Bugün ve her geçen gün gitgide büyüyen sevgi, saygı ve özlemle anıyoruz.
Printable View
Bugün ve her geçen gün gitgide büyüyen sevgi, saygı ve özlemle anıyoruz.
Ulu Önder Gazi Mustafa kemal ATATÜRK' ün ebediyete intikalinin 70. yılını yaşadığımız bugün onun düşünce ve görüşlerinin ne kadar doğru olduğunu bir kez daha anlıyor iliklerimizde hissediyoruz.
Atatürk'ün bugün hala tartışılıyor olmasının nedeni O'nun yaşadığı dönemdeki ilericiliğinin ve ileri görüşünün hala geçerli olması hala günümüze göre ileride olmasından kaynaklanmaktadır.
Günümüzde maalesef özellikle kendi içimizden çıkan ve ATATÜRK ü yok etmek küçük düşürmek isteyenler ''kişisel zaafları'' adı altında aşırı abartılı yazılar yazmakta sözde belgeseller çekmektedir. Belirli para kaynaklarına sahip güçler tarafından ısmarlama senaryolarla çekilen yazılan bu sözde belgesellere karşın Atatürk devrimciliğinin bu tartışmaları silindir gibi ezip geçeceğinden hiç bir zaman şüphem olmadı olamaz.
Ulu Önder ATATÜRK;
Bıraktığın ve emanet ettiğin değerlere karşı yapılan saldırılara karşı emin ol ki ondan büyük bir güç vardır karşısında asla yok edilemeyecek eğer bunlara hoş görülü yaklaşıp ses çıkarmıyorsak bilki buda senden öğrendiğimiz alçak gönüllülüktendir.
Bugün memleket dahilinde ve haricinde iktidar sahiplerinin gaflet delalet ve hatta hıyanet içinde bulunduklarının farkındayız. Bunlara rağmen sağlam temellerle kurduğun T.C dim dik ayakta kalacak bu kişiler tarihin karanlık sayfalarında hakkettikleri çöplüğü bulacaklardır...
Rahat uyu .
Atam;
Burada; her 9 Kasımda, meydanda simsiyah örtüsüyle küçücük bir kız çocuğu titremektedir. Yıllar önce göğüslerinde istiklal madalyaları ve başlarında kalpakları arkalarında kalabalıklar (bugün ise onların çocukları aynı ihtişamla) ile Kurtuluş Savaşı Gazileri en hızlı, en güçlü, en yürekli adımlarla meydana doğru yürümektedir.
Her 9 Kasım da; istiklal madalyalı gaziler; titreyen bir kız çocuğunun siyahlığını üzerinden çekip alırlar ve senin huzurunda; başı açık ve dimdik, üzerinde beyazdan daha beyaz giysisiyle gözlerde/zihinlerde büyüdükçe büyüyen bu kız çocuğunun ardı sıra dimdik selam dururlar...
Bu seramoni; taa hangi yaşımda olduğumu ayrımsayamadığım yıllardan bugünlere dek,,, her daim yüreğimi titretmiş, coşkusu boğazımı düğümletmiştir.
Ve her 10 Kasım; burada bu büyü ile uyandık... Çocukluğumuzda; 9 Kasımlarda zihnimize, yüreğimize daha derin mıhlanan Kurtuluş'un gurur ve onuruyla 10 Kasımlarda seni andık, çocuktuk ya hani seni tam anlamasakta anadan/babadan daha büyüktün ve yüceydin gözümüzde... Bu yüceliğin onurdu bizim için.., ki senin yükselen yeni neslin olma gururundan pay alarak karşına coşkuyla çıktık,,,
Türküm, doğruyum, çalışkanım,
İlkem; küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm; yükselmek, ileri gitmektir.
Ey Büyük Atatürk!
Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.
Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
Ne mutlu Türküm diyene!
diyerek boğazlarımızı yırtan seslerimiz ile and içtik...
Kucaklarımız dolusu kah kasımpatları kah karanfiller ile önlüklerimiz/yakalarımız/çoraplarımız tertemiz, saçlarımız örülü her 10 Kasımda okul bahçemizdeki büstüne önce hazırolda selam verir, sonra da çiçeklerimizi bırakırdık. Okul bahçesi, okul yolu kasımpatı ve karanfil kokardı. O zamanlar kar çok yağardı buralara, lapa lapa yağan karın altında; 'Mustafa Kemal'in Kağnısı'nı seslendiren coşkulu çocuk sesi tınısı yükseldikçe sanırdık ki,,, saat 9 u 5 geçtikten sonra yer gök soğudu...
Ve sen ne ilah idin çocuk gözümüzde, ne put ne de tabu!!!!
Yüce idin,,, Güven idin,,, İnanç idin,,, Doğru yol idin,,, bildirdik ve hep bildik ki; bize sen en yakın idin...
Dün çocuklarım ile hiçbir zaman hiçbir saniyesinden usanmadığım aynı kurtuluş törenini izledik. Bugün anaokulunda 5 yaşındaki oğlum senin isminle senin için şarkısını söyleyecek,,,(şarkısını çalışırken elini göğsüne koyduğunda coşkusuyla artmış kalp atışlarını farketti ve mutlulukla 'anne bak, gerçekten Atatürk ölmemiş, işte; benim de yüreğimde yaşıyor' diye boynuma sarıldı) söylerken yüreğine dokunacak,,, yüreğinin tınısı adını andıkça artacak...
Atatürk ölmedi
Yüreğimde yaşıyor
Uygarlık savaşında
Bayrağı o taşıyor
Her gücü o aşıyor
Türklüğe güç veren devrimler senin
Yurduma çizdiğin aydın yol senin
Gençlik senin, sen gençliğinsin
Ölmedin ölemezsin
Atam; seni saygı, bağlılık ve sevgi ile anıyoruz...Bugün, dün, yarın,,, daima
MUSTAFA KEMAL
dağ başını efkâr almış
gümüş dere durmaz ağlar
gözyaşından kana kesmiş gözlerim
ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar
ağlar ağlar cihan ağlar
mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür
altmış üç ilimiz altmış üç yetim
yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer
her geçen seni bizden parça parça götürür
mustafa'm mustafa kemal'im
diz dövdüm
gözlerim şavkı aktı sakarya'nın suyuna
sakarya'nın suları nâmın söyleşir
hemşehrim sakarya öksüz sakarya
ankara'dan uçan kuşlar
kemal'im der günler günü çağrışır
kahrolur bulutlara karışır
gök bulut yaşmak bulut
uca dağlar dev boyunlu morca dağlar
divan durmuş bekleşir
mustafa'm mustafa kemal'im
nasıl böyle varıp geldin hoşgeldin
çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin
şol yüzünde güneş südü sıcaklık
ellerinden öperim mustafa kemal
senin dalın yaprağın biz senin fidanların
biz bunları yapmadık
sen elbette bilirsin bilirsin mustafa kemal
elsiz ayaksız bir yeşil yılan
yaptıklarını yıkıyorlar mustafa kemal
hani bir vakitler kubilay'ı kestiler
çün buyurdun kesenleri astılar
sen uyudun asılanlar dirildi
mustafa'm mustafa kemal'im
karalar kuşanmış karadeniz akmam diyor
dokunmayın ağlamaktan bıkmam diyor
bu gece kıyamet gecesi bu vapur bandırma vapuru
yattığı yer nur olsun mustafa kemal
ben ölümden korkmam diyor
korkmam diyen dilleri toz oldu toprak oldu
değirmen döndü dolandı yıllar oldu
bir kusur işledik bağışlar mı kimbilir
o bize öğretmedi kazan kaldırmasını
günahı vebali öğretenin boynuna
erdirip oldurana ana avrat sövmesini
yüreğim kırıldı kanım kurudu
var git karadeniz var git başımdan
mızıka çalındı düğün mü sandın
bir yol koyup gideni gelir mi sandın
mustafa'm mustafa kemal'im
ankara'nın taşına bak
tut ki baktım uzar gider efkârım
çayır ağlar çimen ağlar ben ağlarım
gözlerimin yaşına bak
ankara kalesi'nde rasattepe'de
bir akça şahan gezer dolanır
yaşın yaşın mezarını aranır
şu dünyanın işine bak
mustafa'm mustafa kemal'im
ATTİLA İLHAN
Saygıyla, minnetle ve her zamankinden daha çok özlemle...
Girişteki slayt gösterisinde emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler HARİKA olmuş..
Ne kadar zengin ve müreffeh olursa olsun, istiklâlden mahrum bir millet, medenî insanlık karşısında uşak olmak mevkiinden yüksek bir muameleye lâyık sayılamaz.
Mustafa Kemal Atatürk
“Devrimin kanunu mevcut kanunların üstündedir. Bizi öldürmedikçe, bizim kafalarımızdaki cereyanı boğmadıkça başlattığımız devrim bir an bile durmayacaktır”
MUSTAFA KEMAL
Şimdi kim söyleyebilir kafalarımızdaki cereyanın boğulduğunu?
KİM?
Devrim devam edecek!
Kafalarımızdaki cereyan onları yakıp yok edecek!
Mustafa KEMAL sonsuza dek yaşayacak!
O'nu kaybettiğimiz günün 70. yıldönümünde Şükranla ve Özlemle anıyoruz.
O'na layık olmak adına tüm çabamızı gösteriyor ve O'na layık evlatlar yetiştirme azmimizden ne olursa olsun asla yitirmiyoruz.
Yolumuzdan bizi hiç bir güç çeviremez..
Yattığın yerde kemiklerin sızlamasın! Kurduğun Cumhuriyet ve gösterdiğin amaçlar doğrultusunda yürüyen hala ÇOK Cumhuriyet Evladı! var..
Yüce önder Atatürk'ü
Saygiyla Aniyor Bize Emanet Edilen Bu Güzel Vatani Gururla Yönetecegimize Söz Veriyoruz Ona Minnettariz...
ATAMA MEKTUP
Uygarlık için savaş olur mu?
Uygar bir ulusta silah sesi duyulur mu?
Söyleyin kardeşlerim, uygarlık bu mu?
"Yurtta barış, dünyada barış." diyen Atanın
evlatlarıyız.
Barışın olmadığı ulusta uygarlık aramayız..
"Gözyaşı, kan" nedir bu Atam?
Sen böyle mi bırakmıştın bizleri,
Uygarlık derken bunu mu kastetmiştin?
Sanmam ki bizi böyle görünce sevinesin,
Hiç sanmam uygar olduğumuzu düşünesin!
Çağdaş uygarlık düzeyine ulaşmamızı istemiştin.
Ya bunu unuttuk,
Ya da seni yanlış anladık.
Uygarlığı; Irak'ı kan gölüne çeviren,
Afrika'daki aç çocukları görmezden gelen,
Hiç barış nedir bilmeyen
Uluslarda arar olduk..
Sen ki "Yurtta sulh, cihanda sulh"
diyordun Atam..
Nereye baksam SAVAŞ,
Nereye baksam KAN!
Unuttuk birşeyleri, unuttuk Atam...
Büşra Dilara KARACA