Re: Velayet ve Görüşme Hakkı
Alıntı:
dgdm35 rumuzlu üyeden alıntı
Bu ilk mesajım
umarım hata yapmam, Ablamın 3 yasında oğlu var 1 hafta önce anlaşmalı boşanarak ayrıldı .Eşiyle 5 aydır ayrıydı ve bu süre içinde de oğlunu görme isteği olmadı. velayet hakkını da ablama verdi.
.MAhkeme eşine 15 günde bir hafta sonu cmt sabahından pazar 17 ye kadar görüşme hakkı verildi.
Oğlu halen anne bağımlısı bu kadar uzun süre anneden uzak kalması uygun değil bence bunun için ne yapılabilir?
Bizim isteğimiz çocuğu sık sık görmesi ama özellikle gece evinden uzaklaştırmaması. çocuğun yaşı ve durumu gözetilmeden bu şekilde hafta sonu iki gün gece dahil babasına verilmesi doğru mudur?
Ayrıca yazın bir ay alma hakkı olucak o zamanda bırakın bir geceyi ablam işten 1 saat geç dönse ağlayıp oratalığı yıkan çocuk bu kadar uzun süre anneden nasıl ayrı kalıcak?
Bu çocuğun psikolojisini ağır şeklide etkilemezmi?
Eski eşi bir ay çocuga bakmayı istemeyebilir zaten ama yine de ya böyle bir şey olursa diye düşünmek bile bizi üzüyor.Bunun için ne yapabliriz.
yardımınızı bekliyorum.
Saygılarımla
Yapabileceğiniz ilk şey babaya daha sık görüşme imkanı tanıyıp gece çocuğu size bırakması konusunda uzlaşmak.
Ayrıca durum sizin dramatize ettiğiniz kadar olmayabilir. Babası da annesi kadar çocuğa yakındır. 3 yaşındaki bir çocuk annesinden ayrı kaldı diye ortalığı yıkıyorsa asıl bunda bir psikolojik sorun vardır.
Anne ile baba çocuğun menfaatleri için ortak hareket etmeli. Bunun yolu da babadan uzak tutmak değil tam tersine babasına alışması ve babayla yeterince zaman geçirmesi için imkan tanımaktır.
Re: Velayet ve Görüşme Hakkı
[QUOTE=sdt23;258190]Yapabileceğiniz ilk şey babaya daha sık görüşme imkanı tanıyıp gece çocuğu size bırakması konusunda uzlaşmak.
Re: Velayet ve Görüşme Hakkı
[
(sol elim sargıda olduğu için yazım ve imla hatalarından dolayı şimdiden özür dilerim..)yeğeninizin yaptığı eylemlerin birçok nedeni olabilir ama görmezden geldiğimiz sorun olarak görmediğimiz daha hassas bir durum da olabilir. genelde önemsemediğimiz şeyler çocuğun ruhunda çok önemli sorunlar yaratabilir. ya karşı taraf yada sizler çocuğu terketme sinyalleri göndermiş olabilirsiniz . nasıl yani?? dediğinizi duyar gibiyim. şöyleki: daha küçükken yemeğini yemezsen annen gelmez yaramazlık yaparsan giderim gibi o an ağzımızdan çıkan sözler durumu bu hale getirir. bu sözleri genelde bakıcılar anneanneler babaanneler söylerler...!!!!! bu sözler anneyi kaybetme korkusundan dolayı çocuğun anneye karşı bağımlılığını arttırır. anne gittiğinde gelmeyeceğini düşünüp taşkınlıklar yapar. sizin durumunuzda Anne ile baba çocuğun menfaatleri için ortak hareket etmeli. Bunun yolu da babadan uzak tutmak değil tam tersine babasına alışması ve babayla yeterince zaman geçirmesi için imkan tanımaktır.[/QUOTE] sizin bahsettiğiniz durumu ben bizzat yaşadım. Oğlum 4 yaşındaydı ve bana bağımlı haldeydi. çalıştığım zamanlarda babaanneye bırakıyordum annen gelmez tehtitleriyle büyüdüğünü fark ettim ve hemen işi bıraktım oğlum toparlandıktan ve onu bırakmayacağımı idrak ettikten sonra kreşe verme kararı aldım. (bu dediğim dönem 1 - ve 2 yaş dönemi oluyor..) fakat onların yaşadıkları hisler bizim düşündüğümüz gibi değil ... onların ruhları ve dünyaları çok ayrı...
ben aynı zamanda psikoloji eğitimi almış biri olarak bunları yazıyorum . yazdıklarım tıbbi bir olgu malesef .ayrıca 1 ayın çok uzun bir süre olduğunun farkındayım çok sağlıklı olmadığının farkındayım.. madem ablanızda benim gibi anlaşmalı boşanmış.. bu konuyada anlaşmalı yaklaşabilirler.. biz şöyle bir çözüm bulduk: karşı tarafın bu insiyatifi kötü kullanmamasına güvendiğiniz zaman ancak uygulama başarılı olur. bunuda ayrıca belirteyim o bir aylık süreyi belli tarihlere bölmeyi deneyin 1 hafta bir hafta gibi çocuk babayla kalmaya alışsın. daha sonra zaten babaya tatil olduğunda gitmesi gerektiğini annesinin yanına geri döneceğini algılamaya başlar. kaldı ki yabancı bir yerde tabiki çocuk ağlar durmaz ama babasıyla uyumaktan onunla zaman geçirmekten eminim ki keyif alacaktır. şuna dikkat edin. çocuğa asla yaramazlık yaparsan babana gönderirim birdaha almam demeyin. çocukta terk edilme duygusu yaratırsanız karşı tarafa gittiğinde karşıyı rahatsız huzursuz eder .. sizin yanınıza geldiğinde de sizleri huzursuz eder.. sıkıntılı mutsuz huzursuz bir çocuk istemiyorsanız tatillerinin olduğunu bu tatilleri babayla ve babanın akrabalarıyla geçireceğini tatili bitince tekrar yanınıza döneceğini ciddi ve sakin bir biçimde anlatın.. karşınızda olgun biri varmış gibi anlatın.. 3 yaşında da olsa o bunu anlayacak kocaman bir yüreğe sahip.. çocuğun farkındalığını açmanız gerekiyor. benim oğlum hala ben eve gelmeden uyumaz. evi yakar yıkar evdekilere zindan eder. başka yerde kalmaz.işle ilgili toplantı yemek yada bir davete katılmam gerekse aklım evdedir çünkü annem gelsin annemi istiyorum diye ağlamaya başlar.. ama babasında 2 hafta kalabiliyor.. nihayetinde oda babası:) bu durum 1 sene içinde düzene girer çocuk geldiğinde tuhaf davranır gitmek istemez gidince gelmek istemez. bu durumları ciddiye almayıp görmezden gelmeye çalışın. ve uzun süreli kalmasındansa dönemsel aralıklarla görüşmesinin daha iyi olcağını belirtin. kaldıki 1 ay boyunca çocuğa bakmak idare etmek karşı taraf için yıpratıcı olabilir ama her ay 1 hafta yada 45 günde 1 hafta çocukla görüşmesi çocuk içinde bakacak kişi içinde sıkıntı olmayacaktır.. ablanızın uzlaşabilmesini diliyorum.. çocuk için bu kadar hassas olmanıza gerek yok.
