Skandallar, yolsuzluklar haber dizisi

6 Aralık 2006
Emin ÇÖLAŞAN ecolasan@hurriyet.com.tr

Enflasyon komedisi


TÜRKİYE'de her alanda "komedi" yaşıyoruz. Papa gezisinde, AB ilişkilerinde, sağlıkta, eğitimde... Aslında komedi değil, ağlanması gereken olaylar. Bir ülkenin içine düşürüldüğü acı durum.

Bugün size kısaca "enflasyon komedisinden" söz edeceğim. AB ülkeleri bizden sadece Kıbrıs, Güneydoğu gibi konularda ödün vermemizi istemiyor. Onların olmazsa olmaz koşullarından biri de enflasyonun düşük olması.

Bizim hükümet de bunu sağlamanın peşinde!

Enflasyon rakamlarını kısa adı TÜİK olan Türkiye İstatistik Kurumu izliyor ve açıklıyor.

Devletin bir kurumu. Başbakanlığa bağlı.

Şimdi bu ülkede kısa süre önce yapılan zamların bir bölümüne bakalım.

Benzin, mazot, doğalgaz, otobüs, metro, taksi ücretleri, kış koşulları nedeniyle sebze meyve, giyim, ayakkabı, okul ücretleri, servis ücretleri, bazı illerde ekmek, et... Buna kiralardaki anormal artışları ekleyelim.

Endekste yüzlerce (762) madde yer alıyor. Keçiboynuzu, sönmüş kireç, telörgü, mala... Bunların fiyatı vatandaş için önemli değil. Ben günlük yaşamdaki artışlara bakarım...

Ve TÜİK her seferinde öyle açıklamalar yapıyor ki, tam AB'nin hoşuna gidecek cinsten!

Bunca zam birbiri ardına patlıyor ve kasım ayında tüketici fiyatları sadece yüzde 1.29 oranında artıyor.

Üretici fiyatları ise (maşallah!) ekside.

Sonra sonuç açıklanıyor:

"Son 12 aylık enflasyon yüzde 9.85 olmuştur."

Amaçları enflasyonu (AB'nin istemi doğrultusunda) tek haneli rakamda tutabilmek.

İşte bu yüzden kıl payı hesaplarla yüzde 9.85 olarak açıklanıyor! Rakamlarla oynuyorlar mı? Oynasalar aksini kim kanıtlayabilir!!!

Aralık ayı rakamları açıklandığında yine göreceksiniz, böyle ufacık artışlar gösterecekler. Belki de eksi gösterecekler ve 2006 yılı enflasyonunu tek haneli rakamda tutmayı başaracaklar!

Yaz gelir, sebze mevye fiyatları düşünce bunu gerekçe göstererek enflasyon düştü derler. Kış gelir, aynı fiyatlar artışa geçince enflasyona etkisi olmaz! Yarabbim bunlar nasıl işlerdir, anlayan varsa beri gelsin.

* * *

İnsanları fakirleştirdiler. Bunu bilerek yaptılar... Çünkü bütçede para yok. IMF devlet bütçesinden yatırıma, harcamaya izin vermiyor. Bu durumda ne yapıyorlar?

Paraları özellikle AKP'li büyükşehir belediyelerine devrediyorlar. Onlar da bütün göstermelik alım ve ihaleleri, hiçbir denetime tabi olmayan kendi şirketlerine veriyor.

En büyük dümen, en büyük yolsuzluk ve hırsızlık işte bu aşamada dönüyor.

Bütçesinde vatandaşın ilaç parasına bile göz dikenler, emeklinin maaşını indirme hesabına hiç utanmadan girenler, belediye şirketleri eliyle paraları har vurup harman savuruyor ve kendi adamlarını zengin ediyor.

Kurulan tezgahı iyi görün! Bilerek fakirleştirdikleri insanlara belediyeler eliyle gıda paketi, kömür vesaire gönderip hem seçmen tavlıyor, hem de vurgun yaptırıyorlar.

Sonra da açıklamalar birbirini izliyor:

"Uyguladığımız başarılı politikalar sayesinde enflasyon tek haneye düşürülmüştür!"

"Başarılı politikalar" arasında vatandaşı ne duruma düşürdükleri hiç yok.

Acı bir durumdur, utanç verici ve yüz kızartıcı bir Türkiye gerçeğidir.

8 Aralık 2006
Oktay EKŞİ oeksi@hurriyet.com.tr

Kırmızı çizgili diplomasi


HER dış ilişkimize ve dış soruna, "Bunun neresine bir kırmızı çizeyim" diyerek yaklaşan Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) hükümeti, anlaşıldığına göre son kırmızı çizginin altında ezilmeye başladı:

Avrupa Birliği (AB), Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'ne (KKTC) uyguladığı izolasyonları kaldırmadıkça limanlarımızı, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi gemilerine ve uçaklarına açmayacaktık, değil mi?

"Türkiye kendine düşeni yaptı. Şimdi sıra Avrupa Birliği'nde... Önce onlar sözlerini tutsunlar sonra limanları açarız" diyen biz değil miydik?

Dünkü haberler ortaya koydu ki... Bizim dirayetli hükümetimiz AB dönem Başkanı Finlandiya aracılığıyla yeni bir öneri ortaya atmış:

AB eğer, KKTC'deki Ercan Havaalanı'nın uluslararası hava trafiğine; Magosa Limanı'nın da doğrudan ticarete (KKTC malları Türkiye gibi bir ülkeye uğramadan başka ülkeye gönderilemiyor) açılmasını sağlarsa, Türkiye de bir havaalanını (belki Antalya'yı) ve deniz limanını (muhtemelen Mersin'i) Rum uçaklarıyla gemilerine açabilecekmiş.

Bitmedi... "Açarız ama bir sene zarfında Kıbrıs sorunu çözülmezse, bunları tekrar kapatabiliriz" demişiz.

Lakin Rumlar, daha önerinin birinci satırını okuyunca "Ercan'ı uluslararası hava trafiğine açmak demek KKTC'yi dolaylı olarak tanımak demektir" demişler ve reddetmişler.

Yani bizim diplomatik atak -buna atak mı demek lazım yoksa olayların bu noktaya geleceğini göre göre "Bize bir şey olmaz abi!" kafasıyla gelip duvara çarpmak mı demek lazım, siz tayin edin- en azından bu aşamada yeni bir çıkmaza girmiş.

Merak ediyoruz:

Avrupa Birliği anlayış göstermez yani önce KKTC üzerindeki izolasyonları kaldırmamakta direnirse bizim sadece "B" değil, "C", belki bir de "Ç" planımız yok muydu?

Başbakan Tayyip Erdoğan sadece bunu değil, "Kaybeden biz değil AB olur" dememiş miydi?

Ne oldu?

Ölçtük biçtik... "Biz kaybederiz" demek zorunda mı kaldık?

Eğer öyle ise, bu ülkenin dış politikasını yönetenleri "burnunun ucunu göremeyen bir kadro" olarak ilan etmek gerekmez mi?

Bu halimize bakmayıp bir de aleme "Medeniyyetler ittifakı" projeleri sunuyoruz.

"Aşın ne, başın ne" demezler mi adama?

Biz daha önce yazdıklarımıza dönelim:

AB ister 8 ister 18 konuyla ilgili müzakereleri askıya alsın... Hiç fark etmez...

AB'nin Türkiye'den "verdiği sözü tutmasını" isteyebilmesi için önce kendi verdiği sözü tuttuğunu ortaya koyması gerekir. O tarihe kadar Türkiye'nin yapacağı hiçbir şey yoktur.

Müzakereler aksarsa AB'ye üyeliğimiz tehlikeye girermiş.

İki sene önce AB ile müzakere ettiğimiz bir şey mi vardı? Olmadan Türkiye yaşayamıyor muydu?

8 Aralık 2006
Emin ÇÖLAŞAN ecolasan@hurriyet.com.tr

Pardon Abdullah Bey, ne demiştiniz!


SEVGİLİ okuyucularım, şimdi birkaç dakika için her şeyi unutup 11 yıl geriye gidin ve 28-30 Aralık 2004 günlerinde burada çıkan üç yazımı şimdi yeniden okuyun.

TBMM Genel Kurul salonundayız. Günlerden 8 Mart 1995. Kürsüde bir konuşmacı var. Refah Partisi Kayseri milletvekili Abdullah Gül.

Türkiye birkaç gün önce AB ile Gümrük Birliği anlaşmasını imzalamış. Meclis'te AB tartışılıyor. Abdullah Bey bu konu üzerinde Refah Partisi, Necmettin Erbakan ve kendisinin değerli görüşlerini dile getirmeye başlıyor.

Bunları size 8 Mart 1995 tarihli Meclis tutanaklarından, yani kendisinin sözlerinden aynen veriyorum. Bakalım okuyunca tepkiniz ne olacak! Gülecek misiniz, şaşıracak mısınız, ne yapacaksınız!

"RP Grubu adına Abdullah Gül (Kayseri): Sayın Başkan, değerli arkadaşlarım, Refah Partisi adına görüşlerimizi bildirmek için huzurlarınızdayım. Hepinizi saygıyla selamlıyorum.

Türkiye'nin Avrupa Birliği ile Gümrük Birliği çerçeve anlaşması bildiğiniz gibi 6 Mart'ta imzalanmıştır. Cumhuriyet tarihinin en önemli dış anlaşmalarından biridir. Böyle önemli bir anlaşmanın bu şekilde imzalanmasına biz Refah Partisi olarak metot, usul ve esas yönünden karşı olan tek grubuz, tek partiyiz.

Şurada (kürsüyü göstererek) "Egemenlik Kayıtsız Şartsız Milletindir" yazıyor. Bunun anlamı nedir? Bu kadar önemli bir karar alınırken milletin bu konuda bilgisi olması ve bunu bilmesi gerekir. Şimdi soruyorum:

Türkiye Gümrük Birliği'ne girdi. Daha doğrusu girmedi, bunun ilk anlaşmasını yaptı. Şimdi Türk halkı bu Gümrük Birliği nedir, hükümet halka bilgi vermiş midir, parlamentoya bilgi vermiş midir? Bu demokratik bir anlayış mıdır? Halka güvenen bir anlayış mıdır?

Şimdi sormak istiyorum. Niçin Türk halkına, bu millete sorma ihtiyacını duymadınız? Bu demokratik bir olay mıdır? Diyorsunuz ki "Bu olay sadece Avrupa ile dar bir gümrük birliği anlaşması değildir, siyasi ve kültürel mahiyeti olan bir anlaşmadır. Peki bu kadar geniş bir karar alınırken bu halka gidip de sen ne düşünüyorsun diye hiç sormak akıldan geçmemiş midir?"

Şevket Kazan (Kocaeli Refah): Halkı saymıyorlar ki."

Şimdi ben burada günümüzün Dışişleri Bakanı Abdullah Gül'e aynı soruları sormak istiyorum: Siz bu AB olayına balıklama dalarken, onların kapılarında dolanıp yalvarırken, müzakere tarihi alabilmek uğruna bir sürü ödün verirken, ülkemizi küçük düşürürken, acaba bunları Türk milletine hiç sordunuz mu? Hayır!

Gül konuşmasını sürdürüyor: "Bu tavır bizim için bilinen bir tavırdır. Bu tavır aslında TEK PARTİ DEVRİNİN tavrıdır. Tek parti devrinde de birçok önemli kararlar alınırken halka hiç sorulmamıştır. Halka güvenilmediği için hálá o ideoloji, o anlayış devam etmektedir."

Demek ki şimdi kendilerinin AKP iktidarı döneminde de aynı "tek parti anlayışı" devam ettiriliyor. Ama bu kez kendileri tarafından! Tüh tüh, vallahi çok ayıp!

* * *

Abdullah Gül konuşmasını sürdürüyor. Sözlerine lütfen çok dikkat ediniz. Meclis tutanaklarından aynen veriyorum:

"Aslında moral açıdan da, demokratik anlayış açısından da hükümet böyle bir konuya imza atamaz. Halka sormadan bu işi yapamaz. (RP sıralarından alkışlar.) Aslında Avrupa Gümrük Birliği'ne Türkiye'nin gayretleriyle girilmedi. Bunu burada açıklıyorum. Bu tamamen ideolojik, tamamen siyasi bir olaydır."

Ve hemen ardından, büyük bombayı şu sözleriyle patlatıyor:

"TÜRKİYE'NİN AVRUPA BİRLİĞİ'NE GİREMEYECEĞİ KESİNDİR.

BUNU AVRUPALILAR SÖYLEMEKTEDİR.

AVRUPA'NIN ÖNDE GELEN BÜTÜN POLİTİKACILARI SÖYLEMEKTEDİR.

ÇÜNKÜ AVRUPA BİRLİĞİ, BİR HIRİSTİYAN BİRLİĞİDİR.

BUNU BİZ SÖYLEMİYORUZ. AVRUPA'DA HERKES SÖYLÜYOR, HERKES BİLİYOR."

Bu sözleri o gün Necmettin Erbakan'ın direktifleri ve Refah Partisi milletvekili kimliği ile Meclis kürsüsünden söyleyen Abdullah Gül'e şimdi sormak gerekiyor:

"Ne oldu beyefendi, bu 180 derecelik dönüşü şimdi nasıl yaptınız? Geçmişte söylediğiniz bu sözler neydi? Aynı sözlerin arkasında şimdi de duruyor musunuz, yoksa dün dündür, bugün bugündür vaziyeti mi oluştu?

Ya da peşinde koştuğunuz Avrupa Birliği dinini bırakıp Hıristiyan olmaktan vaz mı geçti?

Sevgili okuyucularım, benim yazı yeri bitti ama Abdullah Bey'in "incileri" bitmedi!

Yarınki yazımda yenileriyle buluşacağız! AKP'li bir siyaset kadrosunun böyle kısa bir süre içerisinde nereden nereye geldiğini yine Bay Gül'ün kendi sözleriyle, bir ibret belgesi olarak okuyacaksınız.

Niyetin ne kardeş?

Ne demeli bilemiyorum artık.
Yazsanda, çizsende boş.
Çünkü her söylediğinin, bir karşılığı var bunlarda:

Türküm derseniz ,
Alt kimliğin ne derler .
Atatürkçüyüm derseniz,
Kaç kişisiniz derler .
Milli olalım derseniz ,
Geri kafalı,dünyadan kopmuş,çağdışı derler .

Söyleyeyim mi daha ?

Laikiz derseniz ,
Yeniden tanımla derler .
Terörü durdur derseniz ,
Dağda zor,ovaya insin derler .
Milletin malını "özelleştirme" diye yabancıya, ucuza satma derseniz,
Ekonomi bilmez,paradan anlamaz derler .

Ekleyeyim mi daha?

Demokrasi derseniz ,
Eşitttir türban özgürlüğü derler ,
İrtica derseniz,
O da inanç özgürlüğü derler .

Yetmedi mi?

Kıbırıs derseniz ,
Unut verdiğin şehidi,AB yolunda sorun derler .
AB uğruna bu kadar taviz verme dersen ,
AB düşmanı derler.
Bari ordumu ezme,gücümü azaltma derseniz ,
Cuntacı derler.
Hasılı "ak" derseniz
Kara olursunuz .
Kara dediğinizi "ak" yaparlar .

Boşuna dememişler ,
"Niyet etmeden" ibadet olmaz.
O sebepten,
Önce iyi niyet arayacaksınız .
İyi niyet yoksa,
Kapıya koyacaksınız.

Şimdi anlat bana usulca,
Niyetin ne kardeş?

Kerimcan Kamal

13 Aralık 2006
Emin ÇÖLAŞAN ecolasan@hurriyet.com.tr

Şimdi söz Abdüllatif Şener'de!


GEÇEN hafta tam üç gün boyunca Bay Abdullah Gül'ün Refah Partisi Kayseri milletvekili kimliği ile Meclis kürsüsünden yaptığı konuşmayı burada sizlere iletmiştim. Muhalefette iken AB'yi eleştiriyor, "Hıristiyan kulübüdür, bizi hiçbir zaman almayacaklar, kapıdaki kulübeye koyacaklar" diye kükrüyordu! Haklı çıktı!

Tarih 13 Ekim 1995. Bu kez Refah Partisi Sivas milletvekili Abdüllatif Şener Meclis kürsüsünde konuşuyor. Tutanaklardan veriyorum:

"...(Bu hükümet) Sözü, vaadi hep vatandaşa veriyor ama kaynakları bir avuç tuzu kuruya akıtıyor. Hesap vermeye gelince de, hesapları IMF'ye, Dünya Bankası'na, Washington'a, Avrupa Birliği'ne veriyor..." (Aynen kendilerinin şimdi yaptığı gibi.) Buradan (Meclis'ten) çıkarılan kanunlara bile (AB tarafından) sürekli müdahale edilmektedir... Biz Refah Partisi Grubu olarak "Avrupa Birliği direktifleriyle buradan kanun geçirtmeyiz" dedik ama o tasarı kanunlaştı." (Kendileri iktidar olunca AB'nin emir ve direktifleriyle yüzlerce kanun geçirdiler.)

"Değerli arkadaşlarım, oyu ve yetkiyi milletten alıp Washington ve Avrupa Birliği'ne hesap verenlerin gösterdiği tablolar, sergilediği politikalar, istikametlerinin, yönlerinin ne olduğunu hálá göstermedi mi?

Amerika'nın taleplerini değil, Avrupa Birliği'nin isteklerini değil, bu milletin iradesini ve isteklerini Meclis'e getirecek, devlet politikası haline getirecek bir iktidara ihtiyacı vardır Türkiye'nin. (Refah Partisi sıralarından alkışlar.)

Washington talimatları, Avrupa Birliği talimatları, IMF talimatlarıyla bu ülkede hiçbir şey halledilemez. (Refah Partisi sıralarından bravo sesleri.)" (O gün konuşmacıyı alkışlayan, bravo diye bağıran Refah Partisi milletvekillerinin çoğu şimdi AKP milletvekili! Abdullah Gül ve Abdüllatif Şener gibi bazıları bakan!.. Ve direktifleri aynen AB, ABD ve IMF'den alarak Türkiye'yi yönetiyorlar!)

Abdüllatif Bey Meclis kürsüsünde haykırışını sürdürüyor:

"Bu paketler neyin nesi arkadaşlar? Bu IMF'nin, Dünya Bankası'nın hazırladığı paketler ne işe yarıyor? Bu IMF, paketlerini Türkiye'de yaşayan insanların sorunlarına çözüm bulmak için mi üretiyor, getiriyor, önümüze koyuyor?.. Yoksa kendi ülkesindeki sermayenin çıkarlarını devam ettirmek için mi? Bunun çözülmesi gerekir." (Hay ağzına sağlık, ne de güzel söylüyor!)

"IMF reçeteleri ile Türkiye'nin hiçbir yere varamayacağı açıktır. IMF reçetelerine teslim olmuş bir başbakanla Türkiye'nin sorunlarının çözülemeyeceği de açıktır." (Aman, kendi başbakanı duymasın!)

"Değerli arkadaşlarım, onun için biz (Refah Partisi olarak) diyoruz ki, IMF reçetelerinden, Dünya Bankası programlarından, Washington'dan ve Avrupa Birliği'nden bize hayır gelmez."

(Gelir, gelir! Gelmeseydi iktidar olunca bu programları, emir ve direktifleri onların kapılarında yalvar yakar olarak aynen uygular mıydınız!)

***

Bir gazeteci olarak bu çarpıcı belgeleri açıklamak benim açımdan değil de, Türkiye açısından ne kadar acı ve utanç verici bir şey. Dünyanın hiçbir ülkesinde siyaset kadroları dün kara deyip yerin dibine batırdığının bugün böylesine peşinden koşmaz.

İnsan belleği zayıf ve pek çok şeyi unutuyor. Ama arşivler unutmuyor. Bu tutanaklar bir ibret belgesidir.

Bunlar yakın geçmişte Meclis'te Refah Partisi kadrosu idi. Aradan birkaç yıl geçti, AKP oldular ve yüzde 34 oyla tek parti iktidarına taşınmayı başardılar... Ve dün karşı çıktıklarını bugün savunmaya giriştiler. AB'den yedikleri şu son kazıklar bile onları yollarından döndürmüyor! "Haksızlığa uğradık" diye ağlaşıyorlar. Daha çoook ağlaşacaklar.

AB geçmişini bildiği bu kadroları ciddiye alır mı? Siz olsanız alır mısınız!

12 Aralık 2006
Emin ÇÖLAŞAN ecolasan@hurriyet.com.tr

Fiyasko

SEVGİLİ okuyucularım, Türkiye geçen hafta inanılmaz olaylar yaşadı. Böylesi bugüne kadar görülmemiş, duyulmamıştı. Başbakan ve Dışişleri Bakanı kafa kafaya verip kendilerince hazırladıkları "gizli Kıbrıs planını" Finlandiya'ya gönderdiler. Hem de yazılı değil, sözlü olarak!

Bunu Finlandiya açıkladı. Türkiye'nin bir numaralı ulusal sorunlarından biri olan Kıbrıs davasında yaptıkları girişimden,
1- Türk milletinin

2- Cumhurbaşkanı'nın

3- Meclis'in

4- Bakanlar Kurulu'nun

5- Genelkurmay'ın

haberi yoktu. Yangından mal kaçırılıyordu.

Buna karşın bizim en üst kurumlarımız dahil hiç kimsenin bilmediği Kıbrıs planını AB ülkeleri, Corc Buş, Karamanlis falan biliyordu.

O kadar ki, Başbakan geçtiğimiz cuma günü, cuma namazında Afyon Sandıklı'da camiden Bay Karamanlis'i arayıp destek istiyordu.

Bir yanda Müslümanlık (!) ve öbür yanda cuma namazı, cami ve Karamanlis!

* * *

Devletten ve milletten gizlenen, Rumlara liman ve havaalanları açmamızı içeren Kıbrıs planı, perşembe günü Finlandiya tarafından açıklandığında borsamız coştu. Demek ki borsayı coşturmak için böyle Kıbrıs satışı yapmak, ulusal konularda ödün vermek gerekiyordu.

Bu çok önemliydi. Nitekim Tayyip Erdoğan, cumartesi günü Afyon'da yaptığı konuşmada kendisini eleştirenlere şöyle seslendi:

"Piyasaları tedirgin etmeyin."

Aynı konuşmada Denktaş'a da veryansın etti:

"Siyaset yapacaksan git kendi ülkende yap."

Kendi ülkesi!.. Yani yabancı ülke KKTC...

O Denktaş ki, Recep Tayyip Erdoğan imam hatip okulunda çelik çomak oynarken Kıbrıs davasının mücahitliğini yapıyordu... Ve gün gelecek, böylesine ayıp bir çağrıya muhatap olacaktı!

Ya Denktaş kendisine şöyle seslenseydi:

"Madem herkes kendi ülkesinde siyaset yapmalı, o halde sen de bizim işimize karışma, siyaseti sadece kendi ülken için yap..."

Acaba Tayyip Erdoğan verecek yanıt bulur muydu?

* * *

Bir hükümet düşünün ki, ülkenin bir numaralı ulusal konusunu içeride devletin ilgili kurumlarına haber vermeden, sadece yabancılara haber vererek çözmeye kalkışıyor.

Böyle devlet yönetimi olamaz.

Sen kapalı kapılar ardında gizli planlar hazırlayıp yabancıların bilgisine sunacaksın, bunların hiçbirinden Cumhurbaşkanı dahil hiçbir kurumun bilgisi olmayacak, Genelkurmay Başkanı bu yapılanın Kıbrıs'la ilgili devlet politikası ile çeliştiğini söyleyecek!..

Ama bu oyunu AB başta olmak üzere yabancı ülkeler bilecek!..

Ve sen, hazırladığın bu öneri paketini yazılı olarak sunamayacaksın, altına imzanı bile atamayacaksın ve AB ülkeleri tarafından açıklanmasını sağlayıp kendi kalene gol atacaksın!

Bu nasıl bir skandaldır? Böyle bir örneğe şimdiye kadar tanık oldunuz mu?

Camiden, cuma namazı sırasında Karamanlis aranır mı? Bu nasıl iştir yahu?

* * *

İşin daha da matrak bir boyutu var. Onu unutmayalım. Hazırlayıp AB ülkelerine gönderdikleri bu liman açma paketine göre, Kıbrıs sorunu çözülürse 2007 yılı içerisinde çözülecek. Aksi takdirde, 2008 yılı başında bu uygulama geçerliliğini yitirecek ve her şey yeniden, sıfırdan başlayacak.

Yani top 2007 seçiminde işbaşına gelecek yeni hükümetin kucağında olacak.

Artık kendileri bile biliyor. 2007 seçiminden tek başına AKP iktidarı çıkmayacak. Çok büyük olasılıkla AKP bir muhalefet partisi olacak.

Böylesine cingözce bir yöntemle ve "benden sonra tufan" anlayışıyla Kıbrıs yanardağını gelecek hükümete devredeceklerdi.

Cumhurbaşkanlığı ve Genelkurmay bu oyunu bozdu.

Fakat Türkiye bir kez daha yara aldı, işler sarpa sardı. AKP iktidarı içeride ve dışarıda bir kez daha küçük düştü.

Geriye kara bir leke kaldı.

Gün gelecek, Güneydoğu sorunu da AB tarafından masaya yatırılacak. İnşallah aynı olayı o zaman da yaşamayız. Gizli kapaklı plan ve önerilerle, devletin hiçbir kurumuna bilgi vermeden girişimlerde bulunup AB ile pazarlık masasına gizlice oturmaya, kendi kalemize gol atmaya kalkışmazlar.

Ulusal Deprem Konseyi lağvedildi !


17 Ağustos depreminden sonra, depremle ilgili çalışmaların bilimadamları tarafından koordine edilmesi amacıyla kurulan Ulusal Deprem Konseyi, kuruluş genelgesi güncelliğini yitirdiği gerekçesiyle lağvedildi.

Konsey Başkanı Prof. Dr. Haluk Eyidoğan, henüz kararın resmen bildirilmediğini, kendilerinin de kararı çeşitli kaynaklardan öğrendiklerini söyledi.

Eyidoğan, gelecek hafta bir basın toplantısı düzenleyeceklerini belirtti.

Konsey'de 20 bilimadamı görev yapıyordu. Türkiye'deki deprem çalışmalarına yol gösterici 'strateji raporları' hazırlayan Konsey, Danışma Kurulu niteliğinde çalışıyordu.

Deprem konusuyla ilgili çeşitli alanlardan seçilen uzmanlardan oluşan ve bağımsız bir yapıya sahip olan Ulusal Deprem Konseyi'nin başlıca görevlerinin kamuoyuna güvenilir bilgi vermek, yasalara destek olmak, öncelikli araştırma alanları belirlemek, kamu yetkililerine danışmanlık yapmak ve etik konularıyla ilgili başvuruları değerlendirmekti.

Konsey'in TÜBİTAK'ın görüşü alınarak lağvedildiği öğrenildi.

Ulusal Deprem Konseyinden (UDK) yapılan açıklamada, konseyin lağvedilmesi eleştirilerek, "Bu karar, ülkemizde bazı kesimlerce Ulusal Deprem Konseyi gibi bir kuruluşa gereksinim duyulmadığı görüşünün egemen olduğunu göstermektedir" denildi.

Yazılı açıklamada, 1999 yılında art arda meydana gelen yıkıcı depremler sonrası ve Avrupa Konseyinin her ülke için tavsiye kararlarından esinlenerek kurulan UDK’nın bundan sonra bu görevlerini yerine getiremeyeceği ifade edilerek, Başbakanlığın 21 Mart 2000 tarihli genelgesi ile kurulan ve 20 bağımsız bilim insanı ile araştırmacıdan oluşan UDK’nın, Başbakanlığın 6 Ocak 2007 tarihli genelgesiyle lağvedildiği belirtildi.

İlgili genelgede belirtilen gerekçelerin hiçbirinin UDK’nın lağvedilmesini gerektirecek gerekçeler olmadığı ifade edilen açıklamada, "Bu karar Resmi Gazete’de tesadüfen fark edilmiş olup, ancak bu vesileyle UDK’nın karar hakkında bilgisi olmuştur" denildi.

Lağvedilme kararının yaklaşık bir ay önce imzalanmış olmasına rağmen, kararın ilgili ve yetkili merciler tarafından UDK’ya halen bildirilmediği belirtilen açıklamada, şöyle denildi:

"Bir deprem kuşağı üzerinde bulunan ve yaklaşık bir hesapla ortalama her 14 ayda büyüklüğü 6 ve daha fazla olan depremlerin meydana gelme tehlikesi ile karşı karşıya olan ülkemizde, UDK gibi bir kurul için genelgede ileri sürülen ’artık uygulama alanı kalmaması’ gerekçesi anlaşılmaz bir durumdur. UDK’da görevli bilim insanları bu görevlerini hiçbir karşılık beklemeden özveriyle yapmakta olup, görevler geçicidir. Bu nedenle, UDK üyelerinin söz konusu lağvedilme kararı üzerinde durdukları esas konu, dünyanın başlıca deprem bölgelerinden birinde bulunan ve pek çok depremde zarara uğrayan ülkemizde deprem konusuna verilen önemin, giderek artacağına, maalesef bu düzeyde kalmış olmasıdır. Bu gelişme karşısında ’UDK güncelliğini yitirmişse yerine ne konulacaktır’ ve ’Deprem konusunda bilimsel veriye dayanmadan hatalı bilgiler vererek toplumun sürekli kaygılanmasına ve yöneticilerin yanıltılmasına yol açan kişiler için daha uygun bir ortam mı yaratılacaktır’ gibi sorular ön plana çıkmaktadır. Örneğin, en son 29 Mart 2006 güneş tutulması olayı ile ’büyük deprem olabilir’ kaosunun yaratıldığı ve Niksar ve civarında yaşayan vatandaşlarımızın ne hale getirildiği hala belleklerdedir. Daha önce ilgili makamlarla yaptığımız görüşmelerde talepte bulunduğumuz UDK’nın yeniden yapılanması ve düzenlemeler ile ilgili olarak bu makamların herhangi bir girişimde bulunmadan UDK’nın yürürlükten kaldırılma gerekçesi anlaşılamamıştır. Bugüne değin birçok çalışmaları ve yayınlarıyla depremlerle ilgili konularda halkımıza ve yöneticilere doğru bilgileri sunmayı ve yardımcı olmayı ilke edinmiş olan UDK için alınan bu karar, ülkemizde bazı kesimlerce Ulusal Deprem Konseyi gibi bir kuruluşa gereksinim duyulmadığı görüşünün egemen olduğunu göstermektedir. UDK resmen kaldırılmış olsa da tüm üyelerimiz, kamu kurum ve kuruluşları ile yerel yönetimler ve halkımızdan gelen taleplere eskiden olduğu gibi yardımcı olmaya çalışacaklardır."

e. çölaşan burda mı yazıyor ?

Alıntı:

---

Camiden, cuma namazı sırasında Karamanlis aranır mı? Bu nasıl iştir yahu?

---

e.ç.

Emin Çölaşan, Hürriyet'te yazıyor.

Cemaat lideri Esat Coşan'ın adı bir sokağa verildi. Başkanın adı 'Ahmet Genç Bulvarı'yla çok sayıda sokakta yaşayacak. Fahri Korutürk, Turan Güneş ve Kemal Türkler adları da silindi

Pierre Loti Tepesi'ne Eyüp Sultan Tepesi isminin verilmek istenmesi nedeniyle gündeme gelen Eyüp'te, "skandal" olarak nitelendirilecek cadde ve sokak isimlendirmeleriyle değişiklikleri yapıldı. 6. Cumhurbaşkanı Fahri Korutürk, eski dışişleri bakanı Turan Güneş, suikasta kurban giden eski DİSK genel başkanı Kemal Türkler'in isimleri cadde ve sokaklardan silindi.

Nakşibendi İskenderpaşa Cemaati lideri Esat Coşan ile Eyüp Belediye Başkanı Ahmet Genç'in ise bulvar ve sokağa verildi.

İstanbul Büyükşehir Belediyesi, ulusal adres veri tabanının kurulması ve güncellenmesini kapsayan "Adres ve Numaralamaya İlişkin Yönetmelik" gereği, kent genelinde adres bilgi sistemi çalışmaları yürütüyor.

Bu amaçla Büyükşehir Belediyesi, Fatih, Beyoğlu, Beykoz, Pendik ve Eyüp ilçelerinin adres bilgi sistemi kurulması çalışmalarının ihalesini bitirdi. İlçe yönetimleriyle ortaklaşa yürütülen çalışmalar tamamlandıkça Büyükşehir Belediye Meclisi'nin onayına sunuluyor.

Eyüp'le ilgili çalışma da 14 Eylül 2006'da İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi'nin onayından geçti. Eyüp Belediyesi'nin 29 Ocak 2007'de adres değişiklikleriyle ilgili vatandaşlara tebligatta bulunmasıyla çalışmanın boyutları ortaya çıktı.

Cadde, sokak isimlerinin bilgisayar ortamına aktarılması, mükerrer sokak isimlerinin kaldırılması, isimsiz sokaklara isim verilmesi ve düzgün bir numaralama sistemi kurulmasının dışında, bazı isimlerin tamamen kaldırıldığı tebligatlardan sonra anlaşıldı.

Yayla Yolu, Başkan'ın

İsim değişikliklerinde Başkan Ahmet Genç ve cemaat lideri Esat Coşan unutulmadı. "Yayla Köyü Yolu"nun adı "Ahmet Genç Bulvarı"na çevrildi. 6. Cumhurbaşkanı'nın adını taşıyan "Fahri Korutürk Caddesi" de, "Yusuf Muhlispaşa Caddesi" dönüştürüldü. Kıbrıs Barış Harekâtı döneminin dışişleri bakanı Prof. Dr. Turan Güneş'in adının verildiği "Turan Güneş Sokağı" ise "Güneş Sokağı" oldu.

22 Temmuz 1980'de Merter'deki evinin önünde uğradığı silahlı saldırı sonucu yaşamını yitiren Kemal Türkler'in adı da silindi. "Kemal Türkler Caddesi"nin adı artık "Kaynak Sokak".

Eyüp'te isimsiz bir sokağa ise 2001 yılında Avustralya'da geçirdiği trafik kazasında hayatını kaybeden İskenderpaşa Cemaati lideri Esat Coşan'ın adı verildi.

Yeni konulan bazı sokak isimlerinde Belediye Başkanı'nın soyadı olan "Genç"e özel vurgu yapılması dikkat çekti. Örneğin "Bıçakçı Eyüp Çıkmazı" sokağının adı "GürGenç Sokağı" olarak listeye yazıldı. "Genç"li sokak isimleri bununla da sınırlı değil. Beş sokak ismindeki G harfi daha büyük yazıldı. Bu sokaklar şöyle: "ErGenç Sokağı", "ErGençkon Sokağı", "FiGenç Sokağı", "GezeGenç Sokağı", "ÖzGenç Sokağı".

Eyüp'te değişiklikten önce üç sokağın adı "Selvi Sokağı"ydı. Bu üç "Selvi" adı iptal edilerek, "Şehadet", "Süvari", "Tırak" sokağı yapıldı. Çırçır'daki "Arzu Sokağı"nın adı da "Ünye Sokağı" olarak değiştirildi.

'Kim bu dangalak bürokrat?'

Başkan Ahmet Genç, değişikliklerinin bürokratlarca yapıldığını savunarak, olayı 'aptalca' ve 'dangalaklık' olarak niteledi. Bürokratlarla dün yaptığı toplantıda ilçede isim değişikliği yapılmamasını, eski isimlerin kalmasını istediğini belirten Genç, "Toplantıda 'kim bu dangalak' dedim. Böyle bir isim koyabilir mi? Böyle aptalca bir şey olur mu?" diye konuştu.

Genç, "Çalışmayı Büyükşehir ve Eyüp Belediyesi ile TÜİK (Türkiye İstatistik Kurumu) ekipleri yürüttü. Halen bu sokak isimlerinin hiçbirine bakmış değilim. 800 yeni ismin nereye konulduğunu bilmiyorum. Fahri Korutürk Caddesi de yerinde kalacak. Turan Güneş de yerinde kalacak. Hepsi yerinde kalacak" dedi. Genç, kendi adı ve soyadının sokaklara verilmesiyle ilgili olarak da "Bunlarla uğraşacak zamanım yok" ifadelerini kullandı.

Milliyet