Deniz Yıldızları-Sokak Çocukları

"Kurtarabilirim" diyordu kendi kendi kendine. "Deniz yıldızlarını kurtarabilirim." Kumsalda sayısız deniz yıldızı ile karşılaşmıştı. Binlerce hatta milyonlarca olduğu söylenebilirdi. Deniz yıldızlarını denize atmaya başladı birer. O sırada bir adam yaklaştı yanına "Ne Yapıyorsun" diye sordu. "Ben" dedi adam "deniz yıldızlarını kurtarıyorum". Diğeri " ama sayıları o kadar çok ki, ne farkeder" cümlesini söyledikten sonra kurtaran adam kumların üzerinden bir deniz yıldızı aldı ve denize attı ve "Bak, onun için çok şey farketti" dedi.
Sokak çocuklarını barındıran Ağaçlı Gençlik ve Çocuk Merkezinde(İstanbul) kalan, yaşları 7 ile 18 arasında değişen 35-40 çocuk için bizlerin yapabileceği birşeyler var.
Bu çocuklar, sokaklardan alınarak, birinci basamak diye adlandırılan ilk rehabilitasyon kurumlarından sonra, ikinci basamak kurum olan Ağaçlı Gençlik ve Çocuk Merkezine alınmışlar. Hepsi eğitimine devam ediyor, içlerinde üniversiteye hazırlananlar var. Onları gidip görmek, insana umut veriyor.
Bu deniz yıldızları için yılbaşı hediyesi olacak bu kampanyanın parçası olmak isterseniz,
Lütfen bu forum altına yapabileceğiniz yardımları yazınız veya doğrudan bana KM yolu ile ulaşınız.
Kitap, bilgisayar, gıda, giyim gibi her türlü yardıma açık olduklarını bilmenizi isterim.
Ayrıca kurum yetkilileri ile bizzat görüşerek Kurum hesaplarına nakdi yardımda da bulunabilirsiniz.

Tel:0.212 205 22 45 (47-48)

Genel Bilgi

Hayat bu, herkese adil davranmıyor, kimseye yaşadığı ortamı, ailesini seçme şansı tanımıyor. Unutmayalım ki bizler de Onlardan biri olabilirdik, hayat bizlere şans tanıdıysa; karaya vuran deniz yıldızlarına şans tanımak da bizlere düşüyor.

Lütfen, kollarınızı, yüreğinizi, bir damlacık can suyunu esirgemeyin Onlardan...

Elindeki tineri koklarken size bambaşka bir dünyadan gelmişcesine bakan, yanına yaklaşmaya ürktüğünüz, adına yaşamak denirse, bizlerin hayal dahi edemeyeceği bir başka yaşamın içindeki yer alan, toplum için tehdit varsayılan bu çocukları, kaldıkları bu yurtta gidip gördüm.
Bizim dünyamızda, bizler gibi var olduklarını görmek bana umut verdi.
Sizlerin bu kampanyada yer almanızı isteme nedenim, bu umudu sizlerle paylaşmaktır.
Yılbaşı hediyesi -bahanesi- ile bu çocukları sevindirmek için kampanyaya katılacağınızı umuyorum.

Hukuki.net ailesinin yalnızca izleyici değil, katılımcı bireyler olduğunu düşünüyor, bu kampanyanın amacına ulaşacağını ümit ediyorum. Şimdiden teşekkürler...

ADİL AMCAYA...

bir gemi kalktı bu limandan
dün gece...
bir yolcu götürdü,
acısını bıraktı bizlere...

yaşlı,sevimli bir ihtiyardı.
selam verirdi ,hatır sorardı...
eşi gözü yaşlı,el salladı arkasından,
benimde yanına gelmem yakındır,
çok bekletmem,seni dedi...

gitti...dönüşü olmayan yola,
ayakkabıları konmuş bak kapı ağzına...
helva kokusu sardı her yanı,
kalanlara bıraktın bir buruk acı...

güle güle adil amca...
selam götür,görürsen
BABAMA...

Merhaba

Sosyal sorumluluk çerçevesinde oluşturulmuş her türlü tarafsız proje ve eyleme imkanlarımız ölçüsünde destek olmak isteriz.

Hele ki söz konusu olan, Geleceğimizin teminatı olan ÇOCUKLARIMIZ ise.

Toplumun kanayan yarası haline dönen SOKAK ÇOCUKLARI için yapılan veya yapmakta olduğunuz çalışmalardan bizleri haberdar ederseniz imkanlarımız ölçüsünde sizlere elimizden gelen desteği vermeye hazır olduğumuz bilmenizi isterim.

Saygılarımla

Utanç tablosu
21 Mart 2007 07:04
Çocuk ve gençlerdeki şiddet eğilimlerini araştıran Meclis Komisyonu sözcüsü Ataş’tan şok açıklama: 17 yaşındaki erkek çocuk, konsomatristlik yapıyor. Müşterileri ise işadamları ve iyi eğitimli kişiler...

MECLİS Çocuk ve Gençlerdeki Şiddet Eğilimini Araştırma Komisyonu Sözcüsü AK Parti İstanbul Milletvekili Mustafa Ataş, Konya’da karşılaştıkları 17 yaşında konsomatristlik yapan ve kadın olmak isteyen erkek çocuğunun müşterileri arasında üst düzey işadamları ve avukatlar bulunduğunu söyledi. star’a konuşan Ataş ‘Bu çocuk müşterileri arasında evli kişiler bulunduğunu bize aktardı. Evli bir insan nasıl böyle bir tercihte bulunabilir? Beni donduran taraf bu. Müşterilerin hepsi yüksek tahsilli. Dilim tutuldu, birşey diyemedim’ dedi.

MÜŞTERİ BULAMASALAR...

KONYA’DA karşılaştığı utanç tablosu sonucu hala kendisine gelemediğini vurgulayan Ataş ‘Toplumda ahlaki bir bozulma var. Olmasaydı, bu çocuklar kendilerine zemin bulamazlardı. Çocuk kendisine müşteri bulduğu sürece bu işi yapıyor. Burada asıl rahatsızlık veren, çocuğun kendisine müşteri bulması’ dedi.

AİLE KAYIP SANIYOR

ATAŞ sözlerini şöyle sürdürdü: Konsomatristlik yapan çocuk Sosyal Hizmetler’e bağlı yurtlarda kalmıyor. Dışarda görüştük. Ailesi çocuğu kayıp biliyor. Kendisine ‘Neden böyle bir yol tercih ettin?’ diye sordum. ‘Kendimi küçüklüğümden beri dişi bir varlık olarak görüyorum’ dedi. O hayattan dönüş yapmamak, ameliyat olmak gibi bir düşüncesi var.

13 YAŞINDA 2 KEZ EVLENMİŞ

YİNE Konya’da 13 yaşındaki bir çocuk 2. kez evlilik yaptığını söyledi. Karatay Yusuf İzzettin Horasanlı İlköğretim Okulu’nda kendisi gibi 3-4 çocuğun daha okuduğunu anlattı. Konya’da bu tür olayların yaşanması beni çok üzdü. Burayı ahlaki değerler konusunda hassas bir şehir diye biliyoruz.

İMAMLARIN İŞİ NE?

TOPLUM olarak başımızı iki elimizin arasına alıp düşünmeliyiz. Her gittiğim yerde müftünün yakasına yapışıyorum. İmamlar namaz kıldırma dışında birşey yapmıyorlar. Onlara ‘Sizi suçtan alıkoyan nedir?’ diye soruyorum. ‘Allah korkusu’ diyorlar. Ama bunun üstü küllenmiş. Çocuklar neyin günah olduğunu, neyin olmadığını bilmiyor.

Türkiye’de acilen Gençlik Bakanlığı kurulmalı. Bu bakanlık, 10 yıl sonra ne kadar bilgisayar, ne kadar uçak mühendisi ihtiyacı duyulacağını belirlemeli. 30 uçak mühendisi lazımken, 300 mezun verilmemeli. Bunları planlayacak bir bakanlık kurulmalı.

Sn. veezy37' nin yorumuna katılmamak mümkün değil...

Bu işler plansız , programsız olmuyor... Zamanında Devlet Planlama Teşkilatı denilen güzide bir kurumumuz da vardı ama sonra "plan mı, program mı geeeç onları gominist işi bunlar diye kapatmak istediler, sonra baktılar kapatamıyorlar , oralara takunyalı imamları (görevini layıkıyla ve Allah korkusuyla yapan imamlarımızı konu dışında bırakarak) doldurdular. Bu vatandaşların yaptığı planlar ortada, şimdi o imamların çocukları memlekete 15 üniversite daha kazandıracak, Allah onlardan razı olsun ama bu okulların mezunları işsiz kaldığında , okulları açanlar zekatlarını da bu mezunlara vermek şartıyla...

Selamlar,

Deniz yıldızlarını kurtarmak

Türkiye, 2015 yılına kadar çocuk işçiliğini bitirmek için dünyaya söz vermiş olsa da, çalışan çocuk sayısı 1,6 milyon civarında. İzmir’de Çalışma Bakanlığı’na bağlı bir grup bu projeye baş koymuş.

***

O minicik eller, ayakkabı üretimi, tekstil, oto tamiri, tarım gibi sektörler için çok önemli. Çünkü o minik eller, büyük ellerin ulaşmakta zorlandığı yerleri daha kolay parlatıyor, daha kolay yapıştırıyor. O minik eller büyük paralar da istemiyor; çünkü genellikle ebeveynleri işsiz çocukların elleri onlar. Evlerinde kendilerini bekleyen aç kardeşleri de var üstelik. Uluslararası Çalışma Örgütü’ne (ILO) göre, Türkiye’de o çalışan minik ellerden yaklaşık 1,6 milyon çift var. Çocuk nüfusunun neredeyse yüzde 10’u ekonomik faaliyete bulunuyor. Ama bu minik eller, tornavida, keser, iğne tutmak yerine, kâğıt kalem, kitap tutmak istiyor. Göç nedeniyle çalışan çocuk nüfusunun yoğun olduğu İzmir’de iş müfettişlerinden, psikolog, sosyolog ve sosyal hizmet uzmanlarından oluşan bir grup “cesur yürek” 2000 yılından beri bazı gönüllü kuruluşların ve ILO’nun da yardımıyla o minik ellerin hayatını değiştirmek için canla başla çalışıyor.

Hamdi 13 yaşında. İşsiz anne babası ve 11 yaşındaki kız kardeşi Fatma ile İzmir’in Mustafa Kemal Mahallesi’nde yaşıyor. Evleri yalnızca iki oda. Babasının anlattığına göre, zeminde kaya olmadığı için ev sürekli kayıyor. Yakın bir zamana kadar su olmadığı için bahçedeki depoyu kullanmış aile. İş müfettişleri Hamdi’yi, geçtiğimiz yaz tatilinde mobilya sektöründeki denetlemeler sırasında bulmuşlar. “Birçok işveren, çocuklara iş vererek onlara iyilik yaptığını düşünüyor. Onları sokaklardan kurtardıkları fikrindeler ama işverenlere çocuk işçiliğinin hem çocuklara hem de işe nasıl zarar verebileceğini anlatıyoruz.” diyor İş Teftiş İzmir Grup Başkanı Sıddık Topaloğlu. O ve ekibi 2000 yılından beri çocuk işçiliğinin sona erdirilmesi programı çerçevesinde önce minik eller avına çıkıyor, sonra aile ve işverenle görüşüyor. Amaç, çocukları eğitime yönlendirmek. Yönlendiremedikleri için daha iyi çalışma şartları sağlamaya çalışmak. Bir de buldukları her minik eli sürekli izleyip, desteklemek.

Türkiye’de 15 yaşın altındakilerin çalışması kesinlikle yasak. 15-18 yaş grubu da sağlıklarını, güvenliklerini ve ahlâklarını tehlikeye düşürecek işlerden uzak tutulmak zorunda. Mevzuata göre 15 yaşını tamamlamış çocuklar günde 8, haftada 40 saatten fazla çalıştırılamıyor; ama Türkiye’de çalışan çocukların şartları hiç de böyle değil. Mesela mobilya sektöründe çocuklar sabah 8’de başlayıp, akşam 8’de bırakıyorlar işlerini. İş yerlerinin birçoğunda çocuklar sağlıklarını koruyabilecek maskeler kullanmadığından sürekli toza, yanıcı uçucu maddelere maruz kalıyor.

Çalışan minik bir eli tespit etmek, çocuk emeğinin sömürülmesinde ilk; ama minicik bir adım. Tıpkı Hamdi’nin durumunda olduğu gibi. Onun çalıştığı tespit edildikten sonra, projenin sosyoloğu Hüseyin Bahçeci devreye giriyor. Önce çocukla görüşüyor, sonra ailesiyle… “Çocuk 15 yaşın altındaysa, derhal okula döndürmeye çalışıyoruz. 15 yaşın üzerindeyse de aileyi çocuğun eğitimine dönmesi için ikna etmeye çalışıyoruz.” diyor, Hüseyin Bey… Aile ikna edilemez ise çocuk çıraklık eğitimine yönlendiriliyor. Bir de açık öğretim tavsiye ediliyor. Türkiye’deki yasal düzenlemelere göre, çıraklık eğitimi almamış birisinin daha sonra kalfalık ve ustalık belgesi alması da, ileride bir işyeri açması da mümkün değil çünkü.

SIRA, AİLELERE GELECEK

Ailesi bütün imkânsızlıklarına rağmen, Hamdi’nin okula dönmesi konusunda çok hevesli olmuş. Annesi durup durup “Allah razı olsun” diyor projede görev alanlar için. Ancak, Hamdi’yi okula yönlendirmek de yetmiyor. Ailesinde çalışan olmaması onun yeniden işgücüne dönme riskini artırıyor çünkü. Dolayısıyla proje çerçevesinde ailelere kurslarla nitelik kazandırıp iş bulmalarına yardımcı olmak da var.

Proje, henüz Hamdi’nin ailesine nitelik kazandırmayı üstlenmemiş. Ama projede çalışanlar, tanıdıklarını, eş-dost ilişkilerini devreye sokup Hamdi’nin babasına bir iş arıyor. “Pratik olmak ve seri hareket etmek zorundasınız.” diyor Topaloğlu; “Zaten bu proje ancak gerçekten gönüllülerle sonuç alabilecek bir proje. Süratli hareket edemezseniz, çocuğu kaybetme riskiyle karşı karşıya kalırsınız.”

Çalışan çocukların ailelerinin büyük bir kısmı, yararlanabilecekleri sosyal yardımların farkında da değil. Tıpkı Hamdi’nin ailesi gibi. Proje kapsamında onlara nasıl yeşil kart alacakları, kaymakamlığın yoksulluk yardımlarına nasıl başvuracakları da anlatılmış. Hamdi’nin ailesi bu çerçevede işbirliği yapmaya istekli. Kimi aileleri ikna etmekte zorlandıklarını söylüyor Topaloğlu…

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın raporuna göre, Türkiye’de çocuk işçiliğinin sebepleri arasında geleneksel bakış açısı da var: “Tarım toplumuna has bir yaklaşımla ve sosyo-kültürel bakış açısı ile çocuk işçiliği normal karşılanmakta, bazen de gerekli görülmektedir. Kentlerde eğitim masraflarının yüksekliği ya da eğitimli işgücünde yaşanan işsizlik aileleri, çocuklarını meslek edinmeleri için çalıştırmaya yöneltmektedir.” Rapor çocuk işçiliğinin diğer nedenlerini de yoksulluk, göç, eğitim imkânlarının yetersizliği, işsizlik, işverenlerin çocuk işgücü talebi ve mevzuatın etkin uygulanmaması olarak sıralıyor.

Proje kapsamında, ailenin diğer fertlerine de yardım yapılıyor. Örneğin, Hamdi’nin kız kardeşi Fatma’nın kırtasiye masrafları karşılanıyor. Amaç, kardeşleri çalışma hayatına hiç başlatmamak. “Sanayi, masa gibidir çocuklar için.” diyor, Topaloğlu… “Çalışan çocukların sanayiden, yani masanın üstünden yere, yani sokağa düşme ihtimali yüksektir. Kardeşlerini ise masaya düşmeden yakalamak gerekir.”

Hamdi, 2004’te başlayıp Haziran 2007’de bitecek olan, “Mobilya sektöründe çocuk işçiliğinin en kötü biçimlerinin sona erdirilmesi projesi” çerçevesinde eli şimdiye kadar tutulan 1260 çocuktan biri. Benzer bir proje de yine ILO desteği ile 2000-2004 yılları arasında oto tamir tekstil ve ayakkabı meslek dallarında yürütülmüş. Yine aynı ekip, bu projede de 6079 çalışan çocuğun ve onların 2191 kardeşinin elini tutmuş. Bu çocuklardan 5891’i de eğitime yönlendirilmiş. Tıpkı Pınar, Selda, Semra, Hakan ve Serkan Gün kardeşler gibi.

KENDİLERİNİ FEDA EDEN ABLALAR

Gün kardeşler İzmir’in Çamlıkule semtinde, bir iş kazası sonucu sakat kalan babaları ve anneleri ile birlikte yaşıyor. Gün ailesi Muş’tan göçmüş İzmir’e. Zaten şehirdeki çocuk işçiliğinin en önemli nedenlerinden birisi göç. Çoğu aile Doğu ve Güneydoğu’daki illerden gelmiş buraya. Özellikle Mardin’den. Gün ailesinin babası inşaat işçisi. Bir gün iskeleden düşüp de belden aşağısı tutmamaya başlayınca, çocuklar çalışmak zorunda kalmış. Şimdi evli olan en büyük abla Pınar, başlamış çalışmaya.

“Benim durumum nedeniyle çok sıkıntı çekiyorduk ama çocuklara her şeyden çok üzülüyorduk” diyor babaları. Anneleri Şerife Hanım da, “Ben en çok Selda’ya üzülmüştüm. Okul birincisiydi hep. Ama bana dedi ki, anne ailemizin durumu böyleyken aklıma ders girmiyor.” diye anlatıyor zor günlerin başlangıcını. İlk iki abla kardeşlerinin okuması ve ailenin ayakta kalabilmesi için kendilerini feda etmiş; üçüncü abla Semra da, bütün ısrarlara rağmen okula dönmemiş.

Sosyolog Hüseyin Bahçeci’ye göre, çalışmaya başlayan çocuklarla ilgili en belirgin özelliklerden biri onların okula döndürülmesinin zorlaşmaya başlaması. “Bu çocuklar para kazanmaya başlayınca birer birey oluyor artık. Okul motivasyonları azalıyor. Ayrıca kırılgan oluyorlar, çocuk olmalarına rağmen kendilerini yetişkin gibi algılamamaya başlıyorlar.” diyor.

Projedekiler, kızları meslek kurslarına yönlendirmişler; ama daha küçük olan Hakan’ı bölge yatılı okuluna gitmeye ikna etmişler. Serkan da ilköğretime devam ediyor. Her ikisi de büyüyünce polis ya da subay olmak istiyor. Çalışan çocuklar üzerinde yapılan bir ankete göre, emeğini kullanan çocukların en gözde meslekleri subaylık ve polislik. Bu anket, çalışan çocukların yüzde 25’inin polis veya subay, yüzde 20’sinin mühendis mimar, yüzde 19’unun avukat ve doktor, yüzde 8’inin hemşire, yüzde 19’unun öğretmen olmak istediğini ortaya koyuyor. İşverenlik konumundaki ticaret ya da işadamlılığını tercih etmek istediklerini söyleyen çocukların oranı ise yalnızca yüzde 3. Anne Şerife Hanım, “Çocukların ellerinden tutulmasaydı mendilci olurlardı, tinerci olurlardı, psikopat olurlardı, berduş olurlardı.” diyor. Projeyi hayata geçirenler, evin reisine iş kazası için açtığı davada yol göstermiş. Anne Şerife Hanım’a psikolojik destek sağlamış. Şerife Hanım, ayrıca, proje merkezinde ahşap boyama kurslarına katılmış.

Oto tamir, tekstil, konfeksiyon ve ayakkabı sektöründeki çocuk emeğinin sonlandırılması projesi çerçevesinde sekiz ayrı kurstan 166 aile büyüğü mezun olmuş. Kursları tamamlayanların yüzde 71’i işe yerleştirilmiş. Proje raporunda, istihdam garantili meslek kursları sayesinde vasıfsız işgücünün vasıflı hale dönüştürülmesinin ailenin gelir elde etmek için çocuk emeğine bağlı kalmasını engellediği anlatılıyor. Rapora göre, ailelere meslek eğitimi vermek çocuk işçiliğini sonlandırmak için yapılabilecek en yararlı faaliyetlerden biri.

Gün ailesinin evinde proje yetkilileri olduğunu duyan Ömer ve annesi geliyor kapıya. Ömer ilkokul ikinci sınıfta. Ağrı’dan göçmüşler İzmir’e. Ailenin reisi işsiz. Yakınlarda yürüme mesafesinde okul olmadığından, Ömer’in okula gidebilmesi için mutlaka servise binmesi gerekiyor. Servis ücreti ise aylık 35 YTL. Ailenin bunu karşılayacak imkânı ise yok. Projeyi yürütenler, Ömer’in durumunu da not alıyor. Mevcut durum belli aslında. Onun çalışan çocuk olmaması için çözüm üretilmesi lazım. Nitekim, telefonlar ediliyor ve Ömer’in servis parası bulunuyor. Peki, sesini hiç duyuramayan Ömerler, eninde sonunda çocuk işçi olmak zorundalar mı?

PRATİK ÇÖZÜMLER, ZORUNLU HALLER

Çocuk işçilerle, aileleriyle, kardeşleriyle konuştukça, hemen hepsinin ihtiyaçlarının farklılaştığını görmek mümkün. Neredeyse her çocuk ayrı bir proje. Ayrıca çocukların ortaya çıkan “ilk” sorunlarını çözmek de yeterli değil. Sürekli izlenmeleri, desteklenmeleri gerekiyor. Bütün bunların yapılabilmesi için de çocuk işçiliğinin önlenmesi projesi çerçevesinde Sosyal Destek Merkezleri kurulmuş. Oto tamir, tekstil, konfeksiyon ve ayakkabı sektöründe çalışan çocuklar için açılan merkez, proje bitiminde İzmir Belediyesi’ne devredilmiş. Şimdi mobilya sektöründe çalışan çocuklara yönelik yeni bir merkez var İzmir’in Karabağlar mahallesinde. Projedekiler, çocukların hemen elinin altında olmak gerektiğini anlatıyorlar. Ayrıca işverenlerle yakın işbirliğinin de önemine dikkat çekerek…

Mevzuata göre, çocuk işçi çalıştırmak cezai işlem gerektiren bir durum. Çocuk işçi başına 844 YTL ceza ödeniyor ve bu ceza her seferinde katlanarak artıyor. Ancak projedekilerin temel bir ilkesi var: “Ceza yok.” Sıddık Topaloğlu, işverenlere ceza kesmek yerine onları ikna etmeyi daha doğru bulduklarını söylüyor: “Ama bu asla göz yummak değil. Bu projenin üçayağı var, çocuk, ailesi ve işvereni. Bunlardan birinin eksik olması sonuç almamızı engeller. İşverenin bize korkuyla karışık saygı duyması önemli.”

Projedekiler, çocuk fişçiliğinin zararlarını anlattıkça, işverenlerin işbirliği yapma hevesinin arttığını söylüyor. Projeyi incelemeye gelen yabancıların en hayret verici bulduğu alanlardan biri de işverenlerin işbirliğine hevesli olduğunu görmek olmuş zaten. Projedekiler, işverenlerin kendilerinden iş isteyen çocukları ya da yanlarında çalışan çocukları, çıraklık veya kalfalık eğitimi almak üzere ellerinden tutup merkeze getirdiklerini söylüyor. Tıpkı mobilya sektöründe işveren olan Turgay Varol gibi. Yanında çalıştırdığı Aykut’u çıraklık eğitimine verdiğini, sosyal destek merkezindeki faaliyetlere katılmasını özendirdiğini vurgulayarak, “Aykut büyüyünce bana ya küfür edecek ya da dua edecek.” diyor.

İşbirliği konusunda istekli olan işverenlere, zaman zaman kurslar düzenleniyor, işyerlerinde almaları gereken önlemler anlatılıyor. İşverenlere çocuk emeğini sömürmenin kötülüğünü anlatabilmek için her yöntem deneniyor. Sosyal Destek Merkezi’nde açılan takı yapma, ahşap boyama gibi kurslara isteyen işverenlerin ya da ailelerinin katılması teşvik ediliyor. Bir işveren hanımı olan Hatice Hanım, merkezin çocuk emeğinin engellenmesi konusunda bilinçlendirme düzeyini arttırdığını söylüyor. Söz konusu merkezler aynı zamanda çocukların sığınabilecekleri bir yer de aslında. Hüseyin Bahçeci, yatılı okula gönderdikleri bir çocuğun başına gelenleri şöyle anlatıyor: “Okulda bir arkadaşına şaka yapmak istemiş. Arkadaşının ağzında toplu iğne varmış ve çocuk iğneyi yutmuş. Üzüntüsünden okulu terk etmiş. Okul buraya neredeyse 20 km uzaklıkta. Buraya kadar yürüye yürüye geldi çocuğumuz.”

Merkez, çocukların eğitimlerini tamamlaması için gerekli bir kurum. Mobilya sektöründe çalışan Saim, biz oradayken, öğretmeni Haluk Karaca ile okuma yazma öğrenmeye çalışıyordu. Karaca, merkezde yalnızca okuma yazma kursları olmadığını, tamamlayıcı kurslar da bulunduğunu söylüyor. Bu kursa gelen öğrencilerden birinin, matematik işlemlerini yanlışsız yaptığı bir kâğıdı gösteriyor: “Çalışan bir çocuğumuza ait bu. Çalışmak zorunda olmasaydı eminim, çok başarılı bir öğrenci olurdu.”

Merkezde öğle tatili arası saz kursu da veriliyor. Müzik öğretmeni Savaş Çaygül, görev almaktan mutlu olduğunu, çocukların her türlü eğitime çok daha fazla ihtiyaç duyduğunu belirtiyor. Çocukları merkeze ısındırmanın bir yolu da onlara öğle yemeği vermek. Yemeğe gelenlerden biri de Yakup. 11-12 yaşında gösteriyor ama, 15 yaşında olduğunu söylüyor. Çalışan çocukların bedenleri kavruk kalıyor çünkü. Sürekli solumak zorunda oldukları tozlar, uçucu maddeler, güneş görmeyen mekânlarda saatlerce çalışmak, büyümelerini de engelliyor. Yakup, yerinden kalktığında, oturduğu sandalyenin toz içinde kaldığını görünce iş müfettişlerinin daha önce söylediği bir şey geliyor aklımıza: “Mobilya sektöründe çalışan çocukları tespit etmek kolaydır. Kulaklarında ve burunlarında ne kadar temizlenirse temizlensin geçmeyen bir toz vardır çünkü.” Sosyal Destek Merkezleri’nde sağlık taramaları da yapılıyor. Hep gürültüye maruz kaldıklarından duyma testleri, solunum testleri ve verem taraması yapılıyor. Sonuçlara göre tedavi uygulanabiliyor. Sürekli uçucu maddelere maruz kalan bu çocuklara narkotik şubesi, bilinçlendirme eğitimi veriyor.

TOPLUMLA BÜTÜNLEŞME ŞUURU

Projedekiler, çocukların kendilerini topluma ait hissetmelerinin ne kadar önemli olduğunu anlatıyor. Bu çerçevede çocukları maçlara götürdüklerini, haftada bir kere merkezde sinema günleri yaptıklarını, satranç ve resim kursu verdiklerini belirtiyorlar. Bunların bir kısmı projenin kendi bütçesinden bir kısmı da gönüllü kuruluşların desteği ile yapılıyor. Projede görev alan herkesle konuştuğunuzda bir şey dikkatinizi çekiyor, “çocuklar” yerine “çocuklarımız” sözcüğünü tercih ediyorlar.

Türkiye’de çalışan bu kadar çok çocuk varken, çocuk işçiliğinin nedenleri olan göç, işsizlik makro ekonomik dengelerin bozukluğu devam ederken, 2015 yılına kadar çocuk işçiliğini bitirmek için dünyaya söz vermiş olan Türkiye bunu başarabilir mi? Sıddık Topaloğlu, bu soruyla sık sık karşılaştığını ve hep aynı cevabı verdiğini söylüyor: “Bir gün denizyıldızları vurmuş kıyıya. Bir çocuk da denizyıldızlarını tekrar denize atıyormuş. Oradan geçenler demişler ki, kaçını kurtarabilirsin, uğraşma. Çocuğun cevabı şu olmuş, kaçını kurtarabilirsem…” Topaloğlu duruyor burada ve ekliyor: “Kaçını kurtarabilirsek.”

| Ayşe Karabat - Sayı: 641 - 19.03.2007
AKSİYON DERGİSİ

Bu küçük kampanyaya katılmak isteyenler, 01 Mayıs tarihine kadar, bu forum altında isimlerini yazarlar ise, kendilerine, göndermek istedikleri hediyeyi ulaştırabilecekleri adres bildirilecektir.
Hediyeler, 7-18 yaş arası için, kitap, giysi, bilgisayar, kırtasiye, spor malzemeleri, oyuncak vs. olabilir.
Nakit kabul edilmemektedir. Nakdi yardımlarınızı, forumun en başında belirttiğim telefon numaralarından Kurum yetkililerini ulaşmak sureti ile bizzat Kuruma yapabilirsiniz.
Hepimiz üzülüyoruz, hepimizin bu konuda söyleyecekleri var. Peki kimler burada?

Ben her daim buradayım...
Burada olmazsam hayat boyu bir utanç içinde olurum çünkü...
1 Mayıs ı beklemeyelim hemen şimdi...
2 Kız öğrenci orta iki orta üç yeterki okumak insan olmak istesin....
Seçin sizin Av. Esin Kılıç Erdoğan seç iki kız öğrenci hemen şimdi yada yarın ....
Kavram OKS KADIKÖY de bir +iki senerlik kursları benden... kitapları defterleri benden kurs ve etütlerdeki yeme içmeleri benden... Hadi benden olmuşken giyimleride benden...... Başaran olmazsa gidip gelmeleride benden...
Ne mi istiyorum okusunlar sadece iki güzel kızımız okusun... yeterki okusun...
El ele vermeyen varsa buraya aynaya baksın kendinden utansın....
Ama sizede bir görev düşüyor ne yapmalıyız tam olarak onu bilelim ? Onun için gerekirse oraya gidelim... Kitap mı eşofman mı top mu ayakkabımı ne ? Doğru tespit yapalım adam gibi yol alalım... yoksa sünnet çocuğuna gelen 50 futbol topu gibi olur ki bir işe yaramaz....
Herkes düşünsün herkes haydiye hazır olsun... Hızlı ve net çözüm...

Ben de buradayım!

Peki Sevgili Emrah ;
Bildiğin gibi sen daha avukat olmadın yani kalbin büyük olsada cebine bunu ben kazndım diye koyduğun gelir yok. İnşallah yakın gelecekte bol kazançlı işlerin olacaktır.
İlke olarak maddi geliri olmayanların bu tip yardım kampanyalarına katılmalarına ben karşıyım. Çünkü kişi daha kendisini geliştirmektedir. Vatanına milletine yararlı olabilmek için. Ki senin öyle bir yolda gayet iyi gittiğinigörüyorum ve emin ol çok seviniyorum.
İlle bir şey yapacağım diyorsan korsan olmayan kitap alıp yollayabilirsin sakın daha fazlasını şu aşamada yapmaya kalkma düşünmen bile kalbinin büyüklüğünü göstermek açısından yeterlidir.

Bende buradayım ki;
yazıcı benden.
50 tane Dünya ve Türk klasikleri de benden...

Ben de buradayım, hediyeleri bilahare bildireceğim.

Buradayım ;)
Ve düşünüyorum...
Bakalım çam sakızı, çoban armağanı ne yapabilirim!:rolleyes:

Sevgilerimle.

Bugün Kurum yetkilileri ile yaptığım görüşmede edindiğim bilgileri -hediye seçiminizde faydasının dokunması için- sizlerle paylaşmak istiyorum.
Kurumda şu an,
10-12 yaş aralığında 7 çocuk
13-15 yaş aralığında 29
16-18 yaş aralığında 10 çocuk barınıyor.
Bu çocuklardan 3'ü lise, 6'sı ilköğretim, 4'ü açık ilköğretime, 11'i de mesleki eğitim programlarına devam ediyor.
Sevgili commodore, dersane önerinizi yetkililerle görüştüm, bu teklifi çok objektif şekilde değerlendirdiler ve 3 çocuğun dersane desteği de alması halinde, üniversite ve OKS sınavlarında başarılı olabileceklerini söylediler.
Yapabileceğimiz yardımları şöyle sıraladılar:
İlköğretim -okuma yazma aşamasından başlayarak- ders kitapları
Sınavlara hazırlık kitapları ve her tür kitap
Giysi
Ayakkabı-terlik
Spor malzemeleri ve eşofmanlar (Özellikle kurdukları futbol ve basketbol takımları için)
Kurumun sinema salonu için bu çocukların yaşantıları ve psikolojileri değerlendirilerek seçilmesini rica ettikleri DVD, VCD
Bilgisayar
El becerileri atölyesi için seramik ve hediyelik eşya gereçleri
Kültürel faaliyetler için yardım (Örneğin tiyatro, sinema, bale gibi organizasyonlara sağlanacak bilet)
Ve çocukların ihtiyaç duyabileceklerini düşündüğümüz tüm diğer malzemeler

İlgilerinize :)

Hukuki Net yardımları bir bütün olarak mı ulaştırılacak, yoksa herkes kendisi mi verecek? Bu konuda aydınlatırsanız sevinirim.

Teşekkürler

Sayın Üyelerimiz,
1 Mayıs tarihine kadar aşağıdaki adrese gönderebileceğiniz tüm hediyeler tarafımca, isimleriniz belirtilerek, bir seferde ve toplu olarak Kurum'a teslim edilecektir. Ayrıca kendiniz de Kurum'u arayarak adreslerine gidebilir veya kargo yolu ile hediyelerinizi ulaştırabilirsiniz. Nakdi yardımda bulunmak isteyenler lütfen doğrudan Kurum ile iletişime geçsinler.
Selamlar,

Av.Esin Kılıç Erdoğan
Büyükdere Cd. No:157 K:7 D:23 Zincirlikuyu-İstanbul

15 gün kaldı.... 15 gün kaldı..... 15 gün kaldı.....

Sevgili commodore1tr, göndermiş olduğunuz, 50 adet kırmızı beyaz şort-tişört takımlar (formalar) ve 5'er adet futbol, basketbol ve voleybol topları adresime ulaşmıştır.
İlginize, katılımınıza ve emeğinize çok teşekkür ediyorum.

Unutmayalım, unuturmayalım...

Nihayet gönderebildim, umarım bir aksilik çıkmaz. :mahcup:

Paketinizi heyecanla bekliyorum. İlginize şimdiden çok teşekkür ediyorum.:)

Sevgili deniz02,
Çocuklar için göndermiş olduğunuz koca bir paket dolusu iç çamaşırı takımları adresime ulaştı. Böylesine önemli ve akla gelmeyecek bir ihtiyacı öngördüğünüz için, ilginiz ve zahmetiniz için çocuklar adına size çok teşekkür ediyorum.

Ben her zaman derim sayın deniz02 akıllıdır diye . hatta söylemesi ayıp çamaşırları sigortalamış :))

Sayın Av.Esin Kılıç Erdoğan,

Onlar; hepimizin kardeşleri, çocukları, yarının gençleri ve en önemlisi de bizlerin geleceğidirler. Aracı olduğunuz için, asıl bizler çok çok teşekkür ediyoruz. :mahcup:

Bu gerçekten çok mutluluk verici bir duygu, Allah kimseyi yardıma muhtaç kılmasın ama hiç belli de olmaz, gün gelir bir şekilde onların da bize yardım elleri uzanabilir.

Siz ve Sayın commodore1tr olmak üzere tüm yardım eden herkese sonsuz teşekkürler ediyorum bende..

Sağ olun var olun.

Sevgiler...

Adının gizlenmesini özellikle ve ısrarla rica eden, çok sevgili bir üyemizin göndermiş olduğu 50'şer adet pantolon ve tişört adresime ulaştı. Kendisine ilgisi ve emeği için çok teşekkür ediyorum.


Sevgili deniz02, yardımlarınızın en önemli yanı para ödemekten de ziyade, hediyeleri düşünmek, seçmek, almak, taşımak ve göndermek için katlandığınız zahmet.
Bu nedenle sizlere bir kez daha teşekkür ediyorum.:)

Sevgili arkadaşlar,
Umuyorum hediyelerimizi 19-20 Mayıs tarihinde teslim edebileceğim.
Kampanyamıza katılmak isteyenlere duyurulur.:)

Tüm hediyeleriniz Kurum'a teslim edildi. Kurumun yaşadığı birtakım olumsuz tecrübelerden sonra Valilik tarafından verilen kesin talimat dolayısı ile çocuklarla fotoğraf çekilme veya hediyeleri kendilerine birebir verme olanağım olmadı. Ancak hediyeleriniz Kurum yetkililerine, makbuz karşılığı telim edildi.

Ek olarak, Sayın Mehmet Er tarafından, (15 koli) 1500 paket, kuruyemiş gönderildi ve 04.08.2007 tarihinde Kurum'a teslim edildi. Kendisine ilgisi, duyarlılığı ve zahmeti için çok teşekkür ediyorum.

Hepinize, göstermiş olduğunuz ilgi için tekrar tekrar teşekkür ediyorum.

Gerek gönderilerle ve gerekse devam eden ihtiyaçlarla ilgili olarak, 212.205 21 14 no'lu telefondan, Kurum Müdürü Savaş Bey ile irtibata geçebilirsiniz.
Geçen hafta kendisi ile yaptığım görüşmede, çocukların özellikle terlik ve ayakkabı ihtiyaçlarının olduğu bilgisini vermişti.
İlgilenenler, doğrudan Kuruma teslimat yapabilecekleri gibi, Kuruma ulaştırılmak üzere aşağıdaki adresime de gönderebilirler.
Teşekkür ve saygılarımla,

Av.Esin Kılıç Erdoğan
Büyükdere Cad. No:157 Kaynak Apt. D:23 Zincirlikuyu-İstanbul
Tel:0.212.212 13 13

Sevgili Tangör Evren tarafından, 25 çift ayakkabı, 25 çift terlik, yine 25'er adet iç çamaşırı ve çorap, Kurum'a teslim edilmek üzere tarafıma ulaştırılmıştır.
Kendisine, göndermiş olduğu bu bayram hediyeleri için çocuklar adına çok teşekkür ediyorum.

Sevgili Tangör Evren'in gönderdiği hediyeleri, aynı gün Kurum'a ulaştırdım.
Hediyelerin ayakkabı ve terlik olduğunu öğrenen bir çocuğun, "terlik miiii oleyyyyy!" diye bağırışını duymanızı çok isterdim. :)

Bugün de Sevgili Av.Duygu Tekay'ın göndermiş olduğu hediye paketi adresime ulaştı.
Sevgili Duygu Hanım'a, özenle şeçtiğini bildiğim 40 adet "çocuk klasikleri" kitabı için çocuklar adına çok teşekkür ediyorum.
Kitapları en geç bu hafta sonu Kurum'a ulaştıracağım.
Teşekkür ve sevgilerimle,

Sayın Av.Dilek Kuzulu Yüksel tarafından gönderilen rengarenk boyalar (suluboya, pastel boya, kuru boya,....) kalemler, çok çeşitli kırtasiye malzemeleri ve Sayın Mehmet Er tarafından gönderilen kuruyemiş kolileri Kurum'a teslim edildi. Kurum tarafından düzenlenen teşekkür mektupları adreslerine gönderildi.
Kendilerine ilgileri, duyarlılıkları ve zahmeti için, deniz yıldızları adına çok teşekkür ediyorum.

Sevgili Esin Hanım; Kitap, giyim, v.s gibi gereksinimleri en kısa zamanda bildirdiğiniz adrese yollayacağım. Duyarlılığınız için teşekkürler. :)

Kendi birikimim ve yakın dostlarımın katkılarıyla elimde olan bir miktar para ile önümüzde ki günlerde alacağım kırtasiye malzemelerini en yakın zamanda belirtilen adrese yollayacağım. Yetiştirme yurtlarında ki kardeşlerimizin açıkları bi parçada olsa kapanacaksa ne mutlu bizlere.
Böyle bir hayır işinin gerçekleşmesinde bizlere ön ayak olan sevgili Esin ablaya da teşekkürlerimi bi borç bilirim.
Saygılar.

Sevgili Ferda Hanım ve Gökhan,
Bu alanı yeniden canlandırdığınız için teşekkür ediyorum.
Gökhancığım, beni aradığın ve bu konunun peşini bırakmadığın için sana ayrıca teşekkürler.:)
Bana göndereceğiniz hediyelerinizi çocuklara ulaştırmaktan mutluluk duyarım.

Esin Hanim, bu yardimi herhangi bir zamanda yapmamiz mümkün müdür? (Cünkü su anda yurt disindayim) Hediye olarak ne alabilecegimiz konusunda fikir verebilir misiniz?
Saygilar.

Sevgili Fischer,
Çocukların ihtiyaçları asla sonlanmadığı için, elbette her zaman için yardım edilebilir. (Bu Kurum veya bir başkası..)
Hediyeler (ihtiyaçlar) hakkında daha önceki sayfalarda çok detaylı bilgi bulabilirsiniz.
Selamlar,

Sevgili Gökhan,
Kargon bugün elime ulaştı. Rengarenk kalemler, kurşun kalemler, silgiler, kalemtraşlar........ Ve testler, soru bankaları... Ne çok emek vermişsin. O güzel yüreğine sağlık.
Hediyelerini, beklediğim bir kısım hediyenin daha toplanması ile birlikte ve en kısa sürede çocuklara ulaştıracağım.

Değerli vaktini böyle bir konuya ayırıp ön ayak olduğun için teşekkür ederim Esin abla.
Saygılarımla.

Sayin Av Esin KILIC,Deniz yildizlari ve sokak çocuklariyla ilgili yapmis oldugunuz çalismalar için size tesekkur ederim.Cocuklarimiz gelecegimizdir,bu konuyla ilgili herkes elinden geleni yapmali dusuncesinden yola çikarak bir proje olusturmaya çalistim.Forumdaki mevcut hukukcular,mali danismanlar v.b konularda fikri olan herkesin katilimiyla bu proroje gerçeklesirse çocuklarimizin gelecegi için hepbirlikte maddi yonden bir fon saglamis oluruz.

Proje:
1.Ticari isletmeler için sorun tesgil etmekte olan alacak dosyalarinin tamaminin veya bir kisminin vakfa bagis yoluyla temligiyle ilgili hazirlik çalismalari yapmak.

2.Vakfa temlik yoluyla alacagini devreden isletmelerin bu islemi gider gosterip vergi avantaji saylayacaktir. Bu konuyu gundeme getirmek.

3.Bu konuyla ilgili forumda kayitli veya misafir ziyaretci olan hukukculardan ve mali danismanlardan her ilde Vakif adina gonullu hizmet verebilecek katilimcilari olusturmak.

Kisaca uc maddede ozetlemeye çalistigim proje ses getirirse projenin açilimi ve detaylari hakkinda gorus alis verisinde bulunmak ve yurt disinda ozellikle risk yonetim sirketlerinin destekledigi vakiflarin gucu goz onune alindiginda bu proje hayata geçirilirse Deniz yildizlari-Sokak cocuklarina saglanacak maddi imkanlar goz ardi edilmemelidir.

Detaylariyla ve yapilan arastirmalarla buyuk boyutlu olan projeyi sizlerden ve katilimcilardan gelecek desteklerle sonuclandirmak umuduyla...