Aşk

Yağmur yağıyor güzel şehrimin üstüne hiç bir belediyenin yapamadığını yağmur yapıyor temizliyor güzel Kadıköy'ün caddelerini... İnsanlar hızlı hızlı yürüyor, bazıları şemsiyeli daha vakar yürüyor tedbirimi aldım ben dercesine... Ben ise ne şemsiyeliyim nede hızlı yürüyorum...Hatta bazen durup gökyüzüne bakıyorum... Kimsenin göremediği bir şeyi görecekmişcesine...

Hani bereket denen herkesi ıslatan yağmur damlaları varya onlar yeryüzüne ulaşana kadar birbirlerine kur yapıyorlar...birbirlerinin etrafında dolanıp işve yapıyorlar... Aslında herkesin gözü önünde sevişiyor yağmur damlaları... Eğer yakalayabilirseniz düz inmediklerini görürsünüz... Ne ilginç yağmur bile aşkın farkında... belkide ondan ahmakları ıslatır durur... Ha yağmur beni hiç ıslatmadı ben bilerek ıslandım...

Bahariye Caddesinde azıcık kalmış toprak öbeklerine kavuştuklarında ise ortaya muhteşem bir koku çıkıyor yıllar öncesinden gelen bir dost kokusu... Nasıl da özlemişim kokusunu... Kokusunu ciğerlerime çekiyorum... kalbim acıyor... Nefesi veriyorum kalbim kanıyor... Yağmur iyidir özlemden doğan göz yaşarmasını örter yağmurdan ıslandı dersiniz... ya içinizin titremesi...

Kadıköy de yağmur yağıyor, Bahariye caddesinde kızlı erkekli gruplar hızlı hızlı yürüyor konuşuyor, kimi neşeli çoğu üzgün... Ama üzüntüleri kesin basit saçma bir şey.. sadece yüzleri asık... eminimki bir saat sonra sorun neydi anımsamayacaklar bile... Okul saati amam çok öğrenci dışarıda... okulda daha az öğrenci var kesin... ben ağır ağır yürüyorum aslında ters yöndeyim neden yürüyorsam... Şairin dediği ''şehrin ehli keyfi'' kesin benim.. Bir de şu kokuyu hissederken kalbim yanmasa...

Yağmur yağıyor Kadıköyde beni ıslatmıyor ben ıslanıyorum... Nefes alıyorum kalbim acıyor ben bunuda seviyorum...