio Paz...
1990'da aldı. Meksikalı. Babası Zapata'yı destekleyen bir avukattı. Yerli kültürü ile Batı kültürü arasında bocalayan Meksika halkını anlattı kitaplarında... Halkını savundu yani... Meksikalıların en sevdiği yazar.

***

Dario Fo.
1997'de aldı. İtalyan. Hayatı boyunca, halkın parasını cebine atan alçaklara karşı mücadele etti... Yani, kimin yanında yer aldı? Halkının... Onun için bayılıyor ona İtalyanlar.

***

Gao Xingjian.
2000'de aldı. Çinli. Komünist rejimi yerden yere vurdu. Ama özellikle "Alarm İşareti" isimli tiyatro oyunu, kapalı gişe oynuyordu... Çin halkı, onun tiyatrosunu izleyebilmek için kapıları kırıyordu... Devlete karşıydı. Kimin yanındaydı? Halkının...

***

Patrick White.
1973'te aldı. Avustralyalı. Sağlam karakterli olarak bilinen insanların, aslında çevreyi kandırmak için maske takmış olabileceğini, pekçoğunun şerefsiz olduğunu yazdı hep... Şerefsizlere karşı kimi uyardı yani? Halkını...

***

John Steinbeck.
1962'de aldı. Amerikalı. Irgatlık yaptı. İşçilik yaptı. Irgatları yazdı. İşçileri yazdı. Kimin kahramanı oldu? Halkının...

***

İyi tartışmamız lazım.
Orhan Pamuk...
Evet, rejime karşı...
Peki halkı onu seviyor mu?

***

Bir de deniyor ki...
"Nobel Edebiyat Ödülü'nde asla siyasi karar verilmez... Edebi değere verilir..."
Yapma yav?
1953'te kime verildi?
Winston Churchill'e...
Bildiğin siyasetçi.
Peki neden verildi?
"İnsani değerleri savunan konuşmaları" nedeniyle...
İyi de... Ne demişti bu Churchill denen arkadaş, Birinci Dünya Savaşı sonrasında İngiltere'nin Irak'ı işgali sırasında?
"Uygarlaşmamış kabilelere karşı zehirli gaz kullanılmasını şiddetle destekliyorum..."
Bu mudur insani değerleri savunan konuşma?

***

Saddam'a da verseydiniz o zaman... Ya da Bush'a.

***

Ve bir savunma daha...
Deniyor ki...
"Bu ödül, hayatını doğrulara adayan insanlara verilir. Nobel alanların hayatı, onurlu bir geçmişe sahiptir."
1999'da kime verildi?
Günter Grass'a...
Hayatı boyunca, Nazi karşıtlığının sembolü olmuştu çünkü.
Hayatını Nazi karşıtlığına adamıştı.
Ödülü de bunun için aldı.
Onurlu bir geçmişe sahipti.
Nobel'i veren İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi bu konuda "asla" hata yapmazdı.

***

Ne çıktı Günter Grass?
Nazi çıktı, Nazi.

***

Hem de kendisi itiraf etti.
71 yaşında Nobel'i aldı.
78 yaşında itiraf etti.

***

Bu nedenle, Türkiye'ye Nobel Edebiyat Ödülü verildi diye havai fişek patlatırken, biraz düşünmemiz lazım.
Çünkü düşünmek için illa millete küfür etmek gerekmiyor.
Millet adına da düşünmek mümkün. En azından şimdilik...

Yayın Tarihi: 14-10-2006 SABAH

Fırat abime teşekkürler... Gerçekten önemli bir yazı yararlanacağım. Arkadaşlar, çok yönlü bir tartışma başlatacağım; kültür-sanat alanında, tam donanımlı olmam gerekiyor. Daha fazlasını istiyorum. Katkınız, gerçeğin NU resmini daha net gösterecektir. Nobel koşullarını hala bulamadım

Sayın Yıldız ;
Fazla aramayınız hala bulamadıysanız imkansız vaka haline gelmiş demektir...
Çok sıradan bir ansiklopedi ye bakınız nobel başlığına orada bulursunuz. İlk başta beş dalda sonra... diye giden bilgiler dizinini.... Lütfen kolay lokmacılığa kaçmayınız araştırınız... Benim yaptığım gibi...
Amma ille kolay yazı diyorsanız yazacağım Fransa ya resimli açık mektup u bekleyiniz...

Sayın Commodere yaşlılığıma ve tembelliğime verin. Ansiklopedilere de bakacağım. Açık mektubunuzu merakla bekliyorum. Selam ve saygılar...

Aslında burada Enteresan olan bir boyutu atlıyoruz. Oda şu Pamukçuk ne demişti...
' o yıllarda 1 milyon ermeni ile 30 bin Kürt öldürüldü...'
Pamukçuk kelle kelle saymış ve rakam vermiş hepsine eyvallah... Eyvallahta e be Pamukçuk oyıllarda bir tane bile Türk öldürülmedi mi ? Diye soran yok... Bence asıl bam teli burası artık söyleyeyim dedim...
Ben Pamukçuğa hiç kızmadım kızma noktam burasıydı Bir insan bu kadar mı milletine karşı kompleks içinde olur ? Bu kadar mı sözlerini düşüncelerini sansürler ? Bu kadar mı kazık atmaya uğraşır ?
Ama gelin görün ki gene kızamıyorum. Onun bin beteri şu anda Başbakan diye oturuyor ve bin beterleri Meclisi işgal etmiş durumda... Bu şirinlik yalakalık yapıp cebini doldurup ailenin şımarık çocuğunu oynuyor.. Bir bakıma para kazandığı gibi ülkeye döviz sağlıyor. Anlaşılmaz kitapları dışarıya satılıp duruyor baksanıza Amazon da bile ödül aldıktan sonra ilk yüze iki kitabı girdi... Belki de Türkçesinden dolayı anlayamadık bu Pamukçuğu Amazon dan istedim İngilizcesi gelecek belki o zaman anlaşılır oluyordur... Gerçi Amazon dakilerde şaşırmıştır Türk Yazarın kitaplarını biz Türkiyeden alıp satıyoruz adam da bizden Türkiye ye alıyor diye ama olsun ne gam ... Yeterki ben anlayayım Pamukçuğu....
Mektup yazacaktım ya az kaldı Bizim TBMM sini bekliyordum. Hani geçen salı müthiş toplantı yapacaklardı ya özel gündemle Fransa nın kabulune ilişkin. Adamlar kendilerini hiç ilgilendirmeyen uyduruk saçma sapan bir konuyu oylamak için ve hatta tarihte tek olan bir oylama için 125 kişi toplanabildiler. Bunların 106 sı Aptallıklarına teslim olup 'he' dedi, 19 kişi ya vicdanının sesini dinledi ya bu tarih işi meclisle ne ilgisi var dedi ya bana ne dedi yada gerçekten yok böyle birşey dedi ve 'hayır' dedi.... Bizde 500 kişinin üstündeki bir parlementonun iradesini 106 şapşal yansıtamaz dedik. ( Özellikle başbakanımız... ) Sonra LAMSIZ CİMSİZ bizi DİREK ilgilendiren bir konuda vede ÖZEL GÜNDEMLE TBMM sini topladık Kaç kişi vardı ? 105 kişi yazıyla YÜZBEŞ.. Gerisi neredeydi? Bir kısmı balyoz operasyonunun detayını inceliyordu bir kısmı farekında değildi bir kısmıda çokoprens almaya gitmişti... EEE ne oldu şimdi ? Fransa parlementosundan daha az katılım ve çok daha şapşalca konuşmalar... Kulisteki en ciddi konuşma ' Bu araba zırhlıydı balyoz nasıl camı kırdı ?'' oldu hatta bir vekil dayanamamış kutsal balyozu 500 YTL si verip almış... Balyoz ziyaretçi akınına uğruyormuş... Mercedes firmasının şaşkınlığına şimdi Tüm dünya katıldı Bin yıllı aşkın Hindistan ın Kutsal İneklerine rakip günümüzde Türkiye den çıktı KUTSAL BALYOZ... Bu konuya da girmişken aklıma takılan bir soruyu sorayım belki bir bilen vardır yanıtını. Şimdi Balyozu korumalar yandaki inşaattan araklayıp gelmişler pata küte 8 dakika da camı kırmışlar ( Mercedes 20 dakikadan aşağı kırılamayacağını iddia ediyor ve onca senelik tarihinde bir ilk olduğunu duyuruyor o ayrı...) Şimdi korumalar balyoz konusunda acemi ( Diğer konularda da acemiler de bir tek milleti itip kakmada profesyoneller ) o balyozun ucunda o balyozu kullanan adam yok muydu ki? Yani işinin ehli ''vurdu mu oturtan'' bir işçi amele yok muymuş inşaatta kesin iki dakikada kırardı .... Neyse bu konu uzar gider konumuz bu değildi ...
Şimdi ilgisiz ülke 125 katılımla gerçekten çok ilgisiz bir kanunu kabul etti; ÇOK ilgili ülke 105 katılım ile bu ilgisiz ülkeyi kınadı ... Hangisi daha ciddi ve ilgili gibi duruyor ????
Normal şartlarda bir başbakan onurlu bir başbakan bizim medyada da çıkan haberlerin yalanlanmasından sonra istifa eder bir daha gelmemek üzere giderdi. japon olsa harakiri yapardı. Bizimkinin ülke ülke dolaşmaktan kendi ülkesinde palavra atmaktan kan şekeri düştü 20 bin euro luk cam kırıldı gitti... ( Bunun parasının ödenmeside ayrı bir forum konusudur) Nedir bu olay ... AA sı başbakana göre dedi ki :
'Fransa Cumhurbaşkanı Jaques Chirac'ın, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ı telefonla arayarak, ''Ermeni soykırımını inkar edenlerin cezalandırılmasına'' ilişkin yasa teklifinin Fransa Ulusal Meclisinde kabul edilmesinden dolayı ''çok üzgün olduğunu'' ifade ettiği bildirildi.
Edinilen bilgiye göre Chirac, Başbakan Erdoğan'ı telefonla aradı. Bu konunun Fransa'da yaklaşan genel seçimlerle ilgili bir gelişme olduğunu belirttiği kaydedilen Chirac'ın, teklifin yasalaşmaması için elinden geleni yapacağını bildirdiği kaydedildi.

''İLİŞKİLER SİYASETE KURBAN EDİLMEMELİ''

Başbakan Erdoğan'ın da görüşmede, hükümetteki ve Türk komuoyundaki infaiali Fransa Cumhurbaşkanı'na bir kez daha ileterek, ''İkili ilişkilerimizi asla siyasete kurban etmemeliyiz'' dediği öğrenildi.
Fransa Cumhurbaşkanı Chirac'ın Ermenistan'a yaptığı ziyaret sırasında Ermeni soykırımı iddaları ile ilgili söylediklerinin de Türk kamuoyunda tepkiyle karşılandığını belirten Başbakan Erdoğan'ın, Chriac'ın özellikle Türkiye'nin AB üyeliğiyle asılsız iddialar arasında bağlantı kuran sözlerini eleştirdiği ifade edilerek, ''Bu yaklaşımınızı benimsememiz mümkün değildir'' dediği kaydedildi.
Jaques Chirac'ın Fransız parlamentosundaki gelişmenin Türkiye'nin Avrupa Birliği ile olan müzakareleri açısından hiçbir şeyi etkilemeyeceğini söylediği belirtildi.
Erdoğan'ın görüşmede Chirac'a Türkiye'de genel seçimlerin yaklaştığını hatırlatarak, ''İkili ilişkilerimizi asla siyasete kurban etmemeliyiz'' dediği öğrenildi.
Fransa'daki yasa teklifinin Fransa anayasasındaki ifade özgürlüğü ilkelerine de aykırı olduğunu belirten Başbakan Erdoğan'ın, bu girişimin Türk halkına mantıklı ve makul gerekçelerle izahının mümkün olmadığını dile getirdiği ayrıca, ''Bu bizim Ermenistan'la aramızdaki sorun. Tarihçilerin yapması gereken araştırmaların siyaset konusu yapılması bizi ayrıca üzmüştür'' dediği ifade edildi.''''
Denmiş... Bunu büyük gazetelerimiz manşete taşıdılar... Ertesi gün yalanlama geldi Le monde gazetesi baş sayfasından ''böyle bir görüşme olmadığını' yazdığı gibi Chirac ın Ermenistan da ki sözlerinin arkasında durduğu belirtildi... Bu bizim basında nedense ilgi görmedi.. Nede olsa Hamasi duygularımız okşanmıştı... Zaten bu gidişle bu hükümet sayesinde okşana okşana..... olacaktık ama o ayrı bir hikayedir buraya yazarsam bu ileti bitmez... Bitmesi için ne yapmalı burada kesmeli...

http://galeri.milliyet.com.tr/2006/1...ni__117/29.jpg
BU KONUDA Kİ EN GÜZEL PROTESTO..

Bahattin abi şimdi gördüm iletini kusura bakma,
http://nobelprize.org/nomination/
buradan gerekli bilgiyi bulabilirsiniz.
Ayrıca nobelprizes.org, nobelprize.org adreslerinde oldukça fazla bilgi mevcut.

Nomination for the Nobel Prizes

Each year the respective Nobel Committees send individual invitations to thousands of members of academies, university professors, scientists from numerous countries, previous Nobel Laureates, members of parliamentary assemblies and others, asking them to submit candidates for the Nobel Prizes for the coming year. These nominators are chosen in such a way that as many countries and universities as possible are represented over time.

Daha sonra http://nobelprize.org/nomination/literature/ linkine girerek edebiyat alanında aday gösteren kurum ve kuruluşları görebilirsiniz.

Qualified Nominators #8211; Nobel Prize in Literature
The right to submit proposals for the Nobel Prize in Literature, based on the principle of competence and universality, shall by statute be enjoyed by:

1. Members of the Swedish Academy and of other academies, institutions and societies which are similar to it in construction and purpose;
2. Professors of literature and of linguistics at universities and university colleges;
3. Previous Nobel Prize Laureates in Literature;
4. Presidents of those societies of authors that are representative of the literary production in their respective countries.

Sevgili Emrah; İlginize çok teşekkür ederim. Ben Türkçeyi bile zor konuşurken, yabancı dili nasıl anlayacağım... Türkçe sitelerden bildikleriniz varsa iyi olurdu... Şimdiden sağol...

Bir cümlede 4 hata , nobelli yazarımız!

Adana Seyhan'da düzenlenen bir konferansta konuşma yapan Prof. Dr. İlber
Ortaylı, Nobel ödüllü Orhan Pamuk için ilginç bir saptamada
bulundu. Ortaylı, bir dinleyicinin Pamuk'la ilgili sorusu üzerine
şunları söyledi. "Kaleme aldığı bir eserde şöyle bir ifade geçiyor. 'İmam
ikindi namazı saatinde caminin balkonuna çıkarak ikindi ezanını okudu.' Bu
toplumun gerçeklerini, inançlarını bilen her insan bilir ki, bir kere
namazın saati olmaz, vakti olur. Saat ayrı, vakit ayrı bir kavramdır.
Camilerde balkon yoktur, minarenin şerefesi vardır. Ezanı da imam okumaz,
müezzin okur, o da şerefeye çıkmaz, içeriden okur. Bu örnekle de sabittir
ki kişiler kendi içinden çıktıkları
toplumu bilmeden bir şeyler yapmaya çalıştıklarında doğru şeyler
yapmazlar, yapamazlar."

Osmanlı tarihini yakından tanıyıp bilen bir şahsın ki kendisi bir çok tarihçinin hocasıdır pamukçukla ilgili bu tespiti çok güzel ve bu tespiti gerçekten dikakte şayandır ki kendi toplumunu dahi iyi bilemeyen bir şahsın türkler bir milyon ermeniyi öldürdü demeside yaptığı yanlış kadar büyüktür hoczamız gerçekten iyi bir yönden yakalamış.
ATATÜRKÜN'ÜN DEDİĞİ GİBİ ''TARİHİNİ BİLMEYEN BİR MİLLETİN COĞRAFYALARINI BAŞKALARI ÇİZER' Pamukçuk ne yapacak ki ....

Bahattin kardeşimizin ilgisine....

Nobel'in parası hâlâ silah satışlarından!

İsveç, en fazla silahı Amerika ve İngiltere'ye satıyor! Kendisi gölgede kalıyor, üretime devam ediyor! Halkın çoğunluğunun doğal desteği arkasında! Çünkü İsveç halkı her satılan silahla biraz daha zenginleşiyor... Ortadoğu'yu yakan silahlar, onlara medeniyet ve refah olarak geri dönüyor.

Nobel komitesi, her yıl sırf edebiyat dalında bir buçuk milyon euro ödül dağıtıyor. Diğer 4 dalın ödülü de bundan aşağı kalmıyor! Peki, bu para nasıl sağlanıyor? Vakıf gelirlerinden bir kısmı, Amerika'nın dev silah şirketleri Lockheed Martin ve Honeywell International adlı şirketlerin hisselerine yatırılıyor.

Nobel ödülünün ipliğini pazara çıkardığı için, Sabah ombudsmanı Yavuz Baydar ve Milliyet gazetesi tarafından adeta linç edilmek istenen, TRT'nin yüz akı isimlerden biri olan Banu Avar'ın son programının çözümünü Yeniçağ okurlarının bilgisine sunuyoruz. Bilindiği gibi, 301 kaldırılsın diyen Sabah'ın ombudsmanı Yavuz Baydar, Banu Avar'ı hem kendi kurumuna hem yargıya ihbar etmiş ve TCK 216 dan yargılanmasını istemişti. Sabah ve Milliyet gazeteleri ile NTVMSNBC ve Habertürk adlı internet siteleri de Baydar'ın başlattığı linç kampanyasına destek verdiler. Banu Avar, "Sınırlar Arasında" programında Nobel ödüllerini veren ülke olan İsveç'teki Nobel Vakfının Amerikan Silah Şirketlerinin hisse senetlerine yatırım yaparak para kazandığını ve ödülleri bu parayla ödediğini ortaya çıkarmıştı.

Program, "İsveç'in Nobel'i"
yazısıyla başladı ve şöyle denildi:
"Amaca ulaşmak için her yol mübahtır. Bu, batılı bir atasözüdür. Doğulu atasözleri seçilen yolun çok daha önemli olduğundan sözederler. Batı dünyası, hedefe ulaşmak için barış ödülü de verir, silah da satar. Küresel seçkinler çıkarları doğrultusunda her yolu denerler. Her ülkede kendilerine yakın insanları örgütler, küçük gruplar oluşturarak kaleyi içten fethetmeyi hedeflerler... Kendilerine yakın olanları ödüllendirir, şöhrete garkederler ki başkaları da aynı yolu izlesin!
Batı dünyası, Türkiye'deki aydınlara ödül verme yarışında. Orhan Pamuk Nobel edebiyat ödülünü aldı. Ardından Leyla Zana Norveç'te barış ödülü sahibi oldu. Elif Şafak da İsveç'te bir ödüle layık görüldü. Dünyada barış, edebiyat ve bilim ödülleri modasını başlatan Alfred Nobel'dir. Nobel, petrol ve silahla servet edinmiştir. Suçluluk duygusundan, ölüm makinalarıyla kazandığı paranın ödüllerde kullanılmasını vasiyet etmiştir...

Gelin İsveç'e gidelim, ödüllerin ve silahların izini sürelim:
Şaşaalı ödül törenleri, batı dünyasının en saygın isimleriyle dolu salonlarda yapılan gözkamaştırıcı toplantılar. Ekranlarda genellikle Washington, Paris, Brüksel çemberinde görünen büyük isimlerin yüzlerinde uçuşan medeni bir mutluluk. Dünya üçüncü bin yılda kana boyanırken verilen barış ödülleri! Dünya 3. binde kültürel olarak işgal edilirken verilen edebiyat ödülleri!

İSVEÇ'TEYİZ!
İsveçdeyiz. Bir asırdır Nobel ödüllerini verme onurunu Norveç'le paylaşan ülkedeyiz.

Barış ödülünü, silah sanayiinin üstünde oturan Norveç, Edebiyat ödülünü de yine dünyaya silah ve demokrasi ihracıyla uğraşan İsveç veriyor. Her iki ülke de bu konularda Amerika'yı yakından takip ediyor. Aslında Nobel ödülü durumu mükemmel özetliyor. Bu ödüller adını Alfred Nobel'den alıyor. Peki, kimdir Alfred Nobel? Dinamiti dünyaya hediye eden adam! Bir silah sanayicisi bir petrol devi. Edebiyat ise hobisi. Alfred Nobel, bir asır önce küresel sermaye kozlarını paylaşırken ortaya çıkan önemli isimlerden biri. Patlayıcılara olan düşkünlüğünü babasından almıştı. Babasının Sen Petersburg'ta mayın fabrikaları vardı. Küçük bir çocukken patlayıcılara olan merakı yüzünden kızkardeşinin bile ölümüne sebep olmuştu...

* * *

Stockholm'de Horace Engdahl, bana Nobel törenlerinin yapıldığı büyük salonu gösteriyor:

Horace Engdahl: 1998'de Nobel komitesine seçildim. Tarihçi ve eleştirmenim. Bir yıl sonra komite sözcülüğüne getirildim. Ve edebiyat ödülü alanları ben açıklıyorum.

Banu Avar: Alfred Nobel kimdir?
Horace Engdahl: Nobel bir sanayiciydi ve bildiğiniz gibi dinamiti icad etmişti. Tüm Avrupa'da ve hatta Rusya'da silah sanayiini o kurdu. Sadece silah da değil, petrol yatırımlarına da girdi ve paranın büyük bir kısmı dinamit işinden değil Bakû petrollerinden geldi...

* * *

Petrol ve silah! Nobel, iki stratejik alanda yükselmişti.
Alfred Nobel, Avrupa'nın her ülkesine, hatta Amerika ve Avustralya'ya silah satmıştı. Geçen yüzyıl başında 20 ülkede, 90 farklı yerde silah fabrikaları vardı. İsveç bu mirası bugün de sürdürüyor. Avrupa'nın en cevval silah yapımcılarından biri olarak biliniyor. Aynı zamanda adı "barış"la başlayan bir çok örgütlenmeye ev sahipliği yapıyor. Barış çalışmaları, barış enstitüleriyle adını dünyaya duyuruyor.

* * *

Alyson Bailes, SIPRI, yani Stockholm Uluslararası Barış Araştırmaları Enstitüsü Başkanı. İngiliz bir diplomat ama İsveç'te yaşıyor, barış araştırmaları yapıyor...

Banu Avar: SIPRI barış çalışmaları yapan bir enstitü. Burada ne gibi çalışmalar yapıyorsunuz?
Alyson Bailes: İlgilendiğimiz konuların başında savunma harcamaları, silahlanma bütçeleri geliyor. İkinci olarak silahsızlanma konusuyla ilgileniyoruz ve son olarak güvenlik çalışmaları yani çatışmalı bölgelerde arabuluculuk konuları ilgi alanımızda.
Banu Avar: Bunları silah satışıyla ünlenmiş bir ülkede nasıl yapabiliyorsunuz?
Alyson Bailes: Biz İsveç'in silah satışını da araştırıyoruz ve silah sanayi ve ticareti konusunda soru işaretlerini ortaya koyuyoruz. Ama İsveç'in silah satış yasası oldukça düzenli. Şirketlerin çatışmalı bölgelere silah satışı yasalarla yasaklanmış.

* * *

SIPRI'nin silah transferi konusunda uzman araştırma görevlisi Simon Wezeman ise aynı fikirde değil:
Siemon Wezeman (SIPRI'de uzman araştırmacı) : Yasalarda satış yasağı getirilmemiş, tavsiye niteliğinde cümleler var. Satılmayacak demiyor satılmamalı diyor. Biliyoruz ki şirketler dünyada çatışmalı bölgelere satış yapıyor! Maalesef kâr, prensiplerin önüne çıkıyor...
Maddi çıkarlar tüm prensipleri ezip geçiyordu. İşte bu yüzden İsveç'in ünlü Bofors silah şirketi Asya'dan Afrika'ya tüm çatışma bölgelerine yıllardır silah satıyordu. 1991 yılındaki Körfez Savaşı'nda Amerika'nın kullandığı silahlar arasında Bofors'unkiler de vardı. Afganistan'ın işgalinde Bofors firması tarafından üretilen füzeler kullanılmıştı.Yasakları delenlere karşı, dünyada sulhun sağlanması için ne yapılabilirdi. Braşı enstitüsünün en tepesindeki isim Bailes, gariptir ama çözümü birleşik silah sanayiinde görüyor:
Banu Avar: Ne yapılabilir yasakları delen ülkelere karşı?
Alisson Bailes: Bu büyük bir problem. Her gün daha gelişmiş bir silah ortaya çıkıyor ve silah şirketlerinin maliyeti her geçen gün büyüyor. Bu maliyetin karşılanmasının tek yolu silahların dış pazarlara satılması! Biz şöyle bir çözüm üzerinde çalışıyoruz: Gelişmiş silahlar yapan ülkeler, maliyeti paylaşarak işbirliği içinde silah üretmelidir!
Bir barış enstitüsü, batılı ülkelerin birleşik bir silah sanayii kurmasından sözediyor! İsveç en fazla silahı Amerika ve İngiltere'ye satıyor! Kendisi gölgede kalıyor üretime devam ediyor! Halkın çoğunluğunun doğal desteği arkasında! Çünkü İsveç halkı her satılan silahla biraz daha zenginleşiyor... Ortadoğu'yu yakan silahlar onlara medeniyet ve refah olarak geri dönüyor. Bu işin silah boyutu! İsveç Amerika ile silah sanayiindeki işbirliğini kültür diplomasisi denilen alanda ve demokrasi çalışmalarıyla da yürütüyor. Amerika'nın demokrasi projesinde aktif yer alıyor.

* * *

Kültür diplomasisi; aslında soğuk savaş yıllarında ortaya çıkmış bir amerikan projesi. Amaç, özellikle Müslüman ülkelerin aydınlarını, kazanmak olarak belirlenmişti. Dışişleri Bakanlığı'nın hazırladığı bir raporda "Amerikan değerleri" nin yayılması için en etkili yöntemin "medeniyetler arası diyalog"la ilgili çalışmalar yapan yazar çizerin kazanılması olduğu belirtilmişti! Amerikan Başkanı George Bush 2004'de Türkiye ziyaretinde bakın ne diyordu: "Orhan Pamuk'un eserleri, tıpkı Türkiye gibi, kültürler arasında bir köprüdür. Pamuk'un da söylediği gibi, bu toprakların insanları, uygarlıkların, kültürlerin, Doğu ile Batı'nın çatışmasının esas olmadığını anlamıştır. Pamuk, "en önemli şey, başka uygarlıklardan insanların, tıpkı sizin gibi olduğunu anlamaktır" demiştir! "Böylece Pamuk, son yıllarda Başkan Bush'un en çok adını andığı Türk unvanını da kazanmıştı. İsveç Akademisi ise, "2006 Nobel Edebiyat Ödülünü Orhan Pamuk'a verirken şu açıklamayı yaptı: "Bu ödül bir kentin melankolik ruhunun izlerini süren, kültürlerin birbiriyle çatışması ve örülmesi için yeni simgeler bulan Orhan Pamuk'a verilmiştir!"
Horace Engdahl ise "önemli olan 'küresel edebiyat 'yaratmak" diyordu:
Engdahl: Küresel bir edebiyat fikri Alfred Nobel'in de fikriydi..
Banu avar: Alfred Nobel'in vasiyetinde ne vardı?
Engdahl: Vasiyette Nobel ödülü alacak kişilere ait kriterlerle ilgili bir şey söylenmiyordu. Bir iki cümle vardı. "İdeal olanı, doğru, en mükemmel eseri bize takdim eden yazarı ödüllendirmeliyiz!"diyordu. Maalesef "ideal olan"nedir belirtmiyordu. Bu sebeple, 100 yıldır tartışmalar sürüyor...
Alfred Nobel, San Remo'da 1896'da öldüğünde, serveti 1 milyar krondu! Miras üçe bölünecekti. Sevgilisi Sofie Hess ve kuzenlerı arasında üçte ikisi paylaştırıldı. Kalan 33 milyon kron, her yıl insanlığa hizmette bulunanlara sunulacaktı. Bu ödüller fizik, kimya, tıp edebiyat ve barışa hizmet edenlere toplam beş dalda verilecekti. Nobel'in bu vasiyeti önceleri büyük tartışma yarattı. Ancak 1900 yılında İsveç hükümeti Nobel Vakfı'nı kurdu. Bu yıldan sonra da nobel ödülleri düzenli olarak verilmeye başlandı. Bir çok kişi Nobel'in bu ödülleri bir çeşit suçluluk duygusuyla vasiyet ettiğini söyledi.
- Öyle denir ama bence edebiyat ödülünden çok, barış ödülü bu duyguyla ilişkilendirilebilir. Patlayıcıların mucidi olarak böyle bir ruh haliyle bu ödülü düşünmüş olabilir...
Nobel komitesi her yıl sırf edebiyat dalında bir buçuk milyon euro ödül dağıtıyor diğer 4 dalın ödülü de bundan aşağı kalmıyor! Peki, bu para nasıl sağlanıyor?
Bilinen o ki Nobel'in mirası akıllıca kullanılıyor. Mesela vakıf gelirlerinden bir kısmı, Amerika'nın dev silah şirketleri Lockheed Martin ve Honeywell International adlı şirketlerin hisselerine yatırılıyor.
Banu Avar, barış enstitüsü'nden Wezeman'a silahlanma yarışına karşı ne yapılabileceğini soruyor:
Siemon Wezeman: (SIPRI uzmanı ) En korkunç silahlar artık kullanılmıyor. kullanımları yasak. Ama konvansiyonel silah satışı hâlâ çok fazla.
Banu Avar: Ama Irak'ta kimyasal silahlar Türkmenlere karşı kullanıldı, Filistin'de beyaz fosfor..
Siemon Wezeman: O zaman ambargolar ve yaptırımlar devreye girmeli!
Banu Avar: Yapmayın... Sizce süper güç Amerika'ya kim yaptırım uygulayacak?
Siemon Wezeman: Bu bir sistem ve anlaşmalar meselesi. Bence en büyük güç bile uluslar arası anlaşmalara karşı duyarlıdır. öte yandan eğer büyük bir güçseniz, bir çok yasayı ihlal edebilirsiniz!!!

Nobel Barış ödülleri kimlere verildi?
Büyük güçler her istediklerini yapar sonra o uluslar arası anlaşmalar denen tartışmaların üzerine çıkar işin içinden sıyrılır! Silahların üzerinde oturur, dünyaya barışı anlatırlar! Nobel barış ödülleri onlarca yıldır belli misyonların sahiplerine verildi. İşte değişik dönemlerden bazı ödül sahipleri:
1930'da ekümenik hareketin lideri, başpiskopos Lars Olof Nathan: Dine yaptığı katkılardan dolayı...
1953'te Amerikan Başkanı George Marshall: Ünlü Marshall planı ile...
1990'da Sovyetler Birliği son Devlet Başkanı Mihail Gorbaçov: Artık bir
sovyetler kalmadığı için...
2002'de Amerikan Başkanı Jimmy Carter: Demokrasi çalışmaları dolayısıyla,
ve 2001'de BM Genel Sekreteri Kofi Annan, dünya barışına önemli katkılarından dolayı Nobel Barış Ödülü aldılar!
Kimisi yardım yaptığı ülkeleri, IMF'ye bitmez tükenmez borçla bağladığı için, kimisi sosyalizmin dağılmasına yardımcı olduğu için, kimisi Amerikan çıkarları doğrultusunda doğulu ülkelere demokrasi ithal ettiği için ödül almıştı!

Sabah ve Milliyetteaynı ifadelerle yer verilen bir haberde, TRT1deki Sınırlar Arasında adlı programı hazırlayan ve sunan Banu Avar, basın tarihine geçecek bir pişkinlikle hem İsveç hem de Türkiyede hedef gösterildi. Avar'ı adeta lince tabi tutan ise Orhan Pamukun dostu, Sabah ombudsmanı Yavuz Baydar...

Pamuka Türkler 1 milyon Ermeni ve 30 bin Kürt öldürdü iftirasının gerekçelerini sormayan Baydar, Dışişleri Bakanlığını bu rezaleti incelemeye çağırıyo-rum. TCK 216ya kadar gider ucu diyerek Avarı jurnalliyor. Baydar, YENİÇAĞa yaptığı açıklamada, Avar için kullandığı, Abuk sabuk ipe sapa gelmez yalanlar... Sakandal... Rezalet... Utanç verici... ifadelerini de iyi niyetli uyarı olarak yorumladı.

Gazeteciye linç!
TRTnin yüz akı isimlerden biri olan Banu Avar, Nobel ödülünün ipliğini pazara çıkardığı için, Sabah ve Milliyet gazeteleri tarafından adeta linç edildi.

301 kaldırılsın diyen Sabahın ombudsmanı Yavuz Baydar, Banu Avarı hem kendi kurumuna hem yargıya ihbar etti ve 216dan yargılanmasını istedi!

Pazartesi gecesi, TRTnin yüz akı olan Banu Avarın Sınırlar Arasında programını seyrettim. Her zamanki gibi dört dörtlük bir programdı. Banu Avar, Nobel ödüllerini veren ülke olan İsveç e gitmiş, ödülü veren Nobel Vakfı nın Amerikan silah şirketlerinin hisse senetlerine yatırım yaparak para kazandığını ve ödülleri bu parayla ödediğini ortaya çıkarmıştı. Üstelik bu bilgiyi doğrudan vakfın yetkililerine teyit de ettirmişti. Bu çerçevede, ABDnin psikolojik operasyonlarında Nobel ödülünü de İsveç üzerinden kullandığını, parayı verenin düdüğü çaldığını da bütün ayrıntıları ile sergilemiş, Türkiyeyi soykırım ile suçlayan İsveçin yaptığı soykırımları ve yerli bir ahaliyi nasıl zorla kısırlaştırdıklarını da hatırlatmıştı.
Salı gecesi, İnternette gezinirken Sabah gazetesinin İnternet sitesinde bir başlık gördüm: TRTde Pamuk ve Nobel Skandalı
Haberin kaynağı belli değildi! Biraz sonra Milliyetin İnternet sitesinde de aynı haberi gördüm. Cümleler bile aynıydı. Bildiğim kadarı ile Sabah ve Milliyetin sahipleri, yazıişleri ve haber kadroları farklıydı! Yani Hürriyet ve Milliyet aynı haberi yayınlasa,aynı kişinin gazetesi, aynı haber havuzundan faydalanıyor diye bir açıklama getirilebilirdi. Fakat, Hürriyet ve Milliyet bunu yapmıyor.
Gariptir ki, Çarşamba sabahı, Sabah gazetesinde çıkan haber Milliyette yoktu! İnternetteki masa başı haber ise yayındaydı. Milliyet okurları da yorumlarında
Banu Avarı ayakta alkışladıklarını belirtiyordu!
Haberde, TRT 1de yayınlanan Pamuk, Nobel Ödülü ve İsveçle ilgili program siyasi skandala yol açtı. İsveçin bu program nedeniyle Türk Dışişlerine üzüntülerini bildireceği belirtildi deniliyordu!
Peki ama İsveç devletini bu programdan kim haberdar etmişti! Hem sonra siyasi skandala yol açtığı nereden belliydi! Henüz ortada hiçbir resmi diplomatik tutum yoktu! Bu masabaşı haber, bir Türk gazetecisini İsveç devletine jurnallemiş oluyordu!
Haberde madde madde şikayetlere yer verilmişti. Bu maddelere birer birer bakalım:

İddialar ve cevapları

Sınırlar Arasında programında gerekçeleri gösterilmeyen şu görüşler yer aldı.

* Nobel ve benzeri uluslararası ödüller ABD eski başkanlarından Ronald Reaganın kurguladığı gizli bir planlamayla ve ABDnin küresel kültür emperyalizmine hizmet amacıyla verilmekte, ödül alanlar bu amaçlarla kendi ülke ve bölgelerinde kullanılmaktadır.
-Yalan mı? ABD Kongresinde, bütçeye Türkiye gibi ülkelerdeki gazeteciler için yüz milyonlarca dolar konulmuyor mu? Eski Genelkurmay Başkanı Hilmi Özkök, yazarımız Arslan Buluta ABD bazı yazarları maaşa bağlıyor. Bazen de nokta hedefler tespit ederek ona göre psikolojik operasyonlar yapıyor dememiş miydi? Sorosun Açık Toplum Enstitüsü, Türkiyede milyonlarca doları kime dağıttı? Yazarlara ve akademisyenlere değil mi? Amerikan Büyükelçilğinde Osmanlıcılık dersi verilen Türkiye vatandaşı gazeteciler, uzaydan mı geldi?

* Bu ödüller etrafında yüksek miktarda paralar dönmektedir.
-Yalan mı? Nobel Ödülü, yeterince yüksek değil mi?

* İsveçte Sami azınlık her türlü haklarından mahrumdur.
-Yalan mı? Bunu bütün dünya biliyor! Dünya ırkçı diye sadece Hitleri konuşuyor! Oysa Hitleri gölgede bırakacak kısırlaştırma operasyonları 1980e kadar İsveçte bu halklara uygulandı! İsveçte alkolizm ve delilik çok ciddi sosyal sorunlardır. Kadınlara şiddet bu ülkenin büyük sorunlarından biri değil midir?

* İsveçte basın özgürlüğü yoktur.
-Yalan mı? Ülkedeki bütün gazetelerde devletin payı vardır.

* Irkçılık had safhadadır.
-Yalan mı? Irkçılığın teorisini İsveç kurmuş, pratiğini de İsveç uygulamıştır. Hitler, İsveç'in teorilerini ve pratiğini kullanmıştır!

* Ödülü reddeden yazar Jean Paul Sartre Cezayir asıllıdır.
-Sartre, ödülü reddettiği zaman Nobel ödülü, önyargılı, politik ve seçmeci bir anlayışla veriliyor demedi mi? Sartreın Cezayir asıllı olup olmadığını bilmiyorduk! Avar bu veriyi kullandığına göre, mutlaka bir dayanağı vardır.

* Pamuk, kendi milli kimliğini reddettiği için bu ödülü almıştır.
-Bunu, Banu Avara söyleyen İsveçteki Türklerdir! Kendi milli kimliğini soykırımcı olarak gösteren bir kişinin o kimlikle ödül almaya ne hakkı vardır?

Avar: Orhan Pamuk sadece bir ayrıntıdır
TRTde yayınlanan Sınırlar Arasında programının hazırlayıcısı ve sunucusu gazeteci Banu Avar, gazetemize şu açıklamayı yaptı: Benim ilgi alanımda Türkiyeyi eleştirenler ve seven ülkeler var. Ben bunların arkalarındaki amaçlarla ilgileniyorum. Bu çerçevede verilen ödüllere, övgülere bakıyorum. Orhan Pamuk da, bu bakımdan sadece bir ayrıntıdır. O kadar. Türkiyeye kriter dayatan Avrupa ülkelerindeki uygulamaya ışık tutuyorum. Kendi ülkelerindeki durumu yerinde inceleyip, bize kriter dayatanların içinde bulunduğu gerçeği Türk halkına gösteriyorum. İsveçle ilgili yaptığımız program da bu kapsamda hazırlanmıştır.

Yavuz Baydar:
Ben kimseyi ihbar etmiyorum. O açıklama dikkatli okunursa, böyle bir yayının mevcut TCK maddelerine göre nasıl sakıncalar taşıdığının anlatıldığı anlaşılır. Ben Türkiyede kimsenin ifade özgürlüğünü kullandı diye hapse girmesini istemem. 216 halkı kin ve galeyana teşviki düzenler. ABD Yüksek Mahkemesi ve Almanya kanunlarına dayanılarak TCKya alınmıştır. TCK Madde 216, açık ve yakın tehlike anlamında iyi ifade edildiğinde varlığı kabul edilebilir bir maddedir; ama içinde muğlaklık sorunları olduğunu da biliyorum. 216 henüz gündeme gelmedi ama gelebilir. Şimdi bu yüzden niye durduk yerde sorun çıksın? Öte yandan, ifade özgürlüğü bağlamında eleştiri ile somut hedeflere yönelik kışkırtma arasındaki çizgi de iyi bilinmelidir. Ayrıca her iyi niyetli uyarıya ihbar ediyorsun demek de Türkiyede ihbar konusunda hakim zihniyetin çarpıklığını göstermektedir. Ben her zaman ifade özgürlüğünün yanında oldum; basında yalanların ve çarpıtmanın karşısında olduğum kadar. Dışarda Türkiye hakkında çıkan yalan ve çarpıtmaların ne kadar karşısında oluyorsak, başka ülkeler hakkında bizde çıkan yalan ve çarpıtmaların da karşısında durmalıyız. Bu program esasen bir hukuk değil ahlak sorununu yeniden gündeme getirmiştir. Bu tür programlar TRT tarafından daha iyi denetlenmelidir ki Türkiye devleti de zorda kalmasın.

Bu arada sanırım ki bahattin bey tüm nobel kriterlerini değiştirecek bir hazırlık içerisine girişti. Hatta eli değmişken Oscar gremmy tipi ödül yönetmeliklerinede el attı. Ne zamandır sesi soluğu çıkmıyor....
Umarım ki eski günleri anımsayıp manifesto yazmıyordur... NObel manifestosu.... hehe gönderirdik buradan...

Orhan Pamuk un hali: Yürek parçalayıcı!
10.12.2006 11:28
Smokin giymek iyidir, Avrupalı oluyorsun. Süzme şarklı (Doğulu-Asyalı) olmaktan çıkıyor, seçme bir garplı (Avrupalı-Batı lı) oluyorsun. Frak giymek de iyidir, iyice seçkin batılı sayılıyorsun.

F den sonra i yok.

F den sonra i koymayın.

Firak olur.

Firak acıklı demek.

Frak ise kuyruklu uzun erkek ceketine deniyor. Frak giymiş adam penguene benziyor. 8-10 iyi niyetli gazete yazarı arkadaş, dedemizin, babamızın, komşu erkeklerin hiçbiri frak giymedi, biz giyersek özentiye kaçar diye düşünmedi. Özverili oldu.

Kuyruklu frak kiraladı.

İsveç Kralı nın davetine penguen görüntüsüyle katılmaya; Türk yazarının Nobel ödülünü alma gecesine destek vermeye ve Orhan Pamuk un zirveye ulaşan roman yazarlığı heyecanını okurlarına duyurmaya gitti.

Şu oldu.

Bu oldu.

Babasının bavulu.

Ayakta alkışlandı.

Diye yazdılar.


***

Fakat firak yani acıklı, hüzünlü, yürek parçalayıcı bir durum ortaya çıktı. Ödül dolayısıyla yaptığı, derinliği olan ve muhtemelen dünya edebiyat tarihine geçecek konuşmasıyla büyük alkış alan yazarımız Orhan Pamuk, bu yürek parçalayıcı durumu nasıl bir halkla ilişkiler stratejisi izleyip savuşturacak bilemiyorum.

Manen aforoz edildi.

Diliyle yazdığı.

Diniyle yazdığı.

Etiyle kemiğiyle yazdığı kendi halkı Orhan Pamuk u manevi olarak aforoz etti.

Halkı ona darıldı.

Halkı ona küstü.

Kitaplarını almak bir yana, adını bile duymak istememecesine yüreğinden çıkarıp attı. Anket (Milliyet Gazetesi) yapılmış. Türk halkının yüzde 40 ı Orhan Pamuk un aldığı Nobel i hak etmediğini , yüzde 39 u bir fikri olmadığını söylemiş. Sadece yüzde 21 ;i Nobel i almayı hak ettiğini düşünüyormuş.

Acıklı bir durum.

Yürek parçalayıcı.

Orhan Pamuk un kitaplarını basan Türkiye deki yayınevi, ciddi bir danışmanlık hizmeti ve desteği sunarak yazarı TV lere çıkartıyor, gazetelerde tam sayfa röportajlar yayınlatarak; Ben bir Türk yazarıyım... Nobel i Türk dili almıştır... Türkiye beni sevsin.. diye yeni bir imaj bina etmeye çalışırken halk onu kalbinden silip atıyor.
***
Hiçbir yazara yapmadı.

Hiçbir yazarı aforoz etmedi.

Çıkar çevreleri Türk edebiyat tarihinde birçok yazarı halkın gözünden düşürmek için onlara; vatan haini, komünist, Allah tanımaz ya da gerici, şeriatçı damgasını vurdu.

Necip Fazıl.

Mehmet Akif.

Attilâ İlhan.

Aziz Nesin.

Çetin Altan.

Kemal Tahir.

Yaşar Kemal.

Rıfat Ilgaz.

İlhan Selçuk.

Ve şu anda aklıma gelmeyen belki 100 ü aşkın Türkiye yazarı, egemenlerin tüm çabasına rağmen, halkının aforozuna uğramadı. Hapse girip çıksalar da halk onları hep sevdi, saydı, kendinden bildi. Orhan Pamuk u ise Nobel almasına rağmen kendinden bilmedi, onun Nobel i yazdığı romanlardan ötürü değil İsveç dergisine ünlü demecini verdiği zaman aldığına inandı, kendi halkı onu silip attı.

Fraklı tören!

Firaklı durum!

Çok acı.

Hüzün verici.

Yürek parçalayıcı!
NECATİ DOĞRU
(VATAN )

NOBEL ÖDÜLÜ PART-2

Pamuk, 1980 lerde Amerika'da özel programa alındı!
Nobel ödülünün ipliğini pazara çıkardığı için, Sabah ombudsmanı Yavuz Baydar, Milliyet gazetesi, NTVMSNC ve Habertürk internet siteleri tarafından adeta linç edilmek istenen, Banu Avar'ın son programının çözümünü YENİÇAĞ okurlarının bilgisine sunuyoruz. Bilindiği gibi, Türk milletine "soykırımcı" iftirasını atan Orhan Pamuk'u kurtarmak için 301 kaldırılsın diyenlerin, Avar'ın TCK 216'dan yargılanmasını isteyecek kadar gözleri dönmüştü. Banu Avar, "sınırlar arasında" programında Nobel ödüllerini veren ülke olan İsveç'teki Nobel Vakfı'nın Amerikan silah şirketlerinin hisse senetlerine yatırım yaparak para kazandığını ve ödülleri bu parayla ödediğini ortaya çıkarmıştı.

Peki ya Nobel Edebiyat ödülleri?
Banu Avar, Nobel Barış Ödülü kutlamasının yapıldığı City Hall binası önünde konuşuyor:
Bu binada gece ödül kutlaması yapılıyor. Çeşitli dönemlerden birkaç örnek seçelim. 1920 de Nobel Edebiyat Ödülünü Norveçli Knut Hamsun aldı. Nazilerle işbirliği yaptığı söyleniyordu. Yazar, Nobel ödülünü daha sonra Hitler'in propaganda bakanı Joseph Goebbels'e takdim etti. 1953 yılında İngiliz Winston Churchill ödüle layık bulundu. Ortadoğu paramparça edilmiş, İsrail devleti İngiliz politikalarıyla Filistin'e kurulmuştu. Churchill bir edebiyatçı değildi ama nedense ödüle layık görülmüştü! 2000 yılında ödül Çinli bir yazara verildi. Ülkesine muhalifti! Çin hakkında söylemediğini bırakmıyordu... ve 2006 edebiyat ödülünü bir Türk yazar aldı. Ödül sahibi, "Ya Avrupa Birliği! Ya barbarlık! Seçim yapmak zorundayız!" diyen Orhan Pamuk oldu.
Yüz yıl içinde edebiyat ödüllerini reddeden tek bir isim vardı. 1964 yılında Cezayir asıllı Jean Paul Sartre, Nobel edebiyat ödülünü almayı reddetti. Gerekçesini şöyle açıklıyordu: "Bir yazarın, resmi kurumlarca bahşedilen böyle bir ödülü kabul etmesi, onun kişisel hedeflerini ödül verenlere göre yönlendirmesi sonucunu doğurur. Yazar bağımsız olmalıdır. Kurumlarla ilişkili olmamalı ya da bir kurum haline dönüşmemelidir.
Jean Paul Sartre, Nobel ödülerini ağır bir şekilde eleştirmiş, Nobel ödülünün önyargılı, politik ve seçmeci bir anlayışla verildiğini söylemişti..
Tüm bu tartışmalar süre dursun Stockholm sokakları, İsveç'in onuru bu ödülden habersizdi: Banu Avar, gelip geçen sokaktaki İsveçlilere mikrofon uzatıyor:
Banu Avar: "Nobel ödülünü bir Türk aldı, biliyor musunuz?"
İsveçli: "Hayır, Hayır, Hayır!"
Banu Avar: "Nobel ödülü kime verildi biliyor musunuz?"
İsveçli kadın: "Hayır!"
Banu Avar: Nobel Edebiyat Ödülünü bir Türk aldı. Duydunuz mu?
Başka bir kadın: Evet ama...
Banu Avar: Nasıl bir yazar bilir misiniz?
Aynı kadın: Hayır, yazık ki tanımıyorum...
Banu Avar: Nobel Edebiyat Ödülünü bir Türk aldı. Duydunuz mu?
Genç bir kız: Evet duydum ama kim olduğunu bilmiyorum.

Avar anlatıyor:
Erol Bakırdan, kırk senedir İsveç'teydi. O Nobel edebiyat ödülünü kimin aldığını duymuştu. Orhan Pamuk deyince aklına bazı cümleler geliyordu: "Mesela bir milyon Ermeni öldürüldü... Türkiye'de 30 bin Kürt öldürüldü demesi, aşağılayıcı bir şey oldu..."

* * *
Banu Avar, Horace Engdahl'a Türkiye'deki tartışmaları aktarıyorum.
Banu Avar: Geçen yıl ödülü alan Harold Pinter, bu yıl Orhan Pamuk ve diğerleri kendi ülkelerindeki aydınlar tarafından eleştirildiler ve ödülün yanlılığı çok tartışıldı. Pamuk'un, ödülü Kürt ve Ermeni konusundaki söylemleri nedeniyle aldığı söylendi...
Horace Engdahl: Bu çok saçma! Biz asla siyasi söylemleri dikkate almayız. Yazarın böyle bir duruşu varsa bile bu asla Nobel masasına gelmedi. Biz sadece eserlerine baktık!
Banu Avar: Öte yandan siz de biliyorsunuz ki Nobel ödülleri her zaman tartışmalıydı. Bu tartışmalar yüz yıldır sürüyor...
Horace Engdahl: Doğru, bazıları, bizim ülkelerini aşağılayan yazarlara ödül verdiğimizi bile söyledi. Mesela Çinli yazar Gen Sin Yen? Müthiş bir yazar. Çinli otoritelerle çatıştı ve sürgüne kaçtı. Ona ödül verdiğimizde Çin hükümeti ayaklandı ve Bu politik bir karar, Çin'iaşağılıyorsunuz! dediler..
Banu Avar: Ya Günter Grass?
Horace Engdahl: Aaa evet. Almanya'da büyük tartışma yarattı. Sosyal demokratlar ödülden memnundu ama muhafazakarlar çok kızdı. Ve Macar yazara verdiğimiz ödül de Macar halkını kızdırmıştı.
Banu Avar: Türkiye'de de Kürt ve Ermeni meselesi...
Horace Engdahl: Evet, evet.. Ama bunlar doğru değil! Biz sadece edebi değerler üzerinde duruyoruz ama dediğiniz gibi bu ödülün her zaman politik yankıları vardır... Bunu kontrol edemeyiz.
Politik yankılar, politik kararlar sonucunda oluşuyor. Amerikan kaynaklı ünlü "demokrasi projesi", 1980lerden beri yankı yaratmak için çalışıyor! Bu projeye göre, çeşitli ülkelerdeki aydınların örgütlenmesi çok önemliydi... Önce "Toplumlararası öncüler projesi" uygulamaya konuldu. Dünyanın her yerinden aydınlar "küresel değerler" doğrultusunda devşirilecek, fon, burs ve ödüllerle teşvik edileceklerdi. "Beyinlerde iktidar" kurulacaktı. Yeni bir aydın tipi yaratılacaktı. Bu bağlamda çeşitli kurumlar oluşturuldu. Bunlardan biri "Uluslararası Yazı Programı" ydı. Uluslararası Yazı Programı amacını şöyle açıklıyordu: Programa katılan yazarlar, batılı bir anlayışla düşünce şekillendiriciler olarak vatanlarına geri döner! Amerika'nın kültürel değerleri, dünyayı şekillendirmede en az askeri girişimleri kadar önemlidir. Kültürel diplomasi yoluyla ulusal güvenliğimizi daha kapsamlı bir şekilde koruyabiliriz. Dünyaya Amerikan değerlerini kültürel diplomasi yoluyla, yaymalı, bildirmeliyiz.
Orhan Pamuk, 1980'lerde Amerika'da bu programa katılan yazarlardan biriydi.
Nobel ödülü alır almaz İsveç basını hareketlendi. Pamuk'un Ermeni ve Kürtlerle ilgili söyledikleri İsveç basınında büyük yer aldı. İsveç'in en yüksek tirajlı gazeteleri Expressen, Dagens Nyheter ve Svenska Dagbladet gibi gazeteler, Nobel Edebiyat ödüllü Orhan Pamuk'un hayatını anlatıyor, kitaplarını övüyor, Kürt ve Ermeni sorunlarıyla ilgili görüşlerine geniş yer ayırıyordu. Köşe yazarları, İsveç hükümetine, çağrıda bulunuyordu: Hükümet, AB yolundaki Türkiye'ye, Ermeni, Süryani, Alevi, Asuri, Çingene ve Pontuslu Rumlara yönelik soykırımın tanınması için baskı uygulamalıydı!
İsveç'te Türk aleyhtarlığı özellikle basında öyle bir mertebedeydi ki, yıllardır yayınını sürdüren Türkçe radyo yayınlarına bile bu yıl itibariyle son verilmişti. İsveç Radyosunun program şefi Kerstin Brunnberg, Türkçe servisini gereksiz bulmuştu.
Kerstin Brunnberg: Biz 10 yıl boyunca Türkçe yayın yaptık ama artık gerek olmadığını fark ettik. Çünkü Türkler uzun zamandır burada ve İsveççeleri çok iyi. Artık haberleri İsveççe izliyorlar. Gerek yok diye düşündük.
Banu Avar: Yani Türkçe bölümünün gereksizliğine karar verdiniz. Peki neden Kürtçe sizce bu kadar önemli? Buradaki bir çok Kürt de mükemmel İsveççe konuşuyor?
Kerstin Brunnberg: İsveç'te o dili kullanan çok sayıda insan var. Bu sebeple, Kürtçe servisini sürdürmeyi uygun gördük.
Acaba Kürtçe ve Kürtler konusunda bu kadar hak hukuk gözeten İsveç, neden kendi ülkesinde bile azınlıklara yapmadığını bırakmamıştı? Bu toprakların gerçek sahibi göçerler ve Sami'lerdi. Irkçı uygulamalar sonucu yüzyıllar içinde erimişlerdi. Göçebe okulları kapatılmış dilleri yasaklanmıştı
Banu Avar: İsveç'deki Sami azınlığın hakları konusunda ne düşünüyorsunuz. Bu konu sık gündeme gelir mi?
Kerstin Brunnberg: Hayır pek sık konuşulmaz.
Banu Avar: Türkiye birçok konuda olduğu gibi Ermeniler konusunda da bir çok haksız saldırıya maruz kalıyor. Ermeni iddialarını kabul etmesi isteniyor. Size hiç böyle bir dayatma yapıldı mı? Çünkü Sami ve Tater ırkı İskadinavya'da artık pek az var.
Kerstin Brunnberg: Eeeeee... İşte bu yüzden azınlık radyoları var. Bu konuları çok önemsediğimiz için o dillere yer veriyoruz.
Banu Avar: Ben genocideden (soykırımdan) bahsediyorum. Tater ve Sami halklarının yok edilmesinden...
Kerstin Brunnberg: Genocide!
Banu Avar: Evet, 1920den 1980'e kadar süren Sami ve Tater kızlarının kısırlaştırılması süreci.
Kerstin Brunnberg: Şeyy, şüphesiz, fakat, bu konuda bayağı bir tartışma oldu. Bence bu iyi bir tartışma konusu evet!
Peki ya ifade özgürlüğü? İsveç Türkiye'yi her fırsatta basın ve ifade özgürlüğünü çiğnemekle suçlar! Acaba Brunberg, Fransa'da çıkan inkara ceza yasası ve bunu destekleyen İsveç basını için ne düşünüyor?
Banu Avar: Avrupa Birliği ülkesi Fransa Ermeni soykırımı yoktur diyene ceza veriyor... Ne düşünüyorsunuz?
Brunnberg: Korkunç bir yasa!
Banu Avar: Bir de çok eleştirdiğiniz 301. Madde var. Acaba biri İsveç'te kalkıp devlete ve organlarına hakaret edebilir mi?
Brunnberg: Bir kere bizim anayasamız ifade özgürlüğünü koruyor!
Banu Avar: İsveçli gazeteciler buradaki ifade özgürlüğünü tartışıyorlar. Otosansürün çok yaygın olduğundan bahsediliyor...
Brunnberg: Evet. İfade özgürlüğü konusunda burada değişik görüşler var. Ama biz İsveçli gazeteciler Avrupa yasalarıyla korunmaktayız
Erol Bey, İsveç basınının gizli bir denetlemeye tabii tutulduğundan sözediyordu:
Erol Bey: Bizim gazetelerimiz her şeyi yazar, alenen her şeyi yazar, bunlarda yoktur. çünkü neden? Burada her çıkan gazetenin yüzde 20'sini İsveç'in hükümeti öder. Onun için burada gazeteci her şeyi yazamıyor; istediği şeyi yazamaz!
Üç kuşaktır İsveç'te yaşayan Sabahattin Arhan da aynı fikirdeydi..
Sabahattin Bey: Yazılabilir ama basılamaz!
Banu Avar: Basılmıyor mu, o zaman basın özgürlüğü olmuyor.
Sabahattin Bey: Tabi!

Siyasetçi Sermin Özürküt, otosansürü anlatıyor:
Sermin Özürküt: Otosansür çok güçlü. Gazeteci olarak neyi dediğinizde başınız taşa değer, neyi dediğinizde olay olma eğilimi vardır çok iyi bilirsiniz. Kendinize otosansür uygularsınız.
Banu Avar: Sami azınlığına soykırım yapıldığı yazılabilir mi?
Sermin Özürküt: Ben 20 yıldır burada görmedim böyle yazı.
Banu Avar: Bir gazeteci İsveç ordusuna, kraliyet ailesine hakaret edebilir mi?
Sermin Özürküt: Hayır. Türkiye'ye bakıyorum, hayretler içindeyim. Türkiye'de herkes her şeyi söyleyebilir.
İşte İsveç'deki basını yakından tanıyanların yorumları buydu!

Sayın büyüğüm size ne desem azdır Allah ömrünüzü saglıklı uzun etsin.

12-10-2006, 17:20:31 Nobel değerini kaybetti tıpkı özgürlük beşiği gibi

https://www.hukuki.net/image.php?u=11...ine=1169224361commodore1tr http://images.hukuki.net/images/stat...er_offline.gif

OBAMA DA NOBEL BARIŞ ÖDÜLÜ KOMEDİSİNDEN BİR ŞEY ANLAMADI: ŞAŞKINIM!
ABD Başkanı Barack Obama, Norveç'in başkenti Oslo'da 2009 Nobel Barış Ödülü'nü aldı

Castro'dan eleştiri
Resmi basında yayınlanan bir yazısında, bundan iki ay önce Obama'nın ödüle layık bulunmasını olumlu bir adım olarak nitelendiren Eski Küba lideri Fidel Castro "Obama Afganistan'da sonuna kadar savaşmaya karar vermişken neden Nobel Barış Ödülü'nü almaya karar verdi. Bu sinik davranışta bulunmaya mecbur değildi" dedi.
"Birleşik Devletler Başkanı, Irak ve Afganistan'da ölen, aralarında çocukların ve masum yaşlıların da bulunduğu yüzbinlerce kişi hakkında tek bir söz söylemiyor" diyen Castro, Washington'ın mevcut politikasının "Bush'ununkini aynısı olduğunu" söyledi.
http://www.cumhuriyet.com.tr/?im=yhs&hn=9941610 Aralık 2009