Hukuk dışı bir şey yazmak istemiyorum ama nacizane; şunu söyleyim; " Şartlı,koşullu evlilik olur mu? Bunun imkansızlığını siz bizden önce biliyorsunuz ve düşüncenizi deklare etmek adına bu konuyu soruyorsunuz! :) Ne dersiniz acaba? ;)
Printable View
çok teşekkür ederim yazılarıma duyarlılık gösterdiğiniz için avukatım yok imkanım kısıtlı bende internet aracılığı ile yardım arıyorum.......
Eşler arasında böyle evlilik sözleşmesi gibi ayrı gayrı yapılmasına anlam veremiyorum.Nişanlınızla evlenmeden önce onun size karşı sevgisini, duygularını bir bayan, bir anne olarak ben tartın derim. Çünkü gerçekten seven, değer veren bireylerin senin malın mülkün ayrı benimkiler ayrı, benim haklarım veya mallarım sadece bana aittir ve bana ait olacaktır şeklinde bir bencillik göstereceğine inanmıyorum. Sevgi, beraberlik değerlerinin içinde paylaşımcılık da yok mudur. Yeri gelir bir fincandan çayı kahveyi beraber yudumlarsın, bir simidi ikiye bölüp beraber yersin yeri gelir........ bu böyle devam eder sayfalara sığmaz
Hukuki olarak değil ama İnsani olarak önerim; zoraki Paylaşım nereye kadar sürer? Aradığınız sevgi bu mu? Çok iyi düşünün!
Yaşam şartlarınızı bilemiyorum ama Yalnızlığınızı paylaşacak,Sizi ve çocuklarınızı koşulsuz sevecek,Bir kuru ekmeği sizinle huzur içinde paylaşacak,Bencillik yapmayan biri mutlaka vardır! olacaktır..Acele davranıp Lütfen çocuklarınızın ve kendinizin geleceğini mahvetmeyin..
Saygılarımla..
Kişinin bire bir yaşadıkları ve gözlemleri kendisiyle sınırlı; işin hukuki boyutunu geçtik galiba; bir küçük anı ve aktarım gözlemlediğim; birbirini çok seven bir çift; kadın evli ve çocukluydu; sevdiğini düşündü bir 3.kişiyle akabinde eşiyle ilşkisini bitirdi; yapma dedik dinlemedi...Birlikte olduğu kişi çocuğu sorun etmezken önceleri; -kültür farkları gündeme geldi; Ya çocuğun ya ben dedi; bu kadar şımarık! bir çocuğa katlanamazmış- O şımarık denen çocuk güzide bir üniversitede okuyor-
Kadın;- müvekkilim kendisi" derhal kararını verdi; "Çocuğum" dedi. Çocuğunu üzmemek adına çok mütevazi bir yaşam sürüyor ne kadar bu kararı adına saygı duysam da harcanan bir yaşamı oldu bizi üzesi..
Bence durumunuz çok da karışık değil. Daha doğrusu fiziksel şartlar karışık değil; elbette işe duygularımız karıştığı an herşey değişiyor, anlıyorum. Umarım yakın zamanda çözersiniz.
Nacizane; boşanmakta olan bir anne olarak düşüncem; bir gün karşıma biri çıkarsa; evlenmeyi düşünürsem; beni herşekilde kabul edecek biri olmasına dikkat ederim. Çünkü insanlar değişmiyor, hep aynı insan sadece ya siz algılayamıyorsunuz; tanımıyorsunuz ya da o kişi kendini bir noktada saklıyor.
Burada tek bir olumlu taraf var; karşınızdaki kişi size açık davranmış, bunu değerlendirebilirsiniz.
Umarım herşey sizin için hayırlı olur. Canınızı sıkmayın, herşey gelip geçer.
Gözlemlediğim kadarıyla kendine yetiyor ya da yetmeye çalışıyor; Kendisiyle barışık bir insan... Tek başına çok uzun yıllar büyük bir mücadele verdi; oğlunu okuttu; Kadın olarak tüm her şeyin üstesinden geldi.. Çok sosyal oldu; gıpta edilecek bir yaşam sergiledi; sadece tek eksikliği:; " hayatı ıskalama lüksü " Söylense de bu durumu uygulayamıyor; sabit fikirli ve fazla mazbut..
İnsanlar tercihlerinin sonuçlarını yaşarlar. Bazan bu tercihlerinin sonucu başkalarına da sirayet eder.
Tüm bu iyi özelliklere sahip birisinin aldığı kararlar ve kendi tercihlerinden dolayı şikayet etme ve yakınma lüksü olmamalı. Hatta bu tercihleri nedeni ile başka insanları da etkilememeli.
Tercihi kendisini bağlar, ne kadar erdemli ne kadar faziletli bir tercih ve davranıştır bunu yargılamak bize düşmez..