Sadece kitap okuyarak ne kadar hukukçu olunur?

AÜHF son sınıfta Sarper Süzek hocamızın sınav sorularını hatırladım. Çoktan seçmeli şıklar. Her şık 10 satır civarı ve her sorunun birden fazla doğru şıkkı var. :)
Yargıtay kararlarını eleştirmek bir öğrenci olarak müthiş zevkliydi. Öyle ya, 1. sınıfa ayrılmış, yılların emeği ve hukuk birikimine sahip hakimlerin verdiği kararları çömez halimiz, nakıs bilgimizle oturup "utanmadan" :), "zevkle" eleştirmek, bunu yaparken "ego"yu parlatmak keyif vermez de ne verir?

Sonra mezun olduk... Bir baktık ki uygulama öyle bize öğretildiği gibi "doktrin"le yürümüyor. Eleştirirken Egomuzu parlattığımız kararlara göre yapmadığımız uygulamalarda, Yargıtay adeta öğrencilik dönemimizden intikam alırcasına "BOZULMASINA" diye yazıyor, kocaman kocaman...

Yaşayarak öğreniyoruz ki kitaplardaki hukukla, yaşayan / pratik edilen hukuk pekçok noktada ayrılıyor. Pratik edilmedikçe kanunlardaki maddelerin uygulama şekil ve sınırlarını kavramak bazen mümkün olmuyor.

Bu sebeple genç arkadaşlarımız Anayasa kitapları okuyorlarsa oradaki bilgileri mutlaka Anayasa Mahkemesi Kararlarını da okuyarak A.Y. maddelerinin uygulama şeklini test etmeli, pratiğini görmeliler diye düşünüyorum. Bir karar, sayfalarca teorik yazıyı birden kavranır hale getirebilir.

Alıntı:

---

Av.Selin Çam rumuzlu üyeden alıntı

Sevgili Deniz,

Yazılarını o kadar keyifle okuyorum ki. :)

Başarılar dilerim.

---

Teşekkür ederim müstakbel meslektaşım.Sizlerden öğrendiklerimizi uygulamaya çalışıyoruz. :)

Alıntı:

---

Bahadırhan Tabak rumuzlu üyeden alıntı

(...)veya Oğuzman/Barlas'ın yine Medeni Hukuk Temel Kavramlar kitabı. (...)

---

Ben Oğuzman/Barlas'tan takip ediyorum Medeni Hukuk dersini.Sadece haklar konusunu iyi kategori edememiş.Haklar konusunu Dural/Sarı 'nın kitabından çalıştım.Bunun dışında akıcı ve anlaşılır gerçekten de.

Sadece kitap okuyarak hukukçu olunmaz...:)

Öncelikle hukuku sevmeniz ve gerek merak saikiyle ve gerekse de mücadeleci kişiliğinizle sorunların cevabını araştırmak gerekli.

Bunun için de öncelikle edinilmesi gereken kavram muhakeme yeteneğidir.

Muhakeme; karşılaştırma,kıyaslama,etraflıca düşünerek karar vermek anlamındadır.
Muhakeme yeteneği, önceyi ve sonrayı düşünüp karşılaştırıp karar vermekteki başarı olabilir. İnsanın muhakeme yeteneği kuvvetli ise olaylar çözülür, kişi doğru olanı şeçip yoluna devam eder.

Bunun içindir ki; hukuk fakültelerini kazanmak için; eşit ağırlık sistemine başvurulur. Hukuk nosyonunu kavramak ve uygulamak ancak muhakeme yeteneğinizin yeterince gelişmiş olmasına bağlıdır.

Alıntı:

---

Bora Baykal rumuzlu üyeden alıntı

Sadece kitap okuyarak hukukçu olunmaz...:)

(...) İnsanın muhakeme yeteneği kuvvetli ise olaylar çözülür, kişi doğru olanı şeçip yoluna devam eder.(...)

---

Kesinlikle katılıyorum. Zira sanıldığı kibi kitaplar ezberlense de yorum olmadan bir işe yaramıyor. Yasadaki boşluğu bilmek, onu doğru kullanmak gerekir. İşte bu, işin becerisidir. Diğer kısım teknik kısmıdır, teorik kısmıdır. Pratikte ise muhakeme, detaylı araştırma, güçlü bir kalem gerekir. Bunlar olmadan kanun ezberlemek hamallıktır bana göre. Nasıl kullanacağımızı bilmeden kafamızı bilgilerle doldurmamak gerekir. :)

Ama hiç kitap okumadan da hukukçu olunmaz :)

Ne sadece kitap ne de kitapsız hukukçu olunur; kantarın topuzunu kaçırmamak şartıyla, adalet savaşına dewam.

Teşekkürler sevgili Deniz; sizin iyi bir hukukçu olacağınza dair inancım sonsuz!:)

Alıntı:

---

baris_agit@ rumuzlu üyeden alıntı

ama kitap okumadan da hiç hukukçu olunmaz :)

ne sadece kitap ne de kitapsız hukukçu olunmaz kantarın topuzunu kaçırmamak şartıyla adalet savaşına dewam

---

Tabi ki olunmaz da; konu sadece kitap okuyarak hukukçu olunmayacağı üzerine..:)

Şahsen ben hukukçu kimliğimi pratik içinde öğrendim. Onlarca kitap okuduk; aklımızda ne kaldı..Sadece hukuk nosyonunu edinebildim kendi adıma söyleyeyim.
Hukuki.net sitesinde ara sıra sorulara cevap vererek kendimi hala geliştirmeye çalışıyorum.Hukuk fakültesi tercihim değildi açıkçası.:utangac
-Tıp fakültesi tercihim idi-
Sevmeden okudum, ama sonrası çok sevdim..

Alıntı:

---

baris_agit@ rumuzlu üyeden alıntı

(...)Ne sadece kitap ne de kitapsız hukukçu olunur.(...)

---

Evet güzel bir sonuç oldu bu. Birbirini tamamlayan şeylerdir. Birinin eksikliği diğerinde de eksiklik yaratır.:)

Alıntı:

---

Bora Baykal rumuzlu üyeden alıntı

Teşekkürler sevgili Deniz; sizin iyi bir hukukçu olacağınza dair inancım sonsuz!:)

---

Asıl ben bu güzel düşünceniz için teşekkür ediyorum.Henüz 1.sınıfım, öğreneceğim çok şey var. Ama hukuk için içimde bitmeyecek gibi görünen bir istek var. Öğrendiğim her bilgi beni mahkeme salonlarına götürüyor. Sanki o an davadaymışım da savunma yapıyormuşum ya da iddiada bulunuyormuşum gibi oluyorum. O yüzden anlatılanları kaçırmaktan korkuyorum. Sanki o an dinlemesem o konu ilerde karşıma çıkacak, beni utandıracak hatta dava kaybetmeme neden olacak gibi geliyor. Bı korku-heyecan karışımı duygu var ya inanılmaz bir şey. :) Belki bu sayede başarılı olurum, yani umarım...

Alıntı:

---

Bora Baykal rumuzlu üyeden alıntı

(...)Hukuk fakültesi tercihim değildi açıkçası.:utangac
-Tıp fakültesi tercihim idi-
Sevmeden okudum, ama sonrası çok sevdim..

---

Ne kadar güzel olmuş. Gerçi istisnaları da mevcut. Biri eczacı biri doktor iki tanıdığımız İstanbul Hukuk 2.sınıf terk. Onlar hukuk isteyerek gelmişler; ancak daha sonra tamamen farklı iki mesleğe geçmişler. Yalnız biri kalp cerrahı olmuş.:) Bu da çok büyük bir başarı hikayesi bence.

Ne diyeyim? Hukuk fakültesi 13.cü tercihimdi..:utangac
20 sene önce, gazeteden öğrendim ve ağladım. Aile olarak hep tıp fakültesini tercih ediyorduk. Ve ben kazanamadım..:$
Çünkü son sınıfta fen bölümünden edebiyat bölümüne geçmiştim..:)
İyi ki de geçmişim; memnunum.
O zamanlar nereyi kazandığımızı ancak gazeteden haber alabiliyorduk.
Rahmetli babam, 'Tam sane göre bir meslek.' demişti. Biraz yüreğimi serinletmişti.:)
Zaman içinde öğrendim ki;
Evet hukuk tam bana göre bir meslek! :)

Alıntı:

---

Bora Baykal rumuzlu üyeden alıntı

Ne diyeyim? Hukuk fakültesi 13.cü tercihimdi..:utangac
20 sene önce, gazeteden öğrendim ve ağladım. Aile olarak hep tıp fakültesini tercih ediyorduk. Ve ben kazanamadım..:$
Çünkü son sınıfta fen bölümünden edebiyat bölümüne geçmiştim..
İyi ki de geçmişim; memnunum.
O zamanlar nereyi kazandığımızı ancak gazeteden haber alabiliyorduk.
Rahmetli babam, 'Tam sane göre bir meslek.' demişti. Biraz yüreğimi serinletmişti.:)
Zaman içinde öğrendim ki;
Evet hukuk tam bana göre bir meslek!

---

Ben ilk kez geçen yıl sınava girdim.Hukuk fak. hariç her yer tutuyordu.Bir denesem ne çıkar dedim.Garantisi yoktu tabi.Ama on puanım eksikti tamamlarım dedim.Yani umdum.
Sonra bir baktım on değil,on sekiz puan yükseltmişim.
Geriye dönüp bakınca keşke demiyorum iyiki diyorum ya, bu bana yeter.
Çok da memnunum okulumdan,seçimimden.
Allah utandırmasın derler ya hani, valla ben mesleğimi severek de yapacağım.
Dersleri dinlerken bile kıpır kıpır oluyor insan heyecandan.
Yani benim kadar çok isteyenler bu heyecanı bilir.Yıllar sonrası geliyor gözümün önüne.Nasıl bir keyif anlatamam.Şimdi şu karşımda duran adamın bana öğretmeye çalıştıklarını ben iddianamelere yazacağım,mahkemede o kısacık ana sığdırmak için kendimi paralayacağım diye düşününce ders daha da bir çekici oluyor. Birden üzerimde bir cübbe oluşuyor,elimde Bond çantam :)
Velhasıl kelam o kadar istedim ki hukuk okumayı; ölümsüz olsam da yüzyıllarca mesleğimi yapsam diyorum. Hiç doyamayacağım gibi geliyor.Sanki emekli olmak istemeyeceğim gibi.
Tabi diyeceksiniz ki bunlar gençliğin verdiği heyecan.Onu da iyi bilirim de sahiden bu ondan değil. :)