Tedbir nafakası

KONUYA TAMAMEN DUYGUSAL YAKLAŞMIŞSINIZ.ÇOUĞUMU ELBETTE ATACAK DEĞİLİM.BENİM SERZENİŞİM ANNESİNE VE HAKİMEYDİ.

Duygusal yaklaştığımı zannetmiyorum. Tamamen objektif yaklaştım, olayınıza. Kaldı ki, yaşadığınız durum zaten tamamen duygusal. Bu duygusal durumdan kaynaklı rahatsızlıklarınız var. Sevgi, aşk, saygı, acıma hissi, evlat sevgisi duygu olarak tanımlanırken: öfke, nefret, intikam arzusu vs. duygu olarak tanımlanmaz mı? Şimdi siz de olumsuz duygularınızın esiri konumuda kalmıyor musunuz? Bu duyguların verdiği baskı ile eşinize veya hakime SERZENİŞTE (serzeniş de bir duygu ifadesidir) bulunduğunuz konu çocuğunuza olan mükellefiyetinizin maddi sınırları, serzenişinize olumlu cevap alırsanız bu durumdan birebir etkilenecek olan yine çocuğunuz. Ben size bunu hatırlatmak istedim. Nedense eşler boşanma sürecine girdiklerinde ilk terkettikleri mükellefiyet ebeveynliğin kendilerine yüklediği mükellefiyet. Bu mükellefiyetin pazarlığını yapmak son derece tatsız bir görüntü aslında. Yaptığınız miktar da 150.00.ytl. Bunu 100.ytl.ye çekseniz kazandığınız 50.00.ytl. sizin hayatınıza nasıl katkı yapacak? K i siz hayatınızı hele ki baba olduktan sonra çocuğunuzun ihtiyaç ve haklarını kısıtlayarak sürdürme çabasına girer iseniz bu TAMAMEN DUYGUSALLIKTAN UZAK MADDESEL bir yaklaşım olmaz mı? Bence bırakın HALA DUYGUSAL OLALIM.

TAMAM TEŞEKKÜR EDERİM.BİR ANLIK KIZGINLIKTAN OLSA GEREK SAĞLIKLI DÜŞÜNEMEDİM