Hayatımızın garip komik anıları

8/2/2007
Bu gun her zamankinden daha gec uyandim
ise gec kalmamak icin acele acele hazirlanip hemen yola koyuldum
genellikle yanimda fazlaladan nakit bulundurmadigim icin dolmusa girip oturduktan sonra gunluk parami almadigimi hatirladim.
Hemen inmeyi dusundum ama cantami bi karistirayim da cikmazsa hemen eve donup artik bi taksi ile gitmeyi dusunurken neyseki bi gidis ucreti kadar bozukluklar cikti ve yoluma devam ettim.
Eve donerkende bir arakadasimla dolmusa kadar birlikte yuruyoruz...
Birden yol paramin olmadigi aklima geldi , sabahki durumu arkadasima izah ederek '' ben taksi ile gidecegim'' deyince, arkadasimi bir telas aldi '' olamaz ben de senden isteyecektim, n'olacak simdi!'' dedi.
Benim evim cok yakin, onunkisi ise cok uzakti... N'apalim n'apalim derken konusarak ilerliyoruz , ben ona '' sende benimle gel , bizden parayi alinca ordan iki dolmus yapar gidersin hem de bizden aileni arayip gecikme nedenenini bildirmis olursun , merak ederler.. '' derken arkadasim egildi ve
'' aaa baakk... iki beslik! hemde ayri ayri 5 er YTL'' dedi.
Buna cok sasirdim! Hemen etrafimiza bakindik mutlaka dusuren oralarda olmaliydi diye...
Hayir, kimsecikler yoktu...
derken bir 5 ligin daha hemen ilerde oldugunu fark ettik. arkadasim almak icin ilerledi ama hemen seslendim '' birak kalsin.. belkide kamera sakasi falandir , gitmeee'' deyince arkadasim durdu. Bu arada saskin saskin hem etrafimiza bakiniyoruz hemde saka olabilir mi ki diye yorum yapiyoruz. Nihayetinde her birimiz bir beslik alarak , diger besligi de bizim gibi zor durumda kalan biri vardir belki diyerek orda birakarak yolumuza devam ettik.

Tesadufun bu kadari , sizce de garip degil mi?

Yarin da zor zamanimizda bulmus oldugumuz ve payima dusen o paranin iki mislisini bir yere vermeyi dusunuyorum.

Sanırım benim hayatım ne komik ne de garip..
İlginç.
Bu siteye sevgili admin başta olmak üzere bana bunu farketmemi sağladığı için teşekkürü borö bilirim

16 Mayıs 19XX
Tören provası için İnönü stadyumuna gidiliyor. 19 Mayıs törenlerinin son provası...
Tam da mesai saatinin başlaması için en kargaşa olan zaman diliminde 0815 te vapur dan inerek İnönü stadyumuna gitmek için boru trampet ve bando eşliğinde yürüyüş başlıyor. Kabataştan itibaren yol kesilmiş durumda tafik felç Barboros Bulvarı tıkanmış bir durumda...
Uygun adım yürünürken birden herkes yerinde saymaya başlıyor... En önde boru takımı var onunda önünde boru majörü.... Bunların ellerinde taşıdıkları püsküllü sopaya baton derler... Döndürüp dururlar sağa sola zaman zamanda havaya atıp yakalarlar... Bu da ayrı bir zevktir... Ama olmaması gereken olmuştur... majör ün attığı baton nasıl başardıysa o yoldaki dev ağaçlarının birine takılmış asılı kalmıştır... Dolayısı ile herkes durmuştur. Bir yanda boru trampet gümbür gümbür çalar bir yanda herkes yerinde sayar ama ilerleme sıfır... Bir trafik geliş gidiş iniş çıkış yasal olarak bu kadar katledilebilir...
En önde dört kişi toplanmış ağaca bakıyor... birinin eli dudaklarında... tatlıda bir sohbet var yaklaşık 15-20 dakikadır hiç ilerlenmediğinin herkesin yerinde saydığının daha da beteri trafiğin allak bullak olduğunun hiç farkında olmayan bu dörtlü yol ortasında dikilmiş havaya bakarak sohbeti sürdürürken bir ses geliyor....
'' Niye durduk.....?''
Eli dudağında ki hiç bakmadan yanıt veriyor kendilerinden biri diye....
'' Baton un olgunlaşıp ağaçtan düşmesini bekliyoruz..... ''
Konuşmalar birden kesilince eli dudağındaki kişi bakmaya tenezzül ediyor ve Kurmay Binbaşı ile gözgöze gelince şafak atıyor...
Kurmay binbaşı buraya yazmamın ciddi ahlak sıkıntısına yol açacağı batonu ne yapacağı hakkındaki söylevinden sonra ki bir 5 dakikada bu sürüyor detaylı bir anlatım olduğundan yedek baton geliyor yürüyün lan hızlı hızlı komutu ile İnönü stadına gidiliyor....
Stada girişten önce yandaki yoldan taksim çıkışına bakanlar yedikleri haltı anlıyor... Arabaların ucu bucağı görünmüyor varın Barboros Bulvarı ne hale geldi siz düşünün.....
Bitti mi bitmedi ? 19 Mayıs ta Asıl gösteri için gelindiğinde eli dudağındaki adamın yanına bir çocuk yaklaşıyor....
'' Abi geçen gün ağaca attığınız baton düştü ....Alın vereyim bu sefer sağlam asın ama ....... ''''

Kardeşim yüksek öğrenimini Ankara'da yapmaktaydı , yaz gelmiş fakat o stajını da orada yapmak istemişti. Çok özlemiştik o gelemiyorsa ( daha doğrusu gelmek istememşti) biz gidelim dedik. Gittik bu vesile öğrenci evi nasıl oluyormuş onu da görmüş oldum neyse...

Bir pazar günü beni Anıt Kabire götürmelerini istedim, kırmadılar sağ olsunlar. Duvarlardaki resimlere daldık , seslendirilmiş savaş görüntüleri derken bir hayli dalmışım, o kadar dalmış ve etkilenmişim ki, çıktığımızda etrafıma bakınıyorum neredeyiz diye...

Sonra gözüme yine bir heykel ilişti , arkadaşlarım ilerliyor ancak ben hâlâ o savaş seslerinin, canlandırılmış görüntülerin havasından çıkamamışım ya, bir de gidip şu heykele bakayım dedim! Heykel sandığım askerin yanına gittim kafamı kaldırıp süzdüm! Allah , Allah diyorum ne kadar da sahici askere benzetmişler. Bir yandan da gayri ihtyari askere dokundum ama belki dokunmak yasak diye hemen elimi çektim ve yine diyorum ki içimden, Allah Allah ne kadar da sahici gibi duruyor!..

Diğer taraftan da arkadaşlar bekliyor, kardeşim bana "hadi çabuk ol ne yapıyorsun orda gel" diye, o sırada yine kafamı kaldırıp heykel sandığım askerin yüzüne son kez bakarken gözlerinde çookk hafif bir kıpırdama fark ettim . Aaaa olamaz dedim bir daha iyice baktım , baktım , etrafımdaki insanların gülüştüğünü de fark edince durumu anladım. :mahcup: Anladım anlamasına ama oradan kaçışımı görecektiniz. Ve hala düşünürüm ; o ne heykel gibi duruştu öyle , çıt yoktu...

Resim çekmek de yasakmış, nasıl olduysa onu da başarmışım bilmeden.

Yaa işte böyle...

Sn. Commodorun yazısını okuyunca aklma geldi.Kocaeli depreminin üzerinden birkaç gün geçmiş İzmiti bilenler bilirler bulvar parkında çadırlar kurulmuş insanlar parkta kalıyor.arkadaşım iş çıkışı bakıyor bayanlar bir gurup olmuş ortalarında tayyörlü bir bayan sohbet ediyorlar.arkadaşım merak ettmiş yaklaşmış.Tayyörlü bayan gülümsemiş nasılsınız demiş arkadaşım da gülümsemiş
sizi hatırlıyorum siz hangi bankada çalışıyorsunuz demiş.bayan hayır bankacı değilim ben Meral Akşener demiş

Bir ara İstanbul Nişantaşındaki (teşvikiye) bir pasajda kısa süreli emlakçılık yaptım. O zamanlar genç ve toydum. Hiç unutmam, yaz günlerinden bir gündü. Hemen her akşam çevredeki apartmanda oturan kızlar ve yetişkin çocuklar pasajın etrafında saklambaç oynarlardı. Bende, pasaj girişinde bir kenarda oturup onları izlerdim. Birini gözüme kestirmiştim, ama nasıl iletişim kurmam gerektiği konusunda kararsızdım. Çünkü onlar İstanbullu ben taşra çocuğuydum. :o Bir ara gözüme kestirdiğim kızın bana kaş-göz işareti yaptığını gördüm. Issız bir köşeye saklanmıştı. Tabi bende kendimce görevden vazife çıkarıp benimle öpüşmek istediğini sandım. :o Yanına yaklaştığımda ani bir hamle ile dudaklarından öptüm. Kızcağız bir süre şoka girip kendine gelemedi. Pek hatırlamıyorum ama galiba bende... Daha sonra yüzümde patlayan bir tokatla kendime geldim. O tokat resmen ayaklarımı yerden kesmişti. :( Böylece llk dayağımı da bir kızdan yemiş oldum. :o

Evimizin cücesi 2 yaşında karıştırmadığı yer yok nerden bulduysa elinde ultrason görüntüleriyle geldi
-anneee mu neee?
-Aaaa bebeğim bu sensin bak işte burdasın küçücüksün gördünmü
-anne mu neee?
-o da sensin annecim
-buuu?
-evet o da
baktım eşim gülüyor ne oldu neden gülüyorsun dedim
-Üstündeki yazıyı okusana o büyük oğlanın böbrek görüntüleri dedi.

Arkadaşımın eşi sinirli bir adam.Bebeği gece boyunca ağlayınca yine çok kızıyor .Sabah işe gideceğim sustur şunu diyor. O da ne yapayım uğraşıyorum işte susturamıyorum diyor.o zaman sende başka odaya git
Sustur ,öldür bir şeyler yap diyor.
Bebek bir süre sonra artık yorgunlıktan mıdır nedir uyuya kalıyor bu sefer meraklanan eşi diğer odadan sesleniyor. Ne yaptın, nasıl susturdun.
Hiiiççç Öldürdüm onu diyor.
Eşi fırlıyor yataktan
Neee ,Allah belanı versin ne yaptın sennn?...

TESADÜFÜN BU KADARI

Bazen öyle anlarımız oluyor ki yaşamak bile ağır geliyor sorunumuzun çözümsüz olduğunu düşünüp karamsarlığa kapılıyoruz. Hatta ben her halde bir daha iflah olmam dediğimiz zamanlar da oluyor.Sonra bir bakıyoruz çözümsüz zannettiğimiz sorunumuz gelişen türlü olaylar ve bazı tesadüfler neticesinde kendi kendine hallolmuş.bu seferde boşuna hayıflanmışız,üzülmüşüz diyoruz Hayat çok güzel hiçbir şey için üzülmeye değmez.ama gelde bunu anlat kendine.

Bu nedenle hayatımızın önemli bir kısmının bir el tarafından kurgulanmış olduğuna inanırım ve inançsız insanları her zaman şaşkınlıkla karşılarım fakat hayatımızda bazen çok anlamsız tesadüflerde olur işte bunlardan biri

İşteyim yine çömez zamanlarımdan biri kargo şirketinden bir telefon geliyor.Kargonuz var gelin alın.Şöförü gönderiyorum bir süre sonra 2 kişi buzdolabı büyüklüğünde bir kutuyla içeri giriyorlar.kutuyu yere bırakıyorlar.müdürüm ve ben masamızdan kalkıyoruz kutunun başında elimiz belimizde ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz Kutunun üstündeki eciş bücüş yazıyı okuyorum isim benzerliği var adres ve vergi numarası farklı diyorum.Müdür şöföre dönüyor

Bu bizim değilmiş neden aldın ?

Ben ne bileyim al dediniz aldım diyor.

Nasıl getirdin peki.?

Benim araba almazdı bunu ordan ayarladım bir araba diyor.

Bana dönüyor sen neden aldırdın ?

Ne bileyim ben kargonuz var gelin alın dediler bende zarf zannettim diyorum.

Bağla kargo şirketini diyor.Bağlıyorum.Kısa bir tartışmadan sonra Nakliye ve hammaliye bedeli talep ediyor yoksa kargonuzu iade etmem diyor karşı taraf kabul etmiyor.Bizde genel müdürlüğe yazı yazıyoruz. Genel müdürlükten arayıp özür diliyorlar şubedeki arkadaşarını uyaracaklarını merak etmememizi söylüyorlar beş dakika geçmiyor ki telefonum çalıyor bir bayan iyi günler hanımefendi ben kargo şirketinden arıyorum diyor başka bir şey söylemesine fırsat vermeden bir dakika diyerek hemen Müdür Bey’e aktarıyorum Şubeden arıyorlar diyorum.

İki saniye sonra telefonum çalıyor müdür kızgın al şu telefonu yaa!.. bağladığın teyzenmiş diyor.Şaşırıyorum .

Teyze deminki senmiydin ?Neden kargocuyum dedin diyorum.

Canım seni işletmek istedi aklıma kargodan aradığımı söylemek geldi.Ne bileyim senin telefonu müdüre bağlayacağını.Ne sinirli adammış o öyle diyor

Offff teyze yaaa offf, ne yaptın sen ?Daha yeniyim zaten doğru dürüst tanımıyor adam beni arızalı olduğumu düşünecek şimdi.Tesadüfün bu kadarı pes yaniiiL