Boşanmak istemiyorum

Medeni Kanun;
MADDE 141.- Evlenme töreni, evlendirme dairesinde evlendirme memurunun ve ayırt etme gücüne sahip ergin iki tanığın önünde açık olarak yapılır. Ancak, tören evleneceklerin istemi üzerine evlendirme memurunun uygun bulacağı diğer yerlerde de yapılabilir.
MADDE 142.- Evlendirme memuru, evleneceklerden her birine birbiriyle evlenmek isteyip istemediklerini sorar. Evlenme, tarafların olumlu sözlü cevaplarını verdikleri anda oluşur. Memur, evlenmenin tarafların karşılıklı rızası ile kanuna uygun olarak yapılmış olduğunu açıklar.

A. Boşanma sebepleri
I. Zina
II. Hayata kast, pek kötü veya onur kırıcı davranış
III. Suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme
IV. Terk
V. Akıl hastalığı
VI. Evlilik birliğinin sarsılması
Evlilik birliği, ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsılmış olursa, eşlerden her biri boşanma davası açabilir.
Yukarıdaki fıkrada belirtilen hallerde, davacının kusuru daha ağır ise, davalının açılan davaya itiraz hakkı vardır. Bununla beraber bu itiraz, hakkın kötüye kullanılması niteliğinde ise ve evlilik birliğinin devamında davalı ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yarar kalmamışsa boşanmaya karar verilebilir.
*Boşanma sebeplerinden herhangi biriyle açılmış bulunan davanın reddine karar verilmesi ve bu kararın kesinleştiği tarihten başlayarak üç yıl geçmesi halinde, her ne sebeple olursa olsun ortak hayat yeniden kurulamamışsa evlilik birliği temelden sarsılmış sayılır ve eşlerden birinin istemi üzerine boşanmaya karar verilir.

Sn;Aschab
En dar anlamda; Evlilik iki eşît insanın (kadın/erkeğin) gönüllü birlikteliği'ne yasal statü kazandırmasıdır.
Bu;
hem kamu düzeni, hem de iki insanın birlikteliğinden yasal haklar temini için 'gönül birlikteliği'ni resmi makamlarda akdi sıfata kavuşturma muamelesidir.

Temel unsur;
İki eşit insanın birliktelik arzusu ve gönül rızası'dır. Bu talebin müracaatı ile evlilik tesis edilir.

Bu iki kişiden herhangi biri; bu talebin/isteğin/gönüllülüğün yokluğunu dikkate almaksızın, sadece ve sadece 'evlilik akdi'nin bozulmamasını temin etmeye yönelik hukuki arayışlara tevessüt eder ise, burda iyiniyetten, samimiyetten, hem kendine, hem karşı tarafa, hem de çocuklarına saygıdan bahsetmek biraz zor olur.

Anlattıklarınıza objektif bakarsak,
eşinizin bir boşluğu doldurmak amacıyla yöneldiği sanal sohbetler'den
buna karşın sizin takındığınız duygusal tutumlardan,
verdiğiniz red'de dayalı tepkilerin, yasaklayarak çözerim taktiklerinin hiçbir olumlu/faydalı sonuç doğurmadığını, hatta sorunu tamamen çözümsüz hale getirdiğini görmemek imkansız.

Sevgi'nin söz ile ifadesi kadar, eylem ile destekli sunumu 'anlamlı'dır.

Evlilik, kan yada evlat edinme bağlarıyla birbirine bağlı, tek bir hane halkı oluşturan, karı-koca, ana-baba, kız ve oğul, kız ve erkek kardeş olarak her biri kendi toplumsal konumu içinde birbirlerinin karşılıklı etkileyen, ortak bir kültür yaratan, paylaşan ve sürdüren bireyler grubuna Aile denir.

Eşlerden herhangi birinin öncelikle AİLE'nin akdi anlamda varlığını korumayı temin için mücadele göstermeleri demek,
akidden ve kanundan tek taraflı istifade niyetinin açıklanması demektir.

Evlilik akdiniz var, sorun sizin akdiniz 'boşanma' ile bozulmasını önlemeniz ile ortadan kalkmayacak.
Tek taraflı olarak bir eşin evlilik akdinin bozulmamasını sağlamak için harcadığı efor ve gayretin hepsini değil çok cüz'i bir oranını birlikteliğin zedelenen noktalarını tespite yöneltmesi, yapıcı olması, tahrip edici sevgi ifadeleri yerine tamir edici ifade ve davranışlar geliştirmesi imkansız birşey değil.
Kaldı ki; profesyonel yardıma müracaat çok faydalı olabilir.

Evlilik; çocuklar için 'aile' tanımına uygun bütünlük sağlamalıdır, bu sağlanamıyor ise bir sürü olumsuz yansımaları ile onlara zarar verir.

Herşeye rağmen evlilik diye bir tercih herkes için eziyettir.
Ama herşeye rağmen akıl, ruh, gönül bütünlüğünü temin sevgi'nin, aşk'ın, evliliğin bir mükellefiyetidir.

ben konuya yakın birseyler sormak isityorum izninizle.

bende esimle yaklasık aynı seyleri yasıyoruz. bnen ayrılmak isitoyurm ama o istemiyor. evliligin devamına hakimi inandıramazsa ve ben asla tekrar olamayacagımza inandırabilrsem bosanma olur mu ?

Sevgili ascsab,

Siz eşinizle birlikte uzun yıllar anlaşmazlıklarınızla bardağı doldurmuşsunuz.Bir gün bardak bir şekilde taşar.Siz şu anda bardağa bakıp neden taştı? diye hayret ediyorsunuz.Oysa perşembenin gelişi her zaman çarşambadan bellidir.

Yazdıklarınızı okudum.Olayları tek taraflı olarak yansıtıyorsunuz.Elbette eşinizin de anlatacakları vardır.Onları bilemiyorum.

Keşke üzüntünüze çare olabilseydim.Ama maalesef boşanma aşamasına gelmiş evliliklerde eşler çok şiddetli üzüntülere muhatap oluyorlar.Aşk,sevgi,saygı gibi kelimeler de anlamını yitiriyor.

Benim bu işin uzmanı olarak size tavsiyem;
a)Önce bir avukata gidin.İşin teknik yönlerini onlarla paylaşın.Ve hatta eşinizle birbirinizi fazla hırpalamadan,kırıcı olmadan boşanın.
b)Boşanmadan sonra eşinize ait güzel hatıralarınız olsun.
c)Sonra zaman her şeyin ilacı.Çektiğiniz üzüntülerinizi zamanla unutursunuz.Belki kalbınizde iz bırakır.Bu izler acıtır ama zamanla yaralar küllenir.
d)Ve hayat devam eder.

Size huzur ve çocuklarınızla birlikte uzun yıllar diliyorum.Unutmayın beterin de beteri vardır.Bu nedenle halinize şükredin.

Selam ve sevgiyle kalın

Haklısınız....Yılların birikimi bir şekilde bardağı dolduruyor...Ve her şey anlamını yitiriyor...Elbet onun da anlatacakları vardır...Bunu ben de çok istedim.Ama ben sana layık değilim gibi sıradan laflardan başka elle tutulur bir şey de yok....
Bu aşamada elle tutulur bir şey olmasıda artık önemini yitirmekte...Evet zaman her şeyin ilacı.
Öğütlerinizi kullanacağım...Teşekkür ederim...İnşallah her şeyin hayırlısı olsun...Çocukları da almak isteyebilirdi beterin en beteri de bu olurdu benim için...Öyle bir çabası olmaması da güzel...Her kötünün güzel bir yönü mutlaka vardır hesabı ben de bu güzel olan tarafları bulup hayatıma devam edeceğim...Bekliyorum artık izin kullanacak ve gelecekmiş...Konuyu netleştirip dava aşamasına getirecek sanırım...Güzel değil mi?Yani kararı o verecek miş bir anlamda:)Haklısınız bu öyle yaralıyo ki izi kesinlikle kalpte kalıyo...O aşamaya geldiğimizde mi yoksa hemen mi bir avukata danışmalıyım bilemiyorum.Sonuçta ortada henüz bir dava da yok...Onun planına göre nisan ayında olabilirmiş ya....Ya gelemezse...Beklemem gerektiğini düşünüyom mantıken avukat için....Ama bu da doğru mu bilmiyorum...Beklenmeli mi?