Hayatın anlamı nedir?

KUSURSUZ OLMAK

Cin'de bir adam, hergun boynuna dayadigi kalin sopanin iki ucuna asili, testilerle dereden, su tasirmis evine.. Bu testilerden birinin yan kisminda catlak varmis.

Digeri ise hic kusursuz ve catlaksizmis ve her seferinde, bu kusursuz testi adamin doldurdugu suyun tumunu tasir,ulastirirmis eve..... Ama uzun bir yolu yuruyerek boynunda tasidigi testilerden catlak olani, eve yari dolu olarak varirmis. 2 sene hergun bu sekilde gecmis..Adam her iki testiyi suyla doldurmus ama evine vardiginda sadece 1,5 testi su getirmis...

Tabii ki kusursuz, catlaksiz mukemmel testi cok gururlaniyormus vazifesini mukemmel yaptigi icin.
Fakat zavalli catlagi olan kusurlu testi, cok utaniyormus, doldurulan suyun sadece yarisini eve ulastirabildigi icin de cok uzuluyormus.
2 senenin sonunda goruslerine gore, yapmasi lazim gelen gorevi yapamadigi dusuncesiyle, irmak Kenarinda adama;
- Kendimden utaniyorum. Su yanimdaki catlak nedeniyle, sular evine gidene kadar sizip gidiyor, demis.

Adam testiye;
-Goremedin mi? Yolun senin tarafinda olan kismi ciceklerle dolu.
Fakat kusursuz testinin tarafinda hic yok..Cunku ben basindan beri senin kusurunu, catlagini biliyordum.. Senin tarafina cicek tohumlari ektim. Ve hergun o yolda ben su tasirken, sen onlari suladin.. 2 senedir o guzel cicekleri toplayip, masamin ustunu dekore ettim. Sen kusursuz olsaydin, o catlagin olmasaydi, evime boyle guzellik ve zerafet veremiyecektim" diye cevap vermis..
Hikayeden alacagimiz ders:

Herbirimizin kendine has kusurlari vardir..Hepimiz birer catlak testiyiz. Fakat sahip oldugumuz bu kusurlar ve catlaklar hayatlarimizi ilginc yapan, mukafatlandiran, renklendiren..ozelliklerimizdir.

Etrafinizdaki her kisiyi, olduklari gibi kabullenin. Dislarindaki kusurlara degil, iclerindeki guzelliklere, bakip, gorun...

KAHVE TİRYAKİLERİ DER Kİ;

Bir zamanlar, her şeyden sürekli şikayet eden; her gün hayatının ne kadar berbat olduğundan yakınan bir kız vardı. Hayat, ona göre, çok kötüydü ve sürekli savaşmaktan, mücadele etmekten yorulmuştu. Bir problemi çözer çözmez, bir yenisi çıkıyordu karşısına. Yine kızın bu yakınmaları karşısında, mesleği aşçılık olan babası ona bir hayat dersi vermeye niyetlendi.

Bir gün onu mutfağa götürdü. Üç ayrı cezveyi suyla doldurdu ve ateşin üzerine koydu. Cezvelerdeki sular kaynamaya başlayınca, bir cezveye bir patates, diğerine bir yumurta, sonuncusuna da kahve çekirdeklerini koydu.

Daha sonra kızına tek kelime etmeden, beklemeye başladı. Kızı da hiçbir şey anlamadı, bu faaliyeti seyrediyor ve sonunda karşılaşacağı şeyi görmeyi bekliyordu. Ama o kadar sabırsızdı ki, sızlanmaya ve daha ne kadar bekleyeceklerini sormaya başladı.
Babası onun bu ısrarlı sorularına cevap vermedi. Yirmi dakika sonra, adam, cezvelerin altındaki ateşi kapattı. Birinci cezveden patatesi çıkardı ve bir tabağa koydu. İkincisinden yumurtayı çıkardı, onu da bir tabağa koydu. Daha sonra son cezvedeki kahveyi bir fincana boşalttı. Kızına dönerek sordu:

- Ne görüyorsun ?
- Patates, yumurta ve kahve ? diye alaylı bir cevap verdi kızı.
- "Daha yakından bak bir de" dedi baba, "patatese dokun."

Kız denileni yaptı ve patatesin yumuşamış olduğunu söyledi.

- "Aynı şekilde,yumurtayı da incele."

Kız, kabuğunu soyduğu yumurtanın katılaştığını gördü.
Sonunda kızının kahveden bir yudum almasını söyledi. Söylenileni yapan kızın yüzüne, kahvenin nefis tadıyla bir gülümseme yayıldı.

Ama yine de bütün bunlardan bir şey anlamamıştı:

- Bütün bunlar ne anlama geliyor baba?
Babası, patatesin de, yumurtanın da, kahve çekirdeklerinin de aynı sıkıntıyı yaşadıklarını, yani kaynar suyun içinde kaldıklarını anlattı. Ama her biri bu sıkıntı karşısında farklı tepkiler vermişlerdi.

Patates daha önce sert, güçlü ve tavizsiz görünürken, kaynar suyun içine girince yumuşamış ve güçten düşmüştü.
Yumurta ise çok kırılgandı; dışındaki ince kabuğun içindeki sıvıyı koruyordu. Ama kaynar suda kalınca, yumurtanın içi sertleşmiş katılaşmıştı.

Ancak, kahve çekirdekleri bambaşkaydı. Kaynar suyun içinde kalınca, kendileri değiştiği gibi suyu da değiştirmişlerdi ve ortaya tamamen yeni bir şey çıkmıştı.

- Sen hangisisin? diye sordu kızına. Bir sıkıntı kapını çaldığında nasıl tepki vereceksin ? Patates gibi yumuşayıp ezilecek misin? Yumurta gibi kalbini mi katılaştıracaksın ? Yoksa, kahve çekirdekleri gibi, başına gelen her olayın duygularını olgunlaştırmasına ve hayatına ayrı bir tat katmasına izin mi vereceksin?

Alıntı:

---

commodore1tr rumuzlu üyeden alıntı

Hayatın bir anlamı insanın öleceğini bilen tek canlı olmasından kaynaklanan bir değerdir aslında... Keşkeler yapılan hatalar istenipte yapılamayan şeyler için denir öyleyse ıskalamamakta yarar var. Elbette yolun sonuna kadar gidilecek ama o yolun ne olduğunu bilmek çok önemli yolun sonu nedir ki? Avukat için baro başkanı tanınmış ve zengin bir avukat olmak mı? Savcı için cumhuriyet baş savcısı olamk mı? Subay için genelkurmay başkanı olmak mı? nedir ? Yolun sonu bunların hiçbiridir. Yolun sonu erdemli bir yaşam sürerek onurlu ve yararlı bir insan olabilmektir. Kimsenin arkasından kötü laf edemeyeceği bir kişi olmaktır. Kendisinew ailesine vatanına vede dünyaya muhabbetle hizmet etmektir. Yaşadığının farkına varmak yaşanacak dünya üretmektir. İnsan gibi insan olabilmektir. yolun sonu gerisi lafı...

---

Bir Fincan Kahve

http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:a...urkkahvesi.jpg

Talebeleri, eski üniversite profesörünü ziyarete gider. Onlara kahve ikram etmek isteyen profesör, mutfağa girer; yanında büyük bir termos içinde kahve ve porselen, plastik, cam, kristal olmak üzere değişik tarzda ucuz ya da pahalı çeşitli kahve fincanlarıyla geri döner.

Herkes bir fincan seçip kahvesini yudumlarken profesör konuşur: "Fark ettiyseniz pahalı görünenler alındı, geriye ucuz ve sade olanlar kaldı. Emin olun, fincan, kahvenin kalitesine hiçbir şey katmaz. Hepiniz aslında kahve içmek istiyordunuz. Ama en iyi fincanlara yöneldiniz; sonra da birbirinizin fincanını süzmeye başladınız."

Talebeler merakla profesörü dinlemeye devam eder.

Profesör sözlerini şöyle sürdürür: "Hayat kahveye benzer. Makam ve parayı ise fincanlar temsil ediyor. Onlar, sadece, hayatı tutabilmek için araçlardır; seçtiğimiz fincan, yaşadığımız hayatın kalitesini belirleyen bir unsur değildir aslında. Ama bizler, bazen, fincana odaklanarak kahvenin tadını çıkarmayı unuturuz. Kahvenizin tadına varın. En mutlu insanlar, her şeyin en iyisine sahip olanlar değil, her şeyin en iyi şekilde tadını çıkartanlardır. "



Alıntı

Hayatın anlamı nedir?
Mutlu ve huzurlu olmak..
Tabi bu göreceli bir kavram
Evlisinizdir diyelim ve çocuğunuz/çocuklarınız vardır
Eşinizi sevmeyebilirsiniz
Yaşamınızı çocuk/çocuklarınıza adamaşsınızdır
Onların mutlulukları yaşam kaynağınız olmuştur
Bir gün gelir ve bu evlilik denen akde son verirsiniz
Huzur duygusunu yaşarsınız
Yine de bir hüzün kaplar içinizi
Yalnızlık duygusu üzerine..

Hayatın anlamı benim için anneliktir, dünya tatlısı bir kızım oluncaya kadar hayat benim için sıradandı.