efsunca rumuzlu üyeden alıntı
çok teşekkürler şimal yıldızı.gerçekten içimi rahatlattın.güçsüz oldugumdan deil ama yine de destekleyici sözler duymak rahatlatıyor insanı.6 ayda hayatıma girip sözlerle yeminlerle vaatlerle evlenip,3 ayda bu bunalımları yaşamak,ki daha evli oldugumun eş yada gelin oldugumun farkına bile varamışken bunları yaşamak büyük tramva.insan ne oldugunu anlayamadan boşanma eşiginde bulunca kendini ne yapacağını bilmez bir şaşkına dönüyor.üniversite mezunuyum.2 işim birden vardı.zaten görücü usülü oldu.önce ailemi sonra beni fethettiler ailecek yalanlarla.işimi,ailemi,memleketimi bırakarak hiç kimseyi tanımadıgım,hiçbir yerni bilmediğim bir yere gittim onu için.ve sırf mutlu olayım die ailem herşeyi fazlasıyla aldı bizim için.sanırım bir erkeğe bu kadar fazla taiz vermek,onun için herşeyi göze alış olmak onu sadece şımartıp,egosunun tatmin gücünü yükseltiyor.romantik adam gitti,umursamayan,görmezden gelen,ezen,ve ezdiren,sadece kendinin mutlu edilmesini bekleyen bir şeye dönüştü.bu 3 ayın 1,5 ayında yurt dışındaydı.20 günü de işinden dolayı yoktu.1 haftası da evde 2 yabancıyı oynadı benimle.sanki evin kadını o gibi konuşmamalar,kapı kilitleyip ayrı yatmalar,kapıyı çekip annesine gitmeler,içip içip sataşmalar,surat asmalar,balayından döner dönmez daha marketin bile yolunu bilmeyen karısının elinden tutup iş aramaları,çalış die baska yapmaları,ailemin evindeki bilgisayardan tutun da,abimin arabasına kadar almamı istedi,ki 3000 ytl aylık geliri olmasına ragmen.. vs..
yalnızdım.saglığım,psikolojim,düzenim zaten bozuldu.aileme 1 saat uzaklıkta olmama ragmen gitmedim katlanmak zorundayım düzelicek die kandırdım kendimi.kovan,aramayıp sormayan,hakaret edip,şimdilerde ise aileme hiçbirşey demeden çantanı alıp çık gel dien bi adam var karşımda.sadece şahsıma ait eşyalarımı yani çeyizimi aldıgımda evde zaten hiçbir şey kalmadı,ona ait olan hiçbirşeye dokunmmıştım halbuki.o da evin kalanını annnesine götürmüş,evi de sahibine vermiş, ve kendisi şuan annesinde deil bekar evinde arkadaşlarıyla kalıo.bana da al çantanı gel nerde olursa kalıcaz dio.eşyaları da ailen eşek gibi getirecek seni seviolarsa dio.var mı böyle birşey yaa?
nafaka yada tazminat meraklı oldugumdan deil de yaşadıklarımı düşününce,we onun için yaptıklarımı,ugruna bıraktıklarımı,buna hayallerim yada genç kızlıgım en can yakıcıları olarak ekleniyo(çünkü benim ailemde boşanan kimse yok,ve ben dul kelimesini yakıştıramıorum kendime)bedelse ödemesini istiyorum.bu kadar kolay olmamalı bir insanın hayatıyla oynayıp hayaleriyle cirit atmak..
çevremde her konuda parmakla gösterilen ben bu hale gelmeye katlanamıyorum.hiçbirini hakettiğimi düşünmüyorum.
neredeyse 2 aydır ayrıyız, bu 2 ay süresince karımsın istediklerimi yapacaksın dien adam kocam olarak sorumluluklarını yerine getirmek zorunda deil mi? onun yüzünden girdiğim borçları kapatmaya çalışıyorum,ruhumda açtıklaarı yaraları sarmak için hergün hastanelerdeyim,ve insanların bana acıyan bakışları dedikodularına katlanmak zorundayım.bedelse fazlasıyla ödedim.madem maddiyat onun için degerli,tazminat,nafaka hakkımı almak istiyorum bende.
beni taşıyamayan bi adamın soyadını taşımak da kambur gibi geliyo artık bana.
ayrıca şidet de vardı,fakat ailem morlukları sordugunda yalanladı.kolumu hareket ettiremediğim için en yakın saglık ocagına gittim.kas ezilmesi dedi doktor,ve adli tıbba sevketti.fakat 7 yıldan başlar düşün deince kıyamadım gitmedim,şikayetçi olmadım.birşey ksnıtlamam mümkün deil sanırım.