Emekli Hakim ALPER KÜRÜK ŞİİRLERİ

AĞAÇLAR VE İNSANLAR

Kıskanıyorum sizi ağaçlar
Rahatlığınızdan ötürü,
Aldırdığınız yok hiçbir şeye.
Başınızda kavak yelleri eser bazan
İki inler durursunuz,
Ya bir dalınız kırılır
Ya da birkaç yaprağınız dökülür
Ümidinizi kesmezsiniz yeşermekten.
Kesseler birkaç yerinizden
Aşılandım der geçiştirirsiniz,
Kısacası memnunsunuz hâlinizden.

Biz insanlar öyle değiliz
Kılı kırk yararız biz insanlar.
Başımızda kavak yelleri esse
Fırtına kesiliriz.
Hem bizim aşılar sizinkilere benzemez
Biz; verem,tifo,çiçek,kuduz...aşısı oluruz
Ama tesir etmez aşı bize
Yine ölür,yine delirir,yine kudururuz
Aç kalacak olsak
Birbirimizi yeriz
Kendi kendimizi yeriz düşünceden.
Toprağımızla beslendiğinden
Bir huyun da bize çekmiş olsa gerek
Belki bu huy: yeşermektir,yeşermek...


Alper Kürük

AĞAÇLAR VE İNSANLAR...

Kıskanıyorum sizi ağaçlar
Rahatlığınızdan ötürü,
Aldırdığınız yok hiçbir şeye.
Başınızda kavak yelleri eser bazan
İki inler durursunuz,
Ya bir dalınız kırılır
Ya da birkaç yaprağınız dökülür
Ümidinizi kesmezsiniz yeşermekten.
Kesseler birkaç yerinizden
Aşılandım der geçiştirirsiniz,
Kısacası memnunsunuz hâlinizden.

Biz insanlar öyle değiliz
Kılı kırk yararız biz insanlar.
Başımızda kavak yelleri esse
Fırtına kesiliriz.
Hem bizim aşılar sizinkilere benzemez
Biz; verem,tifo,çiçek,kuduz...aşısı oluruz
Ama tesir etmez aşı bize
Yine ölür,yine delirir,yine kudururuz
Aç kalacak olsak
Birbirimizi yeriz
Kendi kendimizi yeriz düşünceden.
Toprağımızla beslendiğinden
Bir huyun da bize çekmiş olsa gerek
Belki bu huy: yeşermektir,yeşermek...


Alper Kürük

Eller Eller...

On parmaktan ibaret diye görülen eller
Ne işlere muktedir,ne işler görür neler?

Eller var yere düşmüş çaresizi kaldırır
Eller var berrak suyu çalkalar bulandırır.

Eller var parmağının onunda da marifet
Eller var işe-güce yaramaz,sırf zarafet...

Eller var kazma, kürek, belle toprağı işler
Atalar o elleri öp,başa koy demişler.

Eller var güven veren uzatılacak eller
İşte öyle ellere güzel,dost eli derler.

Eller var secde için yapışıyor yerlere
Arasında alınlar yer öper binbir kere...

Eller var dua için açılır hep semaya
O duadaki şükür bitmez,tükenmez maya...


Alper Kürük

AKIL KADERE PUSULA...

Kader,emek vermemek
Kader,aklı engellemek
Olaylar olduğunda aczini söylemek
Kurtuluşsa: 'Kaderim buymuş...' demek.
Kader yok değil kader var
İnsan seçeneğiyle kaderini yapar...
Bir yere gelir ki yol ikilem
İster kötüye isterse iyi yola sapar.
Nasıl bilebilsin diyeceksin
İyinin,kötünün hangisi olduğunu,
Zorda hayır,kolayda şer bulduğunu
Yaşayanlardan öğreneceksin,
Yaşadıklarından öğreneceksin...
Allah sana boş yere vermemiş ki aklı
Senin en büyük hizmetkârın
Onu kuş tüyü yatağında uyutursan
Sen de uyursun hem bu gün hem de yarın...
Sonuçta ne olacak kârın
Yaşarsın işte öylesine yaşarsın,
Kaderine ağlar,kaderine yanarsın...


Alper Kürük

VAR OLMAK...

Gönül gülistanından bir de bin gül vereyim
Her gülün yaprağında şiirler göndereyim,
Aşkın has kokusuyla ulaşamıyorsam da
Gülün öz kokusuna sinip sana ereyim...

Sen kokluyorken gülü ne hoş sana sokulmak
Her nefes çekişinde senin içine dolmak...
Beni baştan yaratır,yaşatır yeni canda
Ölüp ölüp yeniden işte budur var olmak..


Alper Kürük

İnsan Ve Sevgi

Makama çıkmak için türlü merasim ister
Huzura çıkmak için kâlben ALLAH de yeter...

ALLAH'ı zikredişle bütünleşir her zerre
ALLAH'a şükredişle bereket bin bir kerre...

Yaratıp nefesinden üflediği kuluna
YARADAN zorluk koymaz O'na geliş yoluna...

Kul olduğunu bil sen başka bir şey istemez
Yaratıp yaratıp da ne hâlin var gör demez...

Yaratmak aynı zaman eserini kollamak
Öyle kolay değildir salt Yaratıcı olmak...

Üflediği nefesle ALLAH'tan parça insan
İnsana eza vermek ALLAH'a eza inan...

Sevgiyi insan ile yoğurup yaratandır
Sevgide tüm hazlarla YARADAN ALLAH vardır...

Alper Kürük

Algılama Farklılıkları

Bir şair için ölüm ki vuslata ermektir
Kavuşma umudunu yoklukta gidermektir.

Renklerin karışımı bir ressam için ölüm
Simsiyah tuvalinde ak kefendir gördüğüm...

Besteci için ise duyulamayan seste
Her güzellik nefeste,son beste son nefeste...

Nasıl yaşamak haksa ölüm de öyle haktır
Makbûl olan ölmeden insanca yaşamaktır...

Denir ki yaşanır aşk yaşanmadan bilinmez
Ölüm de öyle bir şey...ölmeden de ölünmez...


Alper Kürük

Bitmesin Kokuların...
Sana çiçekler sundum bir zaman demet demet
Ellerinde soldular seni kıskanıp elbet...

Çiçeklerin kokusu inan ki sinmiş sana
Bir başka çiçek olup kokuyorsun sen bana...

Dünkü koklayışımda kokan kırmızı güldün
Bu gün koklayışımda menekşeydin,sümbüldün...

Yine bir koklayışta bana sen kendin dedin
Bak kokan ben değilim bu kokan da yasemin...

Sendeki bu kokular bana ömrümce yeter
Bir kokunda karanfil,bir kokunda zambak ver...


Alper Kürük

Çöp Tenekesi

Senin için kadar
Benim içim de türlü şeyle dolu
İkimizin de kaderi
İçimiz hep böyle dolup dolup
Boşalmak imiş.
Yalnız senden farkım var:
İçim temiz benim.
Bazı kötü şeyler
İçime girerse de
Seninki kadar değil
İşe yaramazlar sende.
Umut var,hayat var
Velhâsıl herşey var bende
Hemen hemen hepsi iyiden yana.
Ben iyiyim hamdolsun
Çöpüm sana,çöpler sana
Aşkolsun...


Alper Kürük

Gerçek mi? Rüya mı?

Her ne tarafa baksam
Huzuru görüyorum...
Uçuverir bıraksam...

Ruhun ince telinden
Bir kafes örüyorum
Ve de en güzelinden...

Bu bir rüya diyorum
Bir daha uyanmasam...
Hata mı ediyorum?

Alper Kürük