Printable View
YAZIK YAZIK YAZIK........ daha önceden bu yazılanların çeyreğini bile yazmayan arkadaşların yazıları silinirken üyelikleri iptal edilirlen bu kişiye bu kadar musama gösterilmesini anlayabilmiş değilim.. hiç bir yazısında hukuki dayatma yok .. anca küçümseyip saldırıp savurup duruyor..
Bir çocuğun anneye ve babayada ihtiyacı vardır bunu kimse göz ardı edemez.Çocuğu göstermemek ne kadar yanlış ki vellayeti alan bireyler bunu yapıyor asıl cezayı eşe değil çocuğa veriyorlar.Biraz vicadan ve lütfen kendinizi o çocuğun yerine koyun ... Sizin çocuğunuz var mı??Alıntı:
tturcica rumuzlu üyeden alıntı
Size öğretilenleri atadan dededen aktarılanları bir kenara bırakabilseniz ah.Bir çocuğun anneye de babaya da ihtiyacı aslında yoktur.Toplumda en iyi onların bakabileceği kanaati ile öyle düşünülmüştür ki genel anlamda da öyledir.O yüzden zannediyoruz ki anneye babaya ihtiyacı var.Yok öyle birşey.Çocuğun sağlıklı bir bedene iyi bir ruh haline ihtiyacı var ve iyi bir terbiyeye.Bunu ideal olarak anne babasının vereceği düşünülür.Yoksa siz dedesinin nenesinin yetiştirdiği çocuklar hiç görmediniz mi ? Gayette iyiler .Benim oğlum var annesi ile üstüste sıkıntılı günler yaşadık evliliğimiz çok tazeydi aşamadık sorunları ayrıldık .Annesi sağolsun ilgileniyor bende elimden geldiğimce destek oluyorum .Annesi atlıyor uçağa getiriyor oğlanı geziyoruz yiyoruz içiyoruz üstüne başına birşey alıyorum geri gidiyorlar.Kimse kimseye buğz etmiyor.Bende vaktim olursa gidiyorum.Sizin yanıldığınız nokta anne baba olmanın iyi insan olmayı gerektirdiği düşüncesi. Anne baba olmak maalesef iyi ve örnek insan olma garantisi vermiyor.Annelikte babalıkta aslında bir ferdin dünyaya gelmesine vesile olmaktan başka birşeyde değil.O çocuk dünyaya geldi diye sizin malınızda olmuyor siz sadece onun dünyaya gelmesine vesile oluyorsunuz.Hakkınız bir yere kadar.
Fikirlerinizin bazılarına katılıyorum.Verimli olunabilse çocuklar için ne güzel olur.Onlarla olunca kaliteli zaman geçirmek gerek..Benimde 2.5 yaşında oğlum var inanılmaz babaya ihtiyac duyuyor ama babası sadece alma günlerinde alıyor geriye kalan zamanlarada sesini bile duymak istemiyor,bense inanın istediği zaman alabileceğini söylüyorum ama nafile.Oğlumun psikolojisi bozuldu bilmiyorum ne olur?Bunları yaşadığım için babaya ve anneye ihtiyacları var diye düşünüyorum...Alıntı:
tturcica rumuzlu üyeden alıntı
peki siz neden evlendiniz neden çocuk yaptınız neden ayrıldınız soruyorum niçin siz bu kadar çok kafanızı yordunuz ki?Gereksiz sözler sarfettiniz..Lütfen kendinize gelin ve saygılı olunAlıntı:
tturcica rumuzlu üyeden alıntı
Çok haklısınız keşke tüm anneler böyle olsa .Bazı babalar görmek ister anneler vermez bazı babalar görmek istemez .Çocuğun psikolojisini düşünseler çok iyi olur.Oçocuk büyüyünce sağlıklı olmayacaktır..Erkek çocuğu için baba rol modeldir.Anneyede babayada ihtiyaç vardırrr.Alıntı:
zehrabetül rumuzlu üyeden alıntı
Kesinlikle varrrr.Kendimizden pay biçelim bizim bile yokmu ihtiyacımız anneye babaya..değilmi?Yazık ben bunu birebir oğlumla yaşadığım için çok çok iyi biliyorum.Davam devam etdiği için alma günlerinde alıyor rol yanii..Alıntı:
minikkuşum rumuzlu üyeden alıntı
İdeali tabii ki ebeveynleri ile sağlıklı büyümesi doğrusu bu ama olmuyorsa da çocuğa eziyet etmenin bir gereği yok.Çocuk yetiştirme için bir örnek vereceğim ama erendoğa kesin itiraz edecektir:)
Bir cep telefonu aldığınızı düşünün bataryasının uzun ömürlü olması için size 14-15 h hiç açmadan sarjda bırakın derler. Takarsınız sarja 14-15 saat kesintisiz sarj edersiniz.Ömrü uzun olacaktır o telefonun.Çocuğunuz doğdu 7 yaşına kadar o çocuğu varlığınızla kesintisiz sarj etmeniz gerekiyor ensesine atacağınız bir şaplak bile o çocuğun yetersiz sarj edilmesi hayata biraz eksik başlaması demektir. Telefonunuzu kullanmaya başladınız gerekli gereksiz açıyor kapatıyor sarja takıyorsunuz dimi.Ömrünü kısaltırsınız telefonunuzun.Çocuğunuz peki . ? Onu gerekli gereksiz o andaki reel dünyası ile ilgisi alakası olmayan hakimin önüne çıkart icra memuruydu şuydu buydu muhatap et .Ömründen çalmıyormusunuz .Zaten enerjisinden eşinizden ayrılarak bir miktar çalmışsınız.başkalarının gülüp geçeceği şeye o ileride ağlayacak belki askerliğini daha zor yapacak belki yurtta daha çok zorlanacak .Farkında olmadan o çocuğun hakkını alıyorsunuz o çocuğun ömür kalitesini düşürüyorsunuz.Her pil br gün ömrünü tamamlayacak.Her insanında dönem dönem sarjı bitecek .Resarj edecek durumlar yaratmak gerekir erişkinse baktın enerjisi bitiyor en basitinden ortam değiştirir tatile çıkar .Çocuğunuzsa bu uzaktanda olsa gönder bir hediye alabiliyorsan al bir bisiklet gönder .İlla ki görecem diye tutturmak o çocuktan daha çocukca bir davranış.Aslında bir erkeğin böyle davranması o ayrıldığı eşinin gözünde klasını daha da düşürür.Hatta böyle yapmaya devam ederse eninde sonunda duyacağı sözde şu olur.Ne iyi etmişimde ayrılmışım senden..Bir erkeğin bataryasını dibe vurduracak enerjisini bitirecek olan şeyde çocuğunun annesinden bunu duymaktır.Bu pozisyona hiç düşmemek lazım diye düşünüyorum.
Bu kadar iyi geceler
Neden boşanılmış eşten bişey duymak korkutsun ki.Zaten iki tarafta anlaşamamış ve ayrılmış iyiki senden boşanmışım demiştir.Çocuğa hediye almak onu nereye kadar mutlu eder?? Ama bir sarılmak,onunla ilgilenmek yani kaliteli zaman geçirmek inanın hiçbir hediyenin yerini tutmaz..Siz ne kadarda eskiii kgörüşlü olduğumuzu düşünsenizde bu böyle.Takdir ediyorum çocuğuyla görüşmek için hukuk savaşı veren tüm anne ve babaları.Bu sorumluluk iki kişiye ait...
[QUOTE=tturcica;260164][B]İdeali tabii ki ebeveynleri ile sağlıklı büyümesi doğrusu bu ama olmuyorsa da çocuğa eziyet etmenin bir gereği yok.Çocuk yetiştirme için bir örnek vereceğim ama erendoğa kesin itiraz edecektir:)
belki askerliğini daha zor yapacak belki yurtta daha çok zorlanacak .Farkında olmadan o çocuğun hakkını alıyorsunuz o çocuğun ömür kalitesini düşürüyorsunuz
dünden beri çok hastayım.. ancak farkettim yazdığınızı..:) öncelikle biraz ama sadece biraz haklısınız.. fakat şunu da ekleyeceğim.. yine mualefet olacağım.. askerlik yada yurt.. bunlar bireyin yalnız kalıp hayatla başetmek zorunda kaldığı anlar.. ve bu durumlarda en çok zorlanan kişiler emin olun ailesinden hiç ayrılmamış kişilerdir... boşanmış ailelerin çocukları hayata daha güçlü bakmayı ,daha sıkı tutunmayı öğrenirler . hayat onlara küçücük yaşlarında öğretmeye başlar. yalnızlıkla ,karanlıkla, kalabalıkla, eleştirilerle, doğrularla ,yanlışlarla baş etmeyi öğrenir..
size küçük bir örnek vereyim; evlilik içinde baba çocuğunu dövüyor ilgilenmiyor başından savuruyorsa zaten çocuk şarj edilememiş oluyor.. bazen boşanmak çocuklar için daha da sağlıklı bir çözüm olabiliyor. ben oğlumuz 3 yaşındayken boşandım. şiddetli geçimsizlik dizboyuydu, fakat en önemlisi çocuğuma ve bana şiddet- hakaret vardı. bizimle oyunlar oynamaz bize eşlik etmezdi. sıkılır bunalırdı. posta gazetesinin orta sayfası ve ibo şov dışında lüksü olmayan bir adamdı. baştan yalnıştı yani..:) neyse düşünün 2 yaşında bir çocuğu iri yarı koskoca bir adam duvara savuruyor , dövüyordu.. işindeki hıncını bizden çıkarıyordu. gerçi boşandıktan sonra oğlunu özlemeye başlayınca hatasını anlamış ellerim kırılsaydı demişti ama çok geç kalınmış sözler bunlar ..bu arada bu kadar şey yaşanmasına rağmen çocuğumun babasıyla görüşmesine hiç engel olmadım . o ayrı bir durum..
şimdi soruyorum size aile olmak bunun neresinde..????? yani oğlumun şarjı olsun diye bu durumları yaşamalımıydık??? kendine güvenli dışa dönük mutlu ve cesaretli ve başarılı bir çocuk kolay yetişmiyor. evli olmak yada olmamak çok önemli değil. önemli olan ebeveynlerden birinin sağlıksız yada uyumsuz olması. ozaman evlilik olmuyor. eğer sağlıksız kişi çocuğun velayetini almışsa işte o zaman sizin savunduğunuz durumlar ortaya çıkar...